Hoi allemaal! Ik heb maandag en dinsdag positief getest met kruidvat 2v5 en vandaag met de clear blue indicator! Ik ben 4-5 weken zwanger! ik wil al jaren kindje, maar had niet de geschikte partner. Toen ik de man van mijn dromen ontmoette en we uiteindelijk besloten voor kindjes te gaan was ik in de wolken. Ik ben 3 maanden gestopt en heb de eerste 2 maanden voorzichtig geklust om te ontpillen. We zouden er vanaf januari voor gaan, maar wegens werk hebben we maar 1x geklust. Nou zwanger dus!! Ik heb altijd gedacht dat ik moeilijk zwanger zou worden (gevoel) en ben dus overdonderd dat t gelijk raak is. Ik ben heel blij, maar ineens heeft een gevoel van angst, onzekerheid, twijfel toegeslagen. Ook natuurlijk omdat het onbekend is, maar ook omdat t zo onverwacht snel gebeurde! Zijn er dames die dit ook hebben gehad? Hoe zijn jullie hiermee omgegaan? Thanks!
Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!! Onzekerheid en twijfel zijn heel herkenbaar, maar probeer te genieten! Het is zo bijzonder om een kleintje in je buik te hebben! De onzekerheid en twijfel zal trouwens in het kwadraat weer terugkomen zodra je bevallen bent maar echt, het is zó leuk om mama te zijn! Kortom: geniet er van! :-D
Ik had wel een overweldigend gevoel dat zoiets groots mij te beurt viel, (bij ons 2de kindje) Het is zo bijzonder, logisch dat als het moment van zwanger zijn daar is dat er allerlei gevoelens door je heen gaan. Geniet van het wonder en laat al die andere gevoelens maar gewoon komen, dat hoort er helemaal bij.
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Het is zo'n leuk gevoel in je buik om een kindje daar te hebben. Onzekerheid is zeker te snappen, maar net zoals Lynn88 zegt, gewoon genieten en genieten!
Hier ook net zo verbaasd! Heb gisteravond maar eens getest na wat rare kwalen de afgelopen weken.. en ja hoor... Maar wat fijn meis! Geniet ervan.. als je die kleine eenmaal in je buik gaat voelen is het zo ontzettend speciaal....
Gefeliciteerd!! Heel herkenbaar. Maar ik zou zeggen geniet er lekker van! Mijn vriend en ik hebben het er ook over gehad. De dokter zei dat de kans echt minimaal zou zijn dat we zwanger konden raken ivm medische geschiedenis van mijn vriend. (Teelbalkanker). Na overleg met elkaar besloten om er voor te gaan maar met de instelling van we zien wel wanneer het gaat gebeuren vanwege wat de dokter zei. Ben toen in Juli gestopt met de pil. En in Augustus hadden wij al een positieve test in handen. Ik heb die dag ook echt 100 keer gevraagd of het wel klopte. Afspraak gemaakt bij de VK voor een echo enz. Pas toen ik die 1e echo gezien had begon ik het een beetje te geloven dat het echt waar was. En pas sinds ik het kindje ook echt voel begon het besef 100%. Heb tot nu toe ook alleen maar genoten van de zwangerschap omdat het ook zoo snel weer voorbij is. De enige momenten waarop ik nog onzeker ben is als ik voor een groei echo heen moet, maar dat gevoel verdwijnt ook al vrij snel als ik ons kindje dan weer zie op het scherm.
Gefeliciteerd met je zwangerschap! En heel herkenbaar. Ik dacht ook altijd dat het heel lastig zou gaan en lang zou duren. Nou in een keer raak dus! Heel blij maar soms ook ongeloof: das wel heel veel geluk en fantastisch in 1 x, is het dan niet gedoemd mis te gaan? Oh en daarnaast blijft het wel? Krijg ik geen miskraam? Is het gezond? Past het in huis, financieel etc etc: ja hoor alle zorgen en onzekerheden komen direct met je blije gevoel van zwangerscahps! Langzaam maar zeker krijg ik wat meer vertrouwen en valt het op zijn plek. Dus advies: lekker van genieten, en die onzekerheid hoort er gewoon bij!
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Heel normaal die onzekere gevoelens, vroeg of laat komen die bij iedereen wel een keertje om de hoek kijken. Kan ik het wel aan, is het niet te vroeg, is onze relatie goed genoeg, enz enz. Daarnaast heb je ook last van hormonen die alles lekker verergeren, niks om je druk om te maken dus Af en toe even alles eruit gooien, even huilen of schreeuwen en dan weer genieten van dit intense geluk!
Gefeliciteerd! Ik heb het gewoon over me heen laten komen. Je kan toch niet veel meer doen dan afwachten en goed voor jezelf zorgen. En genieten!
Allereerst gefeliciteerd!!! Snap wel dat je overdonderd/onzeker bent. Dat had ik ook. Ik had bij mijn vriend aangegeven dat ik wel graag een kindje zou als hij daar ook klaar voor was. Hij heeft hier even over nagedacht, en toen we afgelopen zomer op vakantie waren heeft hij me ten huwelijk gevraagd en aangegeven dat hij ook graag een kindje wilde! Ik ben toen gestopt met de anticonceptie. Toen we terug waren van vakantie iedereen het goede nieuws van de verloving verteld (veel champagne gedronken) en druk aan het plannen voor de bruiloft. 5 weken later bedacht ik me dat ik nog helemaal niet ongesteld was geworden, en ik voelde me ook niet zo fit. Dus test gedaan, en had hoor: 5 weken zwanger. Ik was totaal overdonderd, en de onzekerheid/twijfel sloegen bij mij gelijk toe. Zo snel had ik niet verwacht! En ik wilde eerst nog trouwen... Een paar weken na de echo maakte dit gevoel snel plaats voor blijdschap. Uiteindelijk begin december met 26 weken nog getrouwd en nu alweer 35 weken zwanger. En ik kan niet wachten om de kleine meid te ontmoeten! Ik wens jou ook een hele fijne zwangerschap toe. Denk dat deze gevoelens snel plaats gaan maken voor blijdschap!
Doet heel goed om jullie reacties te lezen! Zoveel gedachtes, gevoelens, onzekerheden. Gaat het wel goed, zal ik die 1e 3 maanden goed doorkomen? Is m'n vriend echt heeel blij? Hoe gaat onze relatie veranderen. Maar ook: waar moet ik beginnen haha! Heel fijn dat deze forums bestaan! Maar jullie hebben helemaal gelijk. Genieten en koesteren dat het zo snel gelukt is!
Gefelciteerd!!! Ja heel herkenbaar! Je bent echt blij, maar dan slaat de angst toe. Er moeten zoveel dingen geregeld worden! Logisch blijft eng en spannend, maar gezonde leuke spanning
Gefeliciteerd! En heel herkenbaar.. bij de eerste duurde het bijna een jaar... en had me voorgenomen om niet zo hysterisch er mee bezig te gaan bij de tweede... en je raadt het.. eerste ronde raak.... Ik schrok wel even, maar ben er nu super blij mee! Als je al die verhalen hoort dat het bij sommige stellen niet lukt.. Daarom doe ik ook nu weer mee met moeders voor moeders!
Jaa precies, al die koppeltjes waarbij het moeizaam gaat. Kreeg zelfs even een schuldgevoel, zo van: ben je zo snel zwanger en dan krijg je ineens zo'n onzeker twijfelgevoel. Maar ik wil niets liever! Heel veel succes met jullie zwangerschappen, de bevallingen en het mama zijn!