Als ik jou was zou ik het tegen mijn man vertellen. Op een serieuze manier, niet tijdens een ruzie Wie weet gaan zijn ogen open en gaat hij weer zijn best doen. Als blijkt dat het hem niet zoveel uitmaakt zou ik er toch mee stoppen. (met het huwelijk dan) Maar dan niet direct naar die ander rennen..
Wat vervelend meid! Ik denk dat het heel belangrijk is, om tegen je man eerlijk te zijn. Jij zegt al tijden tegen hem dat er wat moet gebeuren, anders gaan jullie scheiden. Waarschijnlijk neemt hij jou niet serieus óf hij vind het allemaal wel prima zo. Ik denk, dat wanneer jij je man eerlijk verteld dat je verlieft bent op een andere man, hij het heet onder zijn voeten krijgt en hopelijk ook voor jou wil gaan vechten! Jij hebt hem ( wat ik uit jou tekst kan halen ) al meerdere keren geprobeerd om met hem te praten etc, dan maar deze manier. Dan weet hij ervan en dit zal waarschijnlijk bij hem ook meer emoties losmaken. Succes en sterkte!
Ik vind dit een rare reactie. Ik weet dat me dat niet gelukkig maakt, daarom doe ik er ook niks mee. Maar ik wil van dat gevoel af. Daarom plaats ik dit bericht ook. Mijn verstand zegt nee, mijn gevoel spreekt me tegen, maar ik loop mijn (zoals het bij mannen zou zijn l*l) niet achterna, anders had ik al met die ander in het bed gelegen hoor.
Ik bedoel het niet rot hoor Ik geef je een aantal punten om je verliefdheid te kunnen relativeren, en jij zegt dat je het toch blijft voelen. Dan wordt het lastig, en vraag ik me af: wat wil je dan? In ieder geval zou ik het de tijd geven...verliefdheid gaat altijd over na een tijdje.
Natuurlijk doet die man dat hij voelt dat jij wat voor hem voelt en dat streelt zijn ego. Ik ben er na jaren achter als een man zo iets merk dat het niet hoeft te betekenen dat het andersom ook zo is. Ook al heeft die in het verleden wel eens gezegt je leuk te vinden tegen over je baas. Gevalletje ongelukkig voelen in je eigenrelatie dan, ontstaan vlinders voor een ander veel sneller. Het gras is niet altijd groener aan de overkant.
Oke dan Je wil echt niet weten wat ik al geprobeerd heb, hem ontlopen, mijn collega erbij vragen als hij er is (heb ik het verteld) Die komt nu al automatisch als hij aankomt na mij toe. Wat ik echt wil, is mijn man terug! Eentje die lief is met zijn dochter, eentje die tijd voor ons vrij maakt, eentje die niet alleen maar wil dat ik 's avonds met de benen wijd lig, maar er ook echt voor mij is. Dat wil ik, zo was hij ook, totdat hij zijn nieuwe baan kreeg en zich daar 300% voor gaf, en zijn vrouw en dochter na plaats 2 en 3 verplaatste.
ik denk adt hjij niet verliefd bent op die ander, ik denk dat je wat mist in je relatie. En dat zijn 2 heel verschillende dingen. Goed dat je eerlijk bent ten opzichte van jezelf en je niet roekeloos in een andere relatie stort. Ik zou goed met mijn man praten. Laat de gevoelens voor een ander er buiten, maar geef aan dat de spanning in jullie relatie terug nmoet komen omdat je anders niet weet of de liefde niet vervliegen gaat. Je man moet gaan inzien dat inversteren van 2 kanten komt. Dat betekent ook dat jezelf even aan de bak moet om de spanning in je relatie terug te laten komen en zo weer wat vlindertjes tereug te krijgen samen.
Ik wou het net typen, maar het is al gezegd zie ik net, ik denk ook dat je denkt dat je verliefd bent, maar je het niet bent, maar alleen door de aandacht. Doordat je relatie niet goed is denk je dat, ook al ben je niet echt verliefd. Je zei zelf al dat toen je relatie nog goed was hem ook met rust liet. Jammer dat je het naderhand niet hebt gedaan, want nu zit je met een probleem, nou ja probleem................. Tja wat kun je doen? wat wil jezelf doen? Je zegt wel je vriend wil niets, maar vertel hem dan dat je bloedserieus bent of schrijf een brief oid. Maak hem heel goed duidelijk van hoe en wat. Het gras is echt niet groener bij een ander, dat lijkt alleen maar zo!!! Dikke knuffel!!!
Aangezien hij erg veel werkt, is het misschien niet een optie, maar ik zou er eens lekker tussen uitgaan met jullie 3en. Even voor 100% aandacht voor elkaar.
Blijf je energie dan ook op je man richten. Ik zou die hele verliefdheid er niet bij halen, die is namelijk niet relevant voor jullie relatie. Zie je man niet als kwaaie pier en benader hem ook niet zo. Ga er van uit dat jullie samen een probleem hebben en dat het niet een kwestie is van: als hij maar weer zo wordt als vroeger is alles weer goed. Misschien verstopt hij zich wel in zijn werk omdat hij ook niet gelukkig is thuis. Of werkt hij zo keihard omdat hij denkt dat hij zich moet bewijzen in zijn nieuwe baan (kan je behoorlijk onzeker maken hoor, een nieuwe baan) en doet hij dat om jou en jullie dochter een onbezorgd leven te kunnen geven. Praten, praten, praten. Of eigenlijk: praten, luisteren, praten, luisteren, ....
Oh dat snap ik zo goed... dit is geen leven zo. Maar als jij erover wil praten en hij zegt 'stel je niet aan', tsja...daar schiet je ook niks mee op natuurlijk. Het is op zich niet goed, maar hier helpt het wel als ik echt knetterende ruzie met hem ga maken. Alles eruit gooien wat ik op mijn lever heb, desnoods dreigen met weggaan. Heb je dat al gedaan, of alleen maar 'lief' met hem gepraat? En weet die collega van je verliefdheid? Kijk daarmee uit hoor...roddels heb je snel.
Ik vind het eerlijk gezegd ook niet zo netjes van die klant om complimentjes te geven e.d. terwijl hij op de hoogte is van jouw huwelijk en zelf een relatie heeft (ongeacht hoe goed of slecht die relatie is). Het is natuurlijk wel strelend als dat tegen je wordt gezegd en je van je man te weinig aandacht krijgt... Wat is de reden dat je man zich zo op zijn werk stort... Misschien doet hij het wel voor jou en je kind zodat jullie niks tekort komen...
Kun je misschien ook wat vrienden inschakelen? Als vrienden vragen om wat leuks te gaan doen (het zij als mannen onder elkaar/daarnaast of daarna met stelletjes) is hij er wellicht meer voor te porren? Je hebt er niet in romantische zin direct wat aan, maar als z'n sociale leven weer wat opbloeit ziet hij misschien ook in dat werken niet alles is, daar heb jij dan ook weer profijt van. En met vrienden erbij is de sfeer bij een avondje uit ook wat minder gespannen, met z'n tweeën heeft hij misschien niet zoveel zin, jij hebt hooggespannen verwachtingen en dan valt het al gauw tegen, wat niet echt bevorderlijk is voor een volgend uitstapje! Kijk, het balletje moet toch ergens beginnen te rollen?
Ach meissie toch, 't is ook een rotsituatie... Het zal niet makkelijk zijn en je zult nog wel wat meer tranen moeten laten, maar je gaat het heus oplossen hoor, linksom of rechtsom.
Ten eerste: accepteer dat je verliefd bent, je zegt dat je het niet wilt, maar uit eigen ervaring weet ik hoe harder je er tegen vecht hoe heftiger het wodt, je bent nu eenmaal verliefd, aan dat gevoel kun je nu even niets doen dat is er gewoon. Doe er zoals nu niks mee, maar door het te accepteren kun je het weer makkelijker los laten. Ten tweede: vertel het tegen je man, wellicht maakt het hem wakker. Laat hem weet dat je hem mist en hem weer terug wilt, doet hij er dan niks mee, weet je genoeg. Maar geef het inderdaad niet zomaar op.
Knetterende ruzie maken vind ik niet zo'n goed idee, omdat onze dochter altijd bij ons is, en ik wil haar zo min mogelijk hierin betrekken. Lief is ook weer het andere uiterste, maar ik heb hem ook meerdere keren gezegd dat dit geen leven meer zo is voor mij/ons. Zelfs met zijn eigen moeder erbij. En dat als het zo door gaat ik weg ga. Het is ondertussen al niet meer zijn nieuwe baan, heeft een vast contract en alles. Maar daar hebben ze hem heel erg om hun vingertjes gewonden, 1 vraag en hij doet het meteen. Ik heb vorig jaar mijn collega verteld wat er speelde. Hij heeft me toen heel duidelijk proberen te maken dat ik aan mijn huwelijk moest werken en hem uit mijn hoofd moet zetten. Ik weet zeker dat hij niks zal vertellen, daar zijn we te goede vrienden voor.
Meis we zijn wel hard voor je geloof ik. Ik zeker niet en denk de andere ook niet bedoelen het niet rot. Het is niet alleen die verlieftheid merk ik al anders zou je het hier niet neer zetten en er werk van maken. Als je echt ongelukkig bent in je relatie en je hebt alles al geprobeerd dan rest je maar een keus en dat is uit elkaar gaan. Maar pas met een ander wat beginnen als dat netjes is afgerond en dan heb ik zelfs het gevoel dat die ander je gestolen kan worden. Je komt er wel. Knuf en verlieft zijn is soms zo verdomt misleidend