Hoi Dames, Sorry hoor maar wil even klagen over schoonfamilie. Drie weken geleden ben ik via keizersnee bevallen. Schoonouders zijn over voor 6 weken om te helpen aangezien hier geen kraamhulp is en we nog 2 kids hebben. Eerste 2 weken ging goed en we hebben echt veel aan hun hulp. Wassen, strijken, koken doet oma en opa houdt zich extra bezig met de andere kids. Na 2 weken kwamen schoonbroer met vrouw ook voor 2 weken. Dit is een stel van in de 30 zonder kids. Wij hadden van tevoren al een paar keer tegen hun gezegd dat het misschien veel leuker was om in de zomermaanden te komen omdat er dan veel meer te beleven valt aangezien het hier nog winters is. Verder vind ik het ook niet zo leuk dat ik niet veel kan doen nu ze op visite zijn. Nee, ze wilde perse komen als de baby geboren was en ze begrepen het wel dat ze zichzelf moesten vermaken. Situatie nu. Schoonbroer en vrouw kunnen zich niet samen vermaken en claimen oma en opa constant. Ze vragen elke dag "wat gaan we doen" "wat zijn de plannen". Opa en oma staan er een beetje tussen in aangezien die echt gekomen zijn met het doel om mee te helpen maar aangezien het ook hun zoon is voelen ze zich ook een beetje verplicht denk ik om met hun op stap te gaan. Nu is het niet zo dat ze van mij niet samen met hun een dagje op stap mogen maar het is bijna elke dag. Zelfs als ze even willen shoppen moeten opa en oma nog mee. Ik zit dan alsnog met 3 kids en moet bijna alles zelf doen inclusief het avond eten bereiden voor 6 volwassenen en 2 kids want ze zijn doodmoe als ze terugkomen van een dag uit. 's Avonds ben ik dus ook helemaal op en heb beduidend meer pijn aan mijn buik. Daarentegen ben ik van nature niet zo om te zeggen "Koken jullie zelf maar" aangezien mijn man en de kinderen en ik ook moeten eten en oma is ook al 70 is. Verder pakken ze ook allemaal drinken en eten uit de kast om mee te nemen voor hun dagjes uit. Voor opa en oma maakt het me niets uit want die helpen ook gewoon mee maar de jonge lui doen echt niets en denken echt 2 weken in een hotel te zijn. Ze hadden wat kleine boodschapjes uit NL meegenomen. Vanzelfsprekend dat wij dat terughebben betaald maar ze eten er zelf van mee en zijn totaal niet bescheiden met andere dingen terwijl iets van 1,- wel werd berekend op "hun" factuurtje. Normaal vinden wij het echt geen probleem als iemand bij ons verblijft en wij zijn zeker niet de moeilijkste qua geldzaken maar ik vind wel dat het een beetje van beide kanten moet komen. Vooral als je wat langer bij iemand bent.(als ik ergens logeer dan neem ik bv lekker iets voor bij de koffie mee of een keer flesje wijn bij het eten) Ik wil geen zeur zijn en zo vaak zien we de familie ook weer niet dus zeg er maar niets van maar ik irriteer me met het uur erger. Man vind het ook nu wel een beetje te worden nadat schoonzusje de halve kaas had gebruikt voor de broodjes om mee te nemen. (het gaat dus echt niet om de kaas maar op de manier waarop) Verder is het "zijn" familie maar hij gaat dus gewoon elke dag naar het werk. Is het misschien toch verstandig om er op een subtiele manier wat van te zeggen want misschien willen ze volgens jaar wel weer komen of gewoon maar slikken voor die 1 x per jaar ?
Eerst en vooral wil ik je een dikke knuffel geven! Ik vind het heel knap van je dat je al die mensen in jouw huis wil zo vlak na een nieuwe baby! Mijn schoonfamilie woont in het buitenland, maar zij konden mooi een hotel boeken, hoor. Dat namen we er echt niet bij. Jij zit er nu natuurlijk wel mee. En ja, ik zou echt met z'n allen rond de tafel gaan zitten om dit nu meteen op te lossen. Het kan echt niet dat jij nu nog gelijk alles moet doen. Je hebt zonder hen al genoeg werk, denk ik. Er zo snel mogelijk over praten, zodat jullie allemaal nog iets aan elkaar hebben. Anders gaan jullie misschien 'uiteen' met heel veel slechte gevoelens en dan kan er, door de afstand, niets uitgepraat worden. Veel succes!
Ik denk dat het belangrijk is dat je eerlijk zegt dat alles je nu teveel is. Dat de ouders zijn gekomen om jullie een beetje te helpen, maar dat je nu ipv voor 5, voor 9 man staat te koken en net 3 weken geleden een ks hebt gehad. Als je nu niet eerlijk bent, kan het goed zijn dat je je zo gaat irriteren dat het op een ruzie uitdraait en dan ben je nog verder van huis. Sterkte, wat een rotsituatie...!
De reden waarom ze wel mochten komen (en niet naar een hotel hoeven) was omdat alle visite dus een eigen woonetage hebben inclusief eigen badkamer enz... dus wij gingen ervan uit dat iedereen 's avonds lekker naar hun eigen vertrek zouden gaan. Maar niets is minder waar. Iedereen zit 's avonds dus gezellig op de bank in "onze" huiskamer
Ik zou je man er iets van laten zeggen. Jij bent net bevallen en het is zijn familie. Dit kan echt niet hoor. En nog gefeliciteerd met de geboorte van je kindje!
Als je het zo moeilijk vindt dan zou ik het gewoon je man laten zeggen!! Kom op zeg, een buikoperatie gehad en dan voor zoveel man koken..
Haha, wij hebben ook een volledige loft boven, maar net na de geboorte mochten ze echt niet komen logeren. We hadden al wel zo'n idee wat dat ging geven Maar ja, daar heb je nu niets aan natuurlijk. Gewoon, samen met mannetje, erover praten, meid. Moet je echt doen.
Wat ik zou doen is als ze terug komen naar je bed gaan en je man laten zeggen dat je doodop bent doordat je hebt moeten koken voor 9 man plus het huishouden je net pas 3 weken geleden bent bevallen van je kindje en je dus hard nodig hebt om bij te komen, vooral na de keizersnede. Zo kan jij je er even volledig buiten houden, je rust nemen en zo komt het ook subtiel over naar je schoonfamilie. Laat je man het maar oplossen, is zijn familie! En gefeliciteerd nog met de geboorte van jullie 3e kindje
Als ze vragen wat de plannen voor die dag zijn kan je man misschien wel aangeven dat het hun beurt is om eens wat bodschappen in huis te halen en voor een lekker avondmaal te zorgen....
Dit vind ik een hele goede! Dit zou ik ook doen en kijken of de hint dan aankomt. Zo niet, dan zou ik het niet zelf aankaarten. Van eigen familie kan men vaak meer hebben dan van schoonfamilie, dus je man kan het beter uitleggen aan ze. Maar er moet wel snel wat veranderen, want meid, het kan niet de bedoeling zijn dat jij het zo zwaar hebt! Succes.
Mmmm weet niet of dit wel zo'n goed idee is...... Je hebt echt van die mensen waarbij het kwartje niet valt, en dan ben jij, of je man maar de hele tijd bezig om "steken onder water" te geven. Gewoon eerlijk zeggen werkt nog altijd het beste, je geeft dan ook iemand anders de kans om te gaan praten. Ik vind het heel vervelend voor je, ik weet als geen ander (na keizersnee) hoe moe en uitgeblust je bent. Breng het ter sprake als de kinderen naar bed zijn. Heel veel sterkte, goed dat je aan jezelf denkt! Kari
zo dikke respect voor jou dat je zo veel mensen over de vloer wil. ik zou ook je man er wat van laten zeggen, want dit kan niet, jij hoort nu ook te genieten maar volgens mij is het zo alleen maar stress voor jou!
Hoelang zijn ze er nog? Ik zou het wel aankaarten, op een manier zoals hier boven aangegeven is. Anders komt het misschien erg hard over, al zou ik het ook wel op een andere manier willen mededelen. Maar ja dat komt denk ik niet de familiebanden ten goede. Wat lastig, en begrijp ook niet zo goed waarom ze het zelf niet inzien. Ze zijn idd gewoon op vakantie gekomen, en dat kun jij nu even niet gebruiken.
Ik zou ook gillend gek worden in jouw situatie. Aangezien het de familie van je man is, en jij het moeilijk vind zou ik het hem laten zeggen.
Ik had er echt wel wat van gezegd. Deed ik ook na een normale bevalling hoor. Denk niet dat k ze meteen om de deur wou en al helemaal niet een paar weken pfff daarom is mijn relatie met me schoonouders nou ook niet zo super haha. Ik zeg gewoon waar het opstaat.....respect dat je het uberhaupt hebt gedaan, maar nu wel wat er van zeggen meis, want zo ga jij er onderdoor en dat is al helemaal niet de bedoeling! Succes!
Mijn schoonfamilie deed precies hetzelfde na mijn bevalling (woon ook in het buitenland) en als gevolg daarvan gingen mijn ouders zich ook anders (asocialer) gedragen. Ik zie ook al op tegen de komende bevalling! - Over de tripjes met je s.o.: gelukkig heb je je s.o. hierna nog twee weken "voor jezelf", toch? Ik denk dat ze zelf ook niet zo blij zijn om zo geclaimd te worden door je zwager. Ik zou het moeilijk vinden om je s.o. daar verwijtend op aan te spreken (helemaal omdat ze je al 2 weken geholpen hebben en straks nog 2 weken blijven), maar ik zou wel proberen duidelijk te maken dat de situatie voor jou heel zwaar is. Kunnen ze je oudsten niet eens meenemen? - Over het ´s avonds koken voor 9 man: dat kan dus echt niet: niemand kan je kwalijk nemen dat je daar wat van zegt. Maak geen verwijten, zeg bij het avondeten gewoon maar eens hardop: "jongens: dit koken voor 9 man elke avond is me te zwaar, zullen we een rotatiesysteem afspreken of nemen jullie vanavond eens iets mee?" Beter een keer duidelijk maken (zonder verwijten, maar puur op je eigen situatie bezien) dan er met een uitgeblust chagerijnig hoofd bijzitten. - Over het leegeten van de koelkast: dat is ook hier een probleem. Mijn ouders drinken de hele alcohol voorraad op en als s.m. (ongevraagd en alleen voor haar zoon) kookt, dan zijn ook meteen al m´n ingredienten op. Gelukkig zijn wij in de goede (financiele) omstandigheden dat we daar geen punt van moeten maken, dus hierbij houd ik altijd de eer aan mezelf. Ik laat wel aan hubbie merken dat het aan hem is om eea. weer aan te vullen/te zeggen dat dingen nu op zijn. Voor mij hangt dit dus een beetje van je omstandigheden af. Kun je het (financieel) aan, maak er dan geen punt van en probeer je er niet aan te ergeren. Is dit niet het geval, dan probeer opnieuw duidelijk te zijn. Wellicht kun je eens duidelijk vragen: wie haalt er morgen boodschappen? In het algemeen vind ik dat jouw gezondheid op de eerste plaats moet komen: wees duidelijk dat bepaalde dingen niet kunnen en gebruik desnoods de huisarts/dokter ("ik moet rustiger aan doen"). Mensen zonder kinderen/bevallingen (of waarbij het al +30 jr geleden is) hebben vaak geen benul van de zwaarte van zo´n eerste periode. Dit kun je ze niet kwalijk nemen dus is het aan jou om duidelijk te maken hoe het zit.
Ik vraag me wel af waar je man blijft in dit verhaal. Hij werkt overdag, ok, maar dan kan hij toch alsnog wel koken? Of voor je opkomen?