@mama40 Jeetje zeg, 6 maanden met die onzekerheid. Mij hadden ze kunnen oprapen wellicht! Ik vind t knap dat je dat uberhaupt hebt aangedurft! En zelfs jij kunt wellicht de vraag niet eens beantwoorden over wat je voor keuze had gemaakt indien je het toen wel geweten had? Tenminste dat kan ik me zo voorstellen. Op het moment dat de keuze door ons gemaakt moet worden is het een foetus zonder persoonlijkheid nog. Die hebben we nog niet mogen kennen. Bij de geboorte echter van je kindje is het wel die persoonlijkheid geworden en zul je daar wellicht snel aan hechten. Als je dan praat over "wat had je toen gedaan?" is dit beeld van je eigen kind aan de orde, en dat zul je niet meer willen missen. Terwijl het voorheen een foetus was.......Ik merk ook dat als we het hebben over "afbreken van een zwangerschap"' dat mensen met een gehandicapt kind, op welke wijze dit ook, dit al gauw projecteren op hun eigen kind en daar uiteraard moeite mee hebben. Het raakt ze dan persoonlijk....tenminste dat kan ik me ook zo voorstellen en haal ik uit hun reacties. Net of je het leven of niet leven van hun kind ter discussie stelt, wat uiteraard niet zo is, maar voor hen wel zo voelt. Als ik er naast zit, zeg het maar, want ik heb dit toch al een paar keer zo ervaren in gesprekken. Ik duim voor je dat je een gezond kind krijgt en dat je langzaam aan weer van de zwangerschap mag gaan genieten...heel voorzichtig wellicht!
ERVARING VLOKKENTEST: We moesten even wachten dinsdag op de test omdat een stel voor ons een super slechte uitslag had blijkbaar. Daar werd dus prima de tijd voor genomen, wat ik in dat geval ook had gewild! Netjes liggend op een bank werd er even een echo gemaakt. De placenta lag prima en de kleine was zeeeeer rustig (lijkt wel of t dit ook meemaakt). Ik vertel het in stappen terwijl dit alles in een luttele minuut plaatsvind zo ongeveer, maar dan weet je hoe het kan voelen. Bij iedereen wellicht anders en let wel: ik ben altijd heel gevoelig in de buik en voel iedere eisprong of gekkigheid in de buik! De buik werd ontsmet met twee middeltjes en de spuit ging er in met de echo erbij voor de plaatsbepaling. Het eerste stukje voelde ik niet veel. Niet veel anders dan bij bloed prikken. Nadat gedeelte prikte de spuit door een wand en dat voelde echt als een "krak". Dit was de buikwand, een beste dikke wand, maar direct hierna ook geen last meer. Toen ging de spuit dieper op zoek naar de placenta. Daar aangekomen, merk je direct het onaangename gevoel op. Denk hierbij aan bijv. het optillen van je baarmoederwand, als je dat mocht kennen. Zo'n weeïg naar gevoel vond ik het. Toen begon ze de vlokken van de placenta op te zuigen. Manlief vond dat nogal hard gaan. Een spuit ging fors op en neer (3x) in de naald. Ik zag dit half over mijn buik maar was meer geconcentreerd op het nare gevoel wat dit gaf! Ik voelde daadwerkelijk dat er met kracht ergens aan getrokken werd. Net toen ik mijn vuisten even balde en dacht, dit is nu niet leuk meer, was het al klaar. Dus het was echt even gevoelig en onaangenaam, maar lang heeft dat echt niet geduurd. Een vervelende vulling bij de tandarts zonder verdoving zal langer duren! Dag 1 en dag 2 heb ik echt rust gehouden. Het voelde echt alsof er iemand in mijn buik aan het slopen was geweest en het nare gevoel was ook nog traceerbaar. 1 dag rust gaf de gyn aan die het uitvoerde, maar omdat dag 2 totaal geen veranderd gevoel gaf in de buik, heb ik die er ook bij gepakt als rustdag! Dag 3 is vandaag, de dag van de uitslag en de dag dat de buik al heel wat rustiger voelt en veel minder vanuit de placenta "narigheid wordt uitgestraald". Blijft moeilijk dat te omschrijven....klein naaldje maar raar gevoel direct maar wat ook later groter uitstraalt.... In elk geval moet je echt wel even luisteren naar je lijf. Ik was ook heel erg moe! Ik heb veel geslapen overdag, wat mij normaal niet lukt. Dat kan uiteraard heel goed de combinatie van spanning en ingreep zijn. Je lichaam moet het wel even goed herstellen dus rust lijkt mij gewoon 2 dagen zeker essentieel...
Ik heb mijn reacties maar even ingedeeld zodat mensen "hun onderwerp" er uit kunnen halen. VANDAAG UITSLAG: Ik kan me niet voorstellen hoe mensen 3 weken of 2 weken overbruggen. Ik zet alles stil aan planning, schrijf me voor niks in wat schoolactiviteiten ouders (schooluitjes etc) betreft wat ik normaal altijd doe, weet niet of ik afspraken gelegen in de komende weken kan nakomen ivm de onzekerheid over een evt. bevalling etc. Kortom, je staat echt even in de wacht. En dat nog maar een paar dagen, laat staan dat je toch echt die weken moet doorkomen! Ik wens anderen die dat dus nu meemaken echt heel veel sterkte! pffff. Het wordt waarschijnlijk vanmiddag rond 15u tot 17u dat de telefoon gaat rinkelen. De gyn umc belt over de uitslag vlokkentest. (3 trisomieen eerst), dan ook nog de kinderarts over dragerschap afwijkend chromosoom ouders (wij) uitslag, dan de gyn van t plaatselijke ziekenhuis om deze zaak te volgen mbt uitslag..... Je durft geen van de uitkomsten te overwegen, bang dat je jezelf bij voorbaat al gek maakt om niks, maar je durft ook op niks te hopen. Dus eigenlijk verdring je elke gedachte tot die tijd, maar geloof maar dat je hoofd overuren maakt in het onbewuste etc. Directe omstanders zijn inmiddels wel wat meer doordrongen van het feit welke onderzoeken er nu zijn geweest en wat het verhoogde risico nu echt inhoudt. Via een omweg toch even de zaken goed weergegeven waardoor het hoge toontje er iets vanaf is. Mag ook wel, iedereen bepaalt gelukkig zelf. Ik hoop met dit verhaal mensen enige inzage te geven in hoe het bij ons is verlopen, misschien geeft het houvast of iets meer informatie over vragen die ontstaan na zo'n vreselijke uitslag vd combinatietest. Als ik er aan toe ben, weet natuurlijk niet hoe het gaat lopen, zal ik uiteraard de uitkomst hier melden. Tot dan wens ik allen een gezonde zwangerschap en een gezond kindje toe!
Dank je wel Twinty! Niemand zou dit mee moeten maken wat mij betreft......en al helemaal geen negatieve uitslag, bah brrrr..... Ik wacht t maar af.....zit niks anders op he
Oh meis wat een dag voor jou. Wat goed dat je alles hebt opgeschreven. Heelveel sterkte met het wachten, hoop dat je wat afleiding hebt!
Fijn het zo goed gegaan is.... Vandaag al de uitslag! Wat super. Dat as mijn ervaring ook met de vlokkentest. Netjes hoe ze dat ook zo van te voren inplannen. Hier nog steeds niks gehoord. Elke keer als de telefoon gaat... Ze bellen gewoon zodra ze het weten, maar dat voelt dus wel vreselijk onrustig. Gelukkig heb ik vandaag afleiding overdag van mijn kleine kereltje.
UITSLAG ZOJUIST BINNEN De chromosomen waren allemaal goed. Alles is met de sneltest bekeken en men vond geen afwijking. Voor trisomie 21 is het nu 99% uitgesloten De andere afwijkingen worden nu door kweek met 2 weken bekend, maar vooralsnog lijkt dat dus ook op een goede uitslag! Ik wens iedereen sterkte die nog in de wacht staat en hopelijk krijgen jullie ook een hele positieve uitslag!
Ik werd overigens gebeld net toen ik op het punt stond het schoolplein op te lopen om ons mannetje op te halen......fijne timing dacht ik nog. Bij fout nieuws waardeloos maar nu was het uiteraard een fijne verlossing!!
In ieder geval ook fijn als de kans op 1:15 blijkt te zijn dat deze uitslag dan trisomie 21 gewoon voor 99% vd kaart veegt. Want dat zijn wel de kansberekeningen waar je echt van wakker kunt liggen! Dus er is hoop ook al lijkt t zo vreselijk ongunstig!
Poci: mooie uitslag en een vreselijke opluchting! Om op een vraag van jou terug te komen: wanneer we wel van te voren hadden geweten dat ons kindje Down zou hebben had hij ook welkom geweest. Het was vreselijk schrikken na de uitslag van de combitest maar voor ons al heel snel duidelijk: met of zonder Down is ons kindje ontzettend welkom. Je weet uiteraard nooit helemaal waar je aan begint om het zo even te zeggen maar ons besluit stond vast. Natuurlijk flink heen en weer gezwaai van gedachten en emoties tijdens de rest van de zwangerschap maar we hebben het overleefd en ons kereltje zou ik idd nooit meer willen ruilen, maar dat had ik een ander kindje ook niet. Hij kwam zeer onverwachts maar bleek een geweldig bijzonder kado en aanvulling op ons gezin te zijn. Maar dan ook hier weer: dat had een ander kindje ook geweest. Eigenlijk niet uit te leggen: het is mijn zoon en ik ben geweldig trots op hem Ik hoop dat je verder kunt genieten van je zwangerschap!
Fijn een positieve uitslag! Ik heb in januari een vruchtwaterpunctie gehad. Kregen bij de sneltest ook goed nieuws, alleen de kweek 2 weken later gaf helaas bij ons een ernstige chromosoomafwijking aan en dat ook in combinatie met hartafwijking en ernstige hersenafwijking was ons kindje niet levensvatbaar. Hopelijk is bij jullie alles goed bij de kweek! Daar duimen we voor! Succes en hopelijk komt dat verlossende woord snel!