Hallo allemaal, Van mijn (tweeeïge) tweeling van 4 maanden heeft de "jongste" 's avonds een moment dat ze niet in het bedje wil slapen. Ze schreeuwt dan de hele boel bij elkaar. Luier heeft ze schoon, fles heeft ze gehad, geen krampjes... ik weet echt niet wat het is. Nu weet ik dat sommige baby's een zgn. huiluurtje hebben, maar wat kan je hier tegen doen? Over het algemeen zegt men: laten huilen, ze raken de stress van de dag kwijt en ze moeten leren dat niet elke keer huilen betekent dat ze op de arm genomen worden.... ik probeer een zo strak mogelijk schema aan te houden: 06.00 fles 180cc met Bambix, daarna nog even slapen in bed 10.00 fles 180cc, daarna in de box/wipstoel beneden 14.00 fles 180cc, daarna slapen in bed 18.00 fles 180cc, daarna in de box/wipstoel beneden 22.00 fles 180cc met Bambix, daarna naar bed Nu slapen ze de nacht door, maar dat komt denk ik omdat ze overdag bijna niet slapen... :-S Overdag wil ze bijna niet slapen. Als ik haar in bed leg op hun kamer begint ze te huilen en valt ze niet tot heel moeilijk in slaap. Ze worden ingewikkeld in een doek. Misschien is de kamer niet donker genoeg? (Geen verduisteringsgordijn, licht schijnt makkelijk naar binnen). Maar dat is 's avonds het probleem dus niet... en dan heb ik er het meest moeilijk mee, zelfs soms tot op het punt dat ze me tot wanhoop drijft: wat wil ze dan? Wat doe ik verkeerd? Als ik haar op de arm neem dan is ze wel rustig, maar zodra ze het matras voelt begint ze weer.... Ze huilt achter elkaar, korte pauze, huilen, korte pauze, huilen, korte pauze.... alsof ze energie zoekt voor een nieuwe uithaal.... Wat denken jullie ervan? Wat kan ik doen, of juist NIET doen? Of zoek ik naar een antwoord voor iets wat gewoon heel normaal is? Wie heeft ervaring met het gevoel van wanhoop en wat deed je hier aan? Ik voel me soms zo schuldig over de reactie die ik op haar geef als ze zo bezig is... dan denk ik later: ja je weet ook niet beter... maar op het moment zelf haalt ze het bloed onder mn nagels vandaan... Alle tips zijn welkom!
Hier een ukje die na de fles van 15 uur totaal niet in bed slaapt... nergens dan eigenlijk. Het huilen gaat zonder pauzes. Huilen mét pauzes zijn inslaap-huiltjes zegt men. Wat ik ook probeer... box, mama, papa enz enz... niets helpt. En dit duurt doorgaans tot de volgende fles. Máárrrr... vandaag heeft hij uiteindelijk even geslapen in een hangmatje in de box! Maar behaalde resultaten bieden geen garanties voor de toekomst, ben ik al achter Ze zeggen dat die huiluurtjes uiteindelijk minder worden... daar houd ik me maar aan vast. En dat het overdag is en niet snachts haha! Ik kreeg als tip van een pedagogisch medewerkster van het ziekenhuis om dan te gaan wandelen. Ja, erg leuk met het weer van de afgelopen dagen maarja, we leven in nederland. En wandelen om 15 uur zou ik dan vol moeten houden tot de volgende fles... want 1 voet over de drempel en meneer is wakker. Ik wacht maar geduldig af... en ben blij als mijn vriend om 16.30 thuis komt. "Alstjeblieft, hier heb je je zoon!"
Jemig als ik jou zo hoor kan ik nog niet klagen... hier is het wel met tussenpauze, en nu hoor ik ook niets meer.... ze stopte even, ik dacht dat ze sliep. Maar toen begon ze weer, even jengelen en nu is ze weer stil... Inderdaad zijn behaalde resultaten geen garantie voor de toekomst... Maar laten we hopen dat ze er snel overheen groeien!
Ik denk dat je niet zo strikt moet proberen om je aan schema's en regeltjes te houden (die indruk krijg ik uit je verhaal, vergeef me als ik het verkeerd interpreteer) en naar je meisje moet kijken. Ze heeft daar een moment dat ze het even lastig heeft en jou nodig heeft om zich rustig te voelen. Dus, mijn advies, houd haar lekker vast als ze daarvan kalmeert en knuffel haar! En vooral, geniet daarvan!
Oh nee hoor, ik probeer het schema aan te houden, maar als ze zich een uur of half uur eerder meldt voor een fles kan ze die gewoon krijgen... Tuurlijk wordt ze getroost als ze verdrietig is, maar het rare is dat ze na het drinken van de fles lekker in slaap valt (bij mij of in de wipstoel), en zodra ik haar optil en in bedje leg, gaat schreeuwen. Ze is nu alweer even stil, dus misschien is dit haar manier om dat dag even van zich af te zingen???
Waarschijnlijk wil ze gewoon bij jou zijn. Daarnaast is er een kans dat zij het niet prettig vindt om plat te liggen. Is haar bedje schuin gezet, of ligt ze dan helemaal plat? Als ze last heeft van opkomende voeding, kan het zijn dat plat liggen pijn doet aan haar slokdarm (zgn reflux). Tenslotte is het hele concept van een 'huiluurtje' gedateerd hoor. Je kunt een pasgeboren baby niet verwennen, als een baby huilt is er iets. Naast iets medisch, honger, natte broek oid kan het ook mamahonger zijn. Ik weet heel goed dat het niet altijd makkelijk is om er constant voor meerdere kinderen te zijn, je moet je handen vrij hebben om in te kunnen grijpen als de ander zich meldt, maar wij hebben onze drieling nooit laten huilen, want ik geloof niet dat een kind 'zomaar' huilt. Gewoon blijven troosten.