Wie herkent het ook? We hebben een pittig en lief meisje van 15 maanden. Na vele rotmaanden gaat het nu al goed sinds ze ruim een jaar is. Dus ook het slapen. Nog wel regelmatig vooreen speen eruit of een troost momenten maar ach dat is te doen. Maar het slapen sinds een paar dagen...! Oef! Ze komt niet meer in slaap en huilt enorm. As ze dan toch slaapt en weer wakker word is het ook heel erg huilen.. Ik krijg haar amper weer in slaap. Ik ben niet zo van laten huilen, maar een beetje 'gecontroleerd' vind ik nu niet meer zo erg (wel heel lastig)! Maar ze blijft doorgaan en helemaal als dit echt bij een tijdelijke sprong of fase hoort, dan wil ik haar juist de geborgenheid geven. Wat denken jullie? Ze heeft vannacht grotendeels bij ons in bed geslapen en slaapt dan erg goed. Maar ik ben bang dat ze haar bed straks niet meer wil. Ze went zo makkelijk en snel aan dingen..... Ik zat al te denken om een matras op haar kamer neer te leggen zodat ik daar kan gaan liggen als het nodig is. Zou dat beter zijn? Als dat tenminste werkt...! Dus is die sprong herkenbaar en wat zouden jullie doen?
Wij zitten hier dan wel niet in de 15 maanden sprong maar in de 8 maanden sprong, en het komt precies overeen met wat jij verteld. Ze komt gewoon heel moeilijk in slaap, en als ze dan al eindelijk slaapt, slaapt ze een uurtje en wordt dan weer schreeuwend wakker, en dat zo de hele nacht door....vannacht hebben we haar uit pure wanhoop bij ons op de kamer in het campingbedje gelegd dat ging prima, hele nacht doorgeslapen, maar......ik ben dus ook bang dat ze eraan went en straks niet meer op haar eigen kamertje wil slapen (wat ze overdag trouwens prima en zonder problemen doet....) Aan de andere kant wil ik haar ook graag geborgenheid en veiligheid geven nu ze het dubbel zo hard nodig heeft.....moeilijk he ik weet het ook niet... Dus lees even mee....
Juffie, B.eau heeft ook heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel last gehad van scheidingsangst. Inslapen ging wel, maar wakker worden en geen papa en mama om zich heen was dikke paniek!! Huilen huilen huilen!! Uiteindelijk ook in campingbedje bij ons op de kamer . Heeft paar nachten geduurd. Slaapt nu weer heerlijk op z'n eigen kamertje, dus hij is er niet aan gaan wennen. Veel 'kiekeboe' spelletjes met I.sa spelen, dat helpt. Sorry Misa, ken Juffie van ander forum...moest ff reageren . 15mnd sprong dus....ik lees ff mee .
Zonnestralen: kiekeboe spelletjes spelen deed ik, al in blijf ook altijd praten of zingen als ik uit beeld ben voor haar....dan gaan we daar maar gewoon mee door....vanavond proberen we het gewoon weer op haar eigen kamertje....hopelijk een fase die snel voorbij is.
Juffie, tis een fase waar ze doorheen moet. En jullie als ouders dus ook....tis wat ik las een hele belangrijke fase en echt een stap vooruit van I.sa . Uiteindelijk is het dus accepteren dat het zo is en gewoon zonder teveel morren lekker bij jullie laten liggen. B.eau slaapt nu prima in z'n eigen bedje, dus is niet gewend geraakt om bij ons te slapen. Ohwwwwww en heb lampje aan 's nachts sindsdien. Een lampje op de overloop zodat lampje niet te fel is voor hem. Dit heeft er toch aan meegeholpen geloof ik, want werd echt wel beter door dat lampje!!
Ja heb ook echt wel het idee dat dit een fase is, moeilijke fase hoor. Nu heb ik ze in haar eigen bedje gelegd, en slaapt meteen aan. Vanavond is het weer drama, vreemd he. Mocht ze weer niet willen slapen pak ik ze op, even troosten en in campingbedje.....ga er niet teveel drama van maken, wamt op een gegeven moment is ze helmaal over haar toeren, dan lukt slapen helemaal niet meer. Tis was met die ukkies he hihi
B.eau sliep overdag ook prima. Het begon echt 's avonds. Heeft dus wel te maken met dat het donker is....denk ik. Heb je een lampje 's nachts aan voor I.sa?
Wij zitten er ook midden in! heb tot nu toe nog niks kunnen ontdekken, waardoor het beter gaat. Gewoon de periode weer even uitzitten vrees ik. Onze dochter heeft het bij elke 'sprong'. Slaapje overdag gaat nog wel redelijk, maar 's avonds en 's nachts is een drama
Ik heb een klein nachtlampje aan in het stopcontact, zo'n groene zachte kleur geeft die, zal vanavond eens de lamp op de gang aanlaten....
Ze heeft precies een uurtje geslapen, en vanaf 21uur gillend wakker.....al 2 keer proberen terug in bedje te leggen, ze gilt gelijk heel panisch dan, terwijl ze overdag prima slaapt. Probeer het dadelijk nog een 3e keer en anders maar weer in het campingbedje....
Misschien een raar idee, maar hoe laat gaat ze naar bed? Is het dan nog licht(lichter) buiten? Misschien is ze (een soort van?) bang in het donker? Al een klein nachtlampje geprobeerd?
Ja ik heb altijd al de lampjes op de babyfoon aan. Dus daar kan het niet aan liggen. Moet zeggen dat het vannacht heel goed is gegaan. Beter dan ooit eigenlijk...! Het matras lag al klaar om bij haar te gaan liggen... We zullen zien hoe het verder gaat. Loop ik hier te klagen, is het ineens weer over?? Hihi nou ja ik vind het goed!
Phoe hoe herkenbaar. Onze zoon sliep sinds een aantal weken eindelijk door! 19.30 fles en naar bed om om 7. 00 uur wakker te worden. Hoeraaaa hier was ik echt aan toe. Tja zullen hem maar een laatbloeier noemen wbt het doorslapen. Maarrrr sinds een 3 weken is het weer kassa. Begonnen met het krijgen van zijn kiesjes. Ze zijn nu bijna helemaal door. Alleen dat bijna... Heeft hier veel last van. Hij slaapt tot 1.00 uur prima wordt dan gillend wakker en is alleen te troosten met een fles die hij helemaal leeg slokt. Moet zeggen dat hij nu ook een groeispurt heeft. Heerlijk zo alles dat samen komt. Kiesjes groeispurt en sprongetje. Na zijn flesje valt hij in slaap om vervolgens iedere 30 minuten een paar minuten te huilen en weer in slaap te vallen. Ging wel al iets beter na tandengel en paracetamolletje. Maar toch erg gebroken nachten. Onze zoon slaapt niet bij ons in bed. Ons bed is voor hem een groot feestfestijn. Is dus veel te leuk om in te slapen. Bijten nu maar door en af en toe gaat hij een nachtje uit logeren zodat papa en mama kunnen opladen. Dus herkenbaar maar denk dan maar zo dat hij het wel kan en het wel weer komt. Maak me er geen zorgen om. En ben niet bang dat die fles 'snachts een gewoonte gaat worden. Heeft het nl een tijdje goed gedaan en heeft het schijnbaar erg hard nodig. En als hij zo snel door gaat met groeien ook snel nieuwe kleding
Ja dat is ook zo. Ik ben gewoon bang voor snelle gewenning, al weet ik vast wel beter..! Ons bed kent ze wel zeg maar..... dus dat is geen probleem. Maar ja die lange nachten, dan gaat het weer ietsje beter en zo ineens weer niet.. Het breekt gelijk weer op he. Als het maar tijdelijk is, dan is het wel te overzien vind ik. Ik heb vanavond 30/40 min naast haar bedje gezeten want het slapen werd weer niet wat. Gelijk rustig toen ik erbij zat en zij gewoon in haar eigen bedje lag. Dus dat is wel fijn te merken. Dan maar even zo! Maar het is wat met al die fases he. Na 1,5/2 jaar vind ik dat soort dingen toch makkelijker. Dan is het meer opvoedkundig vind ik nu met de oudste ook. Succes met jouw zoontje!
Mijn dochtertje is even oud en had hier vorige week ook last van. Ze gaat altijd meteen slapen 's avonds en toen ineens niet. Ja was het het eerste kwartier stil en an begon ze te huilen, schreeuwen, razen...zelfs alsik haar optilde, want ze wilde maar 1 ding.. Naar beneden! Normaal ben ik daar niet an, maar e was steeds zo overstuur dat slapen het toch niet ging worden. Ik denkook dat het een soort willen controleren of iedereen er nog is is, want beneden keek ze meteen zoekend om zich heen naar haar vader. Ik zat dan even met haar op de bank, beetje praten en als ik het idee had dat ze gekalmeerd was, vroeg ik of ze weer op bed wilde en dan wees e zelf naar de deur. Dan bracht ik haar weer op bed, een avond moest ikmdit 3 keer herhalen, maar de avond daarna ging het meteen goed en nu slaapt ze weer meteen sinds 2 avonden. Heeft wel een beetje met verlatingsangst te maken denk ik, maar wij hebben een meisje wat de dingen haarfijn doorheeft en dus moeten we ook consequent zijn en in sommige gevallen 'doorpakken'. Lastig, ik volg meestal mn gevoel, in dit geval had ze het even een paar keer nodig om nog even bij mama (en papa) te zijn voor ze lekker kon gaan slapen. Succes!
Ja lastig is het zeker. Ik volg ook mijn gevoel zoveel mogelijk. Gisteren drama met elk slaapje behalve haar ochtend slaap. Vandaag met de ochtendslaap dus die hebben we maar overgeslagen, want 3x op een dag die stress vonden we te veel. Vanmiddag en vanavond was het ineens weerniet nodig om bij haar te zitten. Gelukkig! Ben benieuwd hoe het verder gaat. En of ze haar ochtendslaapje eraf kan houden. Al vonden we het wel lastig volhouden voor haar (en ons..!) Ze heeft vandaag wel haar eerste twee stapjes los gezet. We zitten duidelijk rondom een sprong!
Hier is net nog steeds een drama, ze slaapt een uur en wordt dan gillend en krijsend wakker, niets is dan meer goed.... Hopelijk een 'fase' die heel snel weer voorbij gaat, of tandjes geen idee... Maar als ik dit zo lees, dan staat ons nog wel wat te wachten....we zullen zien. Voor nu werkt niets alleen even naar beneden en daarna slapen in campingbedje bij papa en mama, tja dan maar even zo want aan een oververmoeide mama heeft ze ook niks.
Nou ik had te hard geroepen.... Draaaamaaaa vannacht.. 12 uur wakker, niets goed. Mee naar ons bed is dan vaak wel een goede optie. Maar ook dit werkte niet super. Ze bleef bewegen. Moest aan, in, op, naast mij geplakt. Van de ene kant na de andere. Tot een uur of drie half wakker en half slapend volgehouden. Daarna eventjes weer in haar bed geslapen en dit ging weer goed. (Huh??) Vervolgens was het om 5:15 gebeurd. Huilen, schreeuwn, niets was goed, ook niet wakker met de lamp aan tussen ons in op bed. Uiteindelijk naar beneden met een mega overstuur, vooral erg boos, kind. En nog geen half uur nadat het begon de oudste ook wakker en boos en wilde niets meer. Dus daar zaten we dan met zn allen sjaggie en moe te zijn...... Ze is ng een lange poos in haar bui gebleven, ik wist echt niet wat ze had. Zooo boos.. Zooo zielig... Ze zat zichzelf ontzettend in de weg en wist zelf denk ik ook niet wat ze wilde. De tv bood uiteindelijk wel weer wat 'rust'. De rest van de ochtend bleef ze snel geirriteerd, boos om alles, pas toen we een stukje gefietst hadden werd het ietsje beter. Vanmorgen wel een slaapje gedaan zonder problemen en nu ook weer in bed zonder problemen. We zullen zien.. Wat een gedoe zeg! Zo erg ken ik dit ook niet van de oudste eigenlijk....!
Hmm klinkt bekend. Op en af. Nu is onze dochter nog net geen 15 maanden maar we hebben tenauwernood de 8 maandensprong overleefd. Wat bij ons hielp en nog steeds helpt om het patroon te doorbreken is toch (gecontroleerd) laten huilen. Het is heel moeilijk maar zo leert ze zelf in slaap te komen. Je kent de theorie vast wel. Alle kindjes worden 's nachts een paar keer wakker en als ze dan geleerd hebben zelf in slaap te komen wordt het op den duur steeds makkelijker. Natuurlijk is dit makkelijker gezegd dan gedaan. Ik weet uit meerdere topics dat jullie het zwaar hebben gehad. Ook is elk kindje anders maar ik wil enkel even zeggen dat ik het herken en dat dit voor ons werkt. Hopelijk vinden jullie weer een balans.
Nou ons meneertje heeft dus PERFECT geslapen bij opa en oma. Eerste nacht meteen 12 uur door! Andere nacht idem. Grrrrr hoe kan dat??? Kiesje is nu trouwens wel geheel door. Nu kijken hoe het gaat aankomende nacht. Als hij nou niet doorslaapt word ik echt gek.