zoontje bijna 2 praat nog amper

Hoi meid

Je beschrijft precies mn oudste.
Ik herken helemaal wat je bedoeld hoor.
Erg moeilijk communicatie hebben met een kind wat niet/weinig zegt.
Hier is onze jongen ook nog eens erg driftig mss herken je daar ook wat in.
Kopbonken en gillen omdat hij zichzelf niet anders kan uiten nog.

Hier word gezegt sinds een paar maanden ja hij loopt wat achter met spraak maar ik moet me geen zorgen maken het komt echt.
Het begrip is er zeker want als ik bijv zeg: ga eens wat drinken je fles staat op de kast gaat hij wel.
Of zet je kinderstoel eens op zn plek.

Hier juist een super cb zei hebben voorrang aangevraagd bij de psz waar hij over 2 weken gaat beginnen.
Ze denken dat dat zeker een goede bijdragen gaag zijn voor de spraak en taal.

Je mag ook pb sturen met vragen meid.
En tot slot het ligt niet aan jou/jullie dat gevoel herken ik zo goed.
Je doet wat je kan net als wij knuf!

 

Ik zou je nog geen zorgen maken. Het kan echt ineens heel erg snel gaan. Tips zijn om veel voor te lezen. Prentenboeken bekijken etc. En op een gegeven moment, als je kindje door heeft hoe het werkt, dan zul je zien dat hij bijna alles onthouden heeft van wat je ooit met hem gelezen hebt

Krijgt je zoon een speentje? Dat zou eventueel nog de spraakontwikkeling in de weg kunnen zitten.

 

Ik zou je geen zorgen maken.
Kleine van mij is ook een late prater.
Hij is nu 2 jaar en 3 maanden en ik merk dat hij het nu meer onder de knie krijgt.

 

Onze jongste komt ook nog niet verder dan papa, mama, boem, auw, Binky, trein en ei... En ook alleen maar wanneer hij er zin in heeft. Wanneer hij met zijn tweede nog niet vooruit is gegaan dan worden we doorverwezen naar het audiologisch centrum omdat we niet zeker weten of hij ons wel goed hoort en dit kan de spraakontwikkeling ook in de weg staan.

 

Ons zoontje zei tot een maand geleden ook nagenoeg niks.

Na voortdurende oorontstekingen in januari, februari, maart zijn er half maart buisjes geplaatst. En warempel hij praat veel meer dan voorheen. Veel dingen erg onduidelijk nog, maar wat een verschil met daarvoor.

Hij begreep ook veel van wat je tegen hem zei, maar zei zelf niks. Die buisjes hebben het er zeer zeker beter op gemaakt.

 

misschien ligt jouw kindje met andere dingen wel voor op de andere kindjes die je kent.
hier 2 late praters begonnen pas na hun 2 echt duidelijk te praten ook wij lezen veel voor en praten veel met ze.nu gaan ze naar school en wouw ik soms dat ze stil waren haha. maak je niet druk het komt echt goed

 

Herkenbaar verhaal! Mijn cb gooide het zelfs op licht autisme.. Wat nu dus is uitgesloten.. Hij is nu 26 maanden en begint opeens alles na te zeggen! Zelfs hele moeilijke woorden. Niet altijd correct maar hij doet het! Hij loopt nu wel bij logopedie.. Alleen het praten wat hij nu doet, heeft hij zelfs daar niet geleerd, haha ze stond er zelf versteld van dat hij in 2 weken tijd zoveel aan het praten was! ( zijn nog bezig met observeren etc )
Ik heb me ook echt zoveel zorgen gemaakt erom! Mede dankzij het cb maar dus onterecht.. Het komt vanzelf echt! Gewoon alles blijven benoemen en ook al denk je voor wie doe ik het? Er komt een dag dat het waardering krijgt! M'n zoontje wilde ook nooit boekjes lezen en aanwijzen en nu sinds hij praat , alleen maar! Als hij je voor de rest wel begrijpt, kleine opdrachten etc. Zal het wel los lopen! Hier ook!

 

Ik zou het nog even aankijken.
Mijn middelste zei ook nauwelijks iets met haar 2e verjaardag, ze leek ook een beetje een slappe mondmotoriek te hebben. Ze probeerde woordjes na te zeggen met alleen de klinkers. Stofzuiger bijvoorbeeld werd 'o-ui'. We zijn als spelletje medeklinkers gaan zingen 'papapa, floeflafla, zoezoezoe' etc. En de laatste maand (ze is in dec 2 geworden) gaat ze opeens met mega sprongen vooruit. Begint ook zinnetjes te maken enzo. Dus wie weet maakt jouw zoontje dalijk ook wel zo'n sprong vooruit

 

Elise was ook laat, ik ben haar naar logopedie geweest. Je kan zonder verwijzing een afspraak maken (al heb ik gewoon een verwijzing aan de huisarts gevraagd). We zijn een aantal keren geweest, we hebben tips gekregen, ze is getest en nu zijn we zelf aan de slag. Ze liep wel wat achter maar niet heel erg. Ik geloof meer in voorkomen is beter dan genezen.

 

Mijn zoontje is 2,5 jaar. Tot 2 maanden geleden was het ook niet veel. Hij praatte de oren van je hoofd, maar wat hij zei ?!?!?! Ineens werd het verstaanbaar en het gaat nu zo hard. Pas nog 10 minuten gesprek gehad op kdv en daar zeiden ze ook dat het ineens hard gaat. Heb me er nooit heel druk over gemaakt. Andere dingen is hij wel weer snel.

 

Hier een zoon die over 2 weken 2 wordt.
Papa, mama, boe, die, ja, woef. Dat is wel zo'n beetje alles wat hij zegt. Maar hij begrijpt alles wat ik zeg (schoenen halen, beker pakken, jas aan) dus wel een beetje hetzelfde verhaal, hij kletst een heleboel maar daar kunnen we helaas niks van maken

 

Beide kinderen waren laat met praten. Tot de twee konden ze hooguit 10-15 woordjes. Twee maanden na hun tweede verjaardag spraken ze zinnetjes van drie woorden.

 

Het kan ineens snel gaan, maar als je je zorgen maakt kun je altijd eens langs gaan bij een logopedist (evt via cb of huisarts). Mocht er wel wat aan de hand zijn ben je er vroeg bij en in het andere geval; baat het niet dan schaadt het niet! Je krijgt wellicht tips om het praten te stimuleren.
Ik denk dat ik persoonlijk zou afwachten tot ca 2,5 jaar.

 

Ik hoor wel vaker dat kindjes van 2 nog weinig (of niets) zeggen en dan opeens met 2,5 een heel vocabulair. Ik denk dat je je er (nog) niet druk over hoeft te maken.

 

Als ze begrijpen wat je zegt en kleine opdrachten uit kunnen voeren zit het taalbegrip wel goed. Komt praten vanzelf. Vaak zijn latere praters vlotter met motoriek ed.

 

Ik heb toevallig 2 kindjes die erg vlot zijn met praten. Daarentegen waren ze beiden erg laat met lopen en zijn ze motorisch minder snel. Ik denk dat een kind zich vaak maar op 1 ontwikkeling tegeleijk kan focussen. Maar als je je erg zorgen maakt zou je eens een consult van een logopediste kunnen aanvragen

 

Onze oudste dochter sprak met 2 jaar ook nog maar nauwelijks. Toen ze met 2,5 naar school ging, hadden we een beetje angst dat de juf haar niet zou begrijpen, maar dat viel best mee.
Nu is ze ruim 4 en spreekt ze nog steeds niet zo heel mooi of gestructureerd zoals andere kindjes van haar klas, maar er zijn ook nog kindjes die minder zeggen.In iedere geval kunnen we leuke gesprekken houden, staat haar mond nooit stil en groeit haar woordenschat steeds meer en meer. De juf zei dat het op dit moment nog niets is om ons zorgen te maken. Volgend jaar januari worden ze getest op school en indien nodig wordt er dan een actieplan in samenspraak opgesteld, maar zover zijn we nog lang niet.

En ook het driftig zijn herken ik heel erg. Zo tussen de leeftijd van 2 en 3 kon het erg zijn – als van de duivel bezeten. En hoe beter ze kon spreken, hoe minder de aanvallen. Voor ons het duidelijke bewijs dat er een verband was tussen de 2. Temeer ook omdat onze jongste dochter (nu iets ouder dan 2), al veel beter spreekt dan haar zus op die leeftijd, en bij haar is een driftbui nog maar zelden voorgevallen.

Dus ja, ik herken het zorgen maken en de vragen, maar ik kan uit ervaring ook zeggen dat het beter wordt. Onze oudste praat misschien nog niet als een advocaat maar is er vaardig in bv puzzelen, getallen & letters lezen enz… Ze ontwikkelen verschillende vaardigheden op verschillend tempo…

 

Mijn dochter is dan nog lang geen twee maar zegt ook nog niets, ook geen papa of mama. Vorige week heeft ze wel paar keer papa gezegd dus ik dacht nu komt het goed, maar nu....helemaal niets meer.
Ze hoort denk ik wel goed, want ze doet alles wat we haar vragen, kan al haar lichaamsdelen aanwijzen, voert verder opdrachtjes uit als, pak je jasje, pak je schoentjes, waar hangt de lamp (wijst deze dan aan), waar is Puk (konijn en wijst naar buiten), geef dat maar aan mama ect, ect allemaal dat soort dingen doet ze meteen, reageert ook meteen op haar naam dus van daaruit maak ik op dat ze wel goed hoort anders zou ze dat niet doen denk ik, toch? Oorontsteking heeft ze nog nooit gehad, ze is überhaupt nog nooit ziek geweest.
Maar praten ho maar.......
Als ik al die andere moeders weleens hoor wat die kids al allemaal zeggen dan kan ik daar weleens buikpijn van krijgen

 

Herkenbaar, onze zoon kon toen hij twee was ook nog niet veel woorden.
Papa, mama, ja, nee, da (daar) veel afgekorte woorden en ook geen zinnetjes van twee woorden of meer. Toen een paar keer geoefend met de logopediste die toevallig een goede vriedin van me was en twee maand later sprak hij al veel beter en begonnen de zinnetjes te komen.

Ook helpt het dat ze naar de psz gaan, zo leren ze van elkaar.
hier kregen wij als tip dat mocht hij iets zeggen, je dit dan twee of drie keer herhaald.
mijn vriedin gaf aan dat kindjes pas na 5x herhaling de woorden opnamen.

Nu bijna 3 en dikke verhalen klept je de oren van het hoofd soms pff hihi

wellicht heb je wat aan de tip.

succes