Wie weten het bij jullie allemaal?

wij waren er erg open over.
Bij de eerste niet zo want dat was de eerste maand raak maar de meeste mensen wisten wel dat we na onze huwelijksreis wilden beginnen.

Bij de 2e heb ik het gewoon veel met vriendinnen maar ook met ouders en schoonouders over gehad. Vooral ook toen ik in het ziekenhuis kwam te lopen vertelde ik dat altijd wel aan mensen.

 

Bij de eerste poging wist niemand dat we aan het proberen waren. Het was echt ons geheimpje Toen ik zwanger was hebben we het aan de grootouders in spe verteld, en aan mijn broer en schoonzus. Na een tijd ook aan mijn supervisor op het werk. Maar helaas is die zwangerschap geëindigd in een miskraam. Dat heb ik toen wel gedeeld met een paar goede collega's. Nu weten die natuurlijk allemaal dat we opnieuw aan het proberen zijn.

Het lucht wel op dat er mensen zijn die het weten. Af en toe heb ik er echt nood aan om er met iemand over te kunnen praten. Een van die collega's is nu zelf net zwanger, en samen kunnen we er goed over praten. Ik hoop dat wij ook snel mogen genieten van een probleemloze zwangerschap

 

Hier weet nog niemand het echt eigenlijk.. Wel dat we graag een kindje willen, maar nog niet dat we er echt mee bezig zijn.
Mijn moeder weet wel dat ik met de pil gestopt ben, maar ja dat hoeft ook niet direct iets te zeggen haha.

Ik vind het ook leuk om mensen straks te verassen.

Stel dat het zo zou zijn dat er hulp bij nodig zal zijn o.i.d. dan vind ik het anders..

 

Iedereen weet het.

Logisch na 3,5 jaar mmm en een miskraam... Dan ontkom je er niet aan om open kaart te spelen.

 

bij ons wist niemand het het eerste half jaar, maar op den duur wel een vriendin en nu eigenlijk iedereen, want ja we zitten in de mmm en gaan aan icsi beginnen in mei/juni en hebben dan alle steun wel nodig....

doe wat voor jullie goed voelt!!!

 

Hier weet niemand het, sterker nog mensen denken dat ik geen kinderen wil, omdat ik dat jaren heb geroepen. En ook al mensen lopen t hinten grootouder of oom willen worden dan reageer ik nog steeds hetzelfde als altijd anders wordt het wel een beetje verdacht hè

Ben zooo benieuwd na alle verbaasde gezichten als het lukt.

 

hier wisten alle vrienden, collegas en familie wel dat we kinderen wilden en daar ook niet heel lang mee wilden wachten.
Toen ik zwanger was wisten ouders en broers/zussen het en 2 vrienden. Helaas eindigde dit in een mk.
Nu weten mijn collegas en nog wat andere vrienden dit ook.
Ze weten nu natuurlijk ook dat we het opnieuw gaan proberen.

 

hier weten ouders, schoonouders en zusjes het.
dit omdat we nu ook de mmm ingaan en ik af en toe zomaar iemand nodig heb om mee te praten!

 

Wij hebben het nog niemand verteld, maar ik denk wel dat er vermoeden zijn om ons heen. We zin voorlopig niet van plaan het te vertellen, mischien al we al een tijd bezig zijn en het wil niet lukken. Ja, hier ook heel regelmatig hints!

 

ik heb ook jaren geroepen geen kinderen te willen en tegen vrienden zeg ik dat nog steeds
onze beide ouders weten t
mijn broertje en zusje en mijn beste vriendin
de rest hoort t wel als zover is

 

In eerste instantie had ik het alleen mijn beste vriendin verteld. Ik wilde toch af en toe even erover kunnen praten met iemand anders dan mijn man. Zeker toen het langer duurde, vond ik het wel fijn om af en toe bij een andere vrouw mijn hart uit te storten. Na bijna een jaar proberen, kreeg ik een miskraam. Daarna wist zo'n beetje iedereen het. En eigenlijk maakte dat niks uit. Alleen vond ik het moeilijk om mijn mond te houden toen ik opnieuw zwanger raakte. We hebben eerst een vroege echo afgewacht, voor we het onze ouders en broers vertelden. Daarna wilden we nog even wachten tot wij het aan goede vrienden en mijn grootouders verteld hadden, voordat we het aan bijvoorbeeld collega's vertelden. Maar die collega's zijn juist de mensen die je (bijna) elke dag spreekt. En in mijn geval waren ze gewoon heel lief en belangstellend. Niet dat ze er constant om vroegen ofzo. Maar een aantal collega's vroeg wel geregeld hoe het nu met me ging, zeker omdat één andere collega toen ook zwanger was. Dan wil jet het eigenlijk van de daken schreeuwen, maar ook wil je nog even je mond houden. Heel lastig, maar wel een leuk geheim natuurlijk.

 

Bij mij weten best veel vrienden het, en mn zus. Mijn vriend heeft het eigenlijk meteen verteld aan zn beste vrienden, die bijna allemaal al papa zijn. Tsja, ik wist niet of ik daar blij mee moest zijn. Ik krijg nu van hun vriendinnetjes veel vragen en opmerkingen waar ik niet zo op zit te wachten. Dat een cyclus van 47 dagen niet normaal is, dat een baby een aanslag op je leven is, enz enz. Grrrrr...Ik heb het zelf alleen aan mn zus en 3 beste vriendinnen verteld. Gelukkig zijn zij gewoon heel lief voor me!

 

Ik ben daar echt een open boek over dat wij over anderhalve maand willen beginnen.

Toen ik zwanger was een tijd terug wist iedereen het ook meteen en toen ik een miskraam met 8 weken kreeg kreeg ik te horen v4an mensen dat ik het volgende keer pas met 12 weken moest zeggen. M7aar als ik een miskraam krijg of als het moeilijker gaat mogen de mensen in mijn omgeving het ook weten

 

@Luffy: Herkenbaar!

Alsof je je omgeving blij gemaakt hebt met een dode mus door het fantastische nieuws 'te vroeg' te delen. En alsof je je omgeving nu teleurgesteld hebt, door een miskraam te krijgen...

Tenminste, zo voelde ik die opmerking van een vage bekende, die achteraf ook vond dat ik het veel te vroeg verteld had.

Die persoon wist trouwens niet dat aan mijn zwangerschap 3 jaar mmm aan vooraf gegaan was.

Ik vond het voordeel van vroeg vertellen dat er hartverwarmend veel mensen oprecht mee gefeest en later gesteund hebben.

Maar er zullen altijd mensen zijn die vinden dat je je blijkbaar moet schamen voor een mk...

 

Ouders, schoonouders, zwager en schoonzus, wat vriendinnen en 7 collega´s. Kan nooit zo goed over leuke dingen (wel geheimen van vrienden hoor ) mijn mond houden. Wordt nog wat als ik zwanger blijk te zijn Dan wil ik het wel 3 maanden geheim houden voor vriendinnen en collega's.

 

Wij hebben het nog aan niemand verteld. Aan de ene kant vind ik het wel fijn om echt met zn 2tjes een geheimpje te hebben en om straks onze ouders en mijn zus te verrassen.

Aan de andere kant vind ik het soms ook wel moeilijk. Ik heb zoveel vragen en onzekeheden en normaal deel ik dat met mijn moeder en zus. Maar ik ga proberen mijn mond te houden totdat ik echt zwanger ben. Dan ga ik het ook meteen aan mijn zus en ouders vertellen. Ik vind het onzin om daar lang mee te wachten. Zelfs als het dan misgaat wil ik dat met hen kunnen delen.

 

Wij hebben het pas verteld toen we zwanger waren, aan familie na 8 weken en de rest na de echo, vond dat erg leuk zodat het echt een verrassing was!

 

bij de eerste vertelde we het pas toen we in het ziekenhuis terecht kwamen voor onderzoeken... nu voor de 2e weten de meeste het ook wel omdat ik erg last had van de AC en dus stopte. helaas inmiddels ook alweer de 3*** verder... de meeste weten het dus wel maar we zetten het niet op onze fb's of hyves oid....

 

Wij hadden het in het begin ook aan niemand verteld. Totdat ik zwanger was en een MK kreeg. Toen hebben we het aan mijn ouders verteld. Mijn man is voor zijn werk vaak weg en hij wilde dat ik altijd iemand had om bij uit te huilen.

Mijn beste vriendin heeft in november een kleine gekregen. Ze zei altijd; als jij straks een kleine krijgt, kunnen ze lekker spelen enz.
Op een dag brak ik en moest ik kei hard huilen. Toen moest ik wel vertellen dat ik een MK had gehad. Maar ik moet zeggen, ik vind het heerlijk om er nu over te kunnen praten me haar.
Ik had wel liever gehad dat mijn ouders het niet wisten. Dan was het
een verrassing geweest.
Maar goed, aan de andere kant gaat mijn moeder nu wel mee naar onderzoeken in het ZH als mijn man in het buitenland is. Hoef ik niet alleen, dat is ook wel erg prettig!