Hallo, even een topic hier want we worden er een beetje moedeloos van... Sinds haar verjaardag slaapt Valerie in een 1-persoons bedje. Dit ging perfect, tot sinds 3 weken... Ze blijft gewoon niet in haar bed liggen als ze naar bed moet!! Boos worden, haar negeren, de nanny-manier toepassen dus haar steeds in bed leggen zonder een woord, niets helpt... Ook wordt ze vaak 's nachts wakker met hetzelfde gedonder en is dan gerust een uur of 3 wakker... Iemand tips?
wat wilt ze dan als ze uit bed komt? gaat ze wel liggen als je erbij blijft? verlatingsangst? bang in het donker? mijn zoontje heeft een tijdje gehad dat ik gewoon bij hem in bed moest blijven liggen, tot hij sliep...en dat bouwde ik gewon af.. ook nheeft ie fases gehad met steeds uit bed komen, ik dee dhem soms 100x terug zonder een woord..en echt hoor de aanhouder wint
de aanhouder wint, klopt vaak wel alleen was onze dochter ook nogal een aanhouder. Wij hebben alles wat kapot kan of gevaarlijk is uit haar kamer gehaald en een traphekje in de deuropening gezet, ze kan haar kamer niet meer af en wij hebben een Kidsleep wekker, zodra die op dag springt mag ze van haar kamer. Soms gaat ze zitten spelen, en soms valt ze weer in slaap (op de grond soms)
De kinderen hoeven van ons niet in bed te blijven maar je moet wel op je kamer blijven. Dat gaat goed... twee kindjes die goed luisteren naar hun eigen vermoeidheid.
Wij hebben ook een kidsleep wekker. Tot nu toe werkt dat geweldig. Eén keer uitgelegd en sindsdien blijft hij netjes in bed totdat de wekker aangeeft dat hij eruit mag. Hoewel hij laatst wel 2 keer kort achter elkaar gauw wat speelgoed heeft gepakt en in bed heeft gelegd. Maar hij weet inmiddels dat dit niet de bedoeling is.
Waarom mag hij geen speelgoed in bed als hij wakker is? Wij hebben een nachtlampje op een timer en tot die aangaat moet zoon op zijn kamer blijven en stil spelen. Hij mag zelf bepalen wanneer hij slaapt maar mag niet gaan rondzwerven. Zoon gaat altijd op een net tijdstip slapen en wordt niet te vroeg wakker. Tot half 8 blijft hij stil op zijn kamer (of langer als hij nog slaapt)
Omdat hij het speelgoed pakt vóórdat hij geslapen heeft, niet 's ochtends als hij wakker wordt. Bovendien is het pikkedonker op zijn kamer (rolluiken) dus zoveel nut hebben een boekje en een puzzel dan niet. Behalve dan dat het nooit lekker kan liggen als je in slaap valt met je hoofd op een houten puzzelstukje. Als hij 's ochtends wakker wordt, komt hij lekker bij ons in bed liggen. En 's middags na zijn middagdut horen we hem meestal ook die kant op gaan.
ah...ik snap het... ik heb een andere doelstelling duidelijk. Hier vallen de kinderen gewoon in slaap met een lichtje aan en wil ik juist dat ze 's ochtends NIET in mijn komen liggen (uitzonderingen daar gelaten)
hoi, ik weet niet wat het is... als je bij haar blijft gaat ze (uiteindelijk) wel slapen, ene kant heb ik het idee dat ze het even nodig heeft dat je bij haar blijft, om tot rust te komen oid, maar aan de andere kant, als je het niet doet.. en je komt dan op haar kamer, begint ze te gieberen en dan gaat ze gauw haar bedje in. Maar zodra je dan je hielen gelicht hebt staat ze weer bij de deur te roepen. Ze heeft een nachtlampje, muziekje van de babyfoon, knuffels in bed, we hebben ook al geprobeerd alle monsters weg te jagen, extra te verzekeren dat papa en mama dichtbij zijn en dat als er wat is ze gerust mag roepen maar niet onnodig... Het is gewoon zo dubbel, ene kant gerustgesteld worden als je erbij blijft en aan de andere kant giechelen als je weer aan komt lopen op zo'n manier dat ze haar zin heeft... @miis idd de aanhouder wint uiteindelijk wel denk ik maar we hebben net als Sandraske ook nogal een aanhouder ben ik bang . Ik weet ook niet of het verlatingsangst oid is. Laatste paar dagen gaat ze zelfs niet slapen als je bij haar blijft maar gaat ze liggen grapjurken. En da's ook niet de bedoeling... Sandraske : we hebben wel een traphekje bovenaan de trap dus naar beneden kan ze niet, maar ze kan wel van haar kamertje af en gaat dus bovenaan de trap staan roepen. Ik weet niet of zo'n wekker gaat helpen hier, als ik haar in kan schatten denk ik niet. @Cygnet : hoe laat gaan jouw kindjes slapen? Als ik het Valerie zelf laat bepalen staat ze om 22.00u. nog naast haar bedje ben ik bang. Zij heeft echt structuur nodig, anders maakt ze er een potje van. Denk dat we de aanhouder wint methode maar verder door gaan voeren, gisteren hebben we haar maar 2x terug moeten sturen, daarna ging ze slapen... Voor mijn part is het dan maar 100x dat we dat moeten doen als het maar werkt pff. Nog meer tips zijn altijd welkom natuurlijk .
Zoon binnen een half uur (school!) Dochter afhankelijk van of ze 's middags geslapen heeft maar ze zorgt voor 11 uur slaap 's nachts. Vandaag niet geslapen overdag en dan ook binnen een half uur Hier heel veel structuur maar ik ga ze niet vertellen dat ze moeten slapen. Ik vertel ze wel dat het tijd is om naar boven te gaan. Ik denk dat ze juist heel goed naar zichzelf luisteren en de vrijheid om het zelf te bepalen. Dochter is afgelopen zaterdag over gegaan naar een nieuwe kamer EN uit haar ledikant... gaat gelijk goed. Ze mocht het in haar ledikant ook zelf bepalen.
Ik vind het echt heel goed van je kindjes dat ze zo naar zichzelf luisteren! Valerie is al sinds december van haar middagslaapje af, toen ze nog wel een middagslaapje deed was het 's avonds ook drama. Toen we het afgeschaft hebben was het denk ik 2 avonden ofzo dat ze hetzelfde deed, maar daarna is het eigenlijk erg goed gegaan, ging ze iedere avond erg goed slapen. Tot nu dus....
Probeer het eens... Laat een klein lichtje branden, zeg niet dat ze moet gaan slapen maar wel op de kamer blijven en luister mee (babyfoon is ook 3 jaar na bevalling een handig ding) en laat het los... ze hoeft morgen gaan tram te besturen, niet de wereldvrede te bewaren, de citotoets te doen.. dus kijk eens hoe het gaat.... Vertrouwen geven vinden kinderen heel prachtig en maar weinig kinderen maken daar uiteindelijk (met even oefenen) echt misbruik van.
We gaan het proberen. Heb overlegd met m'n man hoe jij het doet, en ook dat ik dacht dat het niet zou werken. Nou weet ik niet zei hij. Dus ik wil haar inderdaad het vertrouwen geven en proberen of het werkt. Je hebt er ook gelijk in dat ze niets hoeft de volgende dag. Ze is trouwens vannacht niet wakker geweest, heeft vanaf gisteravond tot vanochtend voor het eerst weer goed doorgeslapen, tot half 8. De babyfoon hebben we ook nog steeds in gebruik. Maar hoe doe jij dat dan, zeg je dat ze op hun kamer moeten blijven? Dankjewel .
Hier is het ook een periode geweest, en heeft zeker schrik niet bijna 6 maanden geduurd. Door consequent te zijn en iedere keer terug te brengen naar zijn kamer en bed is het uiteindelijk opgehouden. Nu merk ik wel als ij smiddags niet slaapt savonds sneller inslaapt. Heeft hij overdag geslapen doet hij er wat langer over maar komt niet meer continu uit bed. Hij weet na het douchen, tanden poetsen verhaaltje dat het tijd is om boven te blijven en lekker te gaan slapen. Snachts komt hij ook nog wel eens bij ons, en vaak na 10 min zeg ik dat het weer tijd is om in zijn eigen bed te slapen en dan breng ik hem weer terug zonder problemen.
Onze dochter ging boven rondzwerven en alles overhoop halen en dat is niet de bedoeling plus er staan ook gevaarlijke dingen zoals strijkijzer, dus wij hebben het traphekje van beneden naar haar kamer verplaatst om even duidelijk te maken dat het de bedoeling is dat ze op haar kamer blijft. Inmiddels blijft ze ook keurig op kamer, ook al is het hekje gewoon open..
Ik heb vanaf het moment dat ze uit haar ledikant kon klimmen gezegd tegen haar dat ze uit bed mocht maar wel in haar kamer moest blijven. Ze heeft wat boekjes, een popje etc om mee te spelen. En ja, de eerste twee dagen heeft ze haar kledingkast leeg gehaald maar dat doet ze ook niet meer. Ook gewoon gezegd dat ik dat niet zo leuk vond, en gevraagd of ze dat niet meer wilde doen. Nu laat ik haar voor het slapen gaan altijd zeggen wat ze wel en niet mag doen. En dan zegt ze het ook: ik blijf op de kamer en ik haal niet mijn kleren uit de kast. Een traphekje zou hier ook niet werken... als je uit je ledikant kunt klimmen kan je ook over een traphekje. Trouwens goed om te weten: vanaf 2,5 jaar worden traphekjes voor aan de trap (neerwaarts) sterk afgeraden ivm klimgevaar. Even offtopic maar wel handig om te weten.
mijn dochter kon er niet overheen, we hebben een drempel van 20 cm naar haar kamer dus dat was echt te hoog.. Op normale hoogte klimt ze er inderdaad overheen.. Bij de trap staat het hekje ook open inmiddels om die reden..
@wesdaan : wow 6 maanden! Hoezo volhouder haha. Juist om die reden hebben we het middagslaapje eraf gehaald, omdat ze 's avonds niet meer ging slapen. Alleen heeft dat nu geen effect meer.. Wel fijn dat het bij jou nu goed gaat zeg! We hebben idd ook een vast ritueel, als we naar boven gaan verschoon ik haar luier, en doe haar pyama aan. Daarna poetst mijn man haar tanden, mag ze zelf haar muziekje en lichtje van de babyfoon aan doen en daarna is het bedtijd. @Sandraske : oei nee dat is inderdaad niet de bedoeling! Logische stap dan inderdaad om het traphekje naar haar kamer te verplaatsen. Het heeft bij jou dus wel geholpen . @Cygnet : goed om te weten van het traphekje! Ze is nu bijna 2 jaar 4 maanden. Nu heeft ze nog niet de neiging om overheen te klimmen, en hoop dat dat ook nog even duurt. Hm.. ok dit is pas de eerste avond dat we het nu zo doen maar madam is nu alweer drama aan het schoppen. M'n man is in de badkamer douchen en ze staat nu continu aan z'n deur te roepen. Ik heb haar goed duidelijk gemaakt dat ze op haar kamer moet blijven, maar ze doet dit gewoon echt niet. Ik heb dus zo'n vermoeden dat dit niet gaat werken, ze blijft gewoon niet op haar kamer. Denk dat het terugbrengen beter gaat werken... Niettemin probeer ik deze methode eerst, ik geef niet gelijk op. Dit is dus echt geen verlatingsangst / bang oid... zodra je boven komt begint ze te giechelen. En zodra je weer naar beneden gaat is het drama, roepen / huilen aan het traphekje....
Ze staat nu in de deuropening van haar kamer te gillen / huilen... pff Ze wil gewoon NIET naar bed :x:x of op haar kamer blijven. Ook niet nadat ik meerdere keren gezegd heb ga maar lekker met je knuffels spelen oid...
Wij hebben deze fase eigenlijk net achter de rug. Eerst nanny-methode gedaan. Op zich helpt het wel, maar wat een gedoe zeg. Daarna hebben we een stoel op haar kamer gezet en zijn erbij gaan zitten. Iedere keer als ze uit bed kwam, weer terug leggen. Daarna hebben we haar deurkruk omhoog gezet. Daarvoor nog een traphekje in de gang maar daar klom ze overheen. Toen kon ze dus haar kamer niet meer uit. Nu doen we dus een combi. Ten eerste zorgen we dat haar kamer echt helemaal donker is. Dan deur dicht en als we haar eruit horen komen, leggen we haar weer terug. Het heeft weken geduurd maar sindsdien is het langzaam aan verminderd en nu blijft ze bijna altijd wel liggen. Het is een hoop gedoe dus, maar de aanhouder wint.