Misschien moet je het haar dan maar gewoon vertellen en dan zien wat er gebeurd? Het klinkt misschien heel eng, omdat je ergens weet dat de kans bestaat dat ze het contact dan verbreekt. Maar dat is misschien ook wel wat je nodig hebt momenteel. Je houdt van je vriend, kijkt uit naar het moment dat je met hem getrouwd bent. Dus er is eigenlijk geen keuze te maken. Je hebt uiteindelijk echt enkel jezelf ermee als je er helemaal niets mee doet. Want je kan zelf ook overduidelijk niet stoppen met contact houden. Anders had je dat al gedaan, toch?
Ik zou het dus absoluut niet tegen mijn partner zeggen. Alle drama die daar uit voortvloeit is het allemaal niet waard. De pest is alleen dat als je het wél tegen je vriendin zegt, de kans vrij groot is dat je partner daar wel achterkomt. Ik zou dus echt kiezen voor het tegen niemand zeggen en er vanuit gaan dat het langzaam doodbloedt. En je vriendin...tja...heel jammer maar ik zou het contact toch even op een iets lager pitje zetten. Misschien niet eerlijk voor haar, maar nu is jouw relatie met je man even belangrijker.
oei wat lijkt me dit heftig en moeilijk. Wel fijn dat je voor jezelf duidelijk hebt dat je voor jouw vriend wil gaan. Proberen afstand te nemen is wel een goed begin, al zal dat in het begin waarschijnlijk wel moeilijker zijn. Mocht zij zich echt afvragen waarom je afstand neemt, dan zou ik het haar wel zeggen. En anders gewoon de rollen omdraaien.. hoe zou jij het vinden als zij jou was en het contact met jou zou verbreken zonder enige reden te geven? heel veel succes!
Ja precies, sneeuwvlokje. Dat is wat ik zelf dus ook dacht en probeer te doen, maar eigenlijk is het in de praktijk nogal lastig. Als ik niet terug app dan staat ze ineens voor de deur met Voor een bak koffie.... en ik zie haar sowieso minstens 1 x pw op de sportschool . Ik heb al eens aangegeven dat het erg druk is m.b.t. De voorbereidingen van het huwelijk en dat ik daarom niet meer zoveel tijd heb, maar dan is ze weer die goede vriendin die dan toch gewoon helpt... Misschien op deze voet doorgaan en idd hopen dat het een keer overwaait. Na de bruiloft gaan wij sowieso proberen om een tweede kindje te krijgen dus dit alles is me echt meer waard inderdaad
Of het nu een man of een vrouw is waar je gevoelens voor krijgt, als je een relatie hebt kan dat natuurlijk gebeuren, ook al wil je het zelf niet. Daar is ook niks mis mee. Denk alleen zoals anderen ook al aangaven dat het misschien wel beter is om de spanning te doorbreken door het haar te vertellen. Want ik denk dat het ergens ook gewoon heel spannend is misschien? Als die spanning wordt doorbroken dan is het met die verliefdheid misschien ook meteen al stukken minder. Ik heb ook wel eens gevoelens gehad voor een andere man, maar juist door het bespreekbaar te maken met zowel mijn eigen man als die collega (ja super cliché) werd het eigenlijk meteen al stukken minder en uiteindelijk is het weer helemaal weggegaan.
Ik herken je verhaal maar al te goed Je kiest er niet voor om bepaalde gevoelens te krijgen en ik ben er nu , meer als er voor , van overtuigd dat je niet verliefd wordt op een geslacht maar op een persoon Man of vrouw Uitschakelen werkt niet zo makkelijk als gezegd word, duurt hier al meer als een jaar en ondanks het rationeel nadenken over de hele situatie blijft m'n gevoel zeggen dat het wel kan Zolang je voor jezelf die grens aanhoud Mij werd de vraag gesteld, wil je een affaire met haar of werkelijk en relatie Een keer je voor jezelf die vraag kan beantwoorden weet je ook echt wat je echt wil ..is het een fase of is het iets wat dieper gaat Dikke knuffel en heel erg veel moed ! Even ter info, ik ben al 10 jaar samen met m'n partner en we hebben 4 kinderen Ondanks m'n liefde voor hem staat m'n gevoel voor haar er los van Ik ben trouwens wel heel eerlijk geweest tegen m'n vriend en heb hem eerlijk verteld waar ik mee zit Alles begint met eerlijkheid Zij weet het niet Ook niet echt van plan het gesprek met haar aan te gaan
Mooi gezegd auraly, nee een relatie zou ik absoluut niet willen met haar. Ik hebben goed in mijn eigen relatie en mijn vriend en ik zijn ook al eens uit elkaar geweest en ik kan hem gewoon echt niet missen. Wil ik ook niet.. Hij is m'n partner en maatje en steun en toeverlaat...alles gewoon.... Maar als je me vraagt , zou je seks met haar willen ? Ja. Zonder twijfel. En die gevoelens ken ik niet van mezelf. Misschien is het inderdaad ook gewoon lust. Al zit ze wel de hele dag in m'n hoofd, maar nu je het zegt... Ik denk veel aan haar, oa wat ze doet, wat haar bezig houdt etc...maar m'n gedachten Zijn grotendeels seksueel van aard.
Dan zou ik inderdaad niet ingaan op die emoties .. Lust is een slechte raadgever en we voelen het allemaal wel eens Maar voor lust alleen is het een te groot risico om alles te verliezen Mss ben je eerder nieuwsgierig naar hoe het zou zijn met een vrouw en heeft zij dat in je los gemaakt Want als je haar zover krijgt om erin mee te gaan en zij ziet het wel als meer dan enkel sex dan heb je ook haar enorm veel pijn gedaan Lust is helaas geen liefde , maar eerder een obsessie Fantaseren kan absoluut geen kwaad, maar zou het daar dan bij houden en niet je hele leven ervoor op z'n kop draaien
Nee , klopt ook. Ik geef je ook helemaal gelijk. Je reactie zet me wel echt aan het denken. Misschien is het lust met een beetje meer. Ik herken dingen van verliefdheid , maar de lust speelt zeker de overhand. Het is misschien een beetje samenhang van beiden. En nee natuurlijk wil ik er niks mee, maar het zou het wel makkelijker maken om het te vertellen indien het echt nodig zou zijn: gewoon open en eerlijk : dat ik geen weerstand kan bieden ... Thanks voor deze eye opener Hoe is het bij jou dan ? Ben wel nieuwsgierig .. als je erover wil vertellen uiteraard
Ja idd, je zet zóveel op het spel. Dat moet je echt niet willen. Je hebt wel een hele lieve, goede vriendin, die (zo te lezen) altijd voor je klaarstaat. Ik zou er luchtig mee omgaan. Het waait vast vanzelf weer over. En tot die tijd; al je verliefde gevoelens naar je vriendin moet je gewoon loslaten op je man (tussen de lakens). Iedereen blij.
Geloof me, ik ben ook in die fase geweest Wat als m'n man me gewoon de toestemming gaf Wat als ik gewoon 1 keer kon ontdekken wat het is wat ze in me los maakt Wat als ik even weg droom en ons samen zie Wat als, wat als, wat als Helaas is de realiteit niet zo rozig en zijn er voor elke actie ook consequenties Grenzen En zolang je hoofd je hart niet vertrouwd zou ik niets ondernemen Het is helaas niet zoals in de film , dat ze je tegen een muur duwt en je passioneel kust We zijn vrouwen , we denken over heel veel dingen na en worden soms gek van onze eigen gedachten Maar net omdat we vaak in ons eigen hoofd zitten gaan we ons dingen voorstellen die er helemaal niet zijn We zien soms wat we willen zien Als je denkt dat het bij haar ook zo is kan je altijd voorzichtig een gesprek met haar aangaan , maar dan zou ik eerst en vooral je partner op de hoogte brengen Mannen vinden bedriegen pas als er effectief iets gebeurd is, niet zoals wij vrouwen van zodra er een gevoel is Hoop dat je eruit komt
Ik heb een soort van enorme verliefdheid gehad op "de beste" vriend van mijn man. Dat was hij toen nog niet, nu wel. Ik heb direct van mijn hart geen moordkuil gemaakt. Heel openlijk mijn man gezegd dat die kerel belachelijk knap vond en leuk. En ik kon er niks aan doen maar als hij bij ons thuis kwam dan ging ik staren (ja sorry man. hij is ook zo knap). Ik heb nog steeds wel een lichte zwak voor deze vriend, maar vlinders zijn er niet meer. Dat weet mijn man ook. Soms maken we er grapjes over. De verliefdheid werd steeds minder. Wij gingen kregen een kind, gingen trouwen. Hij kreeg een super leuke relatie en een kind. Ik heb er nooit wat mee gedaan. Ja, ik heb het die vriend ook een keer gezegd. Toen ik dronken was. En toen heb ik gezegd dat hij me niet mocht uitlachen. Toen zei hij dat het wel een beetje wederzijds was. Maar dat wij alle twee te gek zijn op de man die tussen ons in stond. Die konden wij beide niet missen. En nu? Nu komt ie regelmatig langs en kan ik naar hem kijken zonder te staren ghehe.
O ja: je beschrijft precies hoe ik erover denk. Soms zit ze tegenover me en slaan me gedachten gewoon zo ophol dat ik het haar wil zeggen of nog beter; dat ik haar direct passioneel wil zoenen en wat al niet meer. Pff ze moest eens weten. En bij mij lopen klagen dat mannen zo zijn .. en mocht ik de indruk krijgen dat ze meer wil, dan weet ik zeker dat ik geen nee kan zeggen. Misschien toch maar eens een balletje opgooien bij Mn vent Haha grapje .
Dit inderdaad. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is, maar uiteindelijk zal het gevoel toch minder worden en dan heb je alles over hoop gehaald. Ik zou het trouwens zelf mijn vriend gewoon vertellen, ik denk dat die het wel grappig zou vinden... Succes!!
Haha waarom niet? Ik ken een stel met een polyamorische (als ik het goed schrijf) relatie. 2 vrouwen en 1 man dus Maar dan moet wel iedereen daar zin in hebben. Mij lijkt het een gedoe, ik zou jaloers zijn en daarbij val ik alleen op mannen en mijn man alleen op vrouwen. Dus daar zouden we nooit uitkomen Nee serieus: kap de vriendschap af. Je man zal er anders heel veel verdriet van krijgen. Beter dat jij in je eentje verdriet hebt, dan dat er 3 mensen verdriet hebben. Althans, zo voelt dat voor mij. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik in deze relatie nooit verliefd ben geweest op een ander. Dus ik heb makkelijk praten.
Ik stelde de vraag al eerder, maar kan het niet zijn dat deze verliefdheid een soort reactie is op het feit dat je straks getrouwd bent?
Ja klopt; ik had m gelezen, maar snap niet precies waar je op doelt .. dat ik bang ben om verbintenis aan te gaan ofzo? Want dat is het niet ...
Nee, niet per se bang. En dat je dit echt wilt, dat denk ik ook. Maar dat je toch nieuwsgierig bent naar een vrouw en dat je onbewust misschien denkt dat dit na je trouwen 'niet meer zou kunnen'. Terwijl een relatie of getrouwd zijn in principe hetzelfde is natuurlijk. Ons onderbewustzijn kan rare signalen geven. Ik probeer maar mee te denken, kan best zijn dat dit losstaat van je trouwen.
Hmm ik denk het niet. Mn vriend zegt wel eens voor de grap, "je hebt nu nog tijd, ik wil geen gedoe als we getrouwd zijn" Bovendien ben ik niet nieuwsgierig Nasr vrouwen, integendeel zelfs, het is vooral zij.. ach , hoe dan ook, het loopt wel los. Alvast dankjewel voor jullie reacties. Ik ben blij dat het in ieder geval eruit is, lucht ergens toch wel op ...