Twee dagen voor kerst zijn we uit elkaar gegaan. Ik vind het zo moeilijk Heb eigenlijk geen leuke kerst gehad, ik mis hem, ondanks zijn gedrag. Ben nu met mijn zoontje bij mijn ouders maar we willen wel zo snel mogelijk een eigen huis. Ik ben zo lang met mijn vriend samen geweest dat ik het erg moeilijk vind om eraan te wennen alles zonder hem te doen. Het idee dat ik nooit meer tegen hem aan kan liggen en nooit meer gezellig met z'n allen 's avonds eten e.d. vind ik echt heel erg moeilijk Het liefst zou ik willen dat we gewoon leuk met elkaar om kunnen blijven gaan, gezellig af en toe een dagje uit enz. maar als het aan hem ligt zit dat er niet in..
Hoi, Weet niet zo goed wat ik er op moet zeggen. Het begin is altijd moeilijk...maar uteindelijk wort het verdriet minder.. Ook echt een rot timing.. Is het niet meer op te lossen?
Dankje voor je reactie Het is zeker moeilijk, en nu vooral met de feestdagen idd. We hebben al een keer een 'time-out' gehad van een paar maanden, maar uiteindelijk is er niet heel veel veranderd. Hij heeft wel een paar dingen veranderd, maar blijft de hele tijd alles bij mij neerleggen, dat ik alles verkeerd doe en dat ik moeilijk ben e.d. en dat hij niets verkeerds doet. Ik wil het liefst met hem erover praten maar hij is daar niet zo goed in. En voor relatietherapie staat hij niet open.
Uit elkaar gaan is geen beslissing die in een dag valt... En dan dringt zich toch de vraag bij mij op..... Waarom ben je zwanger van een tweede?
En dan ben je ook zwanger...de hormonen die door je lijf gieren! Sterkte TS! Ik ben zelf altijd al alleen geweest met mijn 4tal, maar kan me voorstellen dat dit heel rauw op je dak valt en dan ook die feestdagen! Bah! Knuffel!
Misschien doet hij dat wel. Maar vooral niet dwingen en pushen want dat kan hem weg houden. Geef het tijd al weet ik dat het moeilijk is. Wens je heel veel sterkte.
en dan? dan laat je je als een voetveeg behandelen? (sorry klinkt misschien niet zo heel aardig) Vergeet niet dat jij ook nog eens je eigen bent en je niet hoeft te buigen voor iemand, je verdient iemand die je respecteert, lief heeft maar vooral als je gelijk ziet en niet alleen een vingertje naar jouw kan wijzen. "als je 1 vinger naar een ander wijst, wijzen er 3 naar jezelf" Ik wens jouw en jullie kinderen heel veel sterkte, aan het einde van de rit komt het vaak allemaal goed.
Het klinkt misschien hard, zeker nu de relatie zo kort verbroken is, maar voor zowel jullie als je kindje is het misschien beter zo. Als je bij elkaar blijft terwijl 1 van de 2 zich niet lekker voelt in de relatie, ga je uiteindelijk ruzie krijgen. Nu kunnen jullie, als alle emoties een beetje tot rust zijn gekomen, waarschijnlijk nog normaal met elkaar omgaan. Dan hebben jouw kinderen ook een vader. Heel veel sterkte. Het zal geen leuke periode voor je zijn, maar probeer te genieten van de kleine dingen (bijv. een leuk liedje op de radio, een film pakken met een vriendin etc). Het sleept je door deze periode heen.
Kon je dat niet even voor je houden? Dat is nu toch niet relevant? ts is al verdrietig genoeg door het verbreken van haar relatie? Denk je dat zij het zo gewild hebt? Ze komt hier voor steun en misschien wel advies. Niet voor iemand die haar veroordeeld. Dingen lopen zoals ze lopen en die heb je nou eenmaal niet altijd in de hand. Sterkte ts.
Bedankt allemaal voor jullie reacties heb hem al gesproken, maar hij wilde in eerste instantie niet praten, maar later zei hij toch van wel. Dus ben benieuwd.
Wat een rotsituatie meid! Vooral met een kleintje op komst, stel je je het toch anders voor. Hoop dat jullie er samen met een goed gevoel uit zullen komen. Sterkte met alles!
Heel veel sterkte, en hebben jullie nu gepraat? Het feit dat je zwanger bent lijkt er toch op dat hij ook van plan was langer samen door te gaan lijkt mij? Misschien is dat nog wel een reden om in therapie te gaan. Aangezien jullie tot voor kort beide de intentie hadden om wel verder te gaan?
Bedankt Diazz en kers87 voor jullie reacties. Kers87: We gaan morgen praten, hij was er eerder nog niet aan toe. Ja, het was zeker de bedoeling om met elkaar verder te gaan. Maar hij was wel degene die heeft gezegd dat ik weg moest gaan. Ik hoop dat we een positief gesprek hebben. Relatietherapie zou ik graag willen, maar daar staat hij niet voor open.
Ik weet natuurlijk niet of dit voor jouw relatie net zo werkt en ik wil je absoluut geen valse hoop geven. Mijn relatie ging uit vlak voordat ik erachter kwam dat ik zwanger was. We maakte het uit met het idee dat het nooit meer goed zou komen en we hadden hierdoor ook een tijdje geen contact. Voor mij waren de eerste 5 dagen afschuwelijk, er kon geen lach op mijn gezicht tevoorschijn komen, voor hem kwam de pijn hierna pas. Hij besefte dat we veel meer aan de relatie konden werken als het van twee kanten zou komen en zocht weer contact. Ik had natuurlijk niks lievers, maar vertrouwen in de relatie was weg.. We zijn echt weer bij 0 begonnen! Na het uitspreken van alle frustraties zijn we weer begonnen met wat dingen doen samen. Onwijs moeilijk om de ander niet meteen weer mee naar huis te nemen of juist op de fouten van hiervoor te wijzen natuurlijk, maar we moesten elkaar een nieuw begin gunnen. Na een maand lang, heel regelmatig leuke dingen doen en praten, zo belangrijk(!), hebben we besloten dat we zo gezond een relatie konden volhouden. een maand is natuurlijk heel kort en ik weet dat dit niet voor iedereen werkt. Ik ben nu nog steeds onwijs blij dat het zo gegaan is.