Jep, vriendin van mn ma, Baby zat helemaal achter de ribben met voeten dus je zag amper wat, ing naar de plee en toen braken inene der vliezen
Kennisje van me, was toen jaar of 15, vrij stevig gebouwd. Had al een paar dagen buikpijn en last van dr rug. Op een ochtend besloot ze een warm bad te nemen en toen begon dr bevalling Haar moeder werd gebeld met de mededeling dat ze oma aan t worden was en die geloofde er niks van, want wist niet eens dat dr dochter een vriendje had Het kind was overigens iets van 3500gram, dus echt geen ukje
Nou dat hoeft niet zo te zijn. Ik was absoluut niet bezig zwanger te worden. Ik ben heel onregelmatig ongesteld.. Maar ik wist al voordat ik kon testen dat ik zwanger was.
Een meisje bij ons op toneel wist het ook pas toen ze 6,5 maand was... Zij had zo'n mirena-spiraaltje waardoor haar ongesteldheid al een jaar wegbleef en ze vroeg zich wel af waarom ze niet afviel, terwijl ze belachelijk veel sportte enzo. Was heel onhandig, want ze moest telkens hetzelfde toneelkostuum aan, dus ze was telkens aan het schelden dat het zo krap zat... Ze was een klein beetje mollig van zichzelf, maar echt niet dik ofzo. En ze had last van het prikkelbare darm-syndroom, dus al het gerommel en de bewegingen in haar buik gooide ze daarop. Op het moment dat ze het wist en het aan ons kwam vertellen, zat daar ineens een blozende, heel erg duidelijk zwangere vrouw!! Ze voelde zich overigens wel heel schuldig tegenover haar baby dat ze gewoon wijn gedronken had, had gerookt, 'verkeerde' kaasjes gegeten had, de kattenbak had verschoond... etc. Gelukkig was het kindje helemaal gezond!
Ik ken ook iemand. De dokter dacht dat ze een vleesboom had! Ze kwam er pas achter toen ze ging bevallen. Ze is wel gezet, je zag er weinig van. Ze slikte de pil en werd 'gewoon' ongesteld. Ik bekijk nu regelmatig mijn buik en als ik wat voel rommelen (mijn darmen?) kan ik toch wel lichtelijk in paniek raken. haha Het is namelijk niet de bedoeling om zwanger te raken.. Ik slik trouw de pil, maar die is niet 100% betrouwbaar.
Idd. Was niet met zwanger zijn bezig. Wel de wens voor een tweede maar die wens had ik na 8 jaar wel op gegeven dat het niet meer zou lukken. Ben ik week zes er achter gekomen dat ik echt zwanger was. Mijn menstruatie was onregelmatig toch regelmatig dan 28 dagen dan 30 of zelfs wel eens 32 dagen. Maar opeens drong het toch rond zes weken tot me door he waar blijft nou toch me menstruatie. ( Had wel toevallig die dag echt borsten waar je u tegen zij) Stond nog met me moeder die dag te kletsen van ma me borsten ( Ik lijk wel zwanger) Ze is de deur nog niet uit en ik ben naar de drogist gereden en heb een test gehaald. En ja wel viel stijl achter over van ongeloof na 8 jaar in eens onverachts toch zwanger ( Niet meer gedacht toch gekomen). Dus ja hier gaf me lichaam het toch echt aan dat ik zwanger was. Denk wel dat het voorkomt zo als verhaal van iemand een pagina terug. Maar hier dus niet( Was er echt niet meer mee bezig en had er al een berusting in dat het bij een kind zou blijven) Maar zelf kan ik het wel moeilijk voorstellen iemand schreef al de baby.s die ik gedragen hebt die heb ik zeker wel goed gevoeld. Zeker me dochter die voelde ik al heel snel in de zwangerschap kleine plopjes die ik weer herkende van zwangerschap nummer een ook al was dat 8 jaar geleden( zo iets vergeet je niet) Te minste ik niet. Maar wel mooie en aangrijpende verhalen zie ik hier voor bij komen het zal je maar gebeuren. Onverwachts in eens een kind. Pff zelfs als je er 8 a 9 maanden op voor kunt bereiden is het een 180 grade draai in je leven.
Jee... het gebeurt echt, maar ik kan me het zo slecht voorstellen. Er veranderd zoveel in je lichaam als je zwanger bent, dat je dat moeilijk kan negeren lijkt me... Maar 't kan dus wel. Bijzonder hoor.
Dat je er later achterkomt, met 3, 4, 5 maanden, dat kan ik me nog wel voorstellen. Maar helemaal op het laatst, als je moet gaan bevallen? Ik vind het ook HEEL bijzonder hoor. Maar blijkbaar gebeurt het wel echt.
Ik ken een meisje, dat op de ehbo terecht kwam met ontzettende buikpijn. Ze dachten aan nierstenen en die moesten verwijderd worden. Ze moest hiervoor naar een ander ziekenhuis want de arts die dit op het desbetreffende zh deed, was op vakantie. Toen kwam ze op dat andere ziekenhuis, zegt die arts na gekeken te hebben, 'Mevrouw ik rijd ik meteen door naar verloskamer want u bent aan het bevallen!' Ze wilde er niets van weten, dacht voor de gek gehouden te worden... Maar ze hield nog diezelfde avond haar dochter in haar armen! Dit meisje wist van niets, het was van haar ex-vriendje. Ze was een beetje flink, niet eens gezet of dik te noemen en er was echt niets aan haar te zien. Ze had ook nergens last van gehad, ja achteraf kon ze wel bepaalde dingen thuisbrengen, maar omdat ze gewoon iedere maand ongesteld werd had ze nooit aan een zwangerschap gedacht. Ik ken nog een meisje waarvan je echt niet zag dat ze zwanger was, maar ze wist het wel. Ze is heel dun, dus dan zou je denken dat je wel snel iets zou zien, maar haar kindje zat heel erg naar achter verstopt. Bij mijn zus zag je het pas pas bij 21 weken, voor die tijd was ze nog hartstikke plat. Ze had ook nergens last van, de verloskundige vroeg zich zelfs af of ze wel echt zwanger was haha! Maar mijn zus merkte het in die 20 weken wel aan haar borsten, die groeiden namelijk behoorlijk hihi! Met 40 weken had ze uiteindelijk een megatoeter, toen dacht ik juist, 'huh waar komt die ineens vandaan?!'
Mijn moeder is bij mij er pas met 5 maanden achter gekomen, en dat alleen maar omdat mijn oma zei dat ze zwanger was omdat ze dat had gedroomd. Toen mijn moeder zei dat ze net ongesteld was geweest en het gesprek zo uitliep dat ze gewoon knallende ruzie kregen is mijn oma naar de apotheek gegaan en heeft een test opgehaald, mijn moeder getest en zwanger, snel de dokter gebeld en 2 dagen later bleek ik al gezellig 22 weken mee te liften. Mijn moeder is elke maand ongesteld geweest tot aan de bevalling toe had ze stipt op dag 30 haar menstruatie. (innestelbloedingen werd gezegd. Een week na de test had ze ineens een buikje. Ik was 9 maanden oud toen ze erachter kwamen dat ze alweer zwanger was, dit keer was ze 19 weken. Ze kwam erachter toen ze naar dokter ging voor de pil. Hij deed voor de zekerheid een test, omdat hij vond dat ze een dikkere buik kreeg en haar menstruatie niet goed was. Verder dan een vetribbeltje is het nooit geworden. Mijn man zijn nichtje reed wedstrijden op paarden, ze had net goed en wel haar concours gereden en kreeg buikpijn, naar het ziekenhuis, ze dachten blindedarm ontsteking, was ze aan het bevallen. Zij heeft tot aan haar bevalling toe een sixpackje gehad waar wij jaloers om zullen zijn. Dus ja, ik denk dat het kan.
Interessante verhalen ! Deze is minder spectaculair : de vrouw van mijn biologieleraar op de middelbare school kwam ook pas bij 7 maanden zwangerschap erachter dat ze een kind kreeg! Ik snap er inderdaad ook helemaal niets van. Ik voel aan alles dat ik zwanger ben en ook al heel vroeg in de zwangerschap!
Het is dat mijn moeder in de MMM zat en hormonen gebruikte dat ze wist dat ze zwanger was van mij. Ze zegt zelf dat ze het anders miss ook lang niet geweten zou hebbn. Ze menstrueerde altijd erg onregelmatig (gem 3x per jaar ), was van zichzelf vij fors en niet veel aangekomen. En als ze mij wilde voelen, moest ze plat op haar rug gaan liggen en vrij hard op haar buik duwen. Dan voelde ze "ergens in de verte" iets. Ze had een voorliggende placente. Ik moet zeggen dat je om mijn zw-schappen niet heen kunt qua omvang , maar bij de 3e had ik ook een voorliggende placenta en daar is dus echt helemaal niets aan; je moet echt je best doen om de kleine te voelen dan.
Het kan echt dat je niks ziet. Mijn tante is heel mager maar van haar jongste zoon (inmiddels 9 of 10) zag niemand het. Ze kreeg een buikje waarvan mensen zouden denken ' zou ze zwanger zijn?' toen ze al hoogzwanger was en op het punt stond te bevallen. En dat terwijl ze echt mager was dus daar kon het niet aan liggen.
al veel redenen genoemd hoe het kan.. iemand schreef ook, dat darmen toch niet naar buiten kunnen 'rommelen' . Nouja, meer meiden zullen dat misschien wel weten, maar dat kan dus écht wel. In de periode tussen m'n 2 zwangerschappen heb ik m'n man ook wel eens met een grijns m'n buik laten voelen 'voel eens, hij schopt!' - terwijl ik écht niet zwanger was hoor -maar het rommelde en ging zó tekeer van binnen, dat m'n man het aan de buitenkant kon voelen...
Die voorliggende placenta had ik ook, maar mooi dat alles hartstikke te voelen was. Ik had gewoon een echt druktemakertje !! Ik blijf het bizar vinden dat mensen er pas achter komen dat ze zwanger zijn als de bevalling er al bijna is. Dat je de eerste maanden niet zoveel merkt snap ik helemaal. Maar op een gegeven moment gaan je borsten toch ook zeer doen, groeien etc? Ik kan het me in ieder geval niet voorstellen dat ik het pas op het laatste moment merk. En bovendien ben ik zelf een klein propje, dus de kleine zal naar buiten moeten groeien, ergens anders is er geen plaats bij mij !!
Hier geen pijnlijke boobs gehad. Gingen ook pas na de bevalling groeien. Wel had ik wat melkproductie tijdens de zwangerschap maar dit kan je ook gewoon krijgen als je aan de pil bent. Hier ook een druktemakertje de vorige keer met voorliggende placenta, dus voelde het echt goed. Maar als je een rustig kindje hebt en de placenta aan de voorkant is het volgens mij goed te verwarren met darmproblemen.
lijkt mij ook erg onwaarschijnlijk... maar het schijnt dat als je hele sterke buikspieren hebt en erg slank bent je een heel klein buikje kan hebben en het bijna niet ziet... als je weet dat je zwanger ebnt en er mee bezig bent ga je toch meer eten omdat je denkt dat het goed is voor de baby... terwijl dat helemaal niet nodig is.. enkel letten op gezond voedsel en genoeg drinken.... veel vrouwen komen echt te veel aan in een zwangerschap en erna zit je met extra kilo's... had ik ook hoor maar denk dat het zo werkt...
hoewel ik het van mezelf niet zou kunnen voorstellen heb ik het in een kenissenkring ook meegemaakt! Bleek ze ineens 8 maanden zwanger echt vreemd. Maar ik denk dat het ook aan je kindje ligt, hoe druk enzo. Mijn meisje had namelijk tegen het eind niet veel ruimte meer (zoals alle baby's) maar zij nam de ruimte en draaide er nog flink op los, nou dan zag je mijn hele buik heen een weer golven en zelf dacht ik dat ze ineens via mijn navel eruit zou komen hihi. Maar heb je een kindje doe heel rustig is is ook weer anders natuurlijk. @missy: wat een verhaal! en zeker omdat je net een kindje had gehad dus je wist al hoe het voelde! Wat is de natuur toch bijzonder. Wel fijn dat je van je laatste zwangerschap hebt kunnen genieten en ze is op een prachtige dag geboren! de eerste verjaardag van mijn dochter!