Waar we met een goed gevoel naar het ziekenhuis gingen afgelopen dinsdag voor de eerste echo, liep het anders dan we hadden verwacht....... Ik was al ruim 1,5 week elke dag aan het spugen, en allerlei andere zwangerschapskwalen erbij. Met 7 wkn en 5 dgn de eerste echo. Daar was wel een vruchtzakje te zien, maar helaas geen vruchtje......Wij zijn er helemaal kapot van. Eindelijk zwanger na 3 jaar en ivf behandelingen en dan even het geluk mogen proeven van het uitkijken naar ons wondertje. Ik heb nog geen last van bloedverlies of buikkrampen. Mijn hcg is nog erg hoog dus kunnen de artsen een buitenbaarmoederlijke zwangerschap ook nog niet uitsluiten. Pas aankomende maandag mogen we terug komen voor een echo en weer bloedafname. Is er iemand die hier ook ervaring mee heeft, en hoe is dit verder gegaan. Door medicatie, of een curettage?
Helaas heb ik 2jaar geleden het zelfde meegemaakt. Nadat ik het wist namen de kwaaltjes af en begin 3dg later het bloedverlies. Uiteindelijk wel gecuretteerd helaas! Sterkte meid
Wat verschrikkelijk ik86. Hier precies dezelfde situatie mee moeten maken. Vorige week dinsdag 1e echo. Eindelijk na lange tijd was het gelukt na jaren vruchtbaarheidsbehandelingen. Vol goede moed naar het ziekenhuis 7wkn en 5dgn na terugplaatsing cryo. De klap was enorm toen er helaas ook alleen maar een vruchtzakje te zien was gelijk aan 5wkn zwangerschap. Ik mocht gelijk stoppen met de medicatie utrogestan en progynova. 3dgn later begon het met bruinverlies en dagen erop rood bloedverlies vergelijkbaar met heftige menstruatie maar minimaal last van buikkrampen ik dacht dat dat nog zou komen. Afgelopen dinsdag weer voor echo geweest en bleek vruchtzakje al weg te zijn zit alleen nog veel slijmvlies en was nog wel een rommeltje wat de arts zei. We hebben er voor gekozen het komende tijd op zijn beloop te laten. Over 2 weken heb ik pas weer controle hopelijk is dan alles schoon. Hopelijk heb je hier iets aan. Sterkte komende tijd.
ik had met 7 weken een echo, ook leeg vruchtzakje, net na en miskraam. en ze zei, het kan twee kanten op. Maarrrr... ik voelde me nog steeds erg zwanger. en wat blijkt..een week later zat er een vruchtje in van 8 weken met kloppend hartje....en het resultaat...zie banner Dus ik wil je geen valse hoop geven, maar geef de moed ook nog niet helemaal op. Succes en ik duim voor je
Bedankt voor jullie reacties. Ik vind het zo zwaar......nu is gisteren bij mijn zus ook nog de baby gehaald met een spoedkeizersnede, dus vanavond ook daar nog even langs met een heel erg dubbel gevoel. Bij ons was de arts heel onduidelijk, ik zit nu 3 dagen na de echo zou vandaag 8 wkn zwanger zijn. Maar nog geen enkel spoor van bloedverlies. Ik denk wel dat ik als ik er maandag ben en er na de echo echt niks blijkt te zitten om medicatie ga vragen, om het bloedverlies op de wekken. Ik denk dat ik dan een betere manier kan vinden om er mee om te gaan. @ Miekiej88, voor jou is het dus ook pas net gebeurt. Ik gebruik helemaal geen medicatie, de cryo is terug geplaatst in een natuurlijke cylus. Hebben ze bij jullie dus wel verteld hoe groot t vruchtzakje was, bij ons hebben ze daar niks over gezegd. Alleen maar dat ie leeg was. Het lijkt of mijn zwangerschapssymptomen wat afnemen. Ik heb niet meer hoeven spugen afgelopen 3 dagen maar blijf wel erg misselijk met vlagen. Ook zijn mijn borsten erg gevoelig. Ik denk dat dit alles het nog moeilijker maakt voor mij persoonlijk om er een weg in te vinden er mee om te gaan. Ik hoop voor jou dat over twee weken je baarmoeder helemaal schoon is! Jij ook nog heel veel sterkte! @ Chilleke, soms gaat er bij mij ook nog even stiekem door me hoofd, van wat nou als ze het niet goed gezien heeft.......maar ben bang dat we daar niet van uit kunnen gaan.....
Aangezien jullie dmv IVF zwanger geworden zijn is de zwangerschapsduur redelijk goed vast te stellen. Er had wel al wat te zien moeten zijn. Krijgen jullie binnenkort nog een echo om er zeker van te zijn dat de zwangerschap niet goed is?
Sorry ik lees nu dat jullie maandag weer terug mogen komen. Ik heb altijd voor medicatie gekozen ipv een curratage.
@ Zomerrr, ja aankomende maandag als het goed is weer een echo en bloedafname. Ik ben erg benieuwd. Wil gewoon nu definitief weten waar we aan toe zijn om het allemaal beter een plekje te kunnen geven. En zolang ik die zwangerschapssymptomen nog heb is dat lastig.....
Ja het is heel zwaar en dan krijg je er met de bevalling van je zus nog een extra schepje bovenop. Als bij mij het bloedverlies niet vanzelf was gekomen zou ik ook voor medicatie hebben gekozen. Een paar dagen na de echo was ik er allemaal zo klaar mee en als het er nog zit heb je ook het gevoel het niet te kunnen afsluiten voor jezelf. Tenminste zo ervaarde ik het. Mijn zwangerschapshormonen zijn sinds deze week weg maar kwamen denk ik ook door de hormonen. Mocht je nog vragen hebben stel ze gerust pb mag ook. Heb je verder wel begrip en steun van je omgeving?
ik ging ook van het ergste uit, was ook alleen naar de echo gegaan omdat ik dacht, krijg toch te horen dat het niet goed zit, en de vk keek ook mee, die snapte er niets van...die was dus ook verbaasd. Maar ik voelde me ook echt heeeel zwanger, nog een test gedaan die week (had ik nog liggen) en die was echt knal. ,maar snap heel goed hoe je voelt, en gefeliciteerd met je nicht/neefje.
@ Miekiej88, Ja ik heb dat ook, dat gevoel dat je het niet kan afsluiten. Ja gelukkig hebben we heel veel steun aan familie. En idd dat schepje er bovenop door de bevalling van mijn zus, dat is niet alles mijn schoonzus zit ook al bijna aan de uitgerekende datum...... Mijn vriend kan al wel een stapje verder kijken doordat hij natuurlijk de lichamelijke klachten niet heeft. Bij ons is nooit een oorzaak gevonden waarom een zwangerschap uitbleef. En nu weten we iig dat het zwanger worden wel kan. Het enige positieve dat we eruit kunnen halen. Op het moment heb ik ook geen werk meer dus vind het wel moeilijk om mijn dagen op te vullen en er zo min mogelijk aan te denken.
@chilleke, dat is ook bijzonder, snap iid dat je er dan met zo'n gevoel heen gaan. Bij mij is het overgeven wel gestopt, terwijl ik elke ochtend boven de wc hing.......we zullen het zien maandag... Iig fijn om hier de ervaringen te delen!
Volgens mij lijken onze wegen naar zwangerschap heel erg op elkaar. Ook hier is nooit een oorzaak gevonden waarom dit vooralsnog geen werkelijkheid is. Ik heb wel een zeer onregelmatige cyclus en baarmoederslijmvlies bouwde moeizaam op maar dat konde ze met hormonen goed regelen. Ook houden wij ons vast aan deze korte zwangerschap dat het dus wel mogelijk is. Moeilijk dat je nu thuis zit. Ik heb me niet ziek gemeld want had dan afleiding. Kan me dan ook goed voorstellen dat je moeite hebt de dagen in te vullen. Mijn vrije dagen waren ook de zwaarste. Probeer toch de afleiding en contacten om je heen aan te gaan. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. .
Helass heb ook ik dit 2 maanden geleden mee gemaakt Bij mij begon helemaal niets vanzelf... heb een week na de echo Cytotec ingebracht... toen begon het bloeden maar helaas nog niet ''schoon'' Nog een week later heb ik een curettage gekregen Heel veel sterkte
Wat een verdrietig bericht! Ik heb zelf 1x een lege vruchtzak gehad en ben daar ook achter gekomen met 7 weken en 5 dagen. Heb toen 3 weken gewacht of het vanzelf kwam, maar er gebeurde niets, alleen 1x een klein beetje bloed. Na die 3 weken heb ik voor medicatie gekozen en heb dit 2x moeten gebruiken. Heel veel sterkte!
@ Nijntje01, bedankt voor je reactie, ik weet niet of ik het zou trekken om zo lang te wachten. Merk nu al dat ik eigenlijk alleen nergens heen durf te gaan omdat ze van t ziekenhuis nog niet zeker weten of er niet een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is. en als k dan ineens erge pijn krijg, of hoe gaat dan het bloedverlies, in een keer heel veel of toch niet......ik zit met zoveel vragen en zoveel onduidelijkheden. Wil gewoon weer verder kunnen, dit een plekje kunnen geven en over een tijdje weer met volle moed opnieuw beginnen. hoelang duurde het bij jou voordat je de eerste menstruatie weer kreeg na de medicatie? en daarna was hij weer regelmatig (als je natuurlijk daarvoor al een regelmatige cyclus had)
Dat bang zijn herken ik wel, was ook bang ineens te gaan bloeden als ik ergens was. Maar eigenlijk heb ik dat ook bij alle zwangerschappen gehad, zelfs de 1e keer toen ik nog nooit een miskraam had gehad. Maar heb gelukt nooit plotseling zoveel bloed verloren dat het buiten huis mis is gegaan. Na die pillen was mijn cyclus beide keren 5 weken. Korter heb ik nooit gehad, hij is ook niet altijd regelmatig.
Mijn laatste miskraam was ook een leeg vruchtzakje was 8 weken zwanger. Ik had geen bloed, niks. Ik dacht ook dat het een super eerste echo ging worden. Niet dus. Er was geen vruchtje te zien. Echter het zakje groeide wel verder dus mijn lichaam gaf dus ook gwn nog zwangerschapssignalen af. Erg dubbel dus. Ik schrok er ook enorm van en had t echt niet verwacht. Zeker niet omdat ik ook eerder een miskraam had gehad met bijna 6 weken. Daarbij bloedde ik wel en kwam het zelf op gang. Bij deze dus niet. Ik heb ervoor gekozen te curreteren. Gwn omdat het lichaam het niet zelf deed. Toen ik die echo zag wilde ik niet nog lang wachten totdat het zelf op gang zou komen. Want ja wanneer komt het dan op gang? Ik wilde niet die onzekerheid aan. De curretage viel echt reuze mee. Was een kwartiertje helemaal onder narcose. Niks van gemerkt dus. Heb ook maar 2 dagen gebloed en mijn volgende menstruatie kwam precies na 28 dagen weer op gang. Zo kon ik voor mijn gevoel weer verder. Ik weet hoe je je voelt en wil je heel veel sterkte wensen in deze tijd. Wat je ook doet, je moet er zelf achterstaan en een fijn gevoel bij hebben. Dikke knuf
Bedankt voor jullie reacties. Ik ben nu wel toe aan morgen, eindelijk duidelijkheid. Ik moet af en toe echt nog wat tranen weg vegen maar dat zal wel slijten.......