hoi allemaal, sorry hoor, maar moet dit ff kwijt, en het is echt niet dat ik niet van mijn dochter houd. Ze is in aug. 3 geworden, maar wat vind ik dit een ontzettende K leeftijd zeg! Überhaupt heeft mijn dochter al vanaf haar geboorte temperament, dus ik ben al veel gewend zeg maar. Maar ze is nu ontzettend aan het puberen. Zal wel weer een fase zijn, maar ik trek het soms echt niet. Ze vind alles vies, wil niet fatsoenlijk eten, alles poep, alles nee. Ze kan ontzettend goed uitstellen. De baas willen zijn vind ze ook leuk, en ze bepaald wat we moeten doen, waar me moeten zitten, en ze duldt geen nee van ons. Ze zoekt echt grenzen op. ik weet niet meer hoe ik moet reageren, boos, lief, geduldig. Let wel, er zijn dagen dat het ontzettend goed gaat hoor, dan ruimt ze netjes haar speelgoed op als ik het vraag, houd ze zich aan afspraakjes(bv als dit filmpje op tv afgelopen is doen we de tv uit). Oja, en nog een puntje, op de PSZ is het tegenwoordig huilen, ze wil dan naar papa en mama, normaal deed ze dit ook nooit. Ook is ze ontzettend knuffelig(echt tegenovergesteld van haar dwarse gedrag). Ze probeert conflicten ook op te lossen met knuffelen, dus als je haar even op haar nummer zet, wil ze knuffelen. Lijkt wel of ze op de verkeerde manier aandacht vraagt ofzo. En nog 1 ding; ze is ontzettend lomp, prikken met vingers, schoppen met dr benen, letterlijk rond stuiteren. Wat ik al zei, het gaat ook ontzettend goed op sommige dagen, ze ontwikkeld zich goed, is pienter en sociaal. En ze is ook een hele lieve meid. Wie heeft er ook zo'n kleine "terrorist" in huis??
Ja hoor, sowieso al een pittig kind, maar ik merk dat deze fase waar hij inzit echt een leeftijddingetje is en geen karaktertrek oid, of zoals bij mijn zoon prikkelingen. Hij probeert echt om ons uit te testen en eigenlijk is dat alleen maar aan te moedigen. Hij ontwikkelt zich en hij wordt elke dag meer en meer zichzelf. Zo zie ik het tenminste. Alleen jammer dat dat vaak gepaard gaat met een immens volume en tijdrekken op momenten dat het écht niet uitkomt. Maar zelfs als hij brutaal is moet ik mij soms omdraaien om niet te laten zien dat ik bijna in lachen uitbarst. Hij is ook gewoon komisch als hij boos is en die bijdehandte opmerkingen passen nog niet goed bij zo'n klein lijfje. Maar ja, het is soms loodzwaar en dan ben ik blij dat mijn man thuiskomt en ik hem even aan papa kan geven Maar toen hij laatst zei dat hij met mama wilde trouwen en dat moest ook meteen gebeuren, dan groeit mijn hart nog meer en vergeet ik heel de terrordag direct. Met fases heb ikzelf altijd het idee dat het klinkt alsof het maar een maandje mag duren, maar sommige fases duren echt maanden. Hou je dat voor, dat kan het alleen meevallen
Ja hoor hier ook een lotgenoot. Ik ben blij als ze volgend jaar (na de zomervakantie) naar school gaat. Ze heeft echt veel uitdaging nodig.
Ik vermoed als ik het zo lees, dat jullie niet heel veel buiten komen? Mijn 3 jarige moest ik écht genoeg "uitlaten" anders werd ik gek. Maar met genoeg buiten tijd scheelt het echt bergen! Ik ben gastouder en heb dus regelmatig meer 2-4 jarigen over de vloer gehad. Buiten buiten buiten! Echt.
Nee hoor, we komen best veel buiten. Nu even niet ivm zwangerschap, Maar we hebben genoeg beweging zonder dat ik er achteraan hoef te rennen. Het maakt geen verschil hier. Gewoon een fase. 😉
Heeft het misschien ook wat met je zwangerschap te maken? Ben je bijvoorbeeld meer vermoeid of zijn er andere dingen die nu even anders gaan? Mijn baby is nu bijna 4 maanden en wij zijn net uit de ergste terrorfase tot nu toe met onze bijna 3 jarige. Een enorm zwaar half jaar gehad kan ik wel zeggen. Het is denk ik een combinatie geweest van de leeftijd en alle veranderingen. Die kinderen pikken zoveel op. Nu pas is er rust in de tent en zie ik dat de zwangerschap en de geboorte van een broertje er best wel hebben ingehakt, ook al dacht ik dat dat wel meeviel toen ik er midden in zat.
Terror two, terrible three en hier nu regelmatig: ik ben vier en een klier haha. Drie vond ik de ergste leeftijd, verschrikkelijk dwars waren ze. Toen ze naar school gingen werd dat een stuk beter. Nu klieren ook ze ook wat af, maar is dat meer uit moeheid van school. Het wordt beter en tot die tijd: adem in, adem uit. Kies je strijd en laat haar af en toe eens alleen op haar kamer spelen. Deed ik ook op erge dagen; een half uurtje boven laten met de deur dicht. Dan zei ik; je gaat nu even op je kamer spelen of lezen en mama moet even een paar dingen zelf doen en ik kom je straks halen. Dan kwam ik even op adem en konden mijn dochters tot rust komen; na een half uur vond iedereen elkaar weer aardiger
Heel herkenbaar gedrag, past volgens mij precies bij de leeftijd. Maar ik vind dit juist de meest briljante leeftijd tot nu toe. Heerlijk dat eigen willetje, overdwarse gedoe en ook vooral de creatieve dingen die ze bedenken en proberen te manipuleren maar dat nog niet goed kunnen verberg. Zeg bijna dagelijks dat ik wou dat hij voor altijd deze leeftijd blijft.
Herkenbaar hier! Denk dat het ook met de zwangerschap te maken heeft. Ik heb (veel) minder geduld als normaal en dat gaat niet goed samen met een peuterpuber van 3 jaar. Als het me teveel wordt ga ik even naar de wc, tot rust komen. Diep ademhalen en dan kan ik er weer tegenaan. Aan de andere kant: als ze me overlaad met kusjes en knuffels, haar oor op mijn buik legt en met de baby praat, tegen iedereen vertelt dat ze een zusje (of broertje maar die wil ze niet) krijgt en vooral heeeeeel veeeeel wil kopen voor haar "zusje" maakt dat een hoop goed
Het vraagt wel wat geduld ja. Dl kliert enorm, ze wil niet aankleden, ze wil je omgooien (100x). Ze verzint hele verhalen nav boeken die we vorige week gelezen hebben ('ik durf niet naar dansles', als heksje mimi een bang vriendinnetje had in het laatste verhaal - en dat is nog een simpel te leggen verband). Ik loop de hele dag te dreigen. Eten of je mag geen schoen zetten. Drinken of we gaan niet naar de dierentuin. Als je straks chips wil, trek je nu je jas aan. Als je er nog 1x vandoor gaat op je loopfiets dan mag je verder lopen. Heel gezellig....Op de psz is ze helemaal losgekomen. Maar daar luistert ze nog wel goed.
Her.ken.baar!! Onze makkelijke derde is ineens een druktemaker. Niet luisteren. Boos. Huilen. En steeds maar weer: sollie mama en hou sooooo veel van jou mama.. Vermoeiend
Ahhhhhhhhh, wat een verademing die reacties!! en zo herkenbaar!!! Niks meer aan toe te voegen!! Ik ben ook zwanger vd 2e, zit in de 15e week. Erg vermoeiend met zo'n puberende peuter, maar ze kan ook zoooo lief zijn, krijg ik van haar een mandarijn of een beker water. Of ik moet op de bank liggen, krijg ik een deken. Van zulke momentjes geniet ik dubbel en dwars. Dan zie ik haar echte karakter, en niet die vermomming van een kleine heks, hahaha! Zag ook iemand die gereageerd had of we niet genoeg buiten kwamen(of was dat een reactie op iemand anders?). Wij komen wel veel buiten, hebben een boerderij, dus elke dag moeten we er sowieso uit om de dieren te voeren. Ook kan ze heerlijk buiten spelen achter de hekken, racen met de fiets, smeren met modder in de zandbak. Na een poosje buiten zijn geweest, is ze een stuk handelbaarder.
Herkenbaar haha. Hier ook een tempramente dochter van bijna 4. Zit nog in een kleuter pubertijd. Merk ook dat ze toe aan school is, aangezien op het kdv niet veel grotere kindjes zijn van haar leeftijd. Merk dat buitenlucht indd uitkomst is, maar zoals op een regenachtige dag kan ik haar soms achter het behang plakken haha. Probeer dan thuis dingen te doen zoals bakken of spelletjes. Maar is toch anders. Ik vind het een pittige leeftijd indd..
Hier ook die vreselijke fase gehad. Als ik op zp lees dat mensen een moeilijke peuterpuber van 2 hebben denk ik altijd: hihi wacht maar tot ze 3 zijn
OOOOOO wat fijn dit forum.... Momenteel een zoon van 3,5... er is geen land met hem te bezeilen.. Alles is nee en mond uit in een conflict. Inderdaad iets simpels als schoen aantrekken of zelf een bakje pakken voor de yoghurt. Het vraagt echt veel van mij om rustig te blijven. Af en toe is de maat echt vol.. En hij is ook onuitstaanbaar naar mijn dochter van 1,5 jaar. Alles waar zij mee speelt wil hij direct hebben. Ondanks dat hij weet dat hij op zijn eigen kamer kan spelen met speelgoed wat hij niet hoeft te delen. Het lijkt wel of het hem om het irriteren gaat. Ik probeer hem echt positieve aandacht te geven, door ook 1 op 1 af en toe iets leuks te doen, zoals iets bakken of naar binnenspeeltuin. Dat is dan ook super leuk. Alleen thuis vervalt hij gelijk weer in het negatieve gedrag. Hij is vorige week aan zijn oren geopereerd, heeft buisjes gekregen. Is afgelopen weken veel ziek geweest. Hij plast sindsdien ook structureel weer in zijn broek. Alles bij elkaar is het echt veel. Slapen gaat ook slecht, vaak om 5-6 uur al wakker, waar het voorheen 7 uur was. Ik vind deze leeftijd echt de pittigste tot nu toe... inderdaad dacht ik met 2 al van whooo help. Dat is hier niks bij! Helpt wel om het zo even te luchten hierzo. Thanks
Ik herken het van mijn oudste. Die was altijd een schatje, tot hij drie werd. Hier hielp het ook om veel naar buiten te gaan en hem uit te laten. Lekker moe maken en dan 's middags in bed stoppen, zodat ik zelf een paar uur rust had. Over het dreigen wat ik hier ook las. Dat deed ik ook, maar dat maakt het eigenlijk alleen maar erger. Je wordt er allebei geirriteerd en chagerijnig van. Met veel moeite heb ik toen zo vaak mogelijk geprobeerd om juist zoveel mogelijk positief te benaderen. Dus juist: als je nu even helpt opruimen/je bord netjes leegeet/even meewerkt met aankleden, hebben we daarna nog tijd voor een verhaaltje/mag jij straks de brieven in de brievenbus stoppen/mag jij het kleine karretje nemen in de supermarkt. Dus positief gedrag belonen in plaats van negatief gedrag straffen. Het was doodvermoeiend in het begin, omdat je heel erg moet omschakelen, maar echt, het helpt. Wat ook helpt is beperkte keuzes geven. Dus zelf laten kiezen of hij de blauwe of de bruine broek aan wil. Dat geeft het idee dat ze zelf iets in te brengen hebben en dan kan daar alvast geen strijd meer over komen. En pick your battles. Heel lastig, in het vuur van de strijd, maar beslis voor je ergens op reageert of het de moeite waard is. Who cares of hij idd liever toch die groene broek wil ipv de blauwe of bruine. Dat is gewoon niet de moeite van de strijd aangaan waard en als het hem blij maakt, so be it. Mijn jongste wil bijv. per se altijd zelf zijn sokken uitzoeken en draagt vandaag dolblij knaloranje sokken onder een paarse trui. Dan kun je heel dat gevecht aangaan om 7 uur 's ochtends, maar wat doet het er eigenlijk toe. En als iemand zijn bord niet wil leegeten, dan ben ik niet degene die honger heeft, denk ik altijd maar. Ik ben inmiddels toe aan nummer drie van drie jaar en met hem heb ik vanaf het eerste begin een positieve aanpak proberen aan te houden en hij is zoveel beter te handelen. Hij werkt zelfs helemaal uit zichzelf vaak mee, begint als eerste met opruimen, dat soort dingen. Ik zit al vanaf dat hij 2 werd te wachten op de peuterpuberteit, maar hij gaat nu al bijna naar school en blijft zijn vrolijke zelf. Dan zal ongetwijfeld deels in zijn karakter zitten, maar hij heeft eigenlijk hetzelfde karakter als de oudste, die dus wel heel drakerig was op zijn derde. Ik denk toch dat het verschil in aanpak ook wat uitmaakt.
Aiden was van 2 jaar tot bijna 4 jaar echt een klein driftig draakje. Finley daarentegen herken ik totaal niet in het 3+ temperament. Finley heeft wel de periode "ik ben twee en ik zeg nee" gehad met het bijbehorende drama van zich op de grond laten vallen (midden in de deuropening van Aidens klaslokaal...) en niks meer willen. Maar de fase van 3+ die hier beschreven wordt, heeft hij gelukkig nog niet gehad en hopelijk blijft dat zo......
Hier hier hier!! Het is alsof je mijn zoontje beschrijft.. Wordt volgende maand 3. Adem in adem uit. En sinds een maand is hier ook alles poep inderdaad. Poepsint. PoepMickey Mouse. Welke kleur vind je het mooist? Poep.
Laarzen en regenjas aan en gaan met die banaan. Lekker stampen in de plassen. Was eerst zelf niet zo'n voorstander omdat ik het zo'n gedoe vond.. zelf ook kletsnat en alles smerig. Maar ik neem het nu voor lief. Mijn zoontje vindt het geweldig. Daarna lekker in bad.