tis toch lastig. misschien kan je hem aangeven dat je je zorgen maakt en dat je bang bent voor herhaling van het verleden. en dan verder het even laten rusten. kijken of hij er op reageerd? dus niet letterlijk zeggen dat je bang bent dat hij een ander heeft. maar iets suggereren over jouw gevoel en angst?
Ja maar dan haal ik weer oude koeien uit de sloot, ik moet het ook wel eens een plaats geven (letterlijke woorden) deze woordenwisseling hebben we al eens gehad.
Het hoeft niet zo te zijn, maar het zou wel kunnen. Mijn ervaring: je intuïtie klopt meestal wel op dit vlak. Hoe moeilijk ook, je moet die confrontatie aan, op wat voor manier dan ook. Niet per se door hem te beschuldigen en ook niet per se over je vermoeden van vreemdgaan te praten. Maar wat mij goed lijkt: zeg hem hoe jij je voelt over hoe het nu tussen jullie is, wees daarbij zo expliciet en concreet als mogelijk. Geef aan wat je mist, en hoe je het wél zou willen, ook dit expliciet en concreet. En vraag hem wat hij ervan vindt. Misschien moet je hem eerst een brief schrijven, dan kun je goed nadenken over je verwoording. Het zal vast dingen naar boven brengen die je niet wilt, maar zonder dat blijf je langs elkaar leven. Veel sterkte! en o ja, ben het wel eens met degene die zei dat je het beste kunt proberen te accepteren dat je verliefd bent; door het weg te drukken wordt het alleen maar erger.
Geen idee wat je moet doen.. Maar wil je wel even sterkte wensen! Een situatie als deze is pure onmacht en zat je zelf ook niet op te wachten!! Wat je ook doet.. volg je hart..
Oude koeien, een plaats geven? Ta, dan had ie maar niet zijn jongeheer achter na moeten gaan, hij mag best weten dat die angst nog leeft. Denk als het omgedraaid was geweest dat hij het ook nog zou voelen. Maar praten is hier dus het sleutelwoord. En ik vind dat ouw gevoelens in deze er net zo toe doen als de zijne, spreek ze uit, wilt ie niet luisteren, sla dan met de vuist op tafel!
Ik zou ook zeggen: praten. Een vriendin van mij heeft dit meegemaakt. Ze was getrouwd, hadden samen een kind, maar hij gaf hen gewoon heel erg weinig aandacht. Zij werd verliefd op een ander (en ze hebben dan wel gezoend). Ze heeft het uitgesproken naar haar man (die verliefdheid dus) en voor hem was het wel een wake up call. Hij is heel erg veranderd en intussen is hij juist heel erg betrokken. Maar zij heeft ook dingen van hem geaccepteerd. Zij was ontevreden en wilde eigenlijk dat hij een andere man werd, en dat is natuurlijk niet mogelijk. Dus het kwam van twee kanten en eerlijk gezegd ken ik nu weinig betere huwelijken dan dat van hen. Dus ik heb maar een advies: biecht de verliefdheid op!
Ik zal proberen dit weekend eens met hem om te tafel te gaan zitten, maar ik ben bang dat er geen tijd voor komt, want meneer moet zelfs op zondag en maandag as werken. Ik moet nu gaan, ben bijna klaar met werken en ik moet nog wat dingetjes doen. Als ik niet meteen reageer dit weekend is het niet dat ik niet wil, maar omdat ik even niet kan. Ik vertel jullie sowieso meer maandag want dan ben ik weer op mijn werk. Graag wil ik jullie voor nu al vast heel erg bedanken voor jullie adviezen en lieve woorden. Ik stel dit echt heel erg op prijs. Jullie horen van mij. XXXX
sterkte meid. ik wens jullie een goed en zinvol weekend toe. we horen het wel als je eraan toe bent...
Heel veel sterkte! Als ik het zo lees groeien jullie helemaal uit elkaar op deze manier. En dat zou toch zonde zijn. Ik hoop dat je het goede gesprek toch kan voeren. Knuffel!
Moeilijk hoor, gaat over gevoelens en die zijn heel persoonlijk... Denk wel dat je sowieso niks met een ander moet beginnen voordat er duidelijkheid is wat betreft je huwelijk, en dat bereik je toch door te praten en nog meer te praten... Sterkte en neem geen overhaaste beslissingen!
Je mag hem het telefoon nummer van mijn Man wel even geven hoor! Zijn eerste huwelijk is door te veel werken en van huis zijn kapot gelopen. Hij is nu gelukkig met mij en ik vertel hem wanneer hij te diep in zijn werk zakt maar ze moeten eerst wel inzien dat ze iets verkeerd doen. Helaas in de meeste gevallen is het zo dat ze dan al alles kwijt zijn. Mijn vriend kan hem dat wel even vertellen hoor
En wat wil je dan? leven in een leugen? omdat jij bang bent dat hij net als jouw ook gevoelens heeft voor een ander of geen heil meer ziet in jullie huwelijk? en uiteindelijk je kleine ook laat leven in een leugen? Dat MAG en KAN jij jouw kleine niet aan doen, die heeft sowieso recht op de waarheid, of jij er nou vrolijker van wordt of niet. Het is moeilijk en wij kunnen maar makkelijk praten vanaf hier, maar wij geven jouw suggesties en misschien ook een hart onder de riem om de stoute schoenen aan te trekken om de keerzijde van jouw relatie te bekijken.. in iedere relatie/huwelijk heeft wel een donkere periode gekend. dat is de periode waaruit blijkt of jullie relatie/huwelijk er tegen bestand is. Dit is vaak ook de periode waar een relatie/huwelijk breekt of niet. Ik wil nog even benadrukken dat ik je niet aanval al lijkt het misschien wel zo. maar op deze manier kan ik jouw het beste laten inzien wat jij het beste kan doen en misschien als vrouw zijnde, jouw taak is.. ik hoop voor je dat het een fase van je man is en uiteindelijk wel eieren voor zijn geld kiest en zijn gezin wel op No 1 zet en bij jouw misschien de fonkeltjes los krijgt dat die andere man eigenlijk totaal niet kan tippen aan jouw man
Wat een ellende zeg allereerst heel veel sterkte!! Ik herken het wel mijn man is ook elke dag weg,ik mag blij zijn als hij tijdens het avond eten even thuis is. Alle zorg voor de kinderen,mijn werk en huishouden komt allemaal op mijn schouders terecht. Als ik na bed ga is hij nog niet thuis. Vorige week heb ik hem verteld hoe ik erover dacht en is zelfs het woord SCHEIDING gevallen! We hebben een heel goed gesprek gehad en het heeft tot nu toe zijn ogen geopend. Voor hoelang? Ik heb geen idee maar ik heb goede hoop.
Meid heel veel sterkte! Ik denk dat jij je man eens goed moet duidelijk maken dat jullie huwelijk kapot gaat door zijn vele werken.
misschien moet je ook niet zeggen dat hij meer aan zijn gezin moet denken, maar gewoon klip en klaar zeggen: Ik ben verliefd op een ander, dat komt omdat ik van jou geen aandacht krijg, maar ik wil werken voor onze relatie. Maar dan zul jij dat ook moeten doen, want als er niets diepgaand verandert, ben je me straks toch echt een keer kwijt. Mannen snappen subtiele dingen niet, die moet je echt ronduit zeggen waar het op staat en wat je wilt. Concreet zijn dus, (niet: je moet minder werken, maar juist wel: ik wil dat je elke avond vrij bent van je werk en dat je in het weekend niet werkt. Bijvoorbeeld dus he?). Ik zou iig wel heel duidelijk maken dat hij nu afstevent op een scheiding en dat dat iig het laatste is wat JIJ wilt, maar dat als hij zijn gedrag niet verandert en geen keuze uitspreekt, wel duidelijk hebt wat zijn keuze IS.