Heb een hele iritante collega, die praat de hele tijd over haar zelf en haar kinderen. Maar niet gewoon , wij hebben zo goed en zo , en wij hebben dit voor elkaar, en wij kunnen dat , en wij zijn nooit ziek, en onze kinderen zijn echt zooo lief ! En haar opmerkingen kloppen allemaal en zij weet het allemaal beter Ze zegt ook , oja en het is me gelukt, zie je wel ik ben zo goed !!! Dat zegt ze ook echt van haar zelf! aaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhh , Hoe reageren jullie hierop , ik kan me niet meer in houden , af en toe , zou ik er wat!! Hou nou eens je waffel over al dat aandikken van dingen, wat een irrie mens !! Ze moest gisteren even lachen, ik heb er nog nooit zo gezien, keek er helemaal vanop. Ik zei ook wauw ik heb je voor het eerst zien lachen( al hoewel wel met kiespijn) dacht ik. Ze zag iets voor der, zei ze , heel vaag doen, en daar moest ze heel erg om lachen , niemand wist wat , maar zij had in der eentje lol, nou stik er lekker in , in je eentje lol. Oja, en wij gaan op vakantie, zegt de ene collega, ben elke dag weg, morgen ook, ze zegt , ja ik ook , ben ook elke dag weg, heb het zo druk . ahhhhhhhhhhhh En ze zal ook nooit iets aan jouw vragen. Zo zielig eigenlijk!! Wat een mens !!! Hoe reageer jij hier op, of wat zeg jij? gr jmm
Lijkt me dat zij juist heel onzeker is, en bevestiging zoekt door de opmerkingen die ze maakt... Hoewel het een irritante manier is om aandacht te zoeken, zou ik het verder laten voor wat het is.
Wat een histerisch verhaal Maar, lekker langs je heen laten gaan en niet op reageren, je hebt er altijd een irritante collega bijzitten.
Leuk he ik heb zo'n zus , het meeste laat ik gewoon langs me heen glijden (althans dat probeer ik en gaat misschien wat makkelijker omdat ze in een ander werelddeel woont) 2 jaar terug maakte ze het zo bont dat ik ontzettend uit mijn slof ben geschoten en een jaar lang geen contact met haar heb gehad. Het contact is wat hersteld maar ik hou het heel oppervlakkig, heb er gewoon geen zin meer in.
Mooi oppervlakkig houden, bijna niet op reageren.. Ik heb ook zo'n collega, die heeft het zo vreselijk druk met zichzelf en weet alles beter en haar hele leventje is perfect.. Ik knik wat ja, nee en amen en laat het allemaal mooi bij me langs glijden.. Soms ben ik een beetje sarcastisch, maar dat heeft ze geeneens door
mmmm, ik denk dat ik vanachter mijn bureau zachtjes (maar wel zo dat zij het kon horen) gaan zingen: "'t is moeilijk bescheiden te blijven, wanneer je zo goed bent als ik......"
Iets terug zeggen als: wat fijn voor je/wat goed van je, lief glimlachen en doorgaan met je werk 😊
Ik negeer het gewoon en blijf een beetje beleefd mee praten. Hier iemand in de familie die alles op zichzelf betrekt. Vertel je dat je gister pijn had aan je grote teen, begint zij oohjaaa mijn teen jaaa die deed ook zo'n pijn en dan gaat ze nog een uurtje op zichzelf door. Vaak herhaalt ze zich ook nog drie keer voor een extra dramatisch effect. We lachen er allemaal maar een beetje om en proberen vriendelijk te blijven haha.
Ik ken mijzelf, en ik zou heel sarcastisch terug gaan doen of overdreven met haar meegaan. "Mijn kinderen zijn geweldig!" "OH JA! GE-weldig! Mijn god! Zeker! Oh my god!" .. gevolg is ruzie Maar ik heb het er voor over. Ik kan niet tegen mensen die te vol zijn van zichzelf of alleen maar klagen over zichzelf. Shut up and just be human, please. No one wants a Debby Downer and no one wants Nancy Narcissist.
Dergelijke mensen negeer ik totaal! Blijven ze me ergeren en me ook steeds aanspreken en zichzelf zo goed voordoen dan zou ik dus wel iets zeggen maar dan niet echt vriendelijk. Zou dan gewoon zeggen dat het me onderhand de neus uitkomt dat ze zichzelf en haar leven zo geweldig vindt! Dat ze het lekker voor zichzelf houdt. Dergelijke mensen zijn ook vreselijk irritant!
Sja... fijn voor haar dat ze zo blij is met haar eigen leven. Ik zou het ook irritant vinden om het dag in dag uit te moeten horen. Hoe ik er mee om zou gaan? Op goede dagen, zou ik er gewoon niet op reageren. Op slechte dagen (als ik een kort lontje heb) zou ik er waarschijnlijk cynisch op reageren. Heb je er echt lást van, dan zou je haar er eigenlijk op aan moeten spreken, maar dan moet je wel iets concreters hebben dan 'je doet irritant'. Lukt het je zelf niet (of durf je niet, niks raars aan, de meesten durven niet), dan kun je het via jullie leidinggevende proberen. Maar dus alleen als je er echt lást van hebt en je eigen werk niet naar behoren kunt doen door haar.
Ik zou eens vragen of ze misschien erg onzeker is en omdat ze overdreven over haar eigen praat? Zegt ze nee dan kun je zeggen dat het je soms wel een beetje irriteert. Is ze wel onzeker dan zal ze er hoogstwaarschijnlijk op letten en het minder doen.
Oohw wat erg ja... Ik zou me ook de hele tijd in moeten houden, maar heeeeeel graag wat willen zeggen. Maar als ik dat zou doen na het inhouden, dan komt het er vaak niet zo goed uit. Ik denk ook dat negeren het beste is. Maar ik snap je gevoel. Als je heel graag iets zou willen zeggen moet je misschien denken aan: fijn dat je zo tevreden bent met jezelf en je leven.
Ik zou zoveel mogelijk afstand nemen. Op mijn vorig werk hadden we een collega dat was echt een zaag. Ze was ooit eens ergens op vakantie gegaan en bleef maar over dat land kwekken. Elke dag, elke minuut dat ze de kans had. Ze zou er gaan wonen blablabla. Maar echt elke dag he! Meestal negeerde ik haar en begon met iemand anders over iets anders te praten. Zij bleef dan nog door kwekken Of we gingen er helemaal op in van wow geweldig, ik zou als ik u was ook verhuizen hoor en zo snel mogelijk,... Zij helemaal happy en blablabla. Haha was echt erg!
Ik ga niet met zulke mensen om, ik negeer ze gewoon. Maar omdat sommige mensen zo vreselijk irritant zijn flapt er bij mij op gegeven moment een snertige of sarcastische opmerking uit terwijl ik normaal zeer vredelievend en meegaand ben. Als die mensen dan zo'n opmerking van mij krijgen schrikken ze meestal heel erg en weten dan gelijk hoe laat het is. Trouwens werkt humor ook heel goed. Beetje relativeren en het je niet aantrekken. Het gedrag van die collega zegt meer over haar dan over jou.