fulltime huismama, hoe bevalt het?

Hoi hoi,

Ik ben gestopt met werken toen mijn zoontje geboren is...hij is inmiddels 4..Mijn reden was toen het werk van mijn man, hij werk op boorlocaties en heeft geen vast schema..Hij kan langdurig weg zijn en ook op alle momenten oproepbaar zijn..Dus voor ons was de keuze snel gemaakt..Want wij wilden niet dat ons zoontje van hier naar daar gesleept moest worden voor oppas mogelijkheden..Ik werkte namelijk ook in een functie waarin je flexibel moest zijn..dus het werd zo ingewikkeld en wij vonden het belangrijk dat er in iedergeval 1 ouder moest zijn die er was! Dus zodoende...In het begin was het wel even wennen..maar ik ervaar niet echt heel veel negatieve kanten..Ik doe wat vrijwilligers werk..o.a. voor school en nog voor de peuterspeelzaal...en heb niet het idee dat ik heel veel sociale contacten mis, want die zijn er nog voldoende..Ik was wel weer bezig om te gaan werken tijdens de schooltijden van mijn zoontje, maar omdat we inmiddels zwanger zijn van de 2e dit maar weer vooruit geschoven en nog heerlijk een paar jaartjes thuis....bevalt mij goed

Groetjes San

 

ik ben momenteel al weer 8 weken thuis en dit bevalt nog steeds goed.ik werk een paar uurtjes vanuit huis en ben bezig met een eigen zaakje maar daar moet ik nog voor naar school.als straks die kleine er is blijf ik ook thuis.omdat wij het met gemak kunnen.de contacten ligt denk ik veel aan jezelf als je zelf de contacten onderhoud zul je wienig mislopen

 

Hoi,

Ik vind het heerlijk als huismama....ik heb de burnout namelijk al gehad maar dan in 2005. Ik was een jaar thuis vanwege te hard, te veel uren te hebben gewerkt met een vervelende baas. Ik werd letterlijk over het randje geduwd maar goed...zelf heb je ook veel in de hand en ligt het ook aan je persoon. Ik kan je aanraden dus niet die burnout in te gaan want je komt er niet zo maar van af. Op tijd aan de bel trekken en je leven veranderen dus want is je batterij eenmaal helemaal leeg, zo snel krijg je hem niet mee opgeladen..het is het dus echt niet waard. Die vermoeidheid gaat gewoon nooit meer echt over en ik kan bijvoorbeeld gewoon niet meer lange stukken rijden (1 tot 2 uur aaneen) zonder totaal vermoeid ervan te worden..

Ik heb me toen afgevraagd wat ik wilde...moeder worden dus en dat doe ik nu....

Wat geweldig om zorgeloos wakker te worden en niet naar die nare baas te hoeven of over werk in te hoeven zitten! het spaart me veel energie moet ik zeggen!

Ik heb elke dag wel wat te doen. Ik verdeel het huishouden over 2 halve dagen per week en verder gaan we naar de kinderboerderij, zwemles of spreek ik met meiden in de buurt af die ook niet werken maar kindjes hebben (via advertentie bij consultatieburo). Boodschappen doen....de stad in...naar het park..de paarden en koeien achter in het veld...een stuk fietsen in de buurt...naar mijn zus....thuis spelen etc. Er is altijd wel wat te doen.

Negatief is inderdaad dat je soms niet al te veel mensen om je heen hebt maar het is maar wat je er zelf van maakt. Je kan vanalles doen met je kleintje. Hier in de buurt is er bijvoorbeeld zingen voor peuters waar je mee kan doen met een groep anderen. Dus er is altijd wel mogelijkheid om in contact te zijn met anderen.

Voor mezelf ga ik savonds altijd sporten en zo zie je ook weer eens wat andere mensen. Daarbij passen mijn schoonouders 1 x in de 2 weken op een dag en kan ik wat plannen. Vaker zou ook kunnen. Dan ga ik een dagje voor mezelf op stap, naar de kapper of en manicure laten doen (niet te vaak hoor) of met een vriendin lunchen. kortom, ik verveel me niet en bovendien slaapt fleur nog 2 x per dag dus dan zijn we gewoon thuis. Maar als je hobbies hebt komt het toch wel goed? je zou ook gewoon iets vrijwilligs kunnen doen 1 dag per week. Zo houd je toch nog contacten.

ik wacht iig met werken totdat nummer 2 (ooit) wat ouder is en zie het dan wel weer. Komt tijd komt raad maar mij hoor je nu niet klagen..Heerlijk zo thuis met de kleine en alles meemaken samen. Erg gezellig.

Veel succes met je besluit.

Groetjes, Marijn

 

~ik zou niets anders willen,heb een dochter van 5 en wil thuis blijven tot de baby ook naar school gaat,..wil helemaal niets missen van die eerste jaren!
Heb niet het gevoel iets te missen voor mijzelf,dat is heel persoonlijk natuurlijk...heb veel sociale contacten en vermaak me prima..het is geen vetpot maar prima te doen en thuis zijn vind ik dan een rijkdom op zich!

 

Ik ben ook een thuisblijfmama maar ik vind het erg moeilijk om rond te komen maandelijks.
Ik heb wekelijks 90 euro en dan moet ik daar alle boodschappen van halen en evt kadootjes voor verjaardagen enz enz..

Mijn man heeft ongeveer 40 over in de maand als alle vaste lasten eraf zijn

Hoe zit dat met andere moeders?Ik bedoel het financiele plaatje?Er zijn heel veel die zeggen dat ze weinig te besteden hebben maar iedereen heeft een ander plaatje van weinig te besteden.

 

wij hebben ook een gemiddelde van 75 euro in de week voor boodschappen,daar is alles vanaf,ook benzine en als we geluk hebben hebben we een paar tientjes voor bijv verjaardagen.

het is soms een beetje schuiven ja..

 

wij hebben financieel geen klagen..maar nou moet ik mijn manlief ook wel regelmatig een paar weken missen..dus dat is wel een heel groot nadeel van het mooie financiele plaatje..

 

Ik ben nog geen mama, maar thuis blijven doe ik al een tijdje. Ik besteed graag zorg en aandacht aan mijn ontwikkeling, huishouden en ontspanning maar heb daarvoor niet zozeer anderen nodig. Tuurlijk heeft iedereen behoefte aan gezelschap en advies etc. maar daar heb je toch (al) vrienden voor? In mijn 'werktijd' waren mijn collega's collega's, niets meer en niets minder. Vrienden maakte ik elders en zag ik elders. En die heb ik nog steeds : ) Er komen genoeg nieuwe bij (dus druk genoeg hier) haha.

Als eenmaal ons kindje er is zal ik minder tijd (en energie?) hebben voor zelfstudies en vrienden denk ik...maar dat is dan weer een nieuwe fase in het leven waarin je meer en bewuster met je gezinnetje bezig wilt houden denk ik?

Mij bevalt het prima en mocht ik weer gaan werken dan is het vanuit huis en het liefst voor mezelf of in ieder geval vrij zelfstandig.

 

Hmmm ten 1e denk ik dat het JOUW keus moet zijn en niet die van je man.....maar goed.

Uhm ten 2e ik ben huismama en het bevalt goed. Maar komt ook omdat ik door mijn rug- en bekkenklachten niet kan werken, al jaren.....maar andere kant, ik vind het heerlijk dat ik alles heb meegemaajkt van mijn dochter en nu ze op school zit, haal ik haar zelf op en breng haar weg, tussen de middag en na school kan ze heerlijk tegen mij alles vertellen! Ik geniet ervan!

 

Mijn man was juist al zo van die kinderopvang vind ik maar niks en ik werkte al niet zoveel uren. Dus ik heb zelf me contract op gezegd. Ik ben nu al vanaf juni huisvrouw en bevalt me prima!

Ik doe nog steeds de kleine klussen in huis.. heb net ff wat omgebouwd omdat vandaag en morgen de keuken word gesloopt krijgen een nieuwe keuken in wk 45!

Zijn pas verhuisd.. hele huis is goed behalve nog de keuken... En over +- 2jr komt er een nieuwe badkamer

 

Ik heb je vraag verplaatst naar baby&dreumes.

 

ik ben ook een thuisblijfmama. het bevalt prima, ik wil ook niks missen van die eerste jaren. het is af en toe schuiven met je geld. kan niet zeggen dat wij het slecht hebben. toen ik stopte met werken gingen wij er ook 500 euro op achteruit. gelukkig heeft mijn vriend een goede baan. dit had ik echt niet willen missen. ik heb het er wel voor over om wat te moeten schuiven om lekker bij mijn kleintje te kunnen zijn

 

ik zou graag willen maar die 850 euro netto kunnen we niet missen helaas! Ik vind het nu rot dat ik niet alles kan meemaken van m'n zoontje. Plus dat ik nu flexibel werk wat weer een gedoe is met de opvang..

 

Ik ben nu 1,5 jaar thuisblijfmama, en er zijn steeds meer dagen dat de muren op mij af komen. De 'verveling' slaat toe... wil meer uit mijn dagen halen... wil meer mensen om mij heen... wil even geen hele dag mama zijn...

Ik ben dus druk aan het solliciteren voor een parttime baan!
Ik kan niet wachten om juist weer lekker aan het werk te gaan!
Na 1,5 jaar tijd kan ik toch wel oprecht zeggen dat de 'hele dagen thuis zijn' niets voor mij is!

 

Hier ook een thuis blijf mama.
Ik wil graag weer 2 dagen in de week gaan werken,zie de muren op mij af komen.
De hoofd reden is dat ik hier haast niemand ken,en familie en vrienden een uur rijden hier vandaan wonen.
Mijn wereldje word dus heel erg klein.
Ik denk dat ik een betere moeder zal worden als ik er even lekker 2 dagen tussen uit zou kunnen en zo mijn wereldje kan vergroten.En voor mijn dochter is het ook leuk om met andere kindjes te spelen.

 

mm ik zou wel willen, fulltime mama zijn en niks van fleur hoeven missen, maar dan mis ik ook die 1000 euro per maand die ik verdien met 3 dagen werken, en die kunnen wij gewoon niet missen, niet met de hoge vaste lasten die we nu hebben!
hoe doen jullie dat in vredesnaam, alles is zo duur tegenwoordig, dat zelfs met dit gezamenlijk inkomen we wel eens moeten opletten!

 

Ik ben nu en blijf na geboorte ook thuis, ook mede door lichamelijke klachten.

Ben wel 2 a 3 dagen in de week gastouder thuis.. geen vetpot, de kids aan allebei naar school en blijven daar over dus ik heb het over 7.00-8.15 en 15.00 - 18.00 dat ze bij mij zijn.De enen week 2 dagen de andere 3 dagen.

Je kan altijd informatie aanvragen van een gastouderbureau bij jou in de buurt.

Ik vind trouwens in jou situatie dat jullie natuurlijk samen moeten overleggen wat jullie gaan doen, maar jou man kan niet oordelen over jou sociale contacten als je thuis bent. daar kom je maar op 1 manier achter of je genoeg mensen om je heen hebt (of gaat verazamelen) voor de sociale contacten en dat is door het te ervaren.

Ik zelf heb nl. totaal geen problemen met thuis zijn, daar komt bij mij bij dat ik op het moment niet meer kan lopen als 200 meter en ik heb geen last van een te klein wereldje, kan gelukkig nog wel autorijden, dus wel een bakkie doen hier of daar. het ligt er maar net aan hoe jij bent.

Daarnaast als je tegen een burnout aanloopt wordt het in mijn ogen hard tijd dat je gaat doen waar je zelf zin in hebten je je goed bij voelt..! Heb zelf in 2006 een burnout gehad en daar ben je echt niet zomaar uit. probeer dat te voorkomen.

 

Hoi hoi,

Ik ben ook een TBM en het bevalt me goed! Op de dagen dat ik 's ochtends mijn zoontje de fles geef, zit ik echt te genieten van het feit dat we daar alle tijd voor hebben. Geen gestress om op tijd bij het KDV te zijn, geen gestress om op tijd op mn werk te zijn. Heerlijk. Of hij nou om zes uur of om acht uur 's ochtends wakker wordt, het maakt me niet uit. Ik hoef niet op tijd de deur uit. En geen gestress als het KDV belt omdat mn zoontje ziek is en opgehaald moet worden (heb ik zo vaak gezien bij collega's!). Geen ge-emmer wie hem dan gaat halen want ja, jij hebt laatst al een vrije dag opgenomen en nu is hij aan de beurt!
Ik geniet van alle ontwikkelingen die ik zie gebeuren bij mijn zoontje. Het gaat zooo snel en ik wil alles zelf meemaken.

Begrijp me niet verkeerd (voordat ik weer aangevallen wordt door werkende moeders), ik val geen enkele moeder aan die wel werkt. Wat een ieder doet is zijn of haar keuze. Wij hebben de keus gemaakt om thuis te blijven en een ander kiest ervoor om te blijven werken.

Wat inderdaad wel jammer is, is dat er zo weinig mensen in mijn omgeving zijn die ook overdag thuis zijn. Dat maakt het af en toe wel eenzaam. Maar voor de rest vermaak ik me prima. Ik kan niet wachten totdat mijn zoontje wat ouder is en we samen naar de speeltuin, de kinderboerderij oid kunnen. Over een paar maanden wil ik mee gaan doen met babyzwemmen.

Voor mijn man betekent het feit dat ik thuis ben, ook een stukje rust. Hij gaat met een gerust hart de deur uit, wetende dat ik er voor ons zoontje ben.

Ik heb altijd al gezegd dat als ik kinderen zou krijgen, ik voor een tijd zou stoppen met werken. Maar natuurlijk moet het financieel wel te doen zijn. Wij hebben het nu niet breed. Moeten echt wel uitkijken waar we ons geld aan uitgeven en dure vakanties zitten er voorlopig niet in. Maar eerlijk gezegd vind ik ons kindje veel belangrijker dan allerlei materialistische zaken. Dan doen we maar wat langer met onze oude meubels. En dan maar niet twee keer op vakantie zoals vroeger.

Groetjes!