Misschien dat dit een bekende situatie voor velen is, ik heb namelijk geen idee...Altijd als we met onze kleine meid ergens op visite gaan, al is het maar een paar uurtjes, dan slaapt ze gewoon niet! Of het zijn echt hazen slaapjes, en op den duur word ze dus chagrijnig en kan je er niks meer mee tenzij je dus naar huis gaat en de dame ondertussen al wandelend of in de auto lekker gaat slapen Herkennen jullie dit? En is het dan iets tijdelijks?
als je baby zo jong is, heeft het gewoon heel veel rust nodig, in bekende omgeving...onbekende/nieuwe omgevingen, zijn weer nieuwe indrukken, die verwerkt moeten wordne...dat kan niet elke baby...of vindt niet elke baby even fijn... ik ging altijd pas na een slaapje weg...en weg op het tijdstip dat mn zoontje wer zou slapen...dan viel ie onderweg in slaap en kon ik em thuis rustig in zn eigen bed leggen...
Heel herkenbaar. Vanochtend waren we met z'n drietjes even een stad vlak bij onze dorp geweest waar ons zoontje dus nog nooit geweest was. Gevolg de hele dag was hij huilerig. Gelukkig slaapt hij nu wel lekker
Hier ook een kindje dat niet zo goed tegen veel (nieuwe) prikkels kan. Is heel normaal. Moet je zelf maar eens 9 maanden in een hokje zitten en dan opeens de wereld weer betreden. Dan vind je het ook moeilijk om alles bij te houden en is het snel teveel.
Mijn zoontje had er ook altijd moeite mee, toen deed ik dus idd wat Fafje ook zegt: na een slaapje weggaan en voor het slaapje weer naar huis in z'n eigen bedje leggen. M'n dochtertje is wat dat betreft wat makkelijker. Als we ergens naartoe gaan neem ik haar slaaptentje mee en ze slaapt werkelijkwaar overal waar we dat ding neerzetten. Máár: ik zorg altijd dat we voor de avond weer thuis zijn, 's avonds slapen doen ze namelijk gewoon in hun eigen bed! (Daar ben ikzelf namelijk echt een meut in)
ze kent net jullie als ouders, haar eigen bedje, jullie auto, de maxicosi. dat is al heel veel als je 9 maanden beschermt bij mama bent geweest! en dan opeens vreemde mensen, vreemde omgeving, ander luchtje, poeh! dat kost energie! heel begrijpelijk toch? ze heeft tijd nodig om op aarde aan te komen zeggen ze hier. onze dochter had en heeft er ook veel last van, door haar steeds iets vertrouwds te geven (alleen bij papa of mama op schoot, eigen knufje in de hand) en als we ergens slapen eigen mandje mee (lang leve de stationcar!). nu zo langzaam wordt t beter, we gaan weg ná haar slaapje en zijn voor haar slaapje terug, net als fafje. of bij mn ouders slaapt ze eventjes in een apart kamertje in hun kinderwagen met haar eigen dekentje en knufje. lukt dat een keer niet, jammer, dan gaan we! zo langzaam heeft ze meer vertrouwen in de omgeving zolang mama en of papa er zijn, is ze ook nieuwsgieriger en kan ze langer wakker blijven, dus je grootste vriend in de tijd met baby's is de tijd!