Ik weet niet of het hier goed staat, maar ik wil graag wat van me afschrijven. Mijn dochter is nu 8 maand oud en het begin ging niet helemaal van een leien dakje, geen roze wolk en depressief. Het ging heel erg goed, maar de laatste tijd voel ik me niet meer zo in mn sas. Ik verlang steeds vaker na m'n oude leventje, vooral na het afgelopen weekend. Ik ben voor t eerst sinds mn zwangerschap weer naar een hardcore/hardstyle feest geweest terwijl mn meisje t weekend uit logeren was. Ik vond het zo fijn om weer eens uit mijn dak te gaan en dat weekend lekker m'n ding te doen zonder rekening te houden met slaapjes en voedingen. Toen ze weer thuis kwam, wat ik erg fijn vond om haar weer te zien, begint m'n gewone leventje weer...en ik voel me eigenlijk somber. Somber met de gedachte dat ik toch wel heel erg genoten heb afgelopen weekend en dat dat iets is wat nu maar sporadisch voorkomt. Ik hou echt heel veel van mijn meisje vergis je niet en wil haar absoluut niet kwijt, maar ik ben naast moeder ook nog een jonge meid en ik wil dat graag combineren en vind dat erg moeilijk. Ik weet dat je door voor t moederschap te kiezen een hoop moet opgeven en dat heb ik ook bewust gedaan, maar toch... ik mis t wel. Wie herkent dit nog meer en wat deed jij eraan?
Hier herken ik je gevoel niet echt maar kan het me goed voorstellen. Ik ben zelf "ouder" begonnen met kids en mis het feesten niet echt. Teveel gedaan denk ik De oplossing ligt volgens mij niet in of of maar in en en. Misschien voel je je beter als je weet dat je niet weer 8 maanden moet wachten tot je weer los mag. Kan je bv regelen dat ze 1 keer per maand nachtje/weekendje uit logeren kan? Word je ook een leuke moeder van als je die behoefte hebt. Gewoon lekker gaan en doen.
Ik ben zelf "pas" 22 jaar en zwanger van de 3de Herken het gevoel totaal niet . Ik heb helemaal geen behoefte aan feesten of uitgaan . Ben sinds de geboorte van de oudste 2,5 jaar geleden niet meer uit geweest Ik ga wel eens wat drinken met men beste vriendin en man lief past dan op . Mijn kids zijn nog nooit uit logeren geweest en vind het prima zo . Ik snap wel dat sommige mensen daar wel behoefte aan hebben hoor . Ik heb ook zo een paar "vriendinnen" maar dat heeft niet eens wat met leeftijd te maken Een vriendin is 35 en pas moeder geworden en heeft het ook . Geen tips helaas maar probeer je niet alleen te focusen op je oude leven want dat krijg je nooit meer terug . Je kan wel proberen een compromis te maken en eens in de zoveel .... eens uit te gaan en je dochter uit logeren brengen
Dat is ook de bedoeling dat ze elke maand een weekendje bij mn moeder gaat logeren, mijn moeder wil dat heel graag en wij hebben dan een weekendje voor ons zelf. Maar sinds afgelopen weekend na dat feest, begin ik t ineens te missen m'n leven toen. Voor heen ging ik ook veel na die feesten en merk dat ik dat echt mis. Ik heb mezelf al voorgenomen dat ik eens in de zoveel tijd na zo'n feest ga en ook gezellige avondjes met vriendinnen blijf houden , maar voel me zo schuldig tegenover mn dochter dat ik dat mis Het is een heel naar gevoel, zo tegenstrijdig. Ik vind t heel leuk met m'n meisje en hou zielsveel van haar, maar toch denk ik vaak terug aan toen
Ik denk dat je echt effe een knop moet omdraaien . Misschien is het gevoel tijdelijk omdat het pas de eerste keer is dat je weg gegaan bent ?
Ik heb overburen die nu begin 40 zijn met dochters op de middelbare school en die altijd naar festivals enzo zijn blijven gaan samen. Ik denk dat je dat ook best kunt doen hoor als je meisje bijvoorbeeld bij een van de opa en oma's kan logeren. Zelf geen behoefte aan zoiets maar wel bijvoorbeeld goed uit eten en dan eindigen in de loungebar. En dan heerlijk eens uitslapen. Er gaan altijd discussies of dat wel of niet kan maar dat is ieder zijn eigen ding. Zelf vind ik het heel goed om ook tijd voor jezelf te hebben en wat je dan doet is aan jezelf.
Onze ouders staan in de rij om onze dochter te hebben en straks ook de jongste. Opa en oma hebben haar pas een dag meegenomen naar de dierentuin dat wilden ze zo graag een keer doen. En wij genieten ook als ons meisje mega enthousiast thuis komt en we zien hoe gek ze op elkaar zijn.
De kunst ligt in het vinden van een balans. Het lijkt me duidelijk dat iedere moeder tijd voor zichzelf nodig heeft. De een zoekt het in een middagje shoppen, een ander gaat naar de sauna en jij gaat graag lekker stappen. Ik kan me heel goed voorstellen dat als jij daar voorheen altijd blij van werd, je heel lang niet weg bent geweest, zo'n eerste keer best overweldigend is. Qua besef dat wat was niet meer terugkomt. Maar het is gewoon zoeken naar een nieuwe invulling. Mijn vriend gaat ook graag naar een feestje, niet meer zo vaak als vroeger. Maar hij geniet er dan wel enorm van. En wij gaan samen ook graag naar een festival of concert. Wat let je om gewoon lekker te gaan stappen? Geef het wat tijd, dan komt de balans wel weer Vergeet niet dat je naast mama en partner ook nog en meest belangrijk, jezelf bent. Als jij niet goed voor jezelf zorgt, wie doet dat dan? Des te beter jij voelt, des te beter kan je voor je kindje zorgen. Dus...niet schuldig voelen hoor! Ik ben 40 en heb die tijd voor mezelf zooooo nodig..heeft echt niet per se met leeftijd te maken
Bedankt voor jullie reacties. Ik merk dat ik ook echt tijd voor mezelf nodig heb om me lekker in mn vel te voelen. En zo'n avondje stappen doet me gewoon heel goed en dan met name zo'n feest waar ik weken van te voren naar uitkijk om lekker los te gaan, dat heb ik ook nu gemerkt alleen nu voelde ik me schuldig dat ik dan weer zo verlang naar die feesten toen. Maar t is eigenlijk ook niet meer dan logisch, ik ben dan nu wel moeder maar ook nog steeds mezelf en ik zie mij op mn 40e ook nog feesten en festivals bezoeken, want zo ben ik gewoon Ik vond t fijn om het even van me af te schrijven en voel me nu ook wel wat beter, het is gewoon een kwestie van combineren. Als ik goede oppas voor mijn dochter heb kan ik best lekker feesten, als ik daarna ook weer paraat sta voor haar. Pff waarom doe ik toch altijd zo moeilijk
Dan heeft ze nog 2 dagen Niet schuldig voelen! Mijn moeder bijvoorbeeld heeft zichzelf compleet weggecijferd voor ons en dat is echt niet gezond. En in inderdaad een blije mama is erg belangrijk!
Als je dochter wat ouder word krijg je vaak wel weer wat ruimte voor dingen voor jezelf. Ik heb het een tijdje heel mooi kunnen combineren, dingen voor mezelf en mijn bestaan als moeder. En nog heb ik veel behoefte aan ruimte voor mezelf vooral nu ik na 4 jaar weer opnieuw een baby heb. Maar als ze iets ouder word heb ik daar vast wel weer wat meer tijd voor. Even geduld hebben
ik herken het heel erg ik ben 23 en heb 2 kindjes oudste word 3 ik herken het wel ik verlang ook soms heel erg terug naar kinderloos begrijp me niet verkeerd ik hou super veel van ze maar... ik mis het dagelijks toch wel
Ik begrijp je zeker niet verkeerd! Ik snap t heel goed Wat kun je je daardoor schuldig voelen he, maar t is eigenlijk ook niet zo heel raar toch je bent zo van de een op andere dag moeder, zoveel verantwoordelijkheden opeens! Totaal ander leven, je weet dat je daar voor kiest maar dan ook daadwerkelijk moeder zijn valt t allemaal toch wel wat zwaarder vind ik die omschakeling
Hihi dat zal er ook zeker mee te maken hebben gehad ik voel me nu al een stuk beter dan afgelopen week, niet meer zo schuldig en wat vrolijker weer in m'n hoofd. Gelukkig!
Oh meid , heel veel meiden hebben dat, voel je absoluut niet schuldig. Ik vind het fijn om 1 middag per week even lekker de stad in te gaan. Eventjes tijd voor mama! Ook gaan mijn man en ik 1x per jaar een weekend met z'n tweetjes weg in een hotelletje. Lekker samen ontspannen, we gaan ook op vakantie met de kids hoor maar zo nu en dan is het ook heerlijk om met z'n tweeen te zijn.
Ratatosk Ik ben het volgende feestje al aan t plannen Memv2 Heerlijk toch even fijn met z'n tweetjes er tussen uit!