Hoi allemaal, Ik heb een voor mijn gevoel serieus probleem. Toen ik zwanger was van mijn dochtertje heb ik erge bekkenpijn gehad waardoor ik met 24 wkn gedwongen was -gedeeltelijk- thuis te gaan werken. Dit was bij een andere werkgever dan waar ik nu werk. Nu heb ik weer bekkenpijn en vanaf vorige week serieuze pijn en heeft de fysio aangegeven dat ik het beter rustiger aan kan gaan doen. Ik werk van 's ochtends tot 's avonds laat ivm reis-werk-afstand, maar merk gewoon dat de koek een beetje op is aan het eind van de dag. De fysio zegt dat ik iedere 2 uur, 10 min. plat moet en tot 15.00u moet werken. Maar ik ben hier helemaal niet aan toe! Bovendien betwijfel ik of de pijn minder wordt hierdoor. Toen ik zei dat het na de bevalling toch weer allemaal goed zou komen gaf ze aan dat het herstel behoorlijk langer kan duren en ik het wel serieus moet nemen. Probleem is echter, ik heb nu een andere werkgever én moet de kost verdienen thuis. Er is mij dus alles aan gelegen om zo lang mogelijk door te gaan en een goede indruk achter te laten op mijn werk, aangezien ik ook al zo'n tijd met verlof ben. Ik zie er m.a.w. verschrikkelijk tegenop om het te vertellen. Ik weet dat mijn werkgever de ziekteuren doorbetaald krijgt, maar mijn werk is redelijk onvervangbaar, andere mensen kunnen dat niet zomaar overnemen. Mijn vervanger tijdens het verlof is nog niet geregeld, dus ook daar kan ik nog niet op terugvallen. Ik weet zeker dat de reactie niet positief zal zijn, hoewel ze ook weinig keus zullen hebben en omdat ik dus kostwinner ben ben ik ook vreselijk bang dat ze me niet meer zien zitten na mijn verlof. Daarom werk ik dus hard en probeer ik alles zo goed mogelijk achter te laten. Waarschijnlijk ongegronde zorgen, niets wijst erop dat ze me kwijt willen, maar toch wel datgene wat me het meeste bezighoudt nu. Ik moet het gesprek over mijn bekken aangaan, maar heb geen idee hoe ik dit het beste aan kan pakken, zie er zo verchrikkelijk tegenop! Ik wil helemaal niet minder werken! Alvast bedankt voor je evt. reactie!
Ik denk dat je hoe dan ook minder moet gaan werken! Beter minder werken, dan over een 3 weken helemaal niet meer kunnen werken! Vertel het gewoon en zeg dat je het zelf ook ontzettend rot vind, maar dat je hoopt dat je op deze manier het tot je verlof vol kunt houden.
ja het is moeilijk he!! Ik zou gewoon eerlijk zijn en zeker vertellen dat jij het heel erg vind maar dat het niet anders is. succes en sterkte met je bekken. Tip: ik ga naar een bekkenspecialist die werkt volgens cecile rost, werkt echt zoooooo goed, bijna geen last meer!
Er zit maar één ding op, en dat is open kaart spelen op je werk. Neem je klachten alsjeblieft serieus; dat je de eerste keer van je pijn af was na de bevalling zegt niet automatisch dat het nu weer zo goed zal gaan. Sommige vrouwen houden nog heel lang veel pijn, zeker als ze zich te weinig in acht hebben genomen tijdens de zwangerschap. Vertel het gewoon aan je werkgever, ongeveer zoals je het hierboven ook doet. Dan wordt het wel duidelijk dat je helemaal niet minder wílt werken, maar dat je wel móet. En probeer vervolgens met je werkgever te zoeken naar praktische en haalbare oplossingen. Niemand heeft er iets aan als jij over een paar weken helemaal uitvalt!
Bedankt voor jullie reacties, gisteren heb ik een gesprek gehad! Niet met mijn direct leidinggevende, want die is er een weekje niet maar met een andere leidinggevende hier. Ik heb hem precies uitgelegd dat ik het zelf ook niet zie zitten maar ook niet weet hoe het loopt én dat de fysio heeft gezegd dat ik het wel serieus moet nemen. Hij had er begrip voor, maar wat ik al verwachtte is dat het natuurlijk niet makkelijk is hier omdat mijn werk niet eventjes kan worden overgenomen. Ik heb aangeboden wel gedeeltelijk dingen thuis te willen doen maar daarmee kan ik de ziekte-uren dan niet helemaal goedmaken. M.a.w. ik heb aan alle kanten mijn goede wil getoond, maar kan niet negeren dat ik zoveel pijn heb. Wel was hij heel begripvol gelukkig! Maar we wachten even met actie ondernemen tot mijn direct leidinggevende terug is, zodat we dan gezamenlijk tot een oplossing kunnen komen. Brrr wat baal ik hiervan, ik wil gewoon werken, maargoed, ik mag de signalen niet negeren... bedankt!
Cecile rost inderdaad ken ik ook. (zelf therapeut) Resultaten zijn vaak best heel goed. Is je fysio gespecialiseerd in bekkenklachten bij zwangerschap? Anders eens kijken of er iemand in de beurt is die dat wel is. Rust is namelijk niet altijd de beste optie. Dit is natuurlijk geen vrijbrief om dus maar door te gaan, begrijp me goed. ALs je therapeut geen specialist is zoek eens op deze site. Bekkentherapie.nl - Bekkeninstabiliteit Bekkenpijn Met gerichte oefeningen kun je soms veel klachten verminderen. Succes Chantal
Txs ja heb een gespecialiseerde bekkentherapeut én het boek van Cecile Rost aangeschaft toen ik al 10wkn zwanger was. Ze schrijft natuurlijk ook niet alleen rust voor, maar stelt wel voor eerder van mijn werk te gaan om 15.00u (ik maak dagen van 's morgens 7 tot 's avonds half 7 op het moment, incl. reistijd). volgende week heb ik verdere gesprekken op mijn werk! Dank voor je reactie!
Fijn Zarah dat je alles goed op de rit hebt. Je doet er zelf alles aan, luister dan ook goed naar je lijf!! Sterkte en succes Chantal
Goed dat je het gesprek bent aangegaan! Ik kan me alleen maar bij de rest aansluiten. Denk aan jezelf, en luister naar je eigen lichaam. Zelf heb ik alleen ervaring met 1 zwangerschap. Met 14 weken begonnen met pijn in mijn bekken, met 16 weken voor 50% in de ziektenwet en met 20 weken volledig. Ik heb vreselijk op kantoor zitten te janken dat ik niet de ziektenwet in wilden, maar dat ik wilden werken. Ook voor mij was het lastig om vervanging te regelen. Toch ben ik erg blij dat ik de ziektenwet in ben gegaan, en alle rust heb genomen. Hoe verder ik in mijn zwangerschap kwam, hoe minder ik kon. Nu een jaar later voel ik mijn bekken nog steeds regelmatig. Ik kan (nog steeds) niet een dag winkelen, en nu mijn dochter zwaarder word, word het tillen er ook niet makkelijker op. Ik moet iedere dag keuzes maken "of"/"of" en niet "en"/"en". Dat gaat nog steeds niet. Gelukkig gaat het nog steeds met kleine stapjes vooruit, en mij hoor je niet klagen. Ik wil niet weten hoe het nu met mij zou zijn gegaan, als ik toch was gaan werken. Succes met het gesprek met je eigen leidinggevende. Blijf aan jezelf denken. Je hebt maar 1 lichaam, en daar moet je het de rest van je leven mee doen.
Mag ik ook hier even mijn verhaal plaatsen? Hallo allemaal, ik ben nieuw hier en zal me even voorstellen. Ik ben een jonge vrouw van 28, moeder van een 3 jarige peuter en momenteel 21 weken zwanger. Ik werk 24 uur per week, verdeeld over 3 hele dagen op kantoor en zit de hele dag achter mijn bureau. Nu heb ik sinds een paar weken vervelende rug en bekken klachten waardoor ik me een aantal keren heb ziekgemeld. Ik heb toen ook meteen de fysio ingeschakeld waar ik al snel terecht kon en waar ik nu nog steeds 2x per week onder behandeling ben. Inmiddels ben ik weer beter gemeld en heb ik zelf het voorstel gedaan halve dagen te werken. Mijn werkgever ging hiermee akkoord, mits we per dag bekijken hoe het gaat (aangezien ik ook fysio heb) en dat we per dag bespreken of ik de volgende dag een halve dag of meer uren werk. Do 7 apr. heb ik een afspraak bij de bedrijfsarts. Mijn manager (vrouwelijk en zelf ook moeder) vind dat ik eerder moet, maar heeft denk ik niet kunnen regelen dat ik eerder terecht kan. Zij streeft ernaar mij weer voor meer uren of zelfs hele dagen aan het werk te hebben voordat ik naar de arbo moet. En als ik met 1 of 2 paracetamols wel een hele dag vooruit kan, zou ik dat moeten doen vind ze. Ze lijkt me ook niet echt te geloven wanneer ik zeg dat ik na een ochtend werken gewoon pijn en last heb. "wat voel je dan precies" vraagt ze en kijkt me dan aan alsof ik overdrijf en het allemaal dus wel meevalt. Kijk ik verga niet van de pijn, maar een halve dag is genoeg en ik heb dan nog genoeg energie over om mijn huishouden bij te werken en voor mijn kindje te zorgen en natuurlijk pak ik mijn rust wanneer dat kan. Zij redeneert ook zo van ok je werkt vandaag een halve dag, morgen krijg je fysio en de dag erna kun je dan wellicht meer dan een halve dag werken en je kunt altijd nog naar huis gaan als het echt niet gaat. De fysio vind dit nogal onrealistisch en heeft ook zoiets van je werkt toch gewoon, alleen dan halve dagen. Het is geen onwillendheid, maar mijn gezondheid en dat van de baby staat voorop en ik wil niet straks met de ellende zitten door nu hele dagen te gaan forceren. Daarbij komt ook dat ik over 2,5 mnd vakantie heb en daarna verlof. Dus zo lang werk ik niet meer, en mijn werkgever komt echt niet in de problemen als ze mij halve dagen hebben. Sorry voor het lange verhaal, maar begrijpen jullie een beetje wat ik bedoel? Iemand advies of tips hoe ik mijn manager en straks ook de bedrijfsarts kan overtuigen en kan bewijzen dat ik echt pijn heb?
het valt me op dat er mensen zijn die heel makkelijk omgaan met bekkenproblemen zo van ow dat is na de bevalling toch over let wel dit is niet altijd zo Bij mij op het werk ook eentje dara werd van alles aan gevraagd want zij had het ook gehad en ik me maar verdedigen Ik ben met 17 weken kreeg ik 1 dag voor mijn vrijgezellenfeest de 1e pijn mijn bruiloft ging redelijk was toen 21 weken en de 3 weken erna vakantie en de laatste week kon ik niets meer ging kapot, daarna gaan werken wel al afgesporken dat ik halve dagen in de ochtenden zou gaan werken mijn therapeute bekken gericht zei ook iedere 2 uur gaan liggen 10 minuten en ik eigenwijs niet doen, na een halve week kon ik de auto al niet meer uitkomen en ben dus met 24 weken thuis gekomen al die tijd geprobeerd zoveel mogelijk in beweging te blijven want een heleboel mensen zeiden blijven bewegen stilzitten is niet goed teveel rust is niet goed. en wat heb ik er mee bereikt dat het na de bevalling veel erger is geworden en ik niet meer kon lopen de eerste 6 maanden niet volledig zelf voor mijn zoontje kon zorgen niet met hem kon wandelen, helemaal niets iedere dag op bed lag en uiteindelijk 40 kilo ruim aangekomen ben van het stilzitten en de medicatie die ik heb gehad, Uioteindelijk in een revalidatiecentrum terecht gekomen daar alles opnieuw geleerd beginnend met lopen en ademhalen maar ook tillen en bukken en alles inmiddels kan ik zeggen dat ik ontslagen ben uit de kliniek, en dat ik ook al redelijk hersteld ben, gaat echt goed kan ik zeggen maar man man mijn zoontje is bijna 15 maanden en ik ben nu pas 12 uur per week aan het werk op therapeutische basis. dus alsjeblieft bekkeninstabiliteit kan doorslaan na de bevalling en wat ik heb geleerd tijdens de revalidatie neem die rust zegt je therapeut iedere 2 uur 10 minuten doen zodra het beter gaat kan je naar iedere 2,5 uur ik ben begonnen met ieder half uur een 10 minuten plat en zit inmiddels op iedere 6 uur 10 minuten plat en sla hem nu soms ook over dit voel ik wel hoor als ik dat doe dus niet te vaak. en vorige week heb ik voor het allereerst 3 kwartier kunnen wandelen en zelfstandig naar het voetbalveld kunnen gaan om een wedstrijd van mijn man te zien. dus wees voorzichtig
Hopelijk ga je eruit komen met je werk.. toevallig plaatste ik een paar weken gelezen een gelijk berichtje.. Op advies van de Fysio moest ik 50% gaan werken.. Helaas is dit op mijn werk niet goed opgepakt.. Ze willen me niet ziek melden voor de helft. En omdat ik parttime werk moet ik mijn uren nu gaan spreiden.. Tuurlijk kan ik mij 100% ziek melden en dan daarna wel verder zien maar dan heb ik in december geen baan maar... Sterkte ermee! En hopelijk werken ze op je werk mee.
Mamalijntje misschien heb je die baan in december ook niet meer maar wel blijvende bekkenpijn.. Het is maar wat je het je waard is. Banen zat , bekken heb je er maar 1 van !
Juudje nee er zijn geen banen zat.. Kindjes moeten ook te eten krijgen.. Is soms gewoon niet anders..
je mag niet ontslagen worden tijdens je zwangerschap, ook al is het een reden buiten je zwangerschap om. Net als tijdens ziekte, ze hebben de plicht je tot de laatste dag van je verlof in dienst te houden. Als je een contract hebt voor onbepaalde tijd, moeten ze je uiterlijk een maand voor het werkelijke ontslag mededelen dat ze dat willen doen. Wat dat betreft ben jij als werknemer behoorlijk beschermd. je moet je lichamelijke klachten wel heel serieus nemen, dat is belangrijker dan je werk, hoe dan ook! Ook al maak je je zorgen, vanwege je contract, je lichaam moet echt voorop staan. Gewoon aangeven hoe het erbij staat en afspreken hoe nu verder. je kan eventueel de arbo-arts alsvast inlichten over de situatie. Die moet uiteindelijk beslissen of je wel of niet geoorloofd ziek thuis mag zitten of eventueel gedeeltelijk.
Weet je soms denken mensen er heel makkelijk over maar iedereen is vervangbaar zeg ik altijd maar, Ik heb het wel gedaan mezelf 50% ziekgemeld en vervolgens 100% dit zou beiden niet mogelijk geweest zijn maar ik vond het belangrijker de gezondheid van mij en ik wil niet weten waar ik was geweest als ik dat niet had gedaan, nu ben ik er goed mee weggekomen maar heb op het randje gezeten als ik nog een maand langer door was gegaan zonder dat iemand me serieus nam war ik voor heb moeten vechten dan was ik voor altijd in een rolstoel beland en weet je degene die achter me stonden waren arbo arts en uwv uwv doet hier zeker wel voorzichtig mee dus ik zou altijd wel denken aan jezelf
wat een helse pijn is dat bekkenpijn, oh ik had uitstraling naar mn dijbenen. Kon nog geen 100 meter meer lopen op het laatst. En auto rijden is helemaal geen pretje meer kon de auto niet uitkomen. Mn baas heeft me naar huisgestuurd, zat huilend achter mn buro van de pijn. Ik wilde net als velen niet opgeven ben toch niet ziek ben zwanger. Mijn fysio had al weken geroepen doe wat rustiger aan en neem meer rust. Toen ik eenmaal thuis zat en alles zelf kon bepalen ging het stukken beter. Hoop dat je eruit komt met je werkgever.