Vorige week is de moeder van de directeur overleden. Mijn collega's hebben haar allemaal afgelopen maandag al gezien en ik werk niet direct voor die directeur. Mijn beide collega's ondersteunen haar secretarieel. Ik doe dat bij een andere directeur. Ik tref haar telkens niet alleen en ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet zeggen. We hebben nog nooit heel persoonlijk iets uitgewisseld. Tot nu toe zijn de gesprekken puur zakelijk geweest. Net zag ik iemand in de pauze een hand geven en condoleren. Ik vind dat zo raar... Alsof je iemand feliciteert... Zo komt dat op mij over. Wat zou jij doen?
Of gewoon alleen gecondoleerd zeggen zonder hand te geven? En veel sterkte wensen de komende tijd. Lijkt me voldoende toch? het gaat om het idee dat je eraan denkt en dat je attent genoeg bent om er wat over te zeggen. Denk dat ze daar al heel blij mee is.
Ja hoor gewoon hand geven en sterkte wensen/condoleren. Wordt altijd erg op prijs gesteld, ondanks dat je weinig contact hebt met elkaar.
wat is er raar aan iemand een hand geven en te condoleren? zou het eerder raar vinden als je niets zou zeggen
Oké bedankt dames. @Henkie, mijn gevoel over bepaalde dingen spoort soms niet . Ik ben ergens ook bang om over te komen als een kontenkruiper. Maar ik dit geval is dat natuurlijk niet aan de orde.
Nou ik heb een hand gegeven en gecondoleerd. Ik merkte wel dat ze het er verder niet over wilde hebben... Ik vind zo'n doodse stilte altijd zo ongemakkelijk na zoiets. Maar het is gelukt hihi.