Alweer 1 maand geleden, dikke knuffel. Dat zware en goede dagen elkaar afwisselen herken ik heel erg. Op een gegeven moment overheersen de goede dagen gelukkig steeds meer maar de dagen vol verdriet, waarop alles zwart is en je het even niet meer ziet zitten zijn zo afschuwelijk. Die pijn in je hart is soms niet te doen. En waarschijnlijk ben je met veel dingen in je hoofd bezig: het verdriet om het verlies van jullie kindje en tegelijkertijd de spanning en onzekerheid wat de toekomst zal brengen. Hoop dat het snel 4 december is zodat jullie meer weten en zekerheid hebben. En hoop natuurlijk met goed nieuws.. Superknap dat je weer even naar je werk gaat. Idd lekker beginnen met een kopje koffie en als dat goed is weer rustig aan beginnen, maar geef jezelf ook de toestemming om dat nog niet te doen he, mocht koffie drinken je zwaar vallen. Sterkte met alles meid! Denk aan je
Hoe gaat het nu met je? Ging het koffie drinken op het werk en ben je alweer begonnen of nog echt niet aan toe? Bij ons is het vandaag een maand geleden, ik denk nog niet aan werken.. Ben nog veel te emotioneel en moe. Dus ik vind het erg knap van je als jij dit al kan met alle moeilijke momenten en de onzekerheid voor 4 december.
Hoi meiden. Ook ik ben onlangs (eind september) bevallen van onze zoon die toen 21 weken oud was. Ik moet zelf ook echt nog niet aan werken denken eerlijk gezegd. Ben dan ook benieuwd hoe het jou is bevallen Joybas. Ik zie ook erg tegen de feestdagen op.. Herken het Daisy, met name emotionele. En dat ik, terwijl ik normaal juist van sociaal contact hou, me nu juist afzonder of als een soort apathische alien voel tussen anderen :S. En ik weet niet eens of ik moeite wil doen om weer in de gewone mensen wereld te passen.
Heel erg veel sterkte...nog zo'n mooi sterretje aan de hemel erbij. Maar zo oneerlijk, de hemel zou inmiddels toch wel genoeg sterretjes moeten hebben