Aangezien ik mij altijd goed wil voorbereiden zou ik graag wat ervaringen willen van mama's die al 2 kindjes hebben met 1,5 jaar verschil tussen de kindjes. Hoe werkt de 1e week bijvoorbeeld? Hoe kan je een kindje van net 14 maanden uitleggen dat hij grote broer word? Hoe hebben jullie dit gedaan met de kinderkamer? Met het speelgoed ed? Mijn zoontje zal precies 18 maanden zijn als de 2e zich aandient, en mij is verteld dat voor de 2 jaar jaloezie nog niet echt bestaat, is dit zo? Of hebben jullie juist veel jaloezie ondervonden? En hoe is dit op latere leeftijd? Hebben ze veel concurrentiestrijd of juist niet?
tussen youame en dice zit 22 maand leeftijds verschil ik heb youame overal bij betrokken kamertje inrichten en klaar maken enz meegenomen naar de gyn de eerste week toen ik thuis kwam uit het ziekenhuis was ze erg boos op mij zei de hele week niks en was erg jaloers want ik gaf borstvoeding omdat we in de verhuizing zaten ben ik gestopt met bv en toen ging het al beter heb haar betrokken bij in bad doen aan kleden enz na 2 weken was mevrouw de trotse zus steeds kusjes geven en knuffelen nu is ze niet meer bij m weg te slaan haha
Oh jawel hoor, jaloezie bestaat best met 17 maanden Dat heeft een paar weken geduurd, toen was het over en volledig geaccepteerd. Hebben een tweede kinderkamer voor de jongste ingericht, er verandert al zoveel voor oudste dat ik niet wilde dat ze ook nog haar kamertje af zou moeten staan.
hier is onze meid 22 maanden als de 2e komt. ik wou ze rond die tijd van de speen afhebben en in een groot bed, nieuwe kamer etc. maar dat heb ik dus nu al gedaan omdat anders alles tegelijk komt tijdens een nieuwe baby en dat lijkt me voor haar best een bedreiging te kunnen zijn. dus ben een tijd geleden de speen af te leren na die is weg ging ook meteen goed nu is ze ook uit haar slaapzak en met de kerstvakantie is haar nieuwe kamer klaar en proberen we het grote bed uit. Ze heeft ook een pop en buggy van de sint gekregen zodat we samen de baby's de fles kunnen gaan geven straks hihi! verder hoop ik dat ze niet jaloers gaat worden oid. ik moet in het ziekenhuis bevallen hopelijk kan ik snal naar huis want ook dat zal meewerken in haar 'gedrag' naar de nieuwling denk ik... suc6
mijn meiden verschillen 19 maand echt niks geen problemen gehad met de oudste helemaal niet jarloers heb haar ook nooit te veel gepoest. Ze gaf zelf wel aan wanneer ze wou helpen nu is ze ook echt de groote zus Is echt heel lief voor haar zusje tuurlijk zegt ze wel eens dat zij nu op schoot wil en esmeetje wel even naar bed kan maar als ik het haar allemaal goed duidelijk uit leg is het ook prima
hier komt de 2e als alicia 21 maanden is. we hebben er bewust voorgekozen om der nu al te laten wenne aan een peuterbed en ja hoor vanaf 13 maanden slaapt ze er perfect in. ze komt er niet zelf uit maar inklimmen doet ze wel. het bedje van haar staat nu al op de babykamer en vind het wel goed. ze is immers trots op der grote bed . we laten haar wel der eigen slaapkamertje en de baby krijgt een andere. alici ais best wel jaloers nu al als ik een andere baby vasthoudt maar laat der zo wel wenne dat mama ook wel is tijd geeft aan andere kindjes. als straks de baby er is wil ik minimaal 1 speeluurtje per dag aanhouden voor alicia en dat wordt denk ik voor het slapen gaan. dit wordt dan helemaal voor alicia en hoeft dan geen aandacht te delen. delen vind ze allemaal wel goed en iedereen mag aan der speelgoed komenof ze komt het brengen. ik hoop dat alles goed gaat komen maar denk wel dat het voor haar even wenne zou worden. jaloezie bestaat zeker wel en ze hebben echt zoiets van "he dit is mijn mama oprotten nu" . het consultatie bureau zij dat ik niet verbaast moest opkijken als ze een poging doet om de baby in de prullenbak te stoppen . we zullen wel zien hoe het gaat lopen en denk door veel dingen samen te doen het wel goed zou gaan. alicia heeft met sinterklaas een babyborn gehad. we zijn nu soms al druk in de weer met in bad doen van de pop, wandelen met de buggy, drinken geven en luier verschone . dit vind ze allemaal erg leuk en ze is een echt moedertje
Ik kan natuurlijk niet helemaal mee praten omdat Reese pas 10,5 maand was toen hij grote broer werd. Van jaloezie heb ik eigenlijk weinig last van gehad in het begin. Nu begint Reese wel af en toe om extra aandacht te vragen als ik Rodey aan het voeden ben. Maar dat komt wel goed hoor meis
mijn zoontje was 15 maand toen Lasse(jongste) werd geboren. Is een paar dagen uit z'n hum geweest maar niet jaloers. Hij is er super gek mee. Als ie uit z'n bedje komt moet er eerst geknuffeld worden en hij gaat niet slapen zonder kus. Zo ontzettend lief! Mijn oudste was 22 maand toen Esben (middelste) werd geboren en die was wel jaloers maar niet toen de jonste werd geboren. Pfff... snap je het nog. Esben heeft nooit echt gesnapt dat er een baby kwam. Hij wees wel naar mijn buik als we het erover hadden maar echt bevatten kon ie niet hoor! Moet zeggen dat het mij helemaal niet zwaar is gegaan met drie van die ukkies toen. Ik heb altijd zoiets van we zien wel hoe het loopt. Heb er van tevoren dus ook nooit over nagedacht. Wat ik wel heb gedaan is zo snel mpgelijk de middagslaapjes op elkaar afgestemd en dat werkt nog steeds. Ze gaan allebei tussen 1 en half 2 naar bed en dan heb ik rust. Heerlijk! Zou ik zeker proberen!
ik moet zeggen dat ik me daar niet zon zorgen om maak. om jaloezie. wel kan ik me druk maken om de praktische kanten. maar ja ik denk dat je daar wel een weg in vind. en wbt jaloezie, de kleine zal zeker even moeten wennen. maardat zal met de tijd en een beetje extra aandacht vast wel goed komen.
Dank je wel voor de antwoorden! Hoe hebben jullie t met het kamertje gedaan? een nieuwe babykamer of een groot bed voor de oudste?
wij hebben 17mnd verschil, en jaloezie was er echt wel! het gaat enkel over flessen en aandacht. mijn jongste krijgt een fles en de oudste wil ook. de jongste ligt op schoot, en de oudste komt er bijna bovenop liggen want hij wil ook. toch zijn hier ook handigheidjes in. mijn jongste is nu 4,5mnd en heeft een aardig flesritme wat behoorlijk samenvalt met de eetmomenten van de oudste. dus bijv. 12.00u zet ik mijn oudste in de eetstoel met een boterham en beker melk (kan hij allemaal zelfstandig netjes doen), en de jongste krijgt dan een fles. verder probeer ik als ik het aan zie komen, de oudste af te leiden, bijv. de oudste een doosje rozijntjes geven terwijl zijn broertje tegen 15.30 een fles krijgt. of als de jongste een huiluurtje heeft en de oudste ook begint te mopperen, dan zet ik een leuke dvd aan en komt hij lekker bij me zitten op de bank. ik doe wel m'n best om het voor hem ook gezellig te maken, ik kan me goed indenken dat als grote broer zijnde je ook heus wel eens gek word van het gekrijs van je broertje, helemaal als dat lang aanhoud. uitleggen dat er een broertje kwam, kon op die leeftijd niet vind ik. we hebben wel veel tegen hem gepraat erover, maar ik denk niet dat hij het begrepen heeft. maar voor het geval dat, vonden wij het belangrijk tóch heel veel te vertellen erover. de 1e week vond ik een regelrechte ramp! ik moest nog 2,5 dag in het ziekenhuis blijven, dus mijn oudste had me al wat dagen niet gezien. toen ik thuis kwam was hij heel onwennig afstandelijk, en ik was totaal uitgeput. gelukkig hadden wij geregeld dat er voor mijn oudste de eerste 4 dagen een familielid zou zijn die bij ons thuis kwam. die heeft zich bezig gehouden met hem, dat hielp flink. hij had de tijd van zijn leven en 1-op-1-aandacht, en mama had rust. dat is echt een aanrader. de eerste dagen écht alleen met zn 3tjes vond ik wel moeilijk, ik had het gevoel dat ik de hele dag achter de feiten aan strompelde, en mijn oudste huilde veel van onwennigheid. toch hadden we in de 3e week al een soort van ritme, en werd het veel makkelijker. mijn oudste heeft gewoon zijn eigen kamer behouden. en wat speelgoed betreft, het is wel eens lastig om de oudste uit te leggen dat hij iets niet mag hebben, omdat hij het stuk maakt, of het vies maakt (bijv. een knuffeldoekje, die wil ik niet het hele huis door gesleept hebben als mijn jongste die in zijn mond doet) ik denk wel dat het op latere leeftijd een uitdaging zal zijn. enerzijds kunnen ze heel leuk spelen omdat ze in grote lijnen in dezelfde fase zitten, maar ik denk dat juist hier ook een flinke concurrentie kan ontstaan. maar dat zien we dan wel weer! ik denk dat klein leeftijdsverschil ook heel leuk kan zijn, omdat heel veel regels hetzelfde zullen zijn (ik vond het echt heel vervelend dat mijn zus die wat jaren ouder is, altijd langer op mocht blijven etc... wij willen dat graag recht trekken op een bepaalde leeftijd), en ze zullen veel ontwikkelingen tegelijkertijd doormaken al met al vinden we het echt súper leuk, en we hopen in de toekomst wellicht het nog eens zo te doen! (als moeder natuur het wil... zouden we over wat jaren nog wel 2 kids vlak na elkaar willen krijgen) het vergt wat creativiteit en veel uitleggen omdat de oudste veel nog niet begrijpen kan, maar wij vinden het echt super, en zijn heel blij met dit kleine verschil! het zijn ook al echt broertjes, ze zijn erg op elkaar gesteld! dus... heel veel plezier!
Nou hier twee dametjes met 51 wkn verschil, en ik moet eerlijk toegeven dat dat goed gaat. Op het einde van me zwangerschap kwam mijn oudste dochtertje ook heel vaak met haar oortje tegen me buik aan liggen en dan lekker kroelen. Toen onze jongste eenmaal geboren was, was het bij ons ook gelijk vanaf het eerste moment kusjes geven. En dat gaat nu nog zo de hele dag door! En iedereen die binnenkomt moest van ons eerst de oudste begroetten zoals ze dat altijd deden en mocht daarna pas naar ons jongste muppie kijken. (nu kom je binnen en wordt je door haar meegetrokken en dan staat ze heel trots bij dr zusje "kijk.. zussssss") Verder heb ik echt geen problemen gehad mbt jaloezie of zo.. ik bedoel de jongste is op dit moment te druk bezig met eten, slapen en poepluiers maken.. en wanneer zij slaapt heeft onze oudste nog steeds onze aandacht. En wanneer ze allebei wakker zijn ga ik meestal gewoon met ze op de grond zitten, dan doe ik de jongste op de babygym en speel ik met onze oudste of gewoon met z'n 3 tjes.
O ik lees even mee. Want dit is ook interresant voor mij. (zie duowagenverhaal) Maar peuterbed bij 13 maanden? Ongelooflijk! Ik vroeg me wel al af hoelang ze in een ledikant slapen. Want de oudste krijgt een nieuwe kamer met nieuwe meubels en ben behoorlijk aan het twijfelen of ze weer een ledikant moet krijgen of een doorgroeibedje. Maar tja vallen ze daar niet al uit of begrijpen ze met 14 maanden al dat ze eruit kunnen vallen? Ik hoop dat de topicstarter niet erg vind dat ik ook hier mijn vragen stel, want ik denk dat topicstarter ook hier wel benieuwd naar is? zo niet. Mijn excuses en ik zal het bericht dan weghalen.
nee hoor dat vind ik niet erg, ik denk dat elk kindje anders is wat slapen betreft, die van ons draait nogal veel maar ik denk wel dat hij al toe is aan een ander bedje. wij gaan in januari alles nieuw kopen en neerzetten! we nemen wel een rand om t bed heen zodat hij er niet uit kan vallen!
O ja daar heb ik nog niet zo bij stil gestaan een bed met randje eromheen. Goeie! Lijkt mij een betere investering dan weer een ledikant dat om te bouwen is tot doorgroeibedje. Is toch vrij klein en ze groeien er gauw uit denk ik.
ons meisje is rond de 20 maanden als de baby geboren wordt. Ik verwachte geen jaloezie tot voor kort, maar heb daar nu mn twijfels over. Als ik en papa aan het knuffelen zijn weet ze niet hoe snel ze moet zijn om ertussen te klimmen.. Zij krijgt een nieuw kamertje en een ledikantje leen ik voor een half jaar van een vriendin. Rond de 2,5 vind ik een mooie leeftijd om een peuterbed te gebruiken.
Jeremy was anderhalf toen Joshua geboren werd. Toen Jeremy ong 1 jaar was klom hij al uit het ledikant dus hebben we snel het peuterbed op gezet.(zie foto) deze is wat hoger dus daar kon hij niet uitklimmen. Dus Jeremy heeft zijn ledikant niet aan Joshua af hoeven staan hij was al een tijd gewend aan het peuterbedje de zwangerschap werd vanaf een week of 30 wel heel erg pittig. gelukkig liep Jeremy al aardig dat scheelde een hoop anders is het wel een hoop slepen. Maar omdat hij amper slaapt overdag kon ik ook niet ff gaan liggen. nu is Joshua 7 weken en van de 7 huilt hij al 5 weken zo 9 uur per dag. en ik moet zeggen dat ik dat dus heel moeilijk vind. omdat we er nog niet precies achter zijn wat het is (hij moet dinsdag naar de ka) maar vooral voor Jeremy omdat hij gewoon minder aandacht krijgt. gelukkig is Jeremy niet jaloers op zijn broer. ondanks al dat huilen (vind ik erg knap hoor) maar Jeremy merkt wel dat als hij ook gaat huilen dat hij dan aandacht krijgt. en dat is heel erg lastig. ik zit hier soms met 2 krijsende kids en dan denk ik weleens was Jeremy maar ouder dan kon hij misschien meer begrijpen. maar ik hoop dat als we er dalijk achter zijn wat er is met Joshua dat het allemaal een stuk makkelijker word. de broers gaan dalijk wel samen op 1 kamer. niet omdat we geen ruimte genoeg hebben, maar omdat mijn man en ik ook altijd samen met onze broer en zus op een kamer hebben gelegen en dit als zeer leuk ervaren hebben. wij hebben losse kasten bij de ikea gekocht waar we een grote commode van gemaakt hebben (zie foto) nu ligt Joshua nog op onze kamer en s'avonds verschonen we hem gewoon op bed. qua wandelen heb ik Joshua vaak in de draagzak en Jeremy in de buggy, maar ik heb ook een phill en teds duo wagen (zie foto) die ik ook wel gebruik maar soms is hij even onhandig bij bepaalde uitstapjes foto's staan dalijk in mijn album