Moet het even kwijt hoor... het is dus geen groot probleem, maar ik krijg er wel een naar gevoel bij en zit nu zelfs te denken om te stoppen met werken... misschien een beetje overdreven, maar ik had al geen zin meer in werken en nu al helemaal niet meer... Gisteren is Eva een ochtendje extra naar de opvang geweest, ik moest naar de tandarts en Eva vind het heel leuk op de opvang, dus goed geregeld, kon ik ook nog even lekker shoppen daarna . Toen ik haar op kwam halen, zat ze te huilen in de wipper. Nu is het sowieso niet leuk om je kindje op te halen als het huilt, gebeurt ook nooit, omdat ze het altijd wel naar haar zin heeft. De leidster (eentje die ik niet ken) zei dat ze niet in de box wilde, niet op het kleed en dus niet in de wipper. Ik had Eva meteen uit de wipper gehaald toen ik haar zag huilen en was met de leidster aan het praten. Toen rook ik een bekende zoetige geur en toen ik Eva omhoog tilde en rook, jawel, een poepluier. Toen ik haar ging verschonen bleek het bijna tot in haar oksels te zitten en de leidster zei (tegen Eva): ja, met zo'n poepluier mag je wel huilen. En tegen mij dat ze nog niet zo lang geleden een schone luier had gehad. Mijn eerste reactie was ook zo van, het is nu spitsuur (was het ook echt! Ik zou gillend gek worden geloof ik ) en kan gebeuren. En zo dacht ik ook echt, ook toen ik weer thuis was en zo is het ook toch? Maar mijn hart brak al toen ik Eva in de wipper zag huilen, zo is ze helemaal niet, tenminste, niet de manier waarop ze huilde. En dat er dan gezegd wordt dat ze niets wil, ja, vindt je het gek? Is het dan zo'n kleine moeite om even de luier te checken? Toen ik thuiskwam heb ik tig keer huilend sorry tegen Eva gezegd , die ondertussen allang weer vrolijk aan het lachen was . Goed, mijn verstand en gevoel lopen even dwars door elkaar heen . Verstandelijk snap ik het wel, gevoelsmatig heb ik het er heel moeilijk mee. Had al geen zin meer om te werken, maar na dit 'incident' krijg ik helemaal twijfels, wil ik dit allemaal wel zo? Het liefst zou ik altijd bij Eva zijn, heb nu een beetje het gevoel gefaald te hebben, er niet voor haar te zijn. Thuis was dit immers nooit gebeurd... Voor Eva vind ik het juist eigenlijk heel goed om naar de opvang te gaan en ze heeft het ook altijd naar haar zin, maar het liefst zou ik er nog ruim een jaar mee wachten, maar ik weet ook dat het dan voor haar weer veel lastiger is om te wennen. Ik ga het sowieso even met haar vaste leidster erover hebben vrijdag, al is het maar om mijn gevoel te uiten en het kwijt te kunnen... eigenlijk een beetje zoals ik het hierboven heb geschreven. Hm, het komt misschien allemaal wat dramatischer over dan het is , maar dat komt ook heel erg hoe ik me nu voel... ik weet even niet zo goed meer wat ik nu eigenlijk wil... Liefs, Snoopy
oo wat vervelend. Tuurlijk voel je je er rot onder! Ga vrijdag met ze praten en kijk dan wat je gevoel is. Ik heb Jesse ook 1 keer jengelend aangetroffen met 2 dikke snottebellen vond ik ook zo vervelend om te zien maar ik weet dat ze zo gek met hem zijn en zo goed voor hem zijn maar hij soms gewoon ff moet wachten. ik moet zeggen dat als Jesse in de wipper zit en hij poept, ook alles tot op zijn rug gaat zitten dus ik denk niet dat Eva al heel lang met die poepbroek zat maar het blijft vervelend je meisje zo te zien. De keuze om te stoppen kan alleen jij maken. Maar eerlijk gezegd denk ik dat dit een primaire ( logische) reactie is van je maar dat als je ze vrijdag hebt gesproken je gevoel langzaam wel weer wegzakt.... succes vrijdag en dikke knuf voor jullie!
Hmm lijkt mij ook heel moeilijk hoor! Je meisje zien huilen is nooit leuk natuurlijk! Ik heb een keertje een ander kindje ontzettend zien huilen toen ik Ymke op ging halen en daar was ook net even geen tijd voor. Vond dat zo zielig. Ik zou het gevoel ook even laten zakken en eventueel even bespreekbaar maken. Ik weet van mezelf dat gebeurtenissen waarbij Ymke huilt er enorm inhakken en dat ik daar echt even van moet bijkomen. Ik weet niet of jij dat ook hebt... Sterkte met het maken van je keus.
Bedankt voor jullie reacties! Het was dus niet een beetje jengelen wat ze deed, dat doet ze zo vaak, thuis ook , maar het was echt huilen, ze was echt verdrietig... en ja ik dan dus ook . Ik heb het er even met ze over gehad, dat ik het heel goed snap, maar dat ik het even heel moeilijk vond en niet leuk om te zien. Als ze me het achteraf hadden verteld en ik het niet had gezien, had ik er ook niet mee gezeten, stom he?! Beetje struisvogelpolitiek (Guppie ook wel bekend mee geloof ik ). Maar goed, ze snapten me, zeiden ook dat ze waarschijnlijk net pas had gepoept en dat ze kindjes ook niet zomaar laten huilen, maar in spitsuur kan het heel soms even niet anders. Ze hebben nog even benadrukt dat ze goed voor haar zouden zorgen en dat het goed is mijn gevoelens erover te uiten, het liefst op het moment zelf, maar ik heb ook aangegeven dat ik dan waarschijnlijk te fel/emotioneel zou reageren . Ik blijf waarschijnlijk wel gewoon werken, ook al heb ik het zelf niet helemaal naar m'n zin op mijn werk (ligt niet aan het werk, ligt aan mezelf ). Eva heeft het verder zo naar haar zin op de opvang, dat wil ik haar echt niet ontnemen. Toen ik haar gisteren op kwam halen, zat ze in de wipper en een leidster met een kindje op schoot ernaast, en lachen dat Eva deed! Toen ze mij zag, zag je haar echt kijken naar wie ze nou moest lachen, naar de leidster of naar mij, dus telkens om en om. Dus dat zit wel goed. Verder vindt ze de drukte daar ook geweldig en de kinderen die er rondlopen ook, dat hebben we thuis natuurlijk niet. En de andere kindjes vinden haar ook lief, toen ik net binnen was liep er een jongetje naar haar toe om haar te aaien en ik las in het boekje dat er regelmatig kindjes bij haar zitten. Zo lief! Hopelijk gebeurt het niet te vaak dat ik haar huilend daar zie, want ik vind het dus echt heel moeilijk... Liefs, Snoopy
snoopy ik denk dat de leidsters het zelf ook heel rot hebben gevonden Ik heb dat zelf namelijk wel. Ik heb namelijk een klein probleempje ik ruik niks erg makkelijk zul je denken maar erg lastig als je in het vak zit. Ik verschoon nu de kind op hele regelmatige tijden en kijk vaak in de luiers ook ruiken de andere kids het gelukkig en waarschuwen vaak. Ook als ik merk dat een kindje overmatig huilt is het eerste wat ik doe de luier checken . Maar het komt helaas ook wel eens voor dat ik nert verschoond heb en een ouder binne komt en die dan zegt ojee hij heeft gepoept. Ik leg dan me verhaal uit en meestal zeggen ouders dan ok. Ik zal nooit een kind lang met een vieze luier laten lopen. Ik vind het al erg als ze met een poepluier wakker worden en ze rode billetjes hebben dan breekt me hart al. Maar ik kan snappen dat je na dat incident zoiets hebt van laat mij maar voor je zorgen dan komt het allemaal goed.