Ik ben in mijn hele zwangerschap niet zo veel aangekomen. Ik woog iets van 55 en ik hang nu al een maand op 61,5. Zeker omdat ik van mezelf niet echt vetreserve heb maakte ik me daar best druk om maar de vk zei zolang de baby goed groeit is het geen probleem. Nu stond ik vanmorgen op de weegschaal ben ik afgevallen! Niet zoveel welliswaar maar ik zit onder de 61. Ik eet goe en gezond heb het de afgelopen week erg rustig aan gedaan ik weet het niet meer. Is dacht juist dat het aankomen en dikker worden nu wat sneller zou gaan.
De een maakt zich druk om aankomen en de ander om afvallen. Zolang jij goed eet (en de juiste dingen) is er niets aan de hand hoor. Zwanger zijn is topsport en de ene dag verbruik je meer dan de andere. Je verloskundige houdt je goed in de gaten dus proberen je niet druk te maken en te genieten van je zwangerschap.
In principe moet je ook afgaan op wat je wekelijks aankomt, dagelijks wegen heeft niet heel veel zin, (al doe ik het zelf ook hoor, Maar goed, wat ElleNY zegt, klopt: de ene dag verbruik je meer dan de andere en dat zie je terug in je gewicht als je dagelijks wel ongeveer dezelfde hoeveelheid binnenkrijgt. En ach, ik ben in de eerste 2 maanden alleen maar afgevallen: was in totaal 7 kilo kwijt... De baby groeide gewoon, dus ach... enige nadeel was dat ik me nogal slapjes voelde, maar aangezien ik in eerste instantie uberhaupt geen honger had en vervolgens de helft er weer uitkotste, schoot het niet erg op. Sindsdien ben ik eerst een tijdje stabiel geweest en daarna heel langzaam weer aangekomen. Momenteel zit ik 3 kilo boven m'n begingewicht, (terwijl m'n borsten ondertussen wel 3 cups zijn gegroeid. Was echt stom: ik viel kilo's af, maar m'n borsten groeiden wel...), maar schommelt het per dag ook nog wel. Ik ben nog steeds erg misselijk, dus als ik een paar slechte dagen heb, kan het zo zijn dar ik weer even wat afval. Komt er daarna ook wel weer bij. En ondertussen ben ik gewoon blij dat ik maar zo weinig aankom. Wat er niet aankomt, hoeft er straks ook niet af,