Ik lees veel topics hier op het forum maar ik word echt niet goed van de opmerkingen dat het "wel een sprongetje" zal zijn.... een beetje een dooddoener. Ik heb zelf ook het 'oei ik groei' boek maar ik geloof er niet zo in. Zelf heb ik nog nooit 'sprongetjes' bemerkt bij ons kindje, hij is sowieso niet 1 van de makkelijkste babies dus dan zou zijn hele leventje al 1 grote aaneenschakeling van sprongetjes zijn! Ben wel eens benieuwd naar wie er nou wel of niet gelooft in die sprongetjes.
Helemaal eens! Jippie, een medestander! Als ik "oei ik groei" moet geloven, is ons meisje al een jaar of 2. Want alle dingen die daarin staan, kan ze al. En dat gedoe met sprongetjes. Weet je, opa en oma wijten alles aan tandjes krijgen (o, doet ze zus of zo, dan krijgt ze tandjes!). En oei ik groei wijt alles aan sprongetjes. Wel lekker hoor, je hebt een oorzaak. En dan? Het gedrag van je kindje wordt er niet anders door. Ons meisje heeft afgelopen week een week gehad (en nog) dat ze alleen maar bij mamma wil zitten. Hoe zal ik het noemen? Tandjes, sprongetje, misschien wel allebei? Feit blijft dat ik op mijn tandvlees loop en dat ik weet dat het hoe dan ook een fase is die overgaat. lang verhaal Maar ja, ik geloof er dus niet in.
Ik wél..Ondanks dat onze dame ook niet 'een van de makkelijksten 'was ben ik er heilig van overtuigd dat haar hersentjes die kleine ontwikkelingssprongen doormaken..en elke keer als ik de 'ellende'eromheen wegdacht en me puur richtte op de ontwikkeling zag ik dit ook bij haar..Misschien is het voor jou moeilijk om t onderscheid nog te maken? jammer dat je er 'niet in gelooft' Ik vind het behalve dat t heel zichtbaar is bij mn dochtertje ook erg aannemelijk..de hersens kunnen natuurlijk nooit alles in éen keer leren..Je zal snel genoeg merken dat je kindje straks ineens binnen een week allemaal dingen kan die ie voorheen niet kon..Vaak als je dan het boek erbij pakt kun je begrijpen dat dat bijv komt omdat ie patronen begrijpt. Omdat ie relaties ziet/ begrijpt en verbanden kan leggen etc etc.. Ik zie zelf bijvoorbeeld de 'pubertijd'en ook de peuterpuberteit (wat iedereen kent en geaccepteerd heeft en waaraan niemand twijfels heeft) ook als sprongetjes..die zijn alleen wat duidelijker en zichtbaarder..en volgens mij krijg je zo rond je 21ste weer een..en er zullen er later vast nog meer zijn. Ik geloof er dus erg in. ik geloof NIET dat alles wat letterlijk in het boek staat ook zo is en bij je kindje voorkomt en in t zelfde tempo verloopt etc etc maar dat je hersentjes zich moeten ontwikkelen en dat deze ontwikkeling in fasen gaat welke men de zogenaamde sprongetjes noemt? No Doubt about it! (p.s. mijn dochtertje is bijvoorbeeld bijna nooit hangerig'ofzo bij zo'n sprongetje..dat gaat in dit geval dus niet op)
Het gedrag van je kindje wordt er misschien niet anders door, maaar ik had voor mezelf wél dat ik het fijn vond om te weten wat er zich nu ongeveer een klein beetje afspeelde op ontwikkelingsgebied bij mn dochter. Dit maakte ook dat ik haar begreep en ik zou me zo kunnen voorstellen dat het behalve dat t interresant is om te weten wat ze nu wel of niet kan/weet/begrijpt van de wereld om zich heen, dat t ook wat meer begrip op kan leveren voor een lange jengelige moeilijke dag als je weet dat je kindje ineens gaat snappen/zien dat de wereld 3 D is bijvoorbeeld... In mijn geval ging het er dus niet om 'dat ik lekekr een oorzaak had voor dr huilerige dagen'maar vooral om te begrijpen wat zij zag/leerde..
Ik ben het met TS eens dat sprongetjes wel heel snel worden gebruikt als hetgeen dat het dat misschien is. Wel geloof ik in de sprongetjes. Ik heb zelf het boek en ik kan merken in de periode's dat er een sprongetje is ,dan slaap Mason altijd wat minder goed en is soms wat kribbiger. Na de sprongetjes zie ik toch altijd heel snel nieuwe dingen die hij kan. Niet alles wat in het boek staat klopt ( anders had hi nu al gekropen ) maar dat vind ik opzich ook wel logisch aangezien niet elk kind hetzelfde is. De dingen die ze in het boek schrijven zullen wel een beete gemiddeldes zijn denk ik.
Ik vind ik ook dat hier te veel op sprongetjes gegooid wordt. Is een kind een paar dagen uit zijn doen, is het meteen een sprongetje. Alles wordt op de zogenaamde sprongetjes gegooid. Mensen hebben het blijkbaar nodig om alles te kunnen verklaren. Een baby/kind zit weleens niet goed in zijn vel, zoals wij volwassenen, dat hoeft niet meteen een mentale sprong te wezen. Dus ja, ik ben er met je eens. Wel is het zo dat de hersenen regelmatig een snelle ontwikkeling doorstaan, waardoor een kind eventjes anders kan zijn. Maar dat gebeurt niet elke dag, zoals het hier soms wel lijkt.
ik geloof er wel in omdat ik dit bij mijn zoontje gewoon heel goed merk. En ja, het klopt gewoon zo met een marge van een halve week misschien precies met het boek. Hij eet minder goed, hij slaapt minder goed en is humeurig en daarna kan hij opeens een stuk meer...dat lijkt mij dan toch geen toeval.. Ook is het geloof ik wetenschappelijk bewezig die sprongetjes.. maar ik ben het er idd ook mee eens dat lastig gedrag vaak meteen op sprongetjes word gegooid hoor
Ik geloof wel in bepaalde ontwikkelingssprongen. Ik zie dit soms heel duidelijk bij Lianne, dan is ze een paar dagen niet te spreken en daarna zie je haar ineens nieuwe dingen doen en zit ze weer wat lekkerder in haar vel. Ik vind echter wel dat soms alles op die sprongen gegooid wordt, zeker hier op het forum. Sommige kindjes zouden daardoor in één grote sprong zitten en daar geloof ik niet in. Een kindje kan ook ziek zijn, moe, last hebben van tandjes, enz.
tot de 11 maanden sprong heb ik er nooit veel van gemerkt. Heb het boek toen meer gelezen om de ontwikkeling te volgen. De 11 maanden sprong was wel heeeeeeel duidelijk hier en op de week af begonnen en afgelopen. Is te toevallig om er niet in te geloven voor mij.
Het is geen kwestie van geloven! Het is bewezen dat de sprongen bestaan. Alleen merk je bij het ene kindje er meer van als bij het andere kindje. Sommige kindjes hebben er heeeeel veel last van (zoals mijn meisje) en alles wat in het boek staat klopt tot op de letter. Misschien word er volgens sommigen teveel op sprongetjes gegooid. Maar bepaalde symptomen duiden er vaak op. Je kan als moeder natuurlijk niet altijd denken dat het sprong is bij je kind, je moet alles open houden en als het nodig is actie ondernemen! Bij ons is in elk geval heel veel op de sprong te "gooien".
Geloof ik dus echt helemaal niet in! Ik heb 3 kinderen, en bij alle drie heb ik nooit iets van zgn "sprongetjes" ontdekt. Ik denk eerder dat, omdat een kind niet lekker in zijn/haar vel zit en wat jengeliger is dan normaal, dat ouders er meer op letten en dan tot de ontdekking komen dat dochterlief/zoonlief iets kan wat nog niet eerder opgevallen was. Zelfs de vrouw van het cb hier geloofd niet in sprongetjes en denkt dat het iets is waar ouders zich aan vastklampen om dingen te verklaren.
hier klopte de momenten precies en ben er wel een beetje in gaan geloven dat de kids op dat gemiddelde moment een sprongentje hebben. ze is op die momenten kwa gedrag en doen en laten een totaal ander kind
ik geloof er ook niet in. Al roepen wij sindskort altijd als ons zoontje vervelend is of jengelig of wat dan ook. Het is gewoon een sprongetje en dan noemen we hem onze kleine kikker..
IK geloof wel in sprongetjes in de ontwikkeling, maar niet in het op de week af voorspellen hiervan. Amber is ook weleens een paar dagen hangerig ofzo maar of dat dan een sprong is? Ik merk ook weinig aan haar ontwikkeling na zo'n hangerige periode.
Tot 8 maanden heb ik er bij Louise ook niks van gemerkt. Daarna wel. De sprongetjes zelf geloof ik ook zeker omdat gewoon bewezen is dat de hersenen bepaalde veranderingen doormaken bij bepaalde leeftijden. Bij het ene kindje is dat duidelijker merkbaar aan het gedrag dan bij het andere kindje.
Ja ik geloof er zeker wel in. Hier toch ewl aardig wat sprongen heftig mee gemaakt. Wel is het zo dat ik het boek echt niet te letterlijk neem. Ieder kind ontwikkeld op zijn eigen tempo Maar de sprongen die ik terug lees denk ja dat is er eentje. Het is niet zo dat ik bij iedere hangbui met me neus in eht boek zit om te kijken. Bedenk me dat meestal na een paar dagen van wacht even, even kijken, De 11 maanden en de 13 maanden sprong waren het aller duidelijkste en enorm herkenbaar. Zeker ook wel ontwikkelingen waargenomen dat ik dacht, he dat kon je hiervoor nog niet, Maar als ik het boek met geloven was Quinn na de 11 maanden sprong al bezig met mij om te helpen afwassen hahaha. Nee de ontwikkeling hou ik voor mijzelf bij
Hmmm, ik vind het ook altijd maar een beetje dubieus. Ja, dat er bepaalde ontwikkelingssprongetjes zijn kan ik wel geloven, maar ik denk (net als AnneLiesje) dat die heus niet bij alle kindjes op dezelfde leeftijd plaatsvinden. Bij Jelle heb ik tot nu toe nog niet echt wat van gemerkt overigens, maar hij is eigenlijk altijd wel een gemakkelijk kind. Ik las hier op het forum bijvoorbeeld onderwerpen over 'de-11-maanden-ramp-sprong' of zoiets dergelijks. Nou, Jelle wordt over 2 weken een jaar, en ik zit nog te wachten hoor Nee, ik hecht er zelf weinig waarde aan, maar wie weet zijn er inderdaad wel kindjes waar het wel aardig bij klopt. Maar aangezien ieder kind toch anders is geloof ik echt niet in dat hele schema.