Het is waarschijnlijk al meerdere keren beschreven, maar ik zit toch echt met een probleem. Noa is geen grote eter, nooit geweest trouwens. Dat vind ik eigenlijk nog niet eens het ergste. Ze drinkt goed en van het cb nog nooit commentaar gehad, dat ze te licht is of te klein. Ik probeer het eten altijd gezellig te houden en er wat leuks van te maken. Liedjes zingen, bordje leuk aankleden. Van brood een sandwich maken en er sterren uitsteken etc. Het werkt allemaal niet, ze blijft slecht eten. Sinds een paar maanden, spant ze echt de kroon. Ze smijt al het eten op de grond en daagt echt uit. Soms smijt ze zo hard dat ik de muren kan schoonmaken. Ik heb het lang genegeerd, ook dat werkt niet. Vorige maand ben ik begonnen met waarschuwen. Drie keer waarschuwen, duidelijk zeggen dat op de grond gooien niet mag, maar dat het op het bordje moet. De vierde keer gaat ze in de hoek met kinderstoel en al. In het begin vond ze dit echt vreselijk. Nu zegt ze na het gooien al: "in de hoek?" Ze lacht me echt uit in mijn gezicht en gaat er liedjes zitten zingen. Het werkt gewoon niet meer. Maar wat nu? Ik weet niet hoe ik het eetprobleem aan tafel kan oplossen. groetjes,
hier hadden we dat ook maar nu zien we aan youames ogen al wat zegaat doen dan haal ik het bord weg en negeer ik haar vraagt ze erom krijgt ze het terug onder de voorwaarde als je weer gaat gooien krijg je niet meer nu naar een aantal weken gaat het goed
Ik denk inderdaad als je ziet dat ze gaat gooien al ingrijpen. En anders wel een strafplek creeeren maar niet in de kinderstoel. MOet wel een plek zijn dat niet leuk is voor haar. Bijv. op de gang of op een matje in een hoek. Of bord weghalen en haar gewoon helemaal geen eten meer geven totdat ze zich netjes gedraagd.
Hier ook 1 waarschuwing. Doorgaan is bord weg, maar binnen oogafstand. Wil ze hem terug, dat kan, maar dan wel netjes eten. Gaat het dan weer fout, dan gaat het bord naar de keuken en negeren we haar verder volkomen. Bord komt de betreffende avond ook echt niet meer terug, hoe ze daar ook om gilt. En sorry, maar ook geen toetje in dit geval. Ze zeggen dat je ze nooit mag straffen door geen toetje te geven, maar ik vind het teveel beloning door haar haar toetje wèl te geven. Een beker melk kan ze nog krijgen voor het naar bed gaan en verder heeft ze gewoon pech. Op bovenstaande manier is het gevecht heeeel snel overwonnen hoor. Het is toch echt niet leuk om te zien dat papa en mama lekker zitten te eten en niet meer met jou praten... Na het eten doe ik verder heel normaal tegen haar hoor, alsof er niets gebeurt is