Hoi allemaal, Ik heb me de laatste tijd een beetje afzijdig gehouden omdat ik wil proberen de kinderwens van me af te zetten. Dus las ik wel af en toe mee, maar reageerde niet meer op berichtjes. Ik zit op het moment echter in een dip/tweestrijd en wil even mijn ei kwijt. Mijn man en ik willen heel graag een kindje. Toen ik met de pil stopte was het direct raak, maar dit resulteerde uiteindelijk in een miskraam. Na een paar maanden wilden we het weer graag gaan proberen, maar toen ontpopte zich het volgende probleem. We hebben allebei een eigen zaak en zijn dus zeer druk. Onze frequentie mbt klussen ligt dan ook niet erg hoog, 1 x per week. Op zich kun je hier goed mee leven als je het druk hebt, maar als je graag een kindje wilt wordt dat een beetje problematisch. Mijn man heeft hier echter een beetje rare ideen over. Hij wil heel graag een kindje, maar er niet mee bezig zijn. Dat betekend dus, niet meer klussen dan we normaal doen. Hoe vaak ik hem ook heb proberen uit te leggen dat we of vaker moeten klussen of moeten plannen, het wil er niet in. Als hij weet dat ik een positieve ovu-test heb, dan lukt het niet, maar als ik dit niet vertel loop ik de kans dat hij net in die periode druk is en dus niet aan te sporen is om te klussen. We hebben op deze manier al heel wat kansen gemist. Ik heb aangegeven dat ik dan gewoon een streep onder onze kinderwens wil zetten om niet meer in die onzekerheid te zitten, maar daar wordt hij boos om. Ik kan echter niet omgaan met de gemiste kansen terwijl we zo graag willen. Teruglezend lijkt dit geklaag over mijn man, maar dat is het niet. Ik heb een schat van een man, en zal zeker niet bij hem weggaan als hij geen kinderen zou willen, alleen kan ik me moeilijk neerleggen bij het feit dat we iets graag willen, maar er niks voor doen. Als ik nou nog in mijn 20-ers was dan zou ik die rust waarschijnlijk wel hebben, maar ik ben al 36. Sorry, voor mijn zielige verhaal, maar ik moets het even ergens kwijt. Groetjes, Niekie
misschien kan je tot een compromis komen? Geen 4 keer per week maar dan 2 keer per week en es een keer toch spontaan er tussendoor? En probeer zo veel mogelijk te genieten van de seks die je hebt.. hoe meer genot hoe groter de kans op zwangerschap! Liefs!
dat is wel heel vervelend. en als je je man nou gewoon zegt als je echt zo graag een kindje wil dan zullen we er toch wat meer aan moeten gaan doen want zo gaat het nooit lukken. kan jou goed snappen, je bent 36 en dan begint de tijd toch wel een beetje te dringen, probeer dit gewoon eens aan je man uit te leggen. of je moet hem natuurlijk gaan verleiden op de momenten dat je het meest vruchtbaar bent, zodat hij gewoon geen nee meer kan zeggen
Ha Niekie, Ik herken het wel hoor. Wij werken ons ook het rimbam aan eigen zaak. En dan komt de zoon van mn vriend ' toevallig' altijd in het weekend van mn ei... Dan zijn we beide niet zo in de mood! We hebben ook al heel lang 'aangeklooid. Sinds vorige maand heb ik bewust op mn lijf gelet en geprobeerd 't klussen erop af te stemmen. Afgelopen weekend heb ik hem ook heel duidelijk gezegd: nu is mn ei. Dus je weet dat ik zin heb! Maar pas nadat zn zoon weg was en mn ei al geweest kwam de zin terug... Baalde er vreselijk van... We hebben gelukkig daarna een heel goed gesprek gehad en ik heb hem uitgelegd dat het allemaal niet zo makkelijk gaat. Ik ben 33, hij is nog ouder dus bij allebei loopt ook de kwaliteit terug. Hij heeft nu aangegeven dat hij volgende keer de boel serieus gaat aanpakken. Gelukkig helpt het dat we dan samen op vakantie zijn! En aansluitend bij Blondie: genieten en goede sex schijnt inderdaad de kans op bevruchting te vergroten (maar ja, de timing moet dan wel goed zijn!) Sterkte!
Haha, Ja je wilt niet weten wat ik probeer, maar als hij een drukke dag heeft gehad, of teveel aan zijn hoofd heeft, is er weinig lol aan te beleven. Ik heb al zo vaak met hem gepraat, maar hij denkt dat als hij vaker gaat klussen om te proberen raak te schieten, hij tezeer teleurgesteld zal zijn wanneer zou blijken dat we niet zwanger kunnen raken. Ik krijg dit ook niet uit zijn hoofd. Ik aan de andere kant zou er een bepaalde rust in kunnen vinden als we niet zwanger kunnen raken, maar in ieder geval ons best hebben gedaan, maar vindt er geen rust in als het niet lukt, maar we doen er ook niets voor. Ik kan praten en verleiden wat ik wil, maar het dringt niet tot hem door. Ik denk er echt serieus aan om weer met de pil te beginnen om zo van de maandelijkse teleurstelling af te zijn. Ik heb liever een goede relatie zonder maandelijks verdriet, dan de onzekerheid van nu. Ik begin hem nu dingen te verwijten, en geloof niet dat het me dat waard is.
dat moet je zowieso niet doen nee, probeer gewoon toch nog met hem te praten, en je moet niet vergeten, de dagen voor je ei ben je ook vruchtbaar! dus wie weet...
Jeetje wat lastig. Ik zou zeker volhouden hoor! Als je 36 bent word je gemiddeld genomen sowieso al minder snel zwanger dan een vrouw van 10 jaar jonger, en dan ook nog eens dat gedoe met jullie werk... Je moet er toch niet aan denken dat jullie kinderwens niet in vervulling gaat omdat hij zijn kop in het zand steekt! Weet hij al dat je overweegt het dan maar helemaal op te geven? Zou ik zeker met hem bespreken, misschien schrikt hij er wel enorm van. Kun je niet eens met de huisarts gaan praten hierover? Misschien kan die je nog wat informatie geven waarmee je je man over de streep kan halen om er toch wat bewuster mee bezig te zijn! Succes meid, Ireen
Jeetje wat lastig voor je. Zeker omdat jullie het allebei willen. Ik herken het wel hoor, maar gelukkig kan ik mijn man wel overtuigen om het op de juiste dagen te doen. We doen het ook altijd nog een paar keer op de dagen dat ik juist niet vruchtbaar ben, om zo toch ook te genieten van elkaar zonder bijbedoelingen. Misschien helpt dat bij jullie ook wel. Succes!
Hoi Niekie, Alsof ik mijn eigen verhaal lees: wij hebben ook allebei een eigen zaak en ik ben ook 36. En ook bij ons is soms door de week de fut ver te zoeken (was mijn ei maar steeds in het weekend ). Ik heb al van alles geprobeerd: massages, spannende setjes, maar als hij moe is, is hij moe. Ik heb verder echt niets te klagen over zijn libido, maar juist op de momenten dat het telt.....dan niet.... Zeggen dat ik een positieve ovu-test heeft helpt ook niet, dat werkt alleen maar averechts! Mannen zijn wat dat betreft denk ik gewoon anders dan wij: meer van "het komt wanneer het komt en maak je nou niet zo druk". Hoe wij ermee omgaan? Tja....ik ben soms ook verdrietig als we het juiste moment gemist hebben. Ik ga nu wel met hem praten en gewoon rustig aangeven dat deze wens ook wel enige inspanning vereist. Je kunt toch ook niet zeggen: ik wil een eigen zaak, maar ben niet bereid om harder te werken dan in loondienst?! Sommige keuzes hebben gewoon consequenties, OOK op voorhand. Ik heb dit af en toe al laten vallen en merk nu aan sommige opmerkingen dat hij er wel over na aan het denken is. Ik ga in ieder geval niet mijn kinderwens opzij zetten. Ik weet 100% zeker dat ik daar later onwijs veel spijt van ga krijgen. Hoe leuk we het nu ook met z'n tweeen hebben. Heel veel succes! Gr. Joyce
Lieve Niekie, Mijn vriend is ook niet zo'n fanatieke klusser. Hij heeft geen eigen zaak, maar hij werkt wel zo'n 60 uur per week. Ook hij is dus vaak moe en dan heeft hij geen zin om te klussen. Ik heb er met hem over gepraat, maar het mocht helaas niet baten. Ik heb toen besloten om het onderwerp gewoon te laten rusten. Ik heb er weken niet over gesproken met hem. Als hij wilde klussen, deed ik graag mee natuurlijk. Maar als hij minder vaak zin had dan ik of als hij in m'n vruchtbare periode helemaal geen zin had dan begon ik er niet over. En nu, oh wonder... Nu is hij opeens de fanatiekeling van ons tweeën! Hij weet wanner m'n vruchtbare periode is (dat zoekt 'ie zelf uit, vraag me niet hoe, lang leve internet) en dan zegt hij ook grappend "we gaan weer lekker aan de bak deze week". Hoe het komt? Ik weet het niet. Hij heeft altijd gezegd dat we niet bewust voor een kind klussen, maar dat we 'de natuur haar gang laten gaan'. Maar nu heeft hij besloten de natuur een handje te helpen. Hij zegt dat hij echt heel graag een kleine wil. Mijn idee is dat mannen gewoon even aan het idee moeten wennen. Als je stopt met de pil is dat (hoop ik) een bewuste keuze voor jullie beiden, maar het lijkt alsof het bij een man wat langer de tijd nodig heeft om eraan te wennen. Ik hoop dat jouw man ook plotseling zo omslaat als die van mij!
Thx allemaal. Nou ik heb gisteren toch de stoute schoenen aangetrokken en het onderwerp weer ter sprake gebracht. Hij gaf aan dat hij snapt dat ik verdrietig ben als we mijn ei missen, en dat het hem oprecht spijt dat hij zich niet kan ontspannen als hij veel aan zijn hoofd heeft. Hij wil heel graag een kindje en zal meer zijn best gaan doen, maar vraagt mij begrip te hebben als hij echt teveel aan zijn hoofd heeft, ook al is mijn ei er. Dus : ik hoop dat er de komende maanden een beetje rust op de zaak komt en hij zich goed kan ontspannen, en dan gaan we flink aan de klus. PS Dit soort gesprekje helpt ook, heerlijk geklust , alleen jammer dat mijn ei volgens mijn ovu-test ergens tussen maandagmiddag en dinsdagmiddag zat ! Groetjes, Niekie