Als je dit gedichtje leest, denk ik dat wel allemaal hetzelfde voelen van binnen! Liefs Marianne Stil verdriet, In gedachten ben ik al jaren zwanger van jou, mijn kind dat ik zo goed ken. Maar de laatste tijd word ik steeds banger dat jij niet weet dat ik je moeder ben. Iedere dag word je bij een ander geboren, elke keer draag je een andere naam. Ik hoop zo dat je eens bij mij zult horen, zodat we samen verder gaan. (Marianne Disseldorp)
Ja heel erg mooi. Ik heb dit gedichtje dan ook op mijn site staan en iedereen die dat leest zegt ook tegen me dat ze dan met tranen in hun ogen zitten.