Angstige gevoelens hebben denk ik veel vrouwen omdat het nieuw is en het je onzeker maakt, maar als het daadwerkelijk mis is komt de klap altijd keihard aan! Fijn dat jullie veel steun aan elkaar hebben dat is erg belangrijk. Ik hoop voor je dat het spontaan afkomt al maakt het het verdriet er natuurlijk niet minder om! Hou je taai meis en we denken hier aan je. Liefs Mirre
Hey Veraatje, Ik heb het zelfde meegemaakt als jij een missed abortion. Die echo is zo erg , bewegingloos... je wilt er dan het leven wel inkijken... Wachten tot het spontaan gaat komen kan lang duren , gemiddeld duurd het wel 2 weken zo heb ik gelezen. Je kan het ook d.m.v medicijnen laten opwekken. Heel veel sterkte de komende tijd.
Er is hier nog niets gebeurd, geen spontane miskraam... Ik word zo heen en weer geslingerd tussen allerlei emoties. Ik ben zo verdrietig om ons kindje wat niet meer leeft en aan de andere kant wil ik 'het' zo snel mogelijk weg uit mijn lichaam en dan denk ik weer: wat zeg je, het is wel je kind! Maar ik wil graag weer een nieuwe start, weer opnieuw proberen zwanger te worden, ook al ben ik nu helemaal bang! Ook ben ik erg bang voor wat gaat komen, de miskraam is niet leuk, maar een curretage lijkt mij ook doodeng! Ik heb gezegd dat ik maandag weer ga werken, gewoon als afleiding, maar eigenlijk zie ik er ook wel tegenop. Ik ben bang dat ik weer een enorme huilbui krijg. Gelukkig heb ik het zo geregeld dat ik op elk moment weg kan als ik weg wil. PFff, ik heb steeds het gevoel dat ik in een zeer slechte nachtmerrie zit en elk moment wakker word en dat dan blijkt dat er niets aan de hand is.... was het maar zo. Sorry voor dit lang verhaal, ik moest het gewoon even kwijt. Ik ga slapen nu, voel me futloos en heb nergens zin in. Meiden die dit ook meemaken, ook heel veel sterkte gewenst!
Ik vind het echt zo erg voor je meid, ik hoop zo dat deze nare tijd snel voorbij is. En je moet maar kijken hoe jeje voelt maandag voordat je gaat werken, als je er niet aan toe ben moet je het zeker niet doen. Ik hoop dat je genoeg steun heb aan je vriend en familie/vrienden, en ik hoop ook dat er snel een mooie zwangerschap zal komen voor je. Dikke knuffel, Jolie
Lieve Vera, Ik herken je verhaal maar al te goed. Ook ik heb hetzelfde meegemaakt. Op 28-12 is bij mij een MA vastgesteld bij 10 wk en 4 dagen, het lichaampje zou bij 8 weken zijn afgestorven. Uiteindelijk heb ik op 10-01 mijn daadwerkelijke mk gehad en het vruchtje op kunnen vangen. Deze tijd lijkt zo lang te duren; ook ik kon niks andres dan op de bank hangen en niks doen. Acheraf ben ik wel blij dat ik de natuur zijn werk heb laten doen, later valt het wachten wel mee, alleen de tijd dat je afwacht is vreselijk Ik heb me ook ziek gemeld, was doodsbang dat ik krampen en bloedingen op het werk zou krijgen. Natuurlijk is de afleiding wel wat beter, maar je het ook de tijd voor je zelf nodig om alles op een rijtje te zetten. Het verdriet wordt er absoluut niet minder om, ook nu nog heb ik mijn moeilijke momenten. Maar 1 raad, neem de tijd voor jezelf, de rest komt vast wel weer. Ik wil je heel veel sterkte wensen en hoop dat je niet lang meer hoeft te wachten. Liefs Minka