Hallo meiden, Ik weet niet of het hier goed staat, maar ik moet even mijn verhaal kwijt Omdat mijn man en ik allebei geen zin hadden om gezellig naar een zwangerschapscursus/pufcursus te gaan, maar dat we wel wat voorbereiding op de bevalling wilden, zijn we op zoek gegaan naar iemand die dit individueel doet. Mijn man had iets gevonden en heeft contact opgenomen en een afspraak gemaakt. Bij het maken van deze afspraak had hij gezegd dat ik last van rugklachten heb. Oke, dacht ik bij me zelf. Ja, ik had wel wat last van mijn rug, maar dat hoort nu eenmaal bij de zwangerschap. Maar natuurlijk mooi meegenomen als ze daar wat aan gaan doen. Nu bleek bij het intake gesprek (vorige week) dat ik een holle rug heb (door de zwangerschap) en dat hier wat aan te doen valt. Ik kreeg een oefening mee, die ik niet moest doen als het me pijn deed. Mijn man vroeg zich nog af of er ook gewerkt zou worden aan ademhalingstechnieken en dergelijke. Maar dat zou komen in een later stadium. Nu zijn we gisteren weer geweest. Nu bij degene bij wie we moesten zijn, de intake was bij iemand anders. Eerst even kort samengevat wat vorige week besproken was, vraag over de oefening die ik had meegekregen (die ik niet voldoende kon uitvoeren omdat het me pijn deed) en een uitleg in sneltreinvaart over de werking van het bekken en de spieren daarom omheen. Daarna vroeg mijn man weer over de ademhalingstechnieken en dergelijke, want daar kwamen we namelijk voor. Ja, dat zou komen maar eerst moest er aan de spieren gewerkt worden, zodat de rugklachten minder worden/overgaan. Prima. Daarna moest ik gaan liggen en een andere oefening doen, maar ik snapte niet goed hoe, en raakte daar gefrustreerd door (heb ik vaker last van). Dus ik werd even geholpen worden, dat ging goed totdat ze zei dat ik me moest ontspannen, maar het tegengestelde gebeurde, in plaats van te ontspannen spande ik ongeveer alle spieren aan die mogelijk waren. Heel frustrerend, want dat gebeurde dus onbewust. Ze kreeg in de gaten dat dat op dat moment voor mij onmogelijk was. Ze liet me anders liggen en ik moest naar mijn buik gaan ademen, want mijn ademhaling was te oppervlakkig. Toen ik een poosje zo rustig lag, begon ze me vragen te stellen. Onder andere over mijn werk. Ik ben aantal weken geleden ziek gemeld op mijn werk omdat ik het lichamelijk en psychisch niet meer trok. Tot op zekere hoogte ging dat goed en kon ik gewoon antwoord geven, maar ze ging maar door en door (positief) waardoor ik op een gegeven moment begon te huilen. Ik had dat niet zien aankomen, maar zij blijkbaar wel. Want ze zei: Jij hebt zoveel spanning in je lichaam en dat moet er eerst uit. Anders heeft het geen zin om aan die spieren te werken. En daarbij kans dat het na de bevalling overslaat in een postnatale depressie Duidelijk. Maar mijn probleem is nu Ik wil dit helemaal niet.. Ik weet dat het (heel erg) nodig is, maar het gaat zó tegen mijn gevoel in Ben van mezelf erg gesloten en praat (liever) niet over mijn problemen/gevoelens. Heb het gevoel dat ze te dichtbij komt. Ik wil niet dat ze in mijn verleden en gevoelens gaat zitten wroeten. Want dat is van mij en daar moeten anderen bij wegblijven. (<- gevoel) Want ze heeft nu alleen nog maar oppervlakkige vragen gesteld en ik weet dat het bij mij véél dieper zit dan dat. Ik denk namelijk niet dat ze die spanning eruit krijgt vóór de bevalling, want daarvoor moet ze jaren terug gaan graven. Sorry voor het lange (misschien af en toe onduidelijke) verhaal, maar ik moest het even kwijt. Bedankt voor het lezen
lieve meid! ik had/heb heel veel spanning in mijn lijf en kan ook niet ontspannen als dat gebeurd dan is het echt een uitzondering. Ik heb heel erg last van me bekken gekregen in me zwangerschap en nu nog steeds last van het gaat nu beter maar daar is een heel lang traject aan vooraf gegaan. wat ik je eigenlijk wil zeggen is doe het wel het lucht zo op als je even je ei kwijt kan bij iemand die je eigenlijk niet kent! ik heb emdr voor mijn bevalling maar als ik zo bij jou lees denk ik dat het misschien ook wat voor je is! soms ben je met 3 sessies al klaar soms wat langer en de ander is al met 1 sessie klaar! dikke knuffel en het komt goed! trouwens geeft jou verloskundige praktijk geen bevallingsvoorlichtingavond? dat deden ze bij ons wel alleen hebben wij dat nooit kunnen doen aangezien mijn wondertje al veel eerder kwam!
Lijkt wel soort van haptonomie, Heb ik ook gehad tijdens mijn zwangerschap maar dat was meer voor mn benauwdheid... Moest ook hetzelfde doen en kon mij ook totaal niet ontspannen, voel je je wel op je gemak bij die persoon?? Ik dus niet daarom kon ik mij ook niet ontspannen en vond het zelf ook zinloos, dan gaat het toch anders dan het zou moeten.
Ik heb na mijn bevalling een milde PND gehad en ben een super extravert persoon. Heb een relatief makkelijk zwangerschap gehad en geen nare dingen meegemaakt in mijn leven. Ook praat ik erg makkelijk over mijn gevoelens.....en tóch een milde PND gehad. Volgens mijn HA trouwens mede getriggerd door het extreme slaapgebrek wat ik heb gehad na de bevalling. Moet dus heel eerlijk bekennen dat ik die opmerking echt een beetje uit de lucht gegrepen vindt. Maar goed, ik vind dat jij moet doen waar jij je goed bij voelt want dat is uiteindelijk waar je lichaam wrs. ook het beste op reageert! Succes meid en laat je niets aanpraten waar je geen zin in hebt!
@MaaikeFerryJari, Ik heb eigenlijk geen last van mijn bekken (denk ik?) Het luchtte inderdaad wel op om even mijn verhaal bij haar kwijt te kunnen. Wat houdt emdr precies in? Ik ken dat niet @Rica, Ik voelde me juist op mijn gemak bij haar. Ze was en bleef heel rustig en wist op de juiste manier de vragen te stellen. Alleen sla ik dicht als er iemand aan mij zit (letterlijk en figuurlijk) @Kitty07 dat over PND was niet alleen gebaseerd op wat ik hier typte, ze had het over meer dingen. Maar dat ging even langs mij heen omdat ik lag bij te komen en ze het daar met mijn man over had. Dus ik kan jouw reactie wel begrijpen Enne ik laat me absoluut niks aan praten waar ik geen zin in heb/waar ik me niet goed bij voel. Daar ben ik veel te eigenwijs voor
Ik heb 3 keer geen cursus of iets gedaan en bij de 1e bevallingen ook niks gemist hoor. Wist prima wat ik moest doen. Deze keer ook geen cursus gedaan! Red me vast weer prima
Goh ik begrijp je helemaal!! Ik heb zelf ook een aantal dingen die ik misschien nog niet verwerkt heb uit mn verleden... Maar dat is geweest.. Heb wel dat als iemand er naar gaat "graven", dat ik dan heel erg emotioneel wordt, zo dat ik me zelf ook niet meer herken, want dan wist ik niet dat het me kennelijk nog zo dwars zat. Ik heb ook geen zin om erover te praten, dus dat doe ik ook niet. Oppervlakkig lukt best hoor, kan prima benoemen wat er "mis" is gegaan, maar ze moeten niet door gaan vragen! Als je je er niet fijn bij voelt, moet je stoppen. Wat jij benoemd zou ook helemáál niks voor mij zijn!!! Getver...
Ik snap heel goed dat je dit niet leuk vindt, want problemen/gevoelens die je netjes begraven hebt weer opgraven is nooit een fijn proces. Ik denk alleen wel dat het goed voor je is als ik het zo lees. Of dit nu ook het juiste moment is weet ik niet. Ik zou het nog heel even afwachten. Hoe voel je je de volgende dag? Wel iets opgelucht of helemaal niet? Is het een idee om je man thuis te laten bij zo'n sessie? Zelf kan ik me veel minder goed ontspannen en over dergelijke zaken praten als mijn man bij me is. Ook al weet hij alles ook. Je bent je toch bewust dat je met 2 mensen bent in de kamer en dat kost op die momenten soms teveel energie.
@Snowy09, ik denk dat dat per persoon verschillend is, en dat ieder voor zich mag bepalen of zij het wel of niet nodig vindt @Deerne85, fijn dat je me begrijpt Ik ben er gewoon niet over uit of ik me er nou wel of niet fijn bij voel @Nuage, ik weet dat het nodig is en of nu het juiste moment is geen idee, maar een begin is gemaakt. Ik voel me vooral wat in de war, omdat ik totaal niet had zien aankomen dat het zo zou gaan lopen, weet nog niet zo goed of ik me nou wel of niet opgelucht voel. En ik weet niet of het verstandiger is om mijn man wel of niet mee te nemen, het voelt toch als een soort van bescherming dat hij bij me is. Maar misschien belemmert dat mij ook wel om te zeggen wat ik écht voel. Geen idee.. Morgen moet ik er weer heen en kan nou niet echt zeggen dat ik er naar uitkijk ofzo weet gewoon niet meer wat ik kan gaan verwachten.
hai meis, erg herkenbaar! ik denk zelf dat je meer je grensen moet aangeven naar deze vrouw, als je het niet prettig vind geef het aan. Ook lijkt het of zij een ander "doel" heeft dan jij, jij lijkt mee voor het praktische en gericht op de zw schap te komen.. Ook kan ik me erg kwaad maken als ze al beginnen over: dit kan leidden tot een postnatale depressie, kunnen zij in de toekomst kijken? lijkt mij eerder bang makkerij... Als jij er klaar voor bent kan je het eea gaan verwerken en niet iemand anders! Ik persoonlijk vind verwerking tijdens een zwangerschap niet handig maar dit is hoe je hier zelf instaat! Oj a ik adem al jaren verkeerd(hyperventileer zelfs onbewust) en bij mij is ook heel mijn lichaam gespannen maar heb voor mijzelf al in het verleden eea verwerkt, krijg dit er niet zozeer uit... Ik zelf irriteer me dan ook erg als mensen gaan lopen pushen en zoeken en maar duwen op knoppen om emoties los te maken... heb ook haptonomie gehad(waar dit naar klinkt?) maar had er zelf weinig aan Heel veel succes, hopelijk kan je vinden waar jij je goed bij voelt!
uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het voor jou en je kindje het beste is om even door de zure appel heen te bijten. Die spanningen zitten er niet voor niets.., zelf hebben ze mij ook eens naar een "persoontje" gestuurd omdat ik zelf echt niet wilde. Achteraf ben ik heeeeeel blij dat ik het gedaan heb want iik ben nu een stuk relaxter en daar heeft jou kindje ook alle baad bij. Als je straks bevallen bent maar ook nu al! die kleintjes voelen alles wat jij zelf niet eens voelt
Ik ook niet, ook sorry maar dat is het lastige van zo'n forum, dat je soms niet weet hoe iets bedoeld wordt. Ik bedoelde het absoluut niet aanvallend ofzo. - - - @debo81, ze heeft wel hetzelfde doel, alleen niet via een weg die ik voorzien had. Over PND, dat heb ik dus maar half meegekregen en denk niet dat het bangmakerij is. Ik heb dat misschien wat krom geformuleerd. Ze had het over het voorkomen van. @Moekje, ik ben het volledig met je eens dat het voor mijn kleintje absoluut beter is, maar het kwam me nogal rauw op mn dak vallen en weet gewoon niet wat ik ermee aan moet. Ik zie dus wel even hoe het morgen gaat lopen[FONT="][/FONT]
Aankaarten en zeggen dat je komt voor de praktischa zaken, niet voor gezweef en geneuzel, of switchen naar een ander! Als je, zoals je vrij duidelijk in het topic stelt, dit helemaal niet wilt moet je daarop vertrouwen, en doorzetten. Je gaat ook niet voor een half bruin naar de bakker om met een zak speculaas terug te komen, toch? Misschien heeft je man over de zweverigheid heen gelezen bij de orientatie, maar het had sowieso bij de intake aan de orde moeten komen, als jullie een verschil van inzicht hebben over waar deze begeleiding goed voor is. Anyway, tegen de heersende opinie in denk ik dat je geen enkele verplichting hebt om jezelf met jezelf te (laten) confronteren door een of andere therapeuterende figuur. Mijn ervaring met mensen die bij therapeuten van dit kaliber robdlopen, is dat ze problemen gaan zien die eerst geen probleem waren, dat ze vervallen in cirkelredeneringen, en er niet beter uitkomen, omdat ze bij iedere gedachte en ademstoot gaan twijfelen of ze het wel goed doen. Jij doet het goed, als je je intuitie volgt en daarin durft te vertrouwen. Lettend op je topictitel: Kappen met die vrouw!
Nou helemaal mee eens, dit bedoel ik met doel , helder geformuleerd hihi...maar eh succes meid volgens mij heb je er al meer vertrouwen in dan dat je de topic starte?succes
Ik heb alleen je openingspost gelezen en reageer daar even op. Volg je eigen gevoel. Voelt het niet goed om met deze therapeute in zee te gaan, stop er dan mee. Je doet die cursus voor jou, niet voor haar. Zeg dat het niet is wat je ervan verwacht had, en dat je op zoek gaat naar iets anders. Ik heb het zelf ook wel eens gehad. Ik kwam bij de fysio vanwege een zere knie (hardloopblessure) en hij begon door te vragen over mijn spanningen, en dat ik blijkbaar niet zo lekker in m'n vel zat. Moest ik ook van huilen. Daar kwàm ik niet voor. Had er al een jaar therapie op zitten bij een klinisch psycholoog, wist waar ik nog aan moest werken en was lekker gaan hardlopen om het hele proces te ondersteunen. Kreeg last van m'n knie en wilde daarbij geholpen worden. Ik heb geen fysio nodig om m'n geest door te spitten. Doe dus alleen die dingen die voor jou goed en nuttig voelen. (ik denk wel dat het verstandig is om ontspanningsoefeningen te gaan doen, bijvoorbeeld in een yogaklas. Leer je gelijk goed ademen, en hoe je je lijf wel kunt ontspannen als dat van je gevraagd wordt. maar je maakt zelf wel uit of je het daarbij over je gevoelens wilt hebben, of dat je daar een grens trekt) Succes!
Meiden, bedankt voor alle reacties! Wat ik in mijn openingspost niet vermeld had, maar misschien wel handig is om te benoemen, is dat ik al weken (zo niet maanden) absoluut niet lekker in mijn vel zit. En dat ik voor mijn gevoel helemaal niet klaar ben voor een bevalling (en ik weet dat ik nog wat weken heb om me erop voor te bereiden). Maar ook dat ik best bang ben voor erna, of ik het straks allemaal wel aan kan. Ik ben vanochtend weer geweest en moet zeggen dat ik er nu een beter gevoel bij heb dan dat ik gisteren had. Heb ook niet het zweverige gevoel dat sommige van jullie benoemen. Ik heb op dit moment besloten er (voorlopig) mee door te gaan. Omdat ik weet dat ik het nodig heb. Ik weet ook dat het misschien niet altijd even makkelijk voor me zal zijn. Heb ook tegen mijn man gezegd dat het misschien beter is dat hij niet altijd mee gaat. Dat was hij ook wel met me eens. Ik blijf het lastig vinden, maar zo ben ik nu eenmaal.
Heel goed van je meis, ik ben blij om te horen dat het vanochtend voor je gevoel al iets beter ging en dat je man je ook zo steunt. Ik hoop dat je hier uiteindelijk hartstikke veel aan gaat hebben en dat je uiteindelijk blij bent dat je hebt doorgezet. Heel veel sterkte gewenst en ik wens je alvast een hele fijne en gelukkige kraamtijd toe!
Meis, Soms komt er iemand op je pad, die je niet zag aankomen, die het masker dat je draagt ontmanteld en die je raakt, daar waar je het nodig hebt. Ik droeg zo'n masker en dat doe ik nog steeds vaak. Ik heb inmiddels geleerd hoe ik hem af en toe af kan zetten. Niemand merkte iets aan mij en op een dag, kwam een collega naar mij toe en ging op haar hurken naast me zitten en zei, het gaat helemaal niet goed met jou hè?! Iedereen keek op, want ik barste in huilen uit. De eerste barst in mijn masker was een feit. Na die opmerking en het korte gesprek over hulp zoeken, merkte ik, dat ik steeds vaker huilbuien had en emoties boven kwamen, die ik toch zo goed verstopt had?! Ik heb een burn-out gehad zoals ze dat zo populair noemen. Zelf heb ik een hekel aan het woord omdat de eerste reactie vaak is, ja, dat zal wel, omdat het erg makkelijk in de mond genomen wordt door mensen. Jij zult denk ik ook gemerkt hebben dat de eerste barst in je masker zit en vraagt je net als ik destijds af wat je er mee moet doen of misschien juist niet wilt doen. Ik koos in het begin om niks te doen en gewoon door te gaan. Maar dat kwam als een donderslag terug. Ik ging gewoon boodschappen doen en kreeg het benauwd, alles begon te draaien en ik ben de winkel uitgehold. Ik was heel sceptisch tegenover praten met een psychologe en de eerste waar ik naar toe ging, die zette me ook echt op zo'n bank en zei, praat maar. Nou, dan zeg ik dus helemaal niks en vertel alleen de leuke dingen. Daar ben ik vlot mee gestopt. Op een gegeven moment kwam ik bij de HSK groep. Bij hen zit je gewoon in een kantoor achter een bureau met iemand te praten, heel anders en een leuk gezellig verhaal ging bij hen niet op. Ze stelden de juiste vragen en lokten me zo uit mijn tent om mijn ware gevoelens te tonen en wat me dwars zat e.d. Samen hebben we gewerkt aan een plan om te zorgen, dat meegemaakte gebeurtenissen draagbaar zijn en nieuwe valkuilen vermeden kunnen worden. Mijn Masker is er nog steeds, maar hij is niet meer zo dik als vroeger en kan regelmatig af. Ik heb in die periode mijn echte vrienden leren kennen (hield er maar 2 over) en ik heb inmiddels de juiste mensen om mij heen weten te verzamelen, die oprecht zijn en je ook in moeilijke tijden steunen. Jouw problemen en weg zal anders zijn dan de mijne, maar de basis is hetzelfde. Doe je er niks aan, dan gaat de spiraal vanzelf naar beneden. Doe je er wel iets aan, dan kan je leren om er mee om te gaan en je leven opbouwen en dat is wat je ook nodig zult hebben voor je kindje. Meis ik wens je heel veel succes! Dikke knuffel!
Helemaal goed!! ook goed dat je je man op deze manier je eigen wil toont! Ik had soms helemaal geen zin om te praten als ik terug kwam en dat werd ook gewoon geaccepteerd. Als je helemaal leeg ben (dat gevoel had ik altijd erna) heb je misschien geen zin om te praten omdat je dat daar al hebt gedaan. Vertel dat dan ook eerlijk en kom voor jezelf op. Daarbij vind ik het echt super van je man dat hij je steunt!! Kop op je kunt het en mocht je nog een een luisterend oor nodig hebben stuur je gewoon lekker een prive berichtje Groetjes, Moekje