Wat als…

Wat naar ik hoop dat er iets voor je gedaan kan worden.

Ik ben 'gezegend' met blijvende bekkenklachten: het is onherstelbaar beschadigd helaas. De avons 4daagse wandelen van school? Zou ik nooit kunnen, meevoetballen? Dat is maar heel kort. 1 uitje? Moeder die daarna niets meer kan. Ik heb mij er vreselijk rot over gevoeld, heeft echt tijd nodig gehad om dat te accepteren. Van ambiteuze, sportieve vrouw naar afgekeurde en therapeutisch bewegende moeder.

 

Hier ook een verzakking gehad en ik ben eraan geopereerd. Dat is heel goed gegaan en ik heb nu bijna geen last meer. Soms nog een beetje incontinent maar dat is verwaarloosbaar. Als ik ga trampolinespringen dan moet ik eerst goed naar de wc maar daarna gaat het prima. Ook na de operatie geen centje pijn.
Ik doe 2 keer per dag in bed (‘s ochtends en ‘s avonds) bekkenbodemoefeningen en dat helpt ook heel goed.

 

Geen ervaring, maar ik lees dat je nog maar 2 weken geleden bent bevallen. Ik snap heel goed dat je baalt en bang bent voor de toekomst. Probeer jezelf ook tijd en rust te geven om te herstellen (als dat tenminste met je thuissituatie kan) 2 weken is nog zo kort geleden. Kijk niet naar de Heidi Klum’s die gelijk al weer sporten etc. Daar zijn er maar weinig van. Ik wens je veel sterkte en ik bid voor je herstel.

 

Ik vind dat je niet zo moet ‘zeuren’ je bent net bevallen, geef het wat tijd..

ga niet elke keer overal voelen….

Met wat oefeningen komt het vast goed

 

Wat een lompe ongevoelige opmerking.

Je hebt geen idee of het met wat oefeningen weer goed komt. Dat is zeker niet voor iedereen zo.

To praat hierover met de verloskundige en geef het wat tijd. Je lichaam moet nog herstellen en hoelang dat duurt is voor iedereen anders. Dit is inderdaad iets waar veel mensen niet openlijk over praten maar wat meer dan genoeg voorkomt. Door de hormonen en bevalling is alles opgerekt en losser geraakt. Het duurt enige tijd voor dit weer beter zal worden. Ga in overleg met je fysio om te kijken naar oefeningen die je kunt doen. En zorg voor een betrokken partner en netwerk zodat je rustig kunt herstellen. Denk aan opvang, boodschappen laten bezorgen, huishoudster etc. Als je nu fanatiek lichamelijk aan de slag gaat kan dat wellicht zeer onverstandig zijn voor het herstel en blijvende schade. Bespreek dit ook met de huisarts.

 

Amper 2 weken bevallen dus ik vind het wel heel snel om al over een traag herstel te praten .

Ja had voorheen toch al klachten?
Had je dan nog nooit een gesprek over wat ze kunnen doen.
Het is niet dat er geen oplossingen zijn voor verzakkingen natuurlijk

Niet te negatief denken. Eventjes de tijd geven allemaal en indien nodig u laten helpen.

 

Ik moest echt even lachen, meestal krijg jij dit te horen
Maar eens met de rest van je post. Geef het tijd TO. Wat als denken heeft geen zin, dat zie je dan wel weer. Nu eerst rustig aan herstellen.

 

Ja het was helemaal niet lelijk bedoeld hoor, maar volgens mij maakt ze zich alen jaar druk erom.

ze is net bevallen, tuurlijk is je lichaam niet gelijk hersteld, geef het tijd

 

Geef het de tijd.. je bent jet bevallen. Spreek je zorgen uit met verloskundige of gynaecoloog ofzo. Misschien kunnen zij je met jouw klachten meer vertellen.

Hier 3 jaar na de laatste bevalling nog steeds klachten. En nee, ik kan niet meer rennen met de kinderen, de avond4daagse lopen, hele dag dierentuin. Altijd rekening houde met wat ik doe. En dat is niet leuk! Ik heb er soms veel last van en soms accepteer ik het redelijk. De kinderen weten niet beter, ik hoor ze nooit klagen.
Ik heb de hoop dat het ooit beter kom en ik ken ook niemand in dezelfde sjaals ik heb, dat maakt het lastig en soms ook onbegrip van mijn omgeving.

Geniet van je kinderen en gun jezelf rust ook in je hoofd!

 

Even bot gezegd: dat gaat niemand je kunnen vertellen. Je bent natuurlijk 4 keer kort op elkaar zwanger geweest, dat laat z’n sporen na.
Het enige wat je nu kunt doen is rusten (want je bent net bevallen) en luisteren naar de adviezen van de professionals. En de tijd zal het uitwijzen.
En natuurlijk hoop ik dat je volledig zal herstellen, maar belangrijker misschien nog, dat je van je gezin kunt genieten in alle opzichten.

 

Maar het is toch helemaal niet realistisch om te verwachten dat je je met 2 weken weer jezelf voelt. Niemand kan het je vertellen. Neem kleine stapjes. Het heeft helemaal geen zin om een aantal keer te voelen ( zoals je in je eerdere topics hebt aangegeven te doen ) geef het wat tijd en ga met een maand of 3 weer verder kijken als er niks veranderd. Je hebt net een mega prestatie geleverd, geef het tijd.

 

Zeker hoor! Maar ik denk je dat de lat te hoog legt voor nu en je energie in de zorgen steekt welke er misschien over 3 maanden geeneens meer zijn en dat is zo zonde. Geef je lichaam de tijd om te herstellen en kijk daarna verder. Hoe gaat het met de baby?

 

Duurt een tijd voordat klachten verminderen. De gyn en de bekkenfysio gaven beide aan dat het wel een jaar kon duren. Ik Moest ontzwangeren.
Daarna kan je pas echt zien wat mogelijk blijvende klachten zijn. Bij mij verbeterde het na 2 jaar nog iets.

Echt geen reden om je nu druk te maken want daar is het nog veel te vroeg voor.

En hoezo is met evt verzakkingsklschtem je leven voorbij en voor niks 4 kinderen gekregen?
Sorry dat vind ik wel heel erg negatief.
Zelfs al waren deze klachten blijvend dan was m'n leven nog niet voorbij. Tja, die klachten zijn soms niet prettig maar prima mee te leven en je went eraan. En vaak is er heus nog wel wat aan te doen.
Zelfs als ik had geweten wat voor een nasleep dit zou hebben dan had ik nog de keuze gemaakt om kinderen te krijgen
Ik vind het het allemaal meer dan waard. Focus op je kindje en ga niet denken aan evt gevolgen op lange termijn en zeker niet aan dingen als " m'n leven voorbij" want met zulke negatieve gedachtes en focus op de klachten dan heb je de komende tijd inderdaad geen leven

Binnenkort bekkenfysio gaan volgen, bekkenbodem sterker maken en rustig aan doen en je lijf laten herstellen. Gun het de tijd.

 

Oh zie nu zelfs dat je pas 2 weken geleden bevallen bent. 2 weken na de bevalling was ik nog niks waard. Bij de eerste. Na 8 weken nog niet eens. Pieste regelmatig in m'n broek,.moest vaak liggen met benen omhoog omdat het zwaar voelde van onderen. Af en toe het gevoel alsof er een basketbal voor de uitgang hing.
Kon geen lange stukken lopen enz enz.
Heeft maanden geduurd. Vooral omdat ik alles te snel wilde, alles zelf wilde doen en niet naar een bekkenfysio wilde. Dat heeft de hersteltijd alleen maar langer gemaakt.