Dochter van bijna drie huilt momenteel om alles. Om gek van te worden. Is dit herkenbaar? Hoort het bij de leeftijd?
Ik herken het wel. Ook vaak zeurderig half huilen. Ik leg haar altijd rustig uit dat ik haar niet kan verstaan als ze huilt en ik haar dan niet kan helpen. De reden dat ze huilt is voor ons vaak niks maar voor haar een heel groot probleem (heb bijv. een vlecht gemaakt ipv een staart). Ik leg het 1 keer uit en vraag of ze begrepen heeft wat ik bedoel. Daarna geef ik er geen aandacht meer aan en probeer ik haar af te leiden met andere onderwerpen. Ik moet zeggen dit lukt tot nu toe aardig maar deze situaties doen zich nog wel voor.
Nou alsof je het over mijn zoontje hebt. Wordt volgende maand 3. We hebben er ook wel dagen tussen met minder waterlanders, maar heb ook al geregeld gedacht "help".. constant tranen om de kleinste dingen. Soms is het gewoon zielig om hem zo verdrietig te zien (om niks).
Ja hoort denk ik wel een beetje bij de leeftijd. Hier ook met fases. Ik zeg haar ook iedere keer dat als ze huilend dingen vraagt ik het niet begrijp en dat ze het ook gewoon rustig kan vragen. Vaak probeert ze het dan opnieuw. Als ze echt blijft huilen of zeuren om haar zin te krijgen dan waarschuw ik dat ze het mag voortzetten op de gang als ze wil blijven huilen. Dat helpt meestal ook wel. Als ze echt verdrietig ergens om is dan neem ik haar bij me en dan vraag ik haar of ze me kan uitleggen waarom ze verdrietig is. En soms is een knuffel ook even genoeg.
Ik herken het ook echt niet van eerder. Het is normaal gesproken helemaal geen huilerd. Dat huilen om niks vind ik echt zo vreselijk, maar fijn om te lezen dat het weer een fase is. Als ze geen broodje mag maar even moet wachten tot de tafel is gedekt is het al paniek en huilen. Als ze even moet wachten is het ook een en al drama. ik probeer haar nu vooral meer bij dingen te betrekken, dus samen tafel dekken, dan hoeft ze niet te wachten maar is ze even bezig totdat we gaan eten. Hopelijk is deze heeel snel voorbij!
Het zal vast weer een fase zijn, uk is 2.5 en hij huilt ook meer dan gemiddeld. In een ander topuc heb ik net een artikel gelezen over het huilen, vond het wel interessant 'Niet huilen, het is niet erg': Over huilen en zelfvertrouwen - Kiind Magazine
Toevallig laatst een super stuk over gelezen zal terugdenken waar ik het nou gelezen had, samengevat kwam het neer op volgende adviezen: - is je kind niet gewoon moe/hongerig? dan huilen en piepen ze ook meer. - huilen serieus nemen door er wel aandacht aan te schenken (ben je zo verdrieitg omdat Jantje je bal heeft afgepakt?) maar ook weer niet teveel aandacht aan schenken dus even benoemen kusje knuffel en daarna de situatie soort van negeren en niet meer naar boven halen. misschien helpt het, succes! hopelijk gewoon een fase. waarschijnlijk is ze net begonnen op school dus langere dagen, wordt meer van haar verwacht etc.
Mijn oudste zoon is een heel gevoelig jochie van bijna 6 en kan ook om vanalles nog huilen. Meestal zeggen we tegen hem dat hij eerst maar een slokje drinken moet nemen en dan rustig vertelt wat er aan de hand is. Dat helpt echt heel goed voor hem.