Vorige week zijn we hier op stel en sprong overgegaan naar een 'groot' (meegroei, op de kleinste stand) bed, omdat dametje hier over de pijlen van t ledikant was geklommen. De eerste paar nachten gingen wonderbaarlijk goed, wat ik niet had verwacht (heb een meisje dat nogal gevoelig is voor veranderingen), maar sinds een nacht of 3 is het drama. Het begint al bij t op bed leggen, waar we nooit een probleem mee hebben gehad. Gillen, krijsen.. helemaal hysterisch wordt ze. Ik heb het idee dat ze echt bang is, maar ze kan natuurlijk nog niet precies aangeven hoe en wat (komt niet verder als: 'ik wil niet slapen' en 'Emma wil niet in dat bed'). Gisteren er een kwartiertje naast gezeten met een boekje en toen ging ze wel slapen... maar ze wordt 's nachts ook wakker!! (al maanden; heeft ze overgehouden aan een periode van veel ziek zijn). In t oude bed was t een slokje water, een kusje en de ogen gingen weer dicht, maar nu duurt het rustig een uur (en de grootste krijspartijen) voor ze weer slaapt. Vannacht ben ik er van ellende maar op een matras naast gaan liggen, maar zelfs DAN (als ze me ziet) wordt ze een aantal keer per nacht wakker en roept dat ze bang is... Haar nachtlampje (waar ze op wees als de boosdoener) heb ik al weggehaald... Wie heeft tips zodat wij weer kunnen slapen???
Heb je alle oude vertrouwde spulletjes van het oude bed ook in het nieuwe bed gedaan? En het nieuwe bed op de plek van het oude? Misschien kun je weer van voor af aan beginnen, dan een nachtje (of middag) in het nieuwe bed, dan weer in het oude, zodat ze in ieder geval weer een ritme krijgt en langzaam aan het nieuwe bed went.
Ooooh wat herkenbaar! Alleen heeft zoonlief hier een jaar prima in zijn grote bed geslapen, totdat er ineens tijgers uit zijn nachtlampje kwamen, en er 's nachts olifanten rondliepen die hem gingen natspuiten. Hier heeft het dus niets met het bed te maken, maar met een erg levendige fantasie. Voor het slapen vraag ik hem (als hij er zelf niet over begint) of we nog beesten moeten wegjagen voordat hij kan slapen. En dat doen we dan ook. De tijgers moeten in hun hok, de krokodil moet stil blijven zitten, want anders wordt D. heel boos, en wordt mama heel boos en gaan we hem wegjagen. Ook hebben we hem geleerd wat hij kan doen als hij 's nachts ergens van schrikt. Dan doe je je draakje aan (muziekdoosje aan zijn bed, waar hij zelf bijkan) en dan verjaagt de draak de tijger. En dan ga jij weer lekker liggen met je ogen dicht, en verder slapen. Meestal werkt dit en slaapt meneer rustig door. Een enkele keer loopt hij nog een tijd te spoken voor het slapen gaan, en een heeel enkele keer wordt hij 's nachts gillend wakker. Maar dat is lang zo vaak niet meer. samenvattend: Tip 1: neem het serieus. Help je kind om de beesten waar ze bang voor is weg te jagen. Tip 2: leer je kind hoe ze zelf beesten weg kan jagen, zodat ze jou daar niet voor wakker hoeft te maken. Met het overgaan naar het nieuwe bed,hebben we zoonlief de eerste week zelf laten kiezen waar hij wilde slapen. Hij heeft zelf zijn knuffels verhuisd, toen hij eraan toe was om over te stappen. En na die eerste week dat hij in z'n grote bed sliep, hebben we de optie om in het kleine bedje te slapen weggelaten (moest ook wel, een paar weken later verhuisde zusje van haar wieg naar het ledikant).
Thnx voor de reacties; ik ga zeker op beestenjacht!! In het oude bed laten slapen durf ik echt niet meer, ze is er behoorlijk hard uitgevallen... dus mama doet geen oog meer dicht dan.