hallo iedereen, Ik ben nu 4,5 m zwanger en ik voel me de laatste tijd een beetje down, ik ben helaas een echte piekeraar, en pieker over van alles en nog wat, mijn contract is afgelopen december niet verlengt daar ben ik ook erg onzeker door geworden wat me veel Stress gaf, we hebben een huis gekocht waar er steeds maar weer bezwaar op gelegd word,zodat ze dus nog niet kunnen gaan bouwen, en wij wonen in een (appartement) met maar 1 slaapkamer. nu weten we dat we een jongetje krijgen terwijl ik altijd dacht, wij krijgen alleen maar meisjes, heel dom natuurlijk, ik vond ons echt meisjes ouders, nu is een vriendin van mij ook zwanger en zij krijgt weer een 2 de meisje, en wat ben ik jaloers, het lijkt wel alsof ik tijdens mijn zwangerschap helemaal niet blij kan zijn, bij mijn vriendin gaat altijd alles zo makkelijk, baan, huis, leuke dochter, etc etc, ik heb het gevoel dat ik Altijd overal om moet vechten. natuurlijk ben ik blij dat ik zwanger ben en ons jongetje is meer als welkom maar ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het wel moeilijk vind. Ik wil wat meer kunnen genieten en niet zo piekeren over alles en niet jaloers zijn. Bij jongetjes heb ik altijd zoiets die zijn zo druk? Ik was vroeger ook erg druk hield wel van wat katte kwaad, maar dan denk ik gelijk wat moet een jongetje van mij dan wel niet voor een kind worden? En druk zijn? Misschien ook onzin wand mijn vriend is de rust zelf en vroeger een heel lief rustig mannetje was. En nu nog we vullen elkaar eigenlijk precies aan. Wie van jullie herkent deze jaloerse gedachten en toen je kindje er eenmaal was, was het toen goed? Jongetje of meisje...?
het gras is altijd groener...... jij hoeft niet jaloers te zijn, kijk eens naar je eigen leven, jullie kunnen ondanks dat je geen werk hebt toch doorgaan met de koop van jullie huis ook al gaat dat met wat vertraging door bezwaren, je bent zwanger, gezond (als ik dat zo lees) en je hebt een goede relatie met je man/vriend? het is nooit goed om je leven te vergelijken met anderen, echt niet! dat lijkt altijd mooier en beter maar dat is het nooit, dat denk je alleen maar. ik herken die jaloersheid helemaal niet en inderdaad, wacht maar tot je je ventje in je armen hebt. dan ben jij ook apetrots! het zal ook wel door je hormonen komen maar persoonlijk vind ik je een beetje klagen om niets
Och lieverd....wat sneu dat je je zo voelt. Ik vind het wel vrij heftig dat je zo teleurgesteld bent in het feit dat je een jongetje krijgt. Jammer hoor, want het ligt echt niet aan het geslacht of een kindje druk is of niet. Dat ligt voor een groot deel aan het karakter en voor een heel groot deel aan de opvoeding! Dus als jij lekker relaxt bent en rustig omgaat me je prachtige zoontje, dan komt het helemaal goed. Wel wil ik je aanraden om hierover met de VK te praten, dit rotgevoel moet je niet hebben tijdens je zwangerschap en natuurlijk ook niet erna. Dat is niet goed voor jou en al helemaal niet goed voor je kindje.
Ja misschien klaag ik ook wel om niets, en inderdaad het gras is overal groener, mijn relatie is goed, heb een lieve vriend die alles voor me doet, misschien ben ik een beetje verwend Maar doordat de bouw steeds uit word gesteld verloopt straks ook onze offerte en geen baan is geen nieuwe . Al die doem scenario,s razen door mijn hoofd pffff, wat als dit, wat als dat...ach het zal allemaal wel goed komen, bedankt voor je eerlijke reactie
pas wel op dat je geen depressie krijgt natuurlijk, als dit gevoel blijft overheersen misschien toch even naar de huisarts. het hoeft namelijk niet aan al die dingen te liggen maar kan ook gewoon een gevoel zijn door hormonen etc.
ik wilde ook wel graag een meisje bij mn eerste zwangerschap. mn vriendin beviel 2 dagen eerder van een dochter en vanaf dat moment kon ik niet meer wachten. dat hoefde ook nog maar 2 dagen. een jongen! ik beviel in het ziekenhuis en kan me herinneren dat ik de volgende dag met een andere vrouw zat te praten die ook die week bevallen was, van een dochter vertelde ze. ik kan me herinneren dat ik op dat moment dacht: 'ach, wat sneu voor haar, jongens zijn zoveel leuker.' daarna heb ik af en toe nog wel eens zo'n gedachte gehad van: hmm ik hoop wel dat de volgende een meisje wordt. maar onze knul is helemaal ge-wel-dig en ik geniet er nu juist van als ie gaat 'toeien' met papa of 'towe bouwen' met z'n duplo of 'pliesieauto wiewiewie' roept! ik vind hem niet druk, maar wat versta je onder druk? ik vind dat jongens gewoon in plassen moeten stampen, moeten stoeien met papa, keihard de bal moeten trappen (ehh wel in de gang...), moeten racen op hun loopauto en af en toe zo hard mogelijk een leeuw moeten nadoen. gewoon lekker aan meedoen! en dat daardoor af en toe een bord sneufelt, so what? genieten van je stoere knul!!
Wat grappig dat je dat dacht, van die vrouw naast je in het ziekenhuis met die dochter haha, ach het zal wel wennen zijn, je hoort ook iedereen om ons heen zeggen JULLIE EEN JONGETJE??? We zijn ook te naïef geweest door te denken dat wij alleen maar meisjes konden krijgen, en ik moet niet zo jaloers zijn, ik ben zwanger van een gezond kindje wat wil ik eigenlijk nog meer? Hoop dat de gedachte snel went..
Inderdaad gras is altijd groener.... Hier ook veel tegen slagen de 1 na de ander. Maar ach t interesseert ons geen reet ! Want weet je, ik ben zwanger van een gezonde baby. Die mijn vriend en ik uit liefde hebben gemaakt en trots dat we al zijn ! En tja klagen om niets, volgens mij zijn we er een beetje voor gemaakt he haha. Nee meid, geniet van je wonder tis zoooo bijzonder. En vooral positief blijven denken. Zoek iets leuks om te doen.
Bedankt vor je lieve reactie, tegenslagen horen erbij maar ik zie dat jij er goed mee omgaat, dat geeft me steun. Hoe ga jij er mee om? En wat voor afleiding zoek je?
Ik heb het vooral druk met werk, school en stage dus kan er niet veel en lang bij stilstaan. Maar als er weer iets gebeurt voel ik me ook ff rot hoor. Maar dat wondertje in mn buik maakt alles goed, als ik weer getrappen en gedraai voel kan mn geluk niet op ! Ik heb een foto van de echo op mn telefoon gezet en daar kijk ik ook regelmatig naar, dan smelt ik weer helemaal weg !! En veel knuffelen met mn vriend en getrappel van onze baby laten voelen, zo mooi hoe mijn vriend erop reageert elke dag weer. Het zijn dus de kleine dingen die me weer laten voelen dat ik moet genieten en niet moet piekeren. Je weet nooit wat er gebeurt, stel dit is mn eerste en laatste zwangerschap ik zou het niet over mn hart verkrijgen er niet van te genieten. En wat betreft het geslacht, ik zag mezelf ook niet echt als mama van dit geslacht, nog steeds vind ik het raar. Maar ooohhh wat zijn we trots, ik moest even 20 sec wennen en daarna ging ik verder genieten van de echo. Jouw kindje is het mooiste, liefste en leukste ongeacht geslacht ! Ga maar op inet zoeken voor leuke jongens kleding en een stoer kamertje. Alles komt op zijn pootjes terecht echt waar
Hier ook ene tegenslag na de andere.. En ook ons interesseert het niet op dat moment gewoon ff lekker een potje janken of gooi je frustratie er maar uit en daarna voel je je opgelucht en kan je er weer even tegen aan.. Met je vk hoef je dit ook niet nu gelijk te gaan bespreken je bent gewoon een beetje down heb ik ook wel eens, kijk alleen idd wel uit dat het niet te heftig word en te lang gaat duren! Ik vind dit geen klagen om niets en vind ook niet dat dat gezegt mag worden want wat er ook in het verhaal staat er kan wel veel meer achter liggen wat ons hier helemaal niet aangaat dit is gewoon een voorbeeld waarom ze zich zo voelt denk ik dan en een beetje steun tijdens zoiets is altijd fijn! Bij een ander is idd het gras altijd groener maar ook dat is alleen wat wij als buitenstaanders zien je weet niet of niet helemaal wat er zich daar binnen de muren afspeelt.. Positief blijven denken.. En ga lekker genieten van het wondertje in je buik!
Maak je niet teveel zorgen. Dit hoort er allemaal bij. Je hebt echt last van je hormonen. De een heeft er meer last van dan de ander, net als dat de een meer kwalen heeft dan de ander. Dit is ook zo'n kwaal. Ik ben ook ontzettend down. Ik heb absoluut nergens zin in. Werken, stofzuigen, koken zelf aankleden. Niets boeit me en heb er echt geen zin in. Nu heb ik mijn zwangerschapsdagboek erbij gepakt en kwam erachter dat ik dit ook een tijdje had hij mijn vorige zwangerschap. Dat is geen toeval denk ik. Wat betreft een jongen of een meisje. Dat is denkik ook gevoed door onzekerheid. Je hebt waarschijnlijk het idee dat je een meisje beter begrijpt en liever is. Omda jezelf ook een meisje bent. Misschien kom je ook uit een maisjesgezin. Ik had ook mijn gevoel bij jongetjes en twijfels. Maar nu een stuk ondeugd van 1,5 rondlopen en het is een heerlijk mannetje. Kan geen dag zonder hem. En bedenk, jongetjes trekken naar hun moeder. Knuffelen en kusjes aan mama. Meisjes trekken meer naar papa. Echt geloof mij nog even en je voelt je beter het zijn echt je hormonen die je onzeker maken.
Bedankt voor jullie lieve reacties, dat geeft inderdaad veel steun, ik hoop dat het tijdelijk is en het zo weer weg waait, soms heb ik het gewoon even moeilijk en vooral nu tijdens mijn zwangerschap komen er op de een of àndere manier allemaal nare dingen die gebeuren, zoals geen contract verlenging en vervelende situaties die al wat langer geleden zijn gebeurt boven drijven en daar word ik dan erg verdrietig van. Mijn vriendin is 1 week later uitgeteld als mij, en zag het al helemaal voor me dat onze dochters leuk samen konden opgroeien enzo, mijn wens was altijd al een meisje, voel me toch meer een meisjes moeder. Ik weet inderdaad niet hoe ik met jongetjes om moet gaan omdat ik zelf een meisje ben, ik denk dat als mijn vriendin ook een jongetje had gekregen ik het wel leuk had gevonden. Gek hè? Even wennen aan het idee, Liefs MIMI1984
ik ben ook zo iemand die zich snel druk maakt om dingen en ondanks dat ik tegen andere altijd zeg het komt wel goed ,geloof ik dat zelf niet altijd. nu tijden mijn zwangerschap heb ik ook moeite met echt genieten als er weer eens wat gebeurt en als er dan eenmaal iets gebeurt komt er ineens zoveel meer bij,maar idd stel dat ik maar een x zwanger mag zijn dan is het toch wel heel zonde om die zorgen te laten overheersen, dus mimi laten we allebei gewoon lkkr gaan genieten en de zorgen een plekje geven, tuurlijk kunnen we niet altijd even vrolijk zijn en mogen we best eens lkkr klagen maar het belangrijkste is dat kleine wondertje in ons buikje,en wedden dat als je dat mooie jochie in je armen hebt je vindt dat het de mooiste baby van de wereld is en mocht je ff willen klagen weetje mn pb deur te vinden
Bedankt voor je lieve bericht, ja tegenslagen ik kan er moeilijk mee overweg, ik ben een echte piekeraar, en maak me snel druk om dingen en dan ben ik eindelijk zwanger en loop ik nog te zeuren dat het een jongetje is komt omdat wij altijd dachten meisjes te krijgen dan is dat zo raar, heeft echt even tijd nodig om aan dat idee te wennen haha. Misschien heeft het ook wel met dit weer te maken in de winter voel ik me altijd een beetje down en dan met het contract zit het niet echt mee..ik zit nu al 2 maanden thuis en dan heb je ook de tijd om over dingen na te denken en dus te piekeren pffff. Maar voelde me vandaag en gister al stukken beter, af en toe zijn het van die dagen vooral als mijn vriend werken is en die werkt op ma,di,wo,en vrijdag... Bedankt voor je bericht en als er wat is stuur me maar een pb
Wij hebben dit weekend ook weer tegen slagen gehad, met name ik. En ondanks de zorgen, geniet ik zoveel nog steeds. Er zijn helaas bijna altijd tegen slagen, dingen waarvan je denkt shit doen we er nu wel goed aan, een kleine ? Altijd zijn er weer redenen waarom je eigenlijk beter wat later zwanger had mogen worden. Maar ach die kleintjes willen zo graag bij ons zijn dat ze zich door de problemen heen hebben geworsteld en lekker warm in onze buik zitten. En af en toe mag je best down zijn, piekeren, zeuren. Maar het meest moet je toch proberen te genieten. Je werkt dus op dit moment niet, heb je toevallig hobbies of bezigheden ? Misschien ergens vrijwilligers werk doen 1x pw ? Dan voel je jezelf weer voldaan en trots. Of een cursusje via loi/nti doen een taal bijv.
Een hele goede vriendin van mij heeft een zoontje die 7 weken jonger is dan mijn meisje. En ze spelen hartstikke leuk samen! Daarnaast hangt het van het karakter van het kind af hoe druk het wordt. Plus voor een groot deel hangt het ook van jou af. Des te relaxter jij met je kind om gaat des te relaxter je kind zal zijn. En ja, het is wel een beetje gek dat je voorkeur dus schijnbaar ook vast hangt aan wat je vriendin krijgt. Met jongetjes om gaan is echt niet anders dan met meisjes om gaan. Enige verschil is dat je bij een jongetje het best even een lapje op zijn piemel kunt leggen als je hem aan het verschonen bent ... En verder.... GENIET meis!! Voor je het weet is je zwangerschap voor bij en baal je er van dat je niet meer tijd hebt genomen om gewoon simpel te genieten. Je bent immers niet continue zwanger.... x Kweenie