Hallo meiden (en jongens), Na even aarzelen (en kijken of ik hier makkelijk traceerbaar ben, blijkbaar niet echtmaar goed ik neem het risico) vraag ik toch maar om jullie raad/hulp. Ik zal proberen het zo kort mogelijk te houden. Ik heb een stiefdochter van 10 jaar.(11 in mei) We 'hebben' haar om de week het weekend, elke woensdag en de helft van de vakanties.(en als m'n vriend niet moet werken soms nog tussendoor) Mijn vriend wilde toen ze gingen scheiden co-ouderschap, maar zijn ex niet. Toen waren er ook die nieuwe wetten nog niet enzo, en is het dus zo gebleven. (ze zijn mede uit elkaar gegaan omdat zij een andere vriend had) Nu heeft ex met haar vriend 2 kindjes. (bijna 4 en 1 onder het jaar) En wij hebben het idee dat m'n stiefdochter een beetje 'achteruit gestoken' wordt. Haar stiefvader komt op ons sowieso altijd een beetje over als een autoritait/redelijk tiranniek persoon. Zo mocht hij bijvoorbeeld niet weten dat haar rapport niet zo goed was. Naar hem wil ze dus totaal niet meer luisteren, en draait soms zelfs haar hoofd weg als hij iets zegt. Ook haar mama is vrij streng.(volgens mijn vriend altijd al geweest)Ze is zeker geen makkelijk kind, en ik geef grif toe dat ik het er soms moeilijk me heb, maar heeft ook heel veel meegemaakt. Ze is gewoon heel graag hier en test dan ook wat hier meer mag dan daar. Nu komt het; we horen van m'n stiefdochter regelmatig dingen als 'ik hoef m'n tanden niet te poetsen thuis' of 'ik hou heel lang dezelfde kleren/ondergoed aan'. Terwijl zij ons in het begin hetzelfde heeft verweten en wij gewoon na het weekend dezelfde kleren gewassen terug aan deden, maar soit. We hebben geen echte reden om aan haar verhaal te twijfelen. En idd, haar tandjes zijn vaak gelig en we zien vaak dat ze vrijdag dezelfde kleren als woensdag nog aan heeft. Bij ons poetst ze trouwens haar tanden en doet schone kleren aan zonder morren als we even iets zeggen. Ook hebben we de indruk dat ze zich niet echt bezighouden met dingen als huiswerk, ontbijt,...ze kreeg namelijk 2 weken geleden zowat een appelflauwte hier en toen bleek dat ze 's morgens niet gegeten had.(toen was ze alleen met stiefpapa, haar mama heeft sinds kort weer werk) En haar agenda wordt bijna niet afgetekend.(ze maakt haar huiswerk wel) Nog voorbeeldjes; als ze haar pen op school vergeet mag ze d'r huiswerk niet doen ?), ze krijgt minder boterhammen mee naar school als hier (ze moet ze zelf maken daar, hier alleen in het weekend 's morgens.ze eet alles wat wij meegeven op trouwens.), en ze mag niet met een snijmes eten.?) Het lijkt alsof ze zich alleen met haar bezighouden als ze iets kunnen aanmerken... Nu zijn we natuurlijk redelijk(nou ja, erg!) pissig/kwaad, en willen we iets doen. Maar wat?... we zijn ergens bang dat als we iets zeggen, zij later de 'rekening' gepresenteerd krijgt. En dat willen we absoluut niet! We komen allemaal op zich wel redelijk overeen qua praten. Ze is op dit moment bij ons, sinds gisteren, tot dinsdag.(Krokusverlof) Toen haar mama gisteren hoorde dat m'n vriend vrij had zei ze meteen 'oh ja, dan mag ze vanaf vandaag al wel blijven'. Misschien ligt het aan mij, maar ik zou dat niet kunnen, mijn dochter een week missen zonder zelfs maar even fatsoenlijk afscheid te nemen. Hebben jullie advies voor ons? Sorry voor het lange verhaal! Eventuele reacties mogen ook via PB.
poeh das een lastige zeg! lijkt me idd dat ze maar aan haar lot wordt over gelaten. wat erg! misschien een hele stomme vraag hoor. maar zou ze niet bij jullie kunnen/ mogen /willen wonen? of gaat haar moeder daar nooit mee accoord denk je?
Ik denk dat ze het misschien wel zou willen (als heeft ze daar natuurlijk ook 2 broertjes), maar denk niet dat haar moeder het toelaat. En tja, zolang je niet over 'echte' verwaarlozing kunt spreken denk ik niet dat we dan veel kans maken. Ik zou het zelf ook wel willen, m'n vriend zeker. Toch minstens gewoon de helft van de tijd, maarja of ze dat al goed zou vinden...je weet nooit natuurlijk, misschien is het haar zelf ook allemaal een beetje veel. Ik denk ook echt wel dat haar moeder van haar houdt en haar niet altijd kan missen maarja, vind het wel erg zielig voor d'r! Zit er echt zooo mee in m'n maag! Bedankt voor je reactie plurkie!
maar het kan heel goed dat haar moeder van haar houdt! maar denkt dat ze misschien zichzelf al heel goed kan redden en meer naar die twee kleintjes omkijkt ofzo. anders gewoon eens langs neus en lippen door vragen wat je stiefdochter zelf vind? of misschien je man aan haar laten vragen? verder kun je idd niet veel doen denk ik als het goed in de gaten houden
Meis wat een verhaal. Je zou een melding kunnen maken bij het AMK (Algemeen Meldpunt Kindermishandeling). Verwaarlozing is ook kindermishandeling en hoeft niet altijd fysiek te zijn. Je kan ook anoniem een melding doen zonder dat je dus hoeft te laten registeren wie je bent. Vaak is dit voor de buitenwereld niet zichtbaar en dat maakt het juist zo erg. Heel veel sterkte en hou ze maar goed in de gaten.
ik vind kindermishandeling bellen beetje te ver gezocht je kan teminste eerst met haar moeder praten , of haar vader met zijn ex , vertellen dat je zorgen maakt over de oudste en met de meisje zelf praten hoe zij allemaal vind misschien heeft de ex ontzettend druk met 2 kleintjes/werk dat ze denkt dat oudste zich wel red ,praat het niet goed ,maar misschien heeft ze niet eens door dat het niet kan/mag , zoals nu gaat dus begin rustig aan goed gespreek zou ik zeggen ,succec mij dochter heeft trouwens ook vaak zelfde kleren aan ,maar dat word zeker 3 keer per week gewassen , maar het zijn nou haar favoritie kleding ,ze wilt zo graag altijd mega mindy shirtje aanvoorals als iets nieuws krijgt dan wil ze elke dag zelfde aan maar goed ontbijt is zeker blangerijk dus daar zou ik zeker over beginnen ook over huiswerk dat moet gewoon wat over gezegd worden
Was nog niet van plan meteen een melding te doen, eerst maar idd goed in de gaten houden en proberen te praten! @Meesa; dat herken ik wel hoor, vooral nieuwe dingen steeds aan willen doen! Maar zij zegt specifiek dat ze ze al zo lang aan heeft.(wordt volgens mij ook door de week niet zo veel gewassen) En idd, misschien denkt haar moeder dat ze het wel redt. Probleem is dat ze zelf niet echt een prater is maar op een rustig moment willen we er soms nog wel eens iets uitkrijgen.
Hier kwamen m'n stiefkotertjes ook altijd met slecht gepoetste tanden, niet geknipte nagels etc. Haartjes altijd wel in model en m'n stiefdochtertje had eigenlijk altijd wel weer nieuwe kleding. M'n stiefzoontje liep negen van de tien keer in kapotte of te grote kleding daarentegen... Ergerlijk en treurig voor 't kidn, maar wat dóe je eraan? Zeker als de verstandhouding niet zo denderend is, is 't verrekte moeilijk daar wat van te zeggen, want hoe subtiel je 't ook probeert... Ik denk dat je in elk geval haar 'n veilige haven moet bieden bij jullie thuis en haar de eenvoudige basishygiëne kunt bijbrengen.. Je zou 't verder voorzichtig op school kunnen droppen, tijdens een oudergesprek of zo...
Die laatste vind ik een goeie tip Mijkeltje, dank je! En we proberen heel hard om haar in elk geval de basishygiëne bij te brengen. Maarja die kinderen...als ze een week hier niet is is ze het zo goed als weer vergeten zeg maar. Maar we doen ons best. Ben vandaag ook bezig geweest met te proberen meer positieve aandacht geven enz. En toeval of niet; ze is helemaal niet 'vervelend' geweest. Gewoon voor een groot deel kwestie van aandacht nodig hebben denk ik. Nou dat hebben we meestal te over.
het komt vast wel goed meid gewoon een keer rustig over praten , je hoeft niet meteen laten merken dat je zorgen maakt ,maar gewoon even erover praten hoe thuis gaat ,,of ze nog leuke dingen doen enzo succec meid
Praten met de moeder, dat is wat ik kan bedenken. Misschien staat ze anders tegenover dit soort zaken??
Wat dat betreft hadden wij veel lijstjes met pictogrammen (de jongste kids konden nog niet lezen, vandaar). Na verloop van tijd sleet 't ter toch wel in, moet ik zeggen.. Vooral omdat ze als ze dingen goed deden 'n sticker kregen op 'n groot vel...
lucia@ idd een beetje positieve aandacht doet misschien ook al veel wonderen... een aai over haar bol, een lekker tutmiddagje ofzo met haar, haar lievelingseten koken. vaak zit het hem in kleine dingen waardoor een kind zich gelukig voelt. ik merk dat nu ook sinds ik zelf een kleine heb. ze zijn vaak blij met de kleinste dingen. een voorbeeld. plurk is veel blijer met een reclamefolder of een badeendje van 50 cent als met een duur speelgoed. weet wel dat het geen vergelijking is met ene puberdochter maar ik bedoel ermee te zeggen dat kleine dingen al zo kunnen werken.. en idd wat hier eerder al stond van op school aankaarten lijkt me ook een hele goeie tip!
Goh meid wat een verhaal. Kom hier vanwege je vraag in 'ons' topic . Zou het zo even niet weten maar heb de reacties gelezen en ben het wel eens met de volgende punten: Op school aankaarten, eens lekker met haar tutten, toch eens met de moeder praten tijdens een rustig moment, het meisje zelf de basishygiëne bijbrengen, dat soort dingen... Moeilijke situaties dit, je moet altijd zo oppassen dat je geen ergernissen krijgt over het hoofd van het kind... Sterkte meis!
Thx meiden, jullie zijn lief. Heb al een soort 'lijstje' gemaakt met dingen die ze 's morgens het beste kan doen voor ze gaat spelen, met oa ontbijten, schoon ondergoed en tandenpoetsen. Wel een relaxt lijstje hoor, op een zondag kijken we niet op 5 minuutjes. Ik ga in elk geval proberen (wij) haar meer positieve aandacht te geven en echt te luisteren als ze iets wil vertellen enzo.(klinkt misschien stom, maar je zegt zo snel 'jaja' en 'uhuh' als ze met een heel verhaal komen) Zal proberen daar in elk geval al meer op te letten en dan idd misschien samen ons haar doen enz... En zondag gaat ze met haar vader (Alyna slaapt dan helaas, maar we gaan ook meer voormiddag-dingen inplanten) naar een carnavalsstoet. Hij doet sowieso wel veel dingen met haar, schaatsen en zwemmen enzo. (alleen is ze echt het type dat wild wordt bij andere kids, da's soms best vermoeiend)Maar hij is misschien ook meer het type van 'ja doe maar ik ben er wel hoor' maar daar werken we aan. En lievelingseten heeft ze vandaag gehad. Ben alleen ergens 'bang' dat als we haar te veel verwennen (met een knipoog lezen) dat ze dan het contrast tussen daar en hier nog groter gaat vinden en het daar gaat haten ofzo. Maar erg bedankt voor jullie meningen en tips (tot dusver) meiden! Heb er echt veel aan en het is zo'n opluchting dat ik hier van me af kan schrijven, zit er echt mee in m'n maag.
Weet je wat ook leuk kan werken? Simpelweg samen 'n boek lezen of samen wat knutselen.. Vooral omdat je zegt dat ze nogal wild wordt van andere kids, is dat misschien een idee... Samen de afwas doen kan al ontzettend leuk zijn (waren de kinderen hier verslaafd aan zowat, want ze hadden thuis een afwasmachine, haha)
Thx Mijkeltje. 't Is soms moeilijk te verzinnen wat je met zo'n 'halve puber' samen kunt doen. Poppen vinden ze niet echt leuk meer, DS en computeren ja dat is geweldig natuurlijk. Voor een binnenspeeltuin enz zijn ze dan ook weer vaak te groot. Knutselen vindt ze denk ik wel leuk! (een lezer is ze niet echt)
O, weet je wat ook leuk is met 'n bijna-puber die niet weg te slaan is bij 'n pc? Van die hidden object games... Kun je samen zoeken, erg leuk!