Pfff, mijn zoontje van 16 maanden wordt wel eens wakker 's nachts, jammeren en huilen. Als ik hem dan zijn speen terug geef gaat hij weer verder slapen. Alleen de laatste tijd zijn de nachten wel erg beroerd. Vannacht is hij van 23.00 tot 02.30 wakker geweest. We hebben alles geprobeerd. Schone luier, drinken, toespreken, paracetamol, etc etc...hij bleef krijsen als we de kamer uit liepen. Bij ons in bed ging hij liggen spelen en lachen...op een gegeven moment hebben we hem een kwartier laten krijsen, toen viel hij in slaap. Tot 05.00...daarna weer van 05.15 tot 09.00 Pfff...ik heb nu een nachtlampje neergezet. Maar zijn er nog meer dingn die ik kan doen. Wilde het even kwijt....ben er gewoon ziek van, zo moe...
Hier ook een dreumes van 14 maanden die al 2 weken lang bijna elke nacht wakker word en huilt. Ook als wij weg gaan dan begint ze te krijsen. Wij hebben ook van alles geprobeerd. Nu blijven we al een aantal nachten 's nachts bij haar .Met de rug naar haar toe zitten we op een krukje en als ze gaat staan leggen we haar neer. De eerste keer zeggen we dat ze moet gaan slapen en daarna leggen we haar terug zonder iets te zeggen. Ook het in slaap komen voor de nacht is hier een drama (overdag gaat wel goed) hier hanteren we dezelfde methode als in de nacht. De ene keer zijn we een uur bezig tot ze slaapt en de andere keer 20 minuten. Dit is misschien nog iets wat je kunt proberen?
hier ook gehad....niets hielp leek het wel. Na een zware maand was het weer over, nu hebben we het met fases nog eens. Wat het nu was???
Mijn zoontje heeft ook van die periodes...wat hier tot nu toe helpt is hem uit zijn bedje halen, op schoot nemen zittend op een stoeltje op zijn kamer en troosten. De slaapkamer deur hou ik dicht en alles blijft donker. Mijn zoontje gilt eerst alles bij elkaar en wijst naar de deur, hij wil namelijk bij ons in bed (wat geheid keten wordt!). Maar al snel na een paar keer had hij door dat dat niet zal gebeuren en kalmeerde hij. Na 5 tot 10 minuutjes (soms al eerder) leg ik hem in zijn bedje en slaapt hij weer rustig verder. De laatste keer wees hij zelf al naar zijn bedje na een paar minuutjes.
Dan zou paracetamol toch wel moeten helpen. Tenminste hier hielp het altijd wel tegen de tandjes/kiesjes-pijn! Hebben jullie hem tussen 5.15 en 9.00 uur ook weer een tijdje alleen laten huilen, of zijn jullie toen steeds met hem in de weer / bij hem geweest? Wij hebben hier ook wel periodes gehad dat onze dochter 's nachts ontroostbaar leek. Wat we ook deden, niks was goed. Alles maakte het erger. Zelfs als we haar uit bedje tilden werd ze bozer, en reikte ze met haar armpjes weer naar haar bedje. Maar als we haar terug legden, bleef ze krijsen. Uiteindelijk zijn we er achter gekomen dat het op die momenten het best helpt om haar gewoon te laten krijsen. Heel zielig en het voelt vreselijk maar als we dat doen, valt ze vrijwel altijd in maximaal 20 minuten in slaap. Zo lang wij bij haar zijn, valt ze echter niet in slaap en raakt ze steeds meer over haar toeren. Als wij in ons bed liggen te luisteren naar hoe overstuur ze ligt te huilen, zeggen we steeds tegen elkaar dat het beste dat we voor haar kunnen doen, haar met rust laten is. Wat wij ook doen, wij maken het alleen maar erger. Zo komen wij die 20 minuten door. (Dit is dus NADAT we allerlei andere dingen - dorst, vieze luier, pijn, gewoon troost nodig, enz. - hebben uitgesloten.)
Herkenbaar! Mijn zoontje heeft t ook (gehad) als ik dan naar hem toe ging, leek het ook wel of hij niet helemaal wakker was Zo bizar. Ik ging dan meestal naar beneden, drinken pakken, liedje zingen enz. Soms was t met 20 min over, soms zat ik na een uur nog met een huilend kind. En dat krijsen! Oef dat gaat echt door merg en been. Vreselijk! Geen idee waarom hij zo over z'n toeren was.
yepp ook hier heeeeel herkenbaar. Je kunt het in deze situatie vaak niet goed doen. Ik heb zelf zo maar geredeneerd: Stel je kleintje droomt heeeeeel eng begint te huilen in zijn slaap, dan maakt het niet uit of jij komt of niet als hij (of zij natuurlijk) blijft dromen blijft hij huilen. Haal je hem uit bed maar is hij slecht wakker of zelfs nog slapend dan zal hij vaak ook blijven huilen. Wanneer er iets is wat dan ook dat hem uit zijn droom haalt en daarmee ook uit zijn angst (of goed wakker worden, of bed van papa en mama of beneden, flesje noem het maar op) zal hij uiteindelijk kalmeren en het wellicht eng vinden om weer alleen in slaap te vallen (immers hij was alleen in slaap gevallen en toen gebeurden die enge dingen, hij werd wakker en dus rustig en toen was mama er) dussss als mama blijft gebeuren er geen enge dingen...... Laten liggen zal vast ook werken de droom zal overgaan en daarmee ook de angst. Die van ons heeft het vanaf 11 maanden (is nu 12.5) en heeft het nog steeds, het zijn lange nachten.....maar gelukkig fases het gaat wel weer over en je moet zo maar denken, het wordt vanzelf weer ochtend.....
Mijn dochter (14 maanden) heeft het nu ook... Normaal gesproken is ze een heel goede slaper, maar de afgelopen week slaapt ze al onrustig, vaak huilen in haar slaap, enz. En de afgelopen nacht is ze meer wakker geweest dan in slaap . Ook nu; ze ligt al een uur in bed voor haar ochtenddutje maar daarvan heeft ze welgeteld 0 minuten slapend doorgebracht... Ik heb haar al getroost, geknuffeld, pcm gegeven... Nu weet ik het ook niet meer. Haar luier is zeker niet vies en zelfs nauwelijks nat, dus dat is het niet. Haar temp is een keurige 36.8, dus dat is het ook niet. Wel is ze wat snotterig, maar ze heeft neusspray gehad voor ze het bed in ging, en meestal helpt dat dan wel. Ik weet het ook niet meer! Vannacht hebben we haar op een gegeven moment maar laten huilen, alle andere opties hadden we geprobeerd, en toen viel ze uiteindelijk voor een uurtje ofzo weer even in slaap. Ik ga haar nu ook maar laten huilen, denk ik.
Oooohhh wat is dit herkenbaar! Onze zoon is een echt een slechte doorslaper. Sliep sinds kort eindelijk door! Kwam nl vaak nog voor een fles en had deze ook echt nodig. Nu zijn we weer in de doorkomende kiezen en tanden fase. Twee kiezen en een hoektand tegelijkertijd wat een feest! Zit nu dus weer vaak rond 3.00 uur met meneer beneden om een fles te geven. Daarvoor alles al gedaan. Luier, paracetamol, lidocaine druppeltjes op tandvlees troosten. Het helpt wel iets maar meneer laat duidelijk merken echt honger te hebben. Drinkt dan ook een fles van 200 ml in een ruk leeg. Ik weet dat dit weer een fase is en weer voorbij gaat maar man wat is dit vermoeiend zeg. En laten huilen is ook geen optie hebben dit al geprobeerd maar dat was echt een drama. Zoonlief sliep hele nacht niet, wij ook niet en was de hele dag van treek. Om de volgende nacht weer hetzelfde te doen. Geef een paracetamol,schone luier en daarna de fles en daarna is het rustig. En bij ons in bed slapen dat doet hij niet. Hebben dit bewust nooit gedaan. Hij speelt en knuffelt alleen bij ons in bed. Maar weer ff doorbijten...