Ik ben blij te horen (hoe vervelend het voor ons allemaal ook is) dat ik niet de enige ben, haal veel steun uit alle reacties en ben inmiddels weer een beetje gekalmeerd. Je moet ook wel, wat moet je anders?. Ik had eerlijk gezegd wel gedacht dat ik wat relaxter zou zijn over het hele zwanger worden, maar merk wel dat nu we eraan begonnen zijn het mijn leven meer beheerst dan ik had gedacht en het is zooo moeilijk om er niet mee bezig te zijn! We blijven maar positief en gaan vol goede moed verder. Sterkte aan alle andere dames!
zo herkenbaar.. ook ik heb t ieder jaar weer... december is gewoon een klote maand als je geen kinderen hebt en die wel heel graag wilt... sinterklaas, kerst, sneeuwpret, noem maar op.. het is zo hard.. het doet dan zo'n pijn dat je zoveel liefde voor een kindje hebt om te delen, maar niemand hebt om mee te delen.. daarom lieve mensen, wens ik jullie allemaal, stuk voor stuk een vruchtbaar 2011... dat al onze wensen eens uit mogen komen.. want onvruchtbaar zijn is zooooooooo 2010!!!! liefs marieke
Wij zijn precies alweer 2 jaar begin vandaag met een 2de. Ik herken het heel erg zelfs in de eerste maanden ook. Je wilt het graag en het is iedere keer een teleurstelling al je ongi word. Het is helemaal niet gek om daar verdrietig om te zijn,je moet doen wat je hart je ingeeft en als dat huilen is...gewoon doen!
Hahaha omg ik zit hier in een deuk!Geweldig! Echt die ga ik erin houden! Hopelijk ga je gelijk krijgen meis!
Ik herken mj daar ook idd in. Wij zijn nog het enige stel zonder kinderen en vrienden van ons zijn zelfs zwanger van de 2de... Ze durfde het eerst niet aan ons te vertellen. Ze voelde zich lullig tegenover ons. We zijn heel blij voor hun, maar het knaagt wel soms aan me... Waarom zij wel en wij niet? Wij zijn nu anderhalf jaar bezig en 2010 was nou niet echt ons topjaar... Ik hoop echt dat 2011 "ons" jaar wordt.... Die eierstokken beginnen nu al te rammelen bij het minste geringste... Ik ben de hele avond al misselijk.... En ik weet niet hoe dit komt.. Zit het tussen mijn oren? Had niet verwacht dat het zwanger worden zo een impact op mij zou hebben. Lukt het niet omdat ik "te" graag wil?
@ Marieke1610: BRILJANT! Ook ik lag he-le-maal dubbel hier, hahahaha!!! @ Repelsteeltje: Het gekke is nog dat je je ZELFS op een forum als dit, waar zoveel vrouwen zitten met exact dezelfde problemen, je soms NOG het gevoel hebt dat het bij jou als enige gewoon NOOIT zal lukken. Verstandelijk gezien weet je beter maar gevoelsmatig is het soms zo moeilijk..... Aan de andere kant heeft het toch ook wel iets, hè..... Het gezamenlijk inluiden van het jaar 2011 met een collectieve "NOD": NieuwjaarsOngesteldheidsDip"
je moet jezelf gewoon ook toestaan daar verdrietig over te zijn,. Het is niet dat je het een ander niet gunt.. maar jij wil het ook zo graag zijn.. Begin 2010 had ik weer een mk terwijl mijn beide zussen zwanger waren. Op een verjaardag zat ik tussen hen in en (heel begrijpelijk) kwamen de echo's op tafel. Ik zat qua zwangerschap precies tussen hen in. zus 1, 2 weken later ik, 2 weken later zus 2. Ik ben toen naar huis gegaan en heb mijn zusjes verteld dat ik even afstand nam. Moest het zelf een plekje geven. En dat moet je jezelf ook gunnen, af en toe even afstand nemen. En wie van je omgeveing dat niet snapt.. nou jammer dan!
Ja hoor...zeer herkenbaar! En je hoort inderdaad alleen maar" "was in 1 x raak" "Na 3 keer raak" enz enz.... en alles en iedereen om je heen wordt zwanger en bij jou wordt het verlangen groter en groter.... je mag absoluut verdrietig zijn en even lekker uithuilen.
Ik sluit me aan bij Marieke & Jillian! Gisteren ook ongi geworden :x, maar snel vergeten. Herken je gevoel zooooo goed Bolly, ook ik ben er de hele dag mee bezig. Ook voor hubby niet zo heel leuk. Ga dan ook maar eens doen met wat hubby gisteren voorstelde: Alle feestdagen zijn voorbij, gelukkig. Nu gaan we eerst eens even een maand genieten van elkaar (lees: elke dag sex om de sex ). Zien we de maand erna wel weer verder (nu maar hopen dat het werkt ) Sterkte voor iedereen!
Ik herken het allemaal volkomen. De wens is er hier dus al 3 jaar maar we zijn pas 4 mnd geleden begonnen. Ik weet wel dat het een jaar kan duren maar ik word gek van het telkens overtijd zijn en dan weer een negatieve test in handen houden. Gelukkig heb ik de ellende met de kerst gehad en beginnen nu de vruchtbare dagen weer. Nanette,dat is idd heel erg verdrietig. Ik zou keihard hebben zitten janken denk ik.
Oh zo herkenbaar... Wij vierden oud en nieuw ook met (30 man) vrienden. En je raad het iid. al, het ging heel de avond/nacht over baby's zwanerschap enz. enz. Of me vriendinnen hebben al kids, of zwanger. Ik heb bijna heel de avond bij de gasten buiten gestaan, ben maar lekker aan het bier gegaan. Had het zoooo gehad!!! Kon wel janken.....werd ook 1 jan. ongesteld. We hadden 31 dec. een test gedaan en wisten dus al dat het WEER niet gelukt was. Het is zo oneerlijk, je gunt het echt iedereen maar wanneer mogen wij nou eens een keer??? Zijn al ruim 2 jaar bezig.
Herkenbaar meid. Ooit in een ver verleden waren wij de enige in onze vriendenkring die bezig waren voor een beeb. Maar inmiddels zijn we nog de enige kinderlozen of niet zwangere. Heel pijnlijk af en toe.
Allemaal erg herkenbaar..Ik was na ronde 8 'eindelijk' zwanger. De gyn vond dat overigens een mooi gemiddelde. Helaas heeft het niet zo mogen zijn omdat ik half november bij 7 weken een miskraam kreeg (het vruchtje was na ca. 4 weken al gestopt met groeien). Het heeft voor mijn gevoel lang geduurd voordat ik weer een cyclus had. Ik bleef maar bloed en bruin verliezen, de ene dag wat meer dan de ander. Uiteindelijk ben ik 4 weken later pas 'iets' verloren, terwijl de meest heftige bloedingen in het begin waren. Daarna nog een week of twee aan het kwakkelen, maar ben toen maar wel begonnen met ovutesten (maar een family pack clear blue met 20 stuks aangeschaft ). De ovutest bleef maar negatief Gelukkig had ik eerste kerstdag weer een piek (dat was het mooiste kerstkado van de dag). Morgen gooi ik er een zwangerschaptest tegenaan om te kijken of de zwangerschapshormonen er allemaal uit zijn. Volgend weekend zou ik ongesteld moeten worden, of liever niet dus eigenlijk. Met Kerst zou ik 13 weken geweest zijn en we hadden al zoveel leuke dingen bedacht hoe we het zouden vertellen. Dat is dan toch weer een moment dat het pijn doet. Het enige dat ik nu wel weet is dat ik zwanger KAN worden. Hierna heb je natuurlijk nog een lange en onzekere weg te gaan, maar ik ben daar toch al erg dankbaar voor. Nog een tip om mee af te sluiten: ik slik Etos 'zwanger worden' tabletten. De ronde dat ik daarmee begon (ronde 8 dus) was ik 'meteen' zwanger. Het kan natuurlijk toeval zijn, maar baat het niet...Er zitten bepaalde vitaminen/stoffen in die een gunstige invloed hebben op de vruchtbaarheid, dus wie weet... Ik wens iedereen heel veel succes en een gezonde baby in 2011! Fijn dat we elkaar in ieder geval op dit forum een hart onder de riem kunnen steken.
hey meiden nou we gaan er gewoon weer voor ,, wij krijgen ergens deze maand de uitslagen van mijn man zijn bloed waardes ,,hopelijk kunnen ze daar wat uit halen. ik hoop ook voor jullie snel een zwanger schap toe en alleeeeeemaaaaal super mooie gezonde baby's toe xxxxxx
@ Repelsteeltje: Het gekke is nog dat je je ZELFS op een forum als dit, waar zoveel vrouwen zitten met exact dezelfde problemen, je soms NOG het gevoel hebt dat het bij jou als enige gewoon NOOIT zal lukken. Verstandelijk gezien weet je beter maar gevoelsmatig is het soms zo moeilijk..... Aan de andere kant heeft het toch ook wel iets, hè..... Het gezamenlijk inluiden van het jaar 2011 met een collectieve "NOD": NieuwjaarsOngesteldheidsDip" Vond dit zo mooi gezegd!!!!!!!!!!!!!! Precies hoe ik het voel..... Meiden, hoop dat we dit jaar allemaal een positieve test in handen krijgen! Ook wij zijn de enige zonder kinderen. Oud en nieuw bij een hoogzwangere gevierd. Mensen zeggen wel tegen ons: jullie willen zeker geen kinderen dat je er nog niet mee bezig bent? Ze moesten eens weten....... zijn nog niet zo lang bezig, maar het verlangen is zoooooooooo sterk dus voor je gevoel duurt het al veel langer. Vandaag ongesteld geworden. Bah! En zoals al gezegd werd onvruchtbaar zijn is zooooooooooo 2010! Geniale vondst en een goed motto voor 2011!
Lieve meiden, ondanks dat ik makkelijk praten heb wil ik jullie toch even een hart onder de riem steken. Misschien is het voor een buitenstaander ook makkelijker te relativeren (en afzwakken doe ik het zeker niet!) maar probeer te onthouden dat wanneer het lijkt alsof iedereen van lucht zwanger lijkt te worden, je er óp kijkt en niet er ín. Je weet nooit hoelang diegene is bezig geweest. Het lijkt altijd allemaal zo vanzelfsprekend, mijn nekharen gaan altijd overeind staan als iemand het heeft over kinderen nemen. Ging het maar zo makkelijk ja! Daarnaast, degene die altijd hard roepen dat het in de 1e ronde raak was, besef je dat zij net zo bang zijn geweest, net zo onzeker... (oke, er zullen ongetwijfeld uitzonderingen zijn ) Dat is niet wat je wilt horen als je zelf inmiddels bang bent nooit meer moeder te worden, maar misschien helpt het om een beetje te relativeren. Tot slot een van mijn favoriete spreuken: the one who can handle the most, will be hit the hardest. Niet dat je er ook maar ene ruk aan hebt, maar als ik eens om een andere reden diep in de put zit, vind ik dat wel een lekkere
Lieve meiden, Ik wil jullie allemaal even een hart onder de riem steken en een enorm vruchtbaar 2011 wensen! Ik hoop voor jullie allemaal dat het dit jaar (minimaal 1 keer, welja) raak is! Ik herken jullie probleem wel een (heeeel) klein beetje, omdat ik afgelopen jaar samen met mijn vriendinnen zwanger probeerde te worden, en de laatste was die dat via de natuurlijke weg is gelukt. Hoewel ik elke keer heel blij was dat er weer een vriendin zwanger was, stak het ook wel, omdat ik bang was dat het bij ons niet zou gaan lukken. Tegelijkertijd had ik een enorme steen op mijn maag toen ik wel zwanger bleek en het moest vertellen aan de enige vriendin in onze groep die nu niet zwanger is, en nog erger, die in de MMM loopt. Ik ben uiteraard heel blij dat ik over 7 maanden hopelijk een lief klein babietje in mijn armen kan sluiten en dit samen met twee beste vriendinnen mee kan maken. Maar dat mijn derde beste vriendin misschien nog wel heel lang moet wachten en lijdzaam langs de kant moet toekijken, geeft de roze wolk wel een zwart randje. Ik merk ook dat het nu wel heel vaak over zwangerschappen, positiekleding, babyuitzet, e.d. gaat, en jullie verhalen doen me beseffen dat we daar in onze gesprekken goed op moeten letten. Nogmaals heel veel sterkte en heel veel babies toegewenst dit jaar!!!
@ Lindangel, wat ontzettend moeilijk voor je vriendin! Maar ook voor jullie, want het legt er toch een nadruk op en je weet niet altijd hoe hiermee om te gaan. Ik vind je bericht heel lief overkomen naar je vriendin toe. Niet iedereen heeft begrip voor de situatie van een mmm-meisje en bij jou straalt het begrip en respect voor je vriendin er echt vanaf!