Op 13/8 heb ik een miskraam gehad en was daardoor uiteraard erg van slag. Nu ben ik vorige week woensdag weer gewoon naar kantoor gegaan (al heb ik tijdens en voor de miskraam wel thuis doorgewerkt), maar mijn baas snapt sowieso niets van emoties. Kan hij totaal niet mee omgaan en is gewoon een enorm lompe hork. Hij heeft ook nog geen woord tegen mij gezegd sinds vorige week woensdag. Ook begin ik nu in mijn omgeving te merken dat mensen eigenlijk alleen nog willen horen dat het goed gaat met je. Is nu toch al bijna 2 weken geleden, dus waarom zou ik nou nog met vlagen van slag zijn. Als ik er nu af en toe nog over begin, dan krijg je dat soort opemerkingen of je merkt het gewoon aan de reacties. Concentratievermogen is ook erg slecht en dat wekt vooral op kantoor nu irritaties op. De instelling is: gewoon knop omzetten, niet zeuren en doorgaan. Ik wou dat het zo simpel was. Herkennen jullie dit, dat je een paar dagen even in de put mag zitten, maar dat er daarna van je verwacht wordt dat je alles aan de kant kunt schuiven en door kunt gaan alsof er niets is gebeurd? Dat zal ook best zo zijn over een tijdje, maar je moet het toch eerst een plekje kunnen geven? Ik vind persoonlijn 2 weken nog helemaal niet zo lang om dit te verwerken. Vreet nu wel veel energie om overdag heel vrolijk en opgewekt te moeten zijn, terwijl het anders voelt. Thuis kan ik het er uiteraard goed over hebben met mijn vriend, maar ik vind het ook zielig om daar ineens helemaal in te storten. Komt de sfeer ook niet echt ten goede, al snapt hij volledig dat dit gewoon tijd nodig heeft.
Ik weet hoe het voelt.. Iedereen vewacht maar dat je doorgaat en het vergeet... Niet doen meis, neem je tijd ervoor! Sterkte!
hey meis, ook ik ken het helaas! heb ook op 13-08 een curretage gehad met 10weken zwangerschap.. kreeg en krijg ook totaal geen begrip van mijn baas, het werd zelfs zo erg dat we gewoon woorden kregen.. ze vindt (ja het is een vrouw) dat ik er maar gewoon overheen moet stappen het moet relativeren en aan mijn werk moet denken? ja sorry hoor maar op dat moment wil je dat toch niet horen? en idd ook in je omgeving heb ik het idee dat je er al overheen moet zijn, heb ook het idee dat mensen die dit nooit meegemaakt hebben het niet (kunnen) snappen!! ik vind dat als jij ff een dipje hebt dat dat gewoon moet kunnen en mogen! schaam je niet, je moet dit kunnen verwerken en een plekje geven!! veel sterkte, liefs nic
Ik vind het persoonlijk ronduit schandalig dat een werkgever zo reageert! Ik heb op 14 augustus een miskraam gehad. Heb me toen een week ziekgemeld omdat ik me ronduit slecht voelde. En nog steeds voel ik me niet goed. Erg moe, alle energie lijkt op. Heb vanmorgen nog een traan gelaten bij m'n manager (een man), maar hij is alleen maar super begripvol. Hij vertelde dat zijn vrouw het ook had meegemaakt (misschien scheelt dit iets). Maar iedereen begrijpt toch dat dit niet zomaar iets is? Vind het eigenlijk al heel wat dat je doorgewerkt hebt thuis! Ik heb eigenlijk alleen maar op bed gelegen omdat ik zo'n hoofdpijn had. Zou zeggen: neem de tijd, anders loop je op een later moment tegen de muur op!
Thanks meiden. Gaat inmiddels al weer beter. Ga hem er vandaag of morgen even op aanspreken, want dit kan zo niet doorgaan. Hij kan me niet blijven negeren. @ Rosalietje: hij weet hoe het voelt, want begreep van m'n collega al dat z'n eigen vrouw tussen de 1e en de 2e ook een miskraam heeft gehad en helemaal van slag was. Helpt helaas bij deze hork dus niet. Is onze Communication Director, maar als er iets is wat die man dus niet kan: communiceren (en dat hoor je van iedereen). Hij ziet maar. Ik kies idd voor mezelf en de rest ziet maar. Gelukkig zijn er hier ook erg veel mensen die het wel begrijpen. Jullie ook sterkte! X