Ik denk dat je wel sneller het verliefde gevoel hebt als het toch al niet goed zit. Ja, ik weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen. Als er bij jullie niks aan de hand was zou je misschien denken: goh wat een leuke vent, maar niks meer. Nu laat je (onbewust) dat verliefde gevoel makkelijker toe denk. Hopelijk snap je wat ik bedoel. wil je nog wel sterkte wensen, lijkt mij echt niet makkelijk.
oh zie nu dat ik niet alles gelezen heb, maar dat het wat gecompliceerder is. oei moeilijik, maar denk eerst dat je je huidige situatie/relatie moet kijken hoe het staat, want denk dat dat voor de andere betrokkenen het eerlijkst is. maar het blijft moeilijk....... denk dat je alleen zelf de juiste en enigste beslissing kan en moet maken
Nee maar dan heeft het toch totaal geen toegevoegde waarde voor mijn topic? Ik heb al aangegeven dat het niet zo goed gaat in mijn relatie en dat ik verliefd ben op iemand anders. Ik vraag mij dus alleen af hoe je een echte verliefdheid kan onderscheiden van een "vlucht" verliefdheid zoals ik het maar noem.
Phoe wat moeilijk en respect voor jou dat je het eerlijk gezegd hebt!! Jullie hebben een kindje dus maakt alles ook wat moeilijker. Anders had ik gezegd ga een tijdje uitelkaar en kijk wat je gevoelens doen. Kijk hoe je dan bent en hoe vrij je je voelt, of je je vriend gaat missen of dat je toch weet dat jullie eigenlijk niet meer gelukkig kunnen zijn. Maar met een kindje doe je dat niet zo snel. Je wil je ook op je relatie richten, maar als je de hele tijd aan die ander denkt en jezelf er van moet weerhouden geen contact op te nemen... Kun je dan zeker zijn dat je al je energie in je huidige relatie stopt en hoe eerlijk is dit t.o.v je vriend? Hopelijk komt dit niet verkeerd over.
Aaliyah: Komt niet verkeerd over hoor! Ik vind dat ik het mijn zoontje verplicht ben om er keihard voor te vechten, ik wil niet zomaar opgeven. En ik wil al helemaal niet zo van de één naar de ander stappen. Máár: ik weet gewoon niet hoe ik met deze gevoelens om moet gaan. Zullen ze weer weg gaan? (En dan denk ik meteen: Nee please niet!!! Het voelt zo lekker) Zal het helpen dat ik geen contact met hem heb? Ja ik kan nu al mijn energie in mijn relatie stoppen, maar ik denk alleen maar meer aan hem en het verlangen wordt steeds groter. Dus dat helpt nou ook niet echt!
Oh meid, kan je helaas niet helpen met je vraag.. Maar wil je even veel sterkte wensen in deze situatie, het zal niet makkelijk zijn voor je! Liefs
Gelukkig kwam het goed over. Of het zal helpen zal de tijd uitwijzen denk ik. Je zegt dat je alleen maar aan hem denkt. Denk je dat je op deze manier wel echt kan vechten? En zie je nog wel dingen in je huidige relatie waarvan je denkt dat jullie er samen wat mee kunnen? En misschien ook niet onbelangrijk hoe staat je vriend hier tegenover? Misschien moet je het wat meer tijd geven en echt geen contact opnemen. Misschien dat je er dan ook achter komt of je echt verliefd bent of niet. Als je weer contact opneemt dan wakker je die gevoelens natuurlijk alleen maar aan.
ik denk dat je het antwoord allang zelf weet. Dit zijn van die vragen die je eigenlijk niet aan anderen kunt stellen. Sterkte met je keuzes.
Je gevoellens zullen niet zo heftig blijven als nu, ook niet als je een relatie zult krijgen met deze man. Ook dat nieuwe en spannende gaat er af. Ik zou zeggen laat het een tijdje rusten. Je ziet nu alles door een roze bril en ook deze man is niet perfect en heeft ook zijn slechte kanten.
Aaliyah: Tja dat is het moeilijke, mijn vriend doet alsof er niets aan de hand is en gaat gewoon verder met wat hij altijd al deed. Ik wéét dat dit hem pijn doet maar ik weet niet of dit is om mij of om het feit dat hij het heel erg vind voor onze zoon. Ik weet dat mijn vriend en ik van elkaar houden, maar ik weet niet of het op de juiste manier is. Ik wil het ook absoluut de tijd geven, maar het speelt al zo lang en die gevoelens maken het zo moeilijk. "Gelukkig" zit de andere man heel ver weg en komt hij pas in augustus weer thuis, dus of ik het nu wil of niet: tijd genoeg om met mezelf en onze relatie aan de slag te gaan.
Inderdaad, zo eet hij zuurkool op zijn pizza: BAH! De roze bril valt opzich mee: ik weet donders goed wie en hoe hij is en wat er straks gaat gebeuren. Ik ken hem nu ruim 10 jaar en weet dus goed wie ik voor mij heb. Natuurlijk zal het (in een relatie met hem) ook niet altijd helemaaaaaal geweldig zijn en zal ik hem nog heel anders leren kennen als dat ik nu doe. Maar dat is altijd zo, dat is met iedere relatie zo: je weet eigenlijk nooit wat je kunt verwachten en of het voor altijd is.
Tja tis idd met alles zo..... je weet altijd wat je hebt, nooit wat je krijgt..... en een verandering hoeft niet altijd een verbetering te zijn..... maar, Wie niet waagt wie niet wint.... en zo heb je tig spreekwoorden.. die weer anders beweren..... Tis moeilijk..... ennuhh ben blij met je topic... ook al speelt het hier niet meer..... herken het wel....
Ik heb het helemaal gelezen!!!! Zelf heb ik weleens in zo'n dergelijke situatie gezeten (gelukkig was onze dochter er toen nog niet).. Tussen mijn partner en mij ging het een periode heel slecht!!! mijn zelfvertouwen was ver te zoeken.... Tot die ene in mijn leven kwam!!! Hij was zo leuk en lief.... alle aandacht was er weer speciaal voor mij!!!! Ik kan je uit de grond van mijn hart zeggen dat ik super verliefd was.... Maar het is nooit wat geworden omdat ik toch teveel van mijn vriend hield om bij hem weg te gaan!!!!! Maar nu even over jou: Jij bent absoluut verliefd, dat maak ik uit alles op!! Maar dan komt de vraag wat wil je ermee doen????? Neem je de stap om weg te gaan uit je vertrouwde omgeving en voor de liefde te kiezen of kies je voor minder Passie maar wel vertrouwd?????? Neem de tijd om dat voor jezelf uit te zoeken!!! Suc-6 meid!!!!
Ik hoop dat je eruit gaat komen! Neem je tijd en probeer alles goed op een rijtje te krijgen en te relativeren. Heb je een vriendin met wie je erover kan praten of die er wat objectiever naar kan kijken. Een soort klankbord, zonder dat ze meteen haar mening geeft. Succes .... "If you love something let it go If it comes back to you it's yours If it doesn't f*** it you'll never know"
Toen ik zwanger was van onze tweede is mijn man ook verliefd geworden op een oude liefde van hem... Hij heeft het mij ook bijna meteen verteld. Geen contact lukte hem niet, dan werd het gevoel alleen maar erger. Hij wist ook echt niet wat te doen, er bleek tussen ons vanalles niet goed te zitten (ben heel ziek geweest aan het einde van de eerste zwangerschap, de kleine werd veel te vroeg geboren, en daarna moest ik herstellen, de kleine heeft 3 maanden in het ziekenhuis gelegen, en vervolgens na 8 mnd was ik weer zwanger van de tweede) Wij bleken helemaal niet meer met elkaar te praten (ik zat alleen maar op pagina's over prematuren en mensen die HELLP hebben gehad). Ik ben ooit een weekeinde naar mijn ouders gegaan, maar na 1 nacht daar geweest te zijn ben ik naar huis gegaan omdat we elkaar te veel misten. Het gevoel voor haar is langzaam weggegaan, hij heeft haar beter leren kennen. Ik heb hem de "ruimte" gegeven, het had alleen niet te lang moeten duren. Wij hebben er wel regelmatig over gesproken. Ik heb ook wel degelijk met het besef gelopen dat er een kans in zou zitten dat hij echt weg zou gaan. Maar dan was het voor mij ook wel definitief. Gelukkig voor mij is het dus tussen ons helemaal goed gekomen.
dit lijkt me ook heel moeilijk. ik ben ooit wel eens verliefd geweest op een ander, maar toen was ik nog jonger. we woonden volgens mij net samen? daarvoor was het al. was toen een jaar of 20-21. (en al 4-5jaar samen met mijn vriend toen) die ander was gewoon leuk. werd al rood als ik hem zag en kon ook niet normaal hoi zeggen (als ik er nu aan denk moet ik om mezelf lachen) tussen mijn vriend en mij zat het toen wel goed (hij was er niet vaak, dat scheelt ook) mijn vriend wist hiet ook van. vond het niet zo heel erg, we wisten goed wat we aan elkaar hadden/hebben. zo wist ik vanaf het begin zeker dat ik mijn vriend niet zou verlaten voor hem. dat scheelde ook. ik denk dat je moet nagaan wat je nog voor je vriend voelt? de verliefdheid kan wel overgaan, maar er moet nog wel iets zijn? als dat helemaal weg is is het wel moeilijk. (ik heb makkelijk praten, ik zie mijn vriend 3maanden niet, dus dan ben je wel 'verliefd' als hij terug komt) misschien afstand van je vriend nemen, als is het maar een weekje of een paar dagen? misschien weet je dan beter wat je voor hem voelt. (en dan ook geen contact met de ander) (weet niet of je dat al gedaan hebt?) het is wel heel knap van je dat je aan je relatie probeert te werken en dat je het gelijk eerlijk verteld hebt. dat betekent volgens mij dat je nog wel iets voor je vriend voelt. (bedoel het niet lullig, maar hoop niet dat je alleen voor je zoon bij hem wil blijven?) heel veel succes
Ik heb dr ook wel last van gehad, of het echt verliefd is weet ik niet, maar die gevoelens had ik "vroeger" altijd vrij snel voor iemand. Ik heb er niks mee gedaan en het genegeerd. Na een maand of 2 was het helemaal over. Ik vind het eerlijk gezegd niet raar dat zoiets je kan overkomen, het gaat erom wat je ermee doet.
Heel herkenbaar zit in hetzelfde schuitje en dan nog misschien wel heftiger. Weet wel it's sucks big time!