Volgens mij verschilt dat erg per kind en hoe erg het kindje er last van heeft ook. Ik kan alleen maar zeggen succes meid, het is een fase..waarvan je vast al wilde dat het voorbij was
voor mij veel te lang, ik denk nu al bijna 9 maanden. Erg vermoeiend maar je leert er steeds makkelijker mee om gaan. En wat doe je er aan?
hij is nu net 10 maanden en begint er nu last van te krijgen vandaar de vraag maar het is erg vervelend ja
Ik hoop ook dat het hier snel over gaat. Zodra je de kamer uit loopt begint het al..... In mijn vriend's familie zit een meisje van 3 jaar en die heeft het nog! En dan alleen naar mama toe. Dat wil ik dus echt niet!!
Bedoel je eenkennigheid (dat je kindje niet bij andere mensen wil zijn) of verlatingsangst (dat je kindje het bijvoorbeeld ook niet tof vindt dat je wegloopt als hij/zij moet slapen?) Over eenkennigheid: onze dochter had al vrij vroeg dat ze niet zo van vreemden was. Met 11½ maand was het opeens over. Zo leuk! Eenkennigheid is niet leuk, maar het dient wel een doel voor je kleintje. Ik ben blij dat wij Ise altijd lekker bij ons hebben gehouden als zij aangaf dat ze dat graag wilde (op de opvang ging het gelukkig wel prima, en ook mijn zus als oppas was helemaal oké). En nu gaat ze vol vertrouwen op onderzoek uit de wijde wereld in en speelt ze met wie maar op haar pad komt. Ik denk dat het heeft geholpen dat ze die veilige basis bij ons mocht ervaren in de tijd dat ze eenkennig was. Verlatingsangst heeft ze niet echt gehad. We hebben veel kiekeboespelletjes gespeeld, daar schijnen ze van te leren dat iets even weg kan zijn, en dan weer terugkomt.