Dag, ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat ik hier even kom posten. Ik ben nu zwanger van de derde en heb al sinds week 15 serieuze harde buiken. Met 25 weken had ik weeën, waarvoor ik Atalat moest slikken. De dag erna bleek mijn bbm niet korter te zijn, waardoor ik weer mocht stoppen. Nu zijn die weeën niet meer teruggekomen. Maar sinds een dikke week heb ik zelfs harde buiken als ik gewoon op de stoel zit, of maar één stap verzet. Echt de hele dag en hardstikke vervelend. Gisteren toch maar weer de vk gebeld. Ze zei dat ik nog rustiger aan moet doen (voor mijn gevoel doe ik al helemaal niets meer!). Ik heb nu 2-3 keer per week thuiszorg voor de grote klussen. Maar ik heb nog wel een kleintje van 15 maanden thuis (grote dame is op school). Ook heb ik een psychische ziekte die me veel stress geeft. Toch gaat het daar nu redelijk mee, het is te doen op dit moment. Anyway, de vk zei dat ik écht rustiger moest doen en dat het verder gewoon een gegeven is voor mij. Maar ik vroeg me af: is er iemand hier die dit herkent en dus wél een vroeggeboorte heeft gehad? (Overigens is er een ks gepland en die gaat hoogst waarschijnlijk vervroegd worden naar einde week 37 omdat de zwangerschap zo zwaar is voor me).
Ik had tijdens de zwangerschap ook veel harde buiken, zo'n 20 per dag. Ik weet niet of dat in de buurt komt? Ik weet ook niet meer vanaf hoeveel weken, alleen nog dat het was vanaf dat m'n baarmoeder zo groot voelde als een gebalde vuist. Mijn dochter is uiteindelijk 11 dagen te laat geboren.
Twintig per dag haal ik met gemak. En gebalde vuist is nog niet zo ver in de zwangerschap, volgens mij. Fijn dat het bij jou geen vroeggeboorte is geworden. Ben hier al even verder aan het lezen, maar wat heftig allemaal.
Ik kreeg met week 22 veel harde buiken en met 26 weken moest ik naar het ziekenhuis omdat ik weeën had. Ik kreeg toen weeënremmers. Daarbij bleek ook dat mijn baarmoederhals ontzettend kort was! Ik moest echt bedrust houden. Na een week mocht ik naar huis als ik plat op bed bleef liggen, maar met 28 weken kreeg ik weer weeënremmers (adalat oros) maar mocht wel thuis blijven. Met 30 weken weer opgenomen in het ziekenhuis omdat de hals steeds korter wordt. Met week 32 mocht ik weer naar huis. Ik ben morgen 34 weken en moet dan stoppen met de weeënremmers. Als het kindje dan komt dan mag het geboren worden. Ik zou zeggen, doe echt rustig aan en probeer zo weinig mogelijk te doen om de harde buiken te minderen.
Heftig zeg! Zo erg is het bij mij niet, gelukkig. Ik heb ze zitten tellen tot nu toe zit ik al op 20 (en ik ben pas om 10 uur begonnen met tellen en om 13 uur wat begonnen te doen). Ik heb ze inderdaad ook gewoon als ik stilzit, dus rustiger dan rustig ben. Gelukkig zijn ze niet regelmatig en ga ik er dus maar verder ook niets mee doen. Toen die keer moest ik echt puffen en waren ze ook duidelijk zichtbaar op CTG.
Hai, Ik heb bij mijn vorige zwangerschap ook heel veel harde buiken gehad. Als ik 's avonds erg moe was kwamen ze urenlang om de vijf en soms drie minuten. We weten alleen niet of dit de reden van de vroeggeboorte was. Mischa is geboren met 32 +5 wk, mijn vliezen braken spontaan terwijl ik aan de CTG lag. Ik was heel streng onder controle (iedere 2 a 3 dagen naar het ziekenhuis) omdat het er op leek dat ik pre-eclampsie had. Tijdens de bevalling weken mijn bloedwaarden pas af en had ik voor het eerst eiwitten in mijn urine, maar ik denk dat ik al weken ziek was. Ik voelde me namelijk ziek en zat al twee maanden ziek thuis. Ik herken het dus en heb ook een vroeggeboorte gehad, maar heb geen idee of het verband met elkaar heeft gehad. Wat mij deze zwangerschap wel opvalt is dat mijn buik erg reageert op stress. Vorige zwangerschap kon ik bijna het hoofd niet boven water houden op mijn werk en nu zit ik thuis mijn contract is niet verlengd) en heb ik dus geen stress. Nu valt me dus pas op dat als er iets stressvols voorvalt, ik meteen weer die harde buiken krijg. Misschien heb je hier iets aan, omdat je schrijft dat je een psychische ziekte hebt die je stress geeft en je het idee hebt dat je bijna niet rustiger aan kunt doen. Misschien hebben de harde buiken het bij jou ook met die stress te maken? Ik heb geen idee of er iets is wat je kunt doen om minder stress te hebben, maar misschien is het een geruststelling dat dit een oorzaak zou kunnen zijn en dat de harde buiken niet perse een voorbode van weeën hoeven te zijn. Succes ermee in elk geval, het is allemaal maar wat spannend! Ik merk bij mezelf dat ik bij ieder pijntje en krampje wat ik voel meteen denk dat de baby er bijna aankomt en ik durf niet meer in mijn eentje ver weg omdat ik weet hoeveel vruchtwater er uitkomt als je vliezen onverwachts breken. Groetjes!
Nou ja ik ben nooit verder geweest dan week 29 dus misschien horen de harde buiken erbij, dat weet jij beter dan ik. maar het klinkt niet normaal. ik had zelf erg last van harde buiken maar ik kwam daar zelf niet achter (want ik voelde ze niet), degene die de pretecho afnam wees me erop. Mijn weeën waren niet zichtbaar op de CTG, pas met 9 cm ontsluiting. een week later lag ik dus in het ziekenhuis en ik ben met 29 weken bevallen. By the way, waarom loop je nog bij verloskundige? zou je niet beter af zijn bij een gynaecoloog in het ziekenhuis? @mamavanmischa ik ben blij je weer tegen te komen, alweer 32 weken zwanger!!!
Ja, ik zit niet zo graag meer aan de tafel, mijn buik begint in de weg te zitten (wordt dus heel hard als ik me niet languit op de bank ontspan na een lange dag) en ik moet een beetje rustig aan doen anders heb ik wat last van pijn in mijn bekken. (niets bijzonders hoor) 32 weken precies vandaag, dat is voor mij wel een mijlpaal. Nu op naar minstens 34 weken, maar als het zo doorgaat loop ik straks tot 42 weken door.
Dames, nog bedankt voor de reactie. Er wordt inderdaad wel gezegd dat het hoogst waarschijnlijk psychosomatisch is bij mij. Ik word wel altijd goed nagekeken enzo, mag ook altijd komen, maar tot nu toe lijkt het altijd mee te vallen. Wel erg vervelend, maar ik ben ook al tot hier gekomen. Gelukkig. Ik zit trouwens ook onder behandeling bij een gynaecoloog, maar kom ook graag bij de verloskundige omdat die ook wat meer het sociale aspect van mijn zwangerschap meenemen (de gyn houdt het best heel erg medisch, zeg maar). Gek genoeg zijn mijn harde buiken deze week een stuk verminderd. Ik heb niet zozeer minder stress, dus ik weet niet hoe het kan komen. Maar op dit moment is het (als ik stilzit iig) rustig. Lopen en bewegen heeft nog steeds wel effect, maar dat was al heel lang zo. Slapen gaat ook beter, de baby laat me redelijk slapen. Dus het was ws. toch iets tijdelijks (stresserigs?). Bedankt voor jullie reacties. Heel veel succes nog met de zwangerschap. Ik hoop dat je kindje nog heel lang blijft zitten, MamavanMischa.
Fijn dat het beter gaat! Ik krijg ook last van harde buiken als ik me lichamelijk veel heb ingespannen. Als ik op de bank ga liggen is dat soms niet genoeg, soms moet ik echt in bed gaan liggen en niets doen. Ik hoop ook dat de kleine jongen nog even blijft zitten. Groetjes en jij ook veel succes, en ik wens jou natuurlijk hetzelfde, laat je kleintje ook nog maar lekker even zitten.
Ik heb al vanaf 16 weken constant harde buiken nu ben ik dus 20 weken en de weken zijn nog steeds constant aanwezig.Volgens de vk. kwam dit door de groei van de baarmoeder die heel snel is gegroeid dit komt vaker voor als je al eens eerder bevallen bent. Ik had bij mijn eerste dochter met 35 weken de eerste tekenen van weeen maar ze is uiteindelijk toch precies met 37 weken geboren.Door een streptokokkenbacterie heb ik wel kans op vroeggeboorte maar het hoeft niet..Dus ergens maak ik me ook wel zorgen maar zolang de vk en de huisarst het niet doet ben ik ook wel wat meer gerustgesteld..