Onze dochter is inmiddels al 2 maanden oud maar we hebben nog steeds geen seks gehad sinds de bevalling. Ook tijdens de zwangerschap was het aantal keren op 1 hand te tellen (in het begin durfde ik niet, daarna ging het heel even goed maar toen mijn man haar kon voelen rond 18 weken wilde hij niet meer en met 25 weken kreeg ik vroege weeen en mochten we niet meer). Ons seksleven staat inmiddels dus al zo'n 7 maanden op non-actief Ik wil wel heel graag, en hij ook maar op de een of andere manier komt het er gewoon niet van. Als we eindelijk eens in bed liggen zijn we beiden doodop, plus dat de kleine bij ons op de kamer ligt en die vrij snel wakker wordt. Ik denk dat ik het echt niet zou kunnen met een huilende baby ernaast Overdag komt hij soms eerder thuis maar dan gaat hij slapen of klussen in de garage, en de kleine slaapt overdag helemaal niet en die begint al te huilen als we haar 1 seconde alleen laten. Volgens mij zijn we gewoon allebei vergeten hoe we elkaar moeten verleiden, elke keer neem ik mezelf voor dat vandaag de dag is maar er lijkt geen goed moment te komen, en tegen de tijd dat we in bed liggen zijn we alweer zo afgemat dat we direct in slaap vallen. En hiervoor hoefden we maar naar elkaar te kijken en het was al raak Ook zie ik er best tegenop. Het is al zo lang geleden, mijn hele lijf voelt anders na de bevalling en wie weet is het helemaal niet fijn of lukt het niet. Plus dat ik nu aan de cerazette ben ivm BV, en ik ben zo bang dat die pil niet betrouwbaar is. Geen grote drama's natuurlijk maar het houdt me wel tegen om er gewoon op te springen Verder weet ik niet hoe het met het libido van mijn vriend gesteld is, maar hij lijkt er ook nauwelijks behoefte aan te hebben. Maakt totaal geen avances en als hij het wel eens doet is het meer lollig bedoeld op een totaal ongeschikt moment (tijdens het koken ofzo). In bed draait hij zich eigenlijk direct om. We zeggen regelmatig tegen elkaar dat het nu wel eens tijd wordt, maar dat is weer zo zakelijk dus ook niet echt uitnodigend zegmaar Buiten dit om zijn we echt een superstel samen, maar dit blijft in de lucht hangen. En hoe langer het duurt, hoe moeilijker het wordt die eerste stap te zetten.. Heb dringend hulp nodig!
Stap 1: kind voortaan op andere kamer Stap 2: kind 2 nachtjes naar opa en oma Stap 3: bezoekje aan een Christine le Duc oid, sexy setje en condooms halen Stap 4: romantisch diner en 1 nacht goed doorslapen Stap 5: dag 2/nacht 2 losgaan & magnetronmaaltijden/pizza oid Stap 6: kind ophalen en met opa en oma minstens 1 oppasnacht per maand afspreken Sterkte en succes!
@ Yupgup:Whahahahaaa! Dan TS: ik vind het nog niet shocking hoor... Ons sexleven staat ook al maanden op non actief. Nu zijn we redelijk gezegend met een goedslapend kind maar vermoeid ben je toch wel, al is het vanwege alle hormonale en psychische veranderingen en de thuissituatie sie op zn kop staat! Hier is de zin wel terug maar ik durf niet ivm hechtingen en een mogelijke baarmoederverzakking... ( ga hier binnenkort voor naar de HA, dan ga ik het vragen). Maar druifman lijkt niet echt behoefte te hebben. hij zoekt wel toenadering maar als puntje bij paaltje komt is hij ook moe, heeft hoofdpijn, wil slaap inhalen etc... Komt vast vanzelf als de rest verder goed zit tussen jullie?! Begin bij leuke dingen doen met zn tweeen. Echte aandacht voor elkaar. Kindje eventueel onderbrengen ( moet eerlijk zeggen dat ik het er persoonlijk nog wat te vroeg voor vind in ons geval) Vroeg naar bed, desnoods voor de laatste nachtvoeding, voordat jullie echt ingekacheld zijn. Sex op een ander tijdstip, bijv smorgens ( onder de douche?) of op de bank s avonds voor het naar bed gaan? En even de drempel over. Merk het hier ook: hoe langer je wacht hoe meer je denkt: pfff, nou volgend weekend maar weer hoor...voor je het weet sta je een half jaar droog! Gewoon DOEN! erste keer zal best even onwenni zijn of geforceerd maar daarna is het vast weer bij het oude.
hihihi bedankt voor de tips en het stappenplan Toevallig kwam mijn vriend net thuis toen ons meisje net lag te slapen dus ik zag mijn kans al schoon Maar hij zei; ik heb honger en ik moet poepen Weg zin Maar hij heeft wel voor het eerst toegegeven dat hij het eng vindt en het moeilijk vindt de eerste stap te zetten Hopelijk dit weekend gaan we ertegenaan hahaha
Verder denk ik dat alle mogelijk nuttige tips hierboven al gegeven zijn maar moet wel ff kwijt dat ik vind dat jullie super geduldige mannen hebben hoor
Hier 8 maanden ná de bevalling niet hoor. Geduldige mannen, ja zo hoort het toch. ik wou echt wel maar durfde niet, vind het nog steeds niet fijn. Altijd afwijzen, nee. Maar altijd toehappen ook nee! Vind er samen een balans in, verwerk eerst je bevalling en veranderde lichaam. Sex komt echt wel weer!
HAHAHa! Ik meot poepen! Geweldig! Maar eid, ook hier is het seksleven nog ruk!!! Na 8 wkn voor het eerst weer maar bij ons is het ook mondjes maat. 's avonds zijn we allebei vaak idd bek af, ergens snel tussendoor zou evt kunnen maar ivm veel weg van mijn man, ik veel thuis met kleine en het huishouden en werk wat nodige irritaties op wekt zorgt bij ook vaak voor een turn off! Maar idd, de tijd blijven nemen voor elkaar. gezellige avondjes plannen en zo lang jullie kindje bij jullie op de kamer slaapt een ander plek zoeken... De bank, de douche.... Succes!
Geloof dat ik hier al gefrustreerd rondliep vanaf 2 dagen na de bevalling. Ongeveer met 4 weken erna gestopt met vloeien. Dag erna terug bloed... Lijkt wel op een menstruatie dus ik wacht nog even af anders wordt het weer de dokter bellen. (want ja ik was dus koppig, mijn man ook op internet gaan zoeken en die vond dat je na een bevalling met interventie toch 6 weken moest wachten...) Nu loop ik dus weer gefrustreerd rond En wij hebben de baby ook op de kamer maar die sliep toen wel en als hij dan toch wakker was, veel zal hij er niet van meegekregen hebben. Het is ook niet dat we hem dat gaan vertellen als hij ouder is...
hier met 6 weken zwangerschap voor het laatst, na de zwangerschap met 7 weken 2x en verder niet (kun je nagaan hoe lang!) Komt omdat ik nog niet uit ben met de anticonceptie ivm BV Vrees voor een BV dip en er zijn al minder dingen die mogen. Vriendlief is ''allergisch'' voor condooms, daar gaat die van hangen... Ik ben wel is bang dat hij naast de pot zal piesen (al doet die dat heus niet hoor) maja het is nu eenmaal ff niet anders...
Oow, dat heeft hier ook wel ff geduurd hoor! Een maand of 3, misschien 4 denk ik? Zo gek vind ik dat niet hoor! En als je echt graag wilt, dan denk ik dat het betekend dat je er toch echt voor moet gaan. Er een soort van overheen zetten.
dag of 5 na de bevalling had ik alweer zin. Alleen ik vloei nu nog steeds, dus mag het nog niet. Frustrerend.
Het komt wel weer, echt! Een baby krijgen is nogal een verandering, daar moet je allebei aan wennen! Plus dat je lijf nog lang niet de oude is, het slaapgebrek... Hier kwam het pas na een maand of drie weer, dat ik er uberhaubt aan wilde gaan denken. Tot die tijd lekker knuffelen, samen onder de douche. Dat is ook heerlijk.
Hier gisteren voor het eerst weer ik had allang weer zin..maar vloeide nog en had last van knip gisteren hadden we oppas..zijn samen uit geweest en ik stond op springen daarna mn vriend weigerde eerst...ik dacht dat dit kwam ondat hij mn onderkant nu op een hele andere manier heeft gezien maar hij gaf meteen toe het eng te vinden...was bang de knip open te stoten en was vooral bang me pijn te doen ik zei toen...maar we weten niet of het pijn doet...kan best dat het over een half jaar nog pijn doet en je komt er alleen achtef door het te proberen...is het niet fijn stoppen we gewoon vond ie een goed plan Het was super maar denk als we niet zo'n ontspannende avond samen hadden gehad dat het nog wel ff geduurd had