Gisteravond met hevige steken onder in me buik naar t ziekenhuis gegaan. Het zat me toch niet zo lekker. De kleine voelde ik verder goed bewegen dus dat wel wel weer een geruststelling. Om 20.15 was ik op de afdeling en werd meteen aangesloten op de ctg. Nou dat ging niet zonder slag of stoot, elke keer als ze de hartslag te pakken hadden besloot die kleine maar eens anders te gaan liggen. Na een uur proberen hebben ze toch maar een echo gemaakt om te kijken hoe die kleine er nou precies bij lag. Eindelijk ik lag aangesloten op de ctg maar die kleine was nog niet klaar met plagen want ze besloot lekker te gaan schoppen precies op de plaats waar dat ding zat voor dr hartslag, al met al heb ik 2 uur aan die ctg moeten liggen voor ze het beeld hadden wat ze wilde. Toen nog even urine inleveren want ze dachten eigenlijk aan een blaasontsteking maar me urine was schoon dus daar kwam t echo apparaat weer en kreeg ik een inwendige echo en een inwendig onderzoek. Nou daar zat ik nou echt op te wachten, ik wilde naar huis want het had allemaal wel lang genoeg geduurd zo. Nou daar kwam het hoge woord eruit, ik heb een verkorte baarmoederhals en hij zat onder de 3 cm en van binnenuit was er al een kleine opening te zien, maar na inwendig onderzoek met de hand was deze opening nog niet te voelen, dus ze wilde me niet naar huis laten gaan. Daar zat ik dan, ik was alleen gegaan, had niets bij me en ik wilde echt niet blijven. Dat meteen duidelijk gemaakt dat ik toch liever naar huis ging. Gelukkig mocht dat maar wel met pillen om het in die buik wat rust te geven en ik moest meteen bellen als ik wakker was zodat ik weer terug mocht komen voor een controle. Heb gelukkig geen steken meer gehad en de ctg en inwendige echo waren ook weer goed dus ik mocht weer lekker naar huis vanmorgen na de controle. Wel moet ik extra veel rust nemen, mag niet veel tillen t liefst helemaal niet maar ja ik heb nog een mannetje van 15 maanden hier rond lopen en eentje van 3 jaar dus af en toe een klein tilletje zal wel eens gebeuren. Zolang ik maar genoeg rust nam en wel in me achterhoofd moest houden dat als ik dat niet deed dat de kans op een vroeg geboorte sterk aanwezig zou zijn.