Hoi meiden Hopelijk hebben jullie een idee of iets anders waar ik wat aan heb maar moet vooral ook ff me verhaal kwijt. Ik ben al vanaf begin van me zwangerschap bang voor de bevalling, heb dit al vaker aangegeven bij de verloskundige en het zijn echt super lieve meiden want ze begeleiden me hier goed bij. De bevalling komt alleen nu wel erg dicht bij voor me gevoel en merk dat ik steeds banger word. ik heb daardoor nu ook een speciale voorlichtings avond bijgewoond zodat ik veel info heb hoe alles in zijn werking gaat kwa voortekenen en de bevalling zelf etc. Nu waar ik momenteel erg mee zit: Ik heb altijd al erg last gehad van veel afscheiding en bij de voorlichtings avond werd ook gesproken over het verliezen van de slijmprop en dat dat bij ieder anders is, Zoals ik al zij heb ik altijd erg veel last van afscheiding dus ik dacht nou dat ga ik dus nooit herkennen. ondanks die gedachten heb ik toch het vermoeden dat ik afgelopen zaterdag me slijmprop verloren ben, want na het plassen veegde ik me muts af en doordat ik door me dikke buik nu er lastig bij kwam zag ik dat er echt enorm veel afscheiding op me vinger terecht was gekomen, alleen nu zag het er anders uit dan normaal, Het zag er eerder uit als een dikke naaktslak dan als gewoon wat afscheiding. Ik heb de verloskundige gebeld en die zij dat het best mogelijk zou kunnen zijn dat dit me slijmprop is/was maar dat het geen kwaad kon. Nu heb ik ook zoals vele zwangere wel is pijn in me buik, alleen sinds zaterdag avond is het soms zo erg dat ik dan echt plat moet gaan liggen en moet wachten tot het weg ebt. gister was het zelfs zo erg dat ik met plat liggen de pijn niet weg kreeg en er gewoon hond beroerd van werd. Dus nu begin ik toch heel erg te twijfelen, ik zelf heb zwaar het vermoeden dat de bevalling eerder gaat komen dan de uitgerekende datum (ben 19 oktober uitgerekend) en ik hoop stiekum ook dat die kleine eerder komt, maar nu al komen zou wel erg vroeg zijn toch? dus nu vraag ik me eigenlijk af: zijn dit nou echt de voortekenen dat me bevalling op kort termijn zal gaan gebeuren, of beeld ik me dat meer in ivm de angst die ik voor de bevalling heb dat ik daardoor nu alles wat ik voel ga koppelen aan de bevalling waar ik zo bang voor ben. sorry voor het warrige verhaal, ben iedergeval blij dat ik het hier even neer kan zetten
Ik zou je vk even bellen en die laten kijken! Heb geen ervaring ermee maar gezien je slijmverlies en je buikpijn lijkt t me zo maar eens kunnen.
Wat vervelend dat je er zo tegenop ziet. Ik kan het heel goed begrijpen. Ik mag binnen nu en twee weken ook en vind het ook heel spannend. Het zou heel goed kunnen zijn dat je last hebt van voorweeen. Ik heb er ook al last van sinds week 34. Steeds om de paar dagen. Het wordt ook steeds heviger. Bij mij heeft het al wat voor ontsluiting gezorgd. Als je je zo'n zorgen maakt, zou ik even contact opnemen met de vk. Zij kan je eventueel geruststellen en even kijken hoe het ervoor staat. Dan ben jij misschien weer wat rustiger. De buikpijn als in voorweeen zeggen weinig over wanneer je gaat bevallen, je kunt er weken last van hebben helaas... Sterkte!
Ik denk dat het vast al een beetje aan het rommelen is, maar het zegt ook weer helemaal niks wanneer de bevalling gaat komen. Ik verloor bij de eerste vanaf 36 weken ook echt klodders slijm. Dit was volgens mijn vk ook de slijmprop, maarja de slijmprop kan gewoon weer ververst worden en maakt zich steeds opnieuw aan. De pijn in je buik kunnen ook wat voorweeën zijn, of als je kleintje nog niet is ingedaald, indalingsweeën. Kan ook al erg pijnlijk zijn. Ik heb geen last gehad van voorweeën, maar rond 33 weken dus wel indalingsweeën gehad, geen pretje kan ik je vertellen En mijn zoontje is uiteindelijk toch pas geboren met 40 weken en 2 dagen. Het is gewoon afwachten. Het kan dat de bevalling eerder komt, maar het hoeft ook niet.
wat ik overigens vergeten was erbij te vermelden, volgende week dinsdag heb ik de 36 weken liggings echo en gaan ze kijken of alles ok is zeg maar (dat ik mag gaan bevallen zeg maar of hoe ze dat ook noemen) De pijn in me buik is overigens niet de hele dag, want zit nu bvb ook op de bank maar dan zonder pijn etc
Hier ook 35 week. En ik ben mijn slijmprop al een aantal weekjes kwijt, verder nergens last van. Sinds vorige week wel steken in mijn vagina zeg maa. Vriendin dacht ook dat mijn buik gezakt was. Verder wel ontzettend moe. Heb jij daa geen last van?
O ja zeker wel, heb al paar weken erge steken in me vagina en bijna iedereen in me omgeving zegt ook dat me buik gezakt is
Ik Denk voorweeën. Heb er ook knap last van, vooral in de avond en nacht. Maar als het niet goed voelt, contact dan even je vk of gyn
Klinkt als indaling of voorweeen. Beide heb ik al wel gevoeld. En was inderdaad best pijnlijk maar daarna is het weer rustig. Afwachten is alles wat je kunt doen. Betreft termijn. Liever natuurlijk nog niet met35 weken maar echt heel erg is dat tegenwoordig niet meer.
Slijmprop verliezen zegt helaas nog niks over een wel of niet aankomende bevalling. Maar je buikpijnen klinken als voorweeën, als je hier last van hebt is een warme kruik op je buik of een warme douche lekker. Hierdoor ebt het weg, kan wel 30-60 minuten duren. Mijn gyn zei altijd dat als het met een kruik of warme douche niet wegebt het echte weeën zijn. Over je angst voor de bevalling, blijf daarover praten met je vk. Zij kunnen je hierdoor alleen maar beter begeleiden tijdens je bevalling.
Lieve blackrose, Wat vervelend dat je zo bang en onzeker bent! Hier even een " uppraatje" Ons lijf is erop gebouwd om een baby te krijgen! En ja bevallen doet zeer, en nee je bent naderhand echt niet 123 vergeten.... Maar...dit kun jij! Echt waar! Ik dacht tijdens mijn eerste bevalling van 21 uur dat ik ook echt niet meer kon, heb in m'n blote kont door de ziekenhuisgangen geschreeuwd om iemand die " het" eruit zou snijden....opbeurend denk je nu? Ja, absoluut! Want uiteindelijk ben ik gewoon bevallen, en haalde de kracht uit een plek waarvan ik het bestaan niet wist dat ik het in me had....toen ik dat had gedaan was ik wel zo trots op mezelf! Vervolgens is mijn jongste dochter binnen 2 uur geboren...ik denk echt louter en alleen omdat ik et vertrouwen in mijn lijf had en wist dat ik dat kon.... Nu zwanger van nr 3.... Uitkijken naar de pijn van de bevalling? Nou nee niet echt...maar ik weet dat mijn lijf dit kan dus ik heb er absoluut vertrouwen in....en ja, het moment dat je een naakt glibberig prachtig individu op je borst krijgt is serieus het machtigste gevoel ooit.... Ik denk echt dat je last hebt van wat voorweeen hoe vervelend ook, die doen al heel wat! Elke wee is er 1 als je zo denkt, heb je die maar vast achter de rug en die komt echt niet meer terug.... En brengt je een stap dichterbij je kindje.... Voordat je serieus denkt dat hier een of ander geiten wollen sokken type zit...alles behalve! Komt goed wijfie!