Vandaag precies 11 jaar samen, waarvan 4 jaar getrouwd. (en dat op de gelukkigste dag van het jaar) Meestal is het alleen houden van, maar soms kan ik toch weer helemaal kriebels in mn buik krijgen hoor! Ik voelde vooral 2 enorme pieken in de weken na de geboortes van de kinderen. Hij is dan extra zorgzaam en lief en geeft complimentjes en ja dan leeft de verliefdheid helemaal op!
Ik heb mijn man in 2007 leren kennen op de kermis en ik vond hem toen heel erg leuk, maar verliefd was ik niet. Ik voelde me wel aangetrokken tot hem, maar die kriebels kon ik niet vinden. We hadden een ontzettende leuke klik samen, konden uren lachen om niets en hadden/hebben de grootste lol samen. Na een paar maanden sloeg dat wel om in verliefdheid. Iedere keer als ik met de trein naar hem toe ging, dan werd ik helemaal zenuwachtig en vond ik het spannend om hem weer te zien. Na 5 a 6 maanden was ik het op en neer reizen door NL (ivm kermis ) helemaal zat en hebben we besloten om te gaan samen wonen. Toen werd ik nog verliefder dan, dat ik al was.... uit eindelijk is dat overgegaan in houden van. Maar ook nu, met sommige moment dan voel ik die zenuwen/kriebels en spanning weer. Als hij een paar dagen weg is of ik... We hebben ook behoorlijk wat ups en downs gehad in onze relatie en we zijn in 2009 ook een keer uit elkaar geweest, maar daarna is het gevoel sterker teruggekomen dan daarvoor! En nu zijn we gelukkig getrouwd en verwachten we onze eerste uk in november
De relatie die ik nu heb met mijn man is niet te vergelijken met hoe het 15 jaar geleden was. 15 Jaar geleden dacht ik dag in dag uit aan hem en keek ik helemaal naar de dagen uit dat ik hem weer zag. Dat is in de tussentijd verandert we zijn samen gaan wonen, trouwen, kindje. Dus je hebt ook nog heel wat andere dingen aan je hoofd, dan 15 jaar geleden. En je bent natuurlijk heel veel van elkaar gaan houden, je weet steeds beter wat je aan elkaar hebt door de dingen die je meemaakt in die tijd. Maar laatst was hij 5 dagen naar een beurs en dan voel je je wel heel alleen en het moment waarop hij thuis moet komen, sta ik net zoals 15 jaar geleden vol spanningn en vlinders op hem te wachten. Dus het wordt inderdaad houden van, maar van tijd tot tijd nog steeds wel vlinders.
Hij geeft me nog steeds vlinders! Dus ben zeker verliefd en houd van hem met heel mn hartje... Ik hoop niet dat de verliefdheid ooit overgaat. Het is dan meer gewenning dan houden van denk ik... En ach hij hoeft me echt niet elke dag vlinders te bezorgen (al doet hij dat nu nog wel) Maar ik moet zeker de vlinders wel houden zo nu en dan, anders raak ik snel uitgekeken op iemand...
Mijn verliefdheid is ook over gegaan in houden van, maar ik krijg nog wel vaak de kriebels van mijn man, als hij ergens binnenkomt bijvoorbeeld
Beide. Ik ben nog steeds verliefd en houd van hem. Ik kan dus niet vertellen wanneer de verliefdheid over gaat. Bij vorige relaties wel. Dan vond ik diegene niet meer aantrekkelijk. Maar dan hield ik ook niet van ze.
de verliefdheid van het begin is zeker niet meer zo aanwezig. En dan bedoel ik de zenuwen, de kriebels, het wachten naast de telefoon, niet kunnen eten, zwijmelend naar zijn foto kijken, doen alsof het allemaal wel meevalt, jullie weten het wel (ik was 17 toen ik voor de 2e keer wat kreeg met mijnnuman) Naar mate de relatie vorderde werd het wat stabieler en onvoorwaardelijker. De rust kwam met de liefde. En de liefde groeit nog steeds. Maar soms, soms zijn daar weet de kriebels, en dat is heerlijk. Maar niet meer dat onzekere. Dus ja, hier heeft de liefde de verliefdheid verslagen
Mijn man en ik zijn nu 15 jaar samen waarvan 10 jaar getrouwd. Zo heftig als de eerste jaren de vlinders rondvlogen, is dat natuurlijk niet meer. Ik hou zielsveel van hem, maar soms, en dat kan door vanalles komen, schiet er nog weleens een gevoel van verliefdheid doorheen bij mij. Dat kan komen door een romantisch etentje samen, een nieuw shirt wat hem goed staat of gewoon simpel blij en dankbaar zijn dat hij er weer is als ie thuiskomt. Heb dit niet wekelijks maar denk gemiddeld zo eens per maand.
ja verliefd zijn is over gegaan in houden van, soms dan zegt hij bepaalde dingen of kijkt ie met een blik dat ik toch weer die kriebels voel.
Na 9 jaar is de hevige verliefdheid van het begin er idd wel vanaf maar ik kan soms nog steeds vlinders krijgen van bepaalde dingen hoor. Als hij lekker ruikt, een t-shirt wat hem goed staat of als ik hem gewoon weleens zit te bekijken..
mmm echt zoals in het begin verliefd zijn nee dat is er niet meer... we zijn nu 8 jaar samen dus is ook wel logisch.. Maar ik hou ontzettend veel van hem en er is een ander soort gevoel voor in de plaats gekomen.. Net zo`n liefde die je voor je kinderen kunt voelen, die onvoorwaardelijke maar dan wel iets minder...tja je kinderen is toch iets anders he
onder verliefdheid versta ik de hele dag met je hoofd in de wolken, kunnen leven van de liefde, het alleen nog over die persoon hebben, alleen maar aan hem denken, kriebels in je buik wanneer je hem ziet, blozen wanneer hij zegt hoe mooi hij je vind, etc etc. hier is het geen echte verliefdheid meer, dat is overgegaan in houden van, tuurlijk heb ik hem altijd in mijn hoofd, maar ik krijg niet meer de vlinders in mijn buik wanneer ik weet dat hij uit zijn werk naar huis komt, en we samen op de bank ploffen, het is niet meer steeds hele dagen bellen en smsen om elkaar te zeggen hoe lief leuk en schattig we elkaar vinden, wel is het zo dat aan elke relatie gewerkt moet worden, je moet er zelf dingen voor doen om het leuk en spannend te houden, en zo doen wij regelmatig iets leuks waarbij je wel weer even vlinders in de buik krijgt, ik ben nu 5 jaar samen met mijn man ik hou zielsveel van hem, en met vlagen weer even het gevoel van "toen " maar nog echt hoteldebotel verliefd... Nee dat zit er niet meer bij
Er is volgens mij bewezen dat dat stofje in je hersenen dat ervoor zorgt dat je verliefd bent maximaal 2 jaar aangemaakt wordt. Wij zijn nu 6 jaar samen en ik ben niet meer verliefd. Ik houd wel intens van mijn man. Bij vlagen wil ik in hem kruipen, en ik kan heel trots zijn dat hij bij mij hoort. Ik zou niet meer zonder hem kunnen, ik ben volwassen geworden met hem en we zijn voor mijn idee in elkaar verstrengeld. Dat is voor mij liefde, en liefde is wat mij betreft nog mooier dan verliefd zijn.