Ik zou wel eens willen horen wat een professional er over te zeggen heeft en niet een grote groep zeer verhitte mama's (het is ook zo warm) Ik lees wel dat er erg veel dingen door elkaar heen gehaald worden en bij elkaar geraapt. Ik kan iedereen het boek "The midwife is here!" van Linda Fairley aanraden. 43 jaar verloskundige en 43 jaar bevallingshistorie (UK dat wel). Ik hoop in november weer fijn thuis te kunnen bevallen en zo niet dan ga ik naar het ziekenhuis want er zit een verschil tussen zwanger zijn (niet ziek) en complicaties (wel "ziek")
Ik heb het vonnis gelezen en daar stond specifiek vermeld dat de vrouwen zich onprettig voelden bij de begeleiding in het ziekenhuis. De eerste vrouw (tweeling waarvan 1 in stuitligging) was 2maal eerder in het ziekenhuis bevallen en had daar erg slechte herinneringen aan. Dat vind ik dus erg zorgelijk, want dan had een en ander voorkomen kunnen worden door betere (na)begeleiding. Als ik de gynaecoloog van die vrouw was zou ik ook kritisch naar mezelf kijken hoe dit mogelijk te voorkomen.
In Nederland heeft ze de luxe om dan naar een andere arts of zkh te stappen. Er zijn artsen die bij een meerlingbevalling te snel een ks willen uitvoeren, maar dat zijn beslist niet alle gynaecologen. Ik ben door 3 verschillende gynaecologen begeleid, en alle 3 waren van plan om bij mij in eerste instantie te gaan voor een natuurlijke bevalling, tenzij het niet verantwoord zou zijn. Bij mij op de kamer lag een tweelingmoeder waarbij 1 baby groeiachterstand had. Ze heeft meerdere malen gesprekken gehad met artsen omdat ze haar wilden overtuigen om natuurlijk te bevallen. Ze vroeg om statistieken mbt vergelijkbare bevallingen, die werden gebracht. Ze vroeg om gesprek met een kinderarts en neonatoloog vooraf, die kwamen aan haar bed. Uiteindelijk hebben alle artsen haar besluit gevolgd, want er was geen medische noodzaak en dan beslist de ouder. Ik vind het eng als ouder zelf gaat beslissen wat wel of geen medische oorzaak zou zijn...
Ik vind het in het geval van die vrouwen ook belachelijk dat ze ondanks alles toch voor een thuisbevalling kiezen. Volgens mij is iedereen het op dit topic tot nog toe ook over eens. Waar ik op reageerde was het feit dat jij aangaf dat vrouwen van nu het over trauma's hebben als er iets niet volgens het perfecte plan gaat. Wat die kennis van mij is overkomen, komt niet zo vaak voor, maar wat zij aangeeft is niet de zware bevalling het 'trauma', maar het totale gebrek aan uitleg, steun, zorg en aandacht. Dat komt ook voor bij veel minder zware bevallingen. Bovendien als jij zelf een trauma over hebt gehouden aan de zorg in het ziekenhuis, dan denk je ook niet meer dat het ziekenhuis de beste zorg kan bieden. Deze vrouwen dacht misschien wel dat zij in het belang van hun kind handelden door thuis te bevallen. Maar, ik heb helemaal niet gelezen waarom deze vrouwen persen thuis wilden bevallen, dus misschien is er wel helemaal geen sprake van trauma's of iets dergelijks. Goede begeleiding is gewoon erg belangrijk, hoe je bevalling ook verloopt. Als het mogelijk is luisteren naar de wensen van moeder en als het niet kan ook steun/uitleg/begeleiding bieden. Sommige ziekenhuizen zijn daar heel goed in, anderen veel minder.
Sja - ik vind dat de ziekenhuizen wss onterecht de boeman worden toegespeeld soms. Waarom voelde ze zich onprettig? Was het omdat er niet aan haar wensen werd gedacht en waren die aanpassingen terecht of niet? Of vond ze het zelf relaxer als ze thuis zou bevallen? kan allemaal, maar dan nog zet je je eigen belang even opzij voor de gezondheid van je kind. En daarbij ... dan ga je naar een andere gyn. Er staat niets in, en overigens vind ik nog steeds geen reden om een vreselijk risicovolle bevalling dan alsnog maar thuis te doen. Ja, ik geloof zomaar dat in sommige gevallen artsen (in zijn algemeenheid) wellicht wat socially challenged zijn (vaak genoeg meegemaakt), maar in het belang van je ongeboren kind intereseert het me niet hoe iemand mij aanspreekt (eerlijk gezegd) of wat ik van iemand vind en in hoeverre mijn misschien zorgvuldig gepland bevallingsplan wordt gevolgd. Zolang mijn kind maar gezond is. Daarom denk ik dat vrouwen zich soms zo vreselijk een trauma bijna aanpraten door echt iedere milimeter van hun bevalling perse op hun manier te laten plaatsvinden en de controle willen houden. Ik ga zelf wss met een minimaal bevallingsplan de bevalling in. Had van het hele bestaan niet geweten als ik het hier niet eerst in een topic had gelezen. Maar die wensen zullen meer betrekking hebben op borstvoeding, mijn man in geval van spoed (dus dat hij meegaat met de kleine) en iets over stamcellen (als we daar voor gaan kiezen). Maar verders ... wil ik dat het kind geboren wordt en hoe ... dat zal me nou eens echt niet boeien ...als het maar gezond is. Ik zeg totaal niet dat trauma's niet bestaan overigens. Ik kan me goed voorstellen dat wanneer je een marathonbevalling hebt gehad, met alle mogelijke complicaties van dien, ja ... maar een trauma oplopen omdat iemand nou toevallig niet je plan naar de letter heeft gevolgd? Nee, daar kan ik helemaal niets mee persoonlijk. Let is go ... miljarden vrouwen voor je zijn bevallen, en de overgrote meerderheid heeft dat overleefd ... geen reden tot paniek denk ik dan.
Bolkje, ik had het niet over jou persoonlijk maar je schetste een beeld waarom je geen vertrouwen zou hebben in het ziekenhuis. Discussie ging over hoogrisicogevallen en als jouw argumenten dan een reden zouden kunnen zijn voor deze vrouwen om toch thuis te bevallen dan vind ik dat gestoord. Deze vrouwen vonden zichzelf en hun ideaalbeeld belangrijker dan hun kinderen. Zeer triest.
Ja, en je linkje hierboven van een geplaatst opiniestuk op een blog van twee moeders dateert ook uit 2010, dus wat is nu je punt, beste Lies? Ik heb dat onderzoek van het VUMC gelezen, maar dat gaat helemaal niet over babysterfte. Het gaat over ernstige complicaties van vrouwen die thuis bevallen vs vrouwen die gepland in het ziekenhuis bevallen, waarbij de auteurs benadrukken dat de kans op ernstige complicaties sowieso klein is en dat hun bevindingen alleen significant zijn voor vrouwen die al eerder zijn bevallen. Onder het begrip 'ernstige complicatie' vallen opname op de intensive care-afdeling, een gescheurde baarmoeder, ernstige zwangerschapsvergiftiging en een grote bloedtransfusie. BABYSTERFTE is in het onderzoek waarnaar jij refereert helemaal niet meegenomen! Het heeft trouwens niks met mijn 'standpunten' te maken, het gaat om vaststaande feiten en cijfers (resp. hoger babysterftecijfer bij thuisbevallingen dan bij ziekenhuisbevallingen).
Bedankt voor je extra uitleg. Ik was eerlijk gezegd best geschrokken van jouw opmerking en had het idee dat ie wel naar mij persoonlijk gericht was... Ben blij dat het in elk geval rechtgezet is. Lijkt me trouwens dat het ideaalbeeld toch altijd zou moeten zijn dat er aan het eind van de bevalling een gezond kindje is, en niet dat de bevalling zelf nou zo'n geweldige ervaring is. Want het lijkt me dat je, net als dat ze zeggen dat je de pijn vergeet, dat ook de eventuele prettige gevoelens tijdens de bevalling in het niet vallen bij het zien van je kindje
ben ik met je eens en daarom verwijt ik de vk nog het meest dat ze geen contact heeft gehad met de begeleidende gynaecologen. Als je niet weet dat een vrouw niet in het ziekenhuis wil bevallen ivm eerdere ervaringen of omdat ze haar bejegening niet prettig vindt, dan krijg je als arts ook niet de kans om het te corrigeren. Dat vind ik deze vk het meest te verwijten. Ze had veel meer kunnen doen om de communicatie tussen ziekenhuis en patiente te verbeteren. Ze had mee kunnen zoeken naar een ziekenhuis dat meer openstond voor de wensen van deze vrouwen. En die zijn er ook. Het is in veel ziekenhuizen helemaal niet standaard om met 37 weken ingeleid te worden bij een tweeling. De vk had veel meer kunnen doen om deze zorg voor patientes bereikbaar te maken. Er komt hier trouwens regelmatig langs dat je in het ziekenhuis aan coassistenten wordt overgelaten. Dat is niet waar. Als alles goed gaat kan het zijn dat je geen gynaecoloog ziet, maar alleen een klinisch vk of een arts-assistent. Het verschil tussen arts-assistent en coassistent is dat de laatste nog geen arts is en de eerste wel. Als je wordt begeleid door een arts-assistent is deze meestal in opleiding tot gynaecoloog en deze moet in voorgeschreven gevallen overleggen met de gynaecoloog of deze erbij roepen. Hoe veilig alles is heeft vooral met de communicatie en sfeer te maken. Als een assistent het gevoel heeft dat hij/zij altijd terecht kan igv twijfel zal jouw bevalling veiliger zijn dan wanneer er weinig ruimte is voor vragen en veel hierarchie. Dat is ook het probleem bij de risico's bij thuisbevalling. Als er een slechte verstandhouding is tussen de vk en de gynaecologen dan is er een veel groter risico, dan wanneer beide partijen met respect naar elkaar reageren
Ik denk dat we het allemaal wel met elkaar eens zijn hoor. Wat je eerdere ervaring ook was geeft nog geen reden om stronteigenwijs te zijn en dan willens en wetens toch thuis te bevallen. Ze lieten de gyn in de waan.. Zo stom.
Wat ik me afvraag he Wbt de baby sterfte. In België loopt men standaard bij een gynaecoloog en bevalt men vrijwel altijd in het zh onder begeleiding van een gynaecoloog. Toch is de baby sterfte daar het hoogste van Europa. Waar ligt dat dan aan?
ja inderdaad, ik bedoel je doet toch alles maar dan ook alles om je kindje gezond ter wereld te brengen ?? ik snap die ouders niet hoor...ik ga thuis bevallen maar als mijn verloskunde zegt Meid we moeten naar het ziekenhuis..Dus echt wel dat ik ga he...
Dat opiniestuk, beste zogelukkig, refereert aan jou zgn feiten uit het artikel van jouw o zo betrouwbare bronnen uit 2010. Getverderrie, wat moet je toch ontzettend veel geduld hebben bij jou om niet lelijk te gaan doen. Wat kun jij een ander op een verevelende manier (proberen) te kakken te zetten. En dat terwijl jouw "feiten" nergens op slaan en je alleen maar zoekt naar dingen die jouw mening moeten bevestigen. Om netjes te blijven, wat me steeds moeilijker afgaat tegenover jou, reageer ik NIET meer op jou.:x
Hmm.. lees al een paar dagen dit topic mee, en heb ook de uitspraak van de tuchtrechter gelezen. Wat ik me dan nu afvraag, tussen alle discussie over wel of niet (poli) klinisch bevallen is het volgende: In de gevallen die behandeld werden heeft de vrouw zelf de gyn NIET op de hoogte gebracht van het willen van een thuisbevalling en de gyn is er 'vanuit gegaan' dat ze dan dus maar in het ZH bevallen...? Heh? Je vráágt zoiets toch?? Naar mijn idee (maar ik heb geen ervaring, dus don't shoot me when I'm wrong) als de gyn het wel gevraagd had, hij/zij misschien nog van te voren had kunnen ingrijpen/inpraten op de betrokken vrouw? Áls ik eenmaal zwanger zou zijn heb ik juist de wens in het ZH te bevallen, ook omdat het ZH hier zo'n 20/30 minuten rijden is, en ik eerlijk gezegd al die commotie niet thuis zou willen hebben! Wat is er prettiger dan alle handen die je nodig zou hebben dichterbij te hebben dan wanneer je thuis bent? (even uitgesloten dat een VL óók een hoop acties kan ondernemen) Ik zou een andere omgeving juist heel erg prettig vinden! Maar ik associeer nogal veel dingen met elkaar en daarom zou ik het juist onprettig vinden om in mijn eigen bed te moeten bevallen! *mening* (en, in het geval het NIET zou kunnen, vanwege een snelle bevalling etc, dan is ook geen man overboord, maar de keuze van te voren maken? Ja, graag! Liefs,
Nou ja zeg, doe niet zo agressief! Omdat je geen gelijk hebt? Ik geef jou een zeer degelijke bron ja, beetje raar dat je die gaat bagatelliseren. Snap ook niet dat je er een wedstrijd van maakt, ik wil niks winnen hoor, geef alleen feiten. Maar ga er verder ook geen woorden aan vuil maken. De feiten liggen er, klaar.
Perinatale Audit | Perinatale sterfte Oorzaken Ongeveer 85% van de perinatale sterfte hangt samen met aangeboren afwijkingen, vroeggeboorte, laag geboortegewicht en een slechte start bij de geboorte (Bonsel et al., 2010). Binnen Europa bestaan verschillen in onder andere prenatale screening en in de opvang van (veel te) vroeg geboren kinderen. Lees dit ook even, http://www.perinataleaudit.nl/downloads/bestand/677 Hoge babysterfte niet door thuisbevalling Als je even zoekt, dan zie je dat de meeste artikelen stellen dat thuisbevallen NIET voor hogere perinatale sterfte zorgt. Maar goed, daar gaat dit topic helemaal niet over. Het gaat over mensen die willens en wetens thuisbevallen ondanks de risico's die in hun geval aanwezig zijn.
Ja geweldig, de overall perinatale sterftecijfers van Nederland nemen af! Echt blij mee; iedere dode baby is er 1 teveel, dat zijn we vast allemaal met elkaar eens! Maar dit peristat-onderzoek gaat dus niet specifiek over thuisbevallingen. "Kennispoort verloskunde" stelt een tegenvraag n.a.v. het onderzoek waar ik naar gerefereerd heb, nl: Zoals vorige week toen een Utrechts studie een verhoogd risico in de eerst lijn liet zien. Een van de items die daarbij steeds weer ter discussie staat, is de thuisbevalling. Omdat Nederland het enige westerse land is waar de thuis bevalling op grote schaal plaatsvindt, en omdat de perinatale sterfte in Nederland relatief hoog is, wordt bij het zoeken naar verklaringen voor de hoge sterfte regelmatig de thuisbevalling als een van de belangrijke oorzaken aangewezen. Het is de vraag of dat terecht is. "Het is de vraag of dat terecht is". Ik kan verder geen onderzoek lezen en ik ken "kennispoort verloskunde" ook niet. Tot nu toe heb ik nog helemaal nergens een gedegen onderzoek gezien wat het tegendeel van de conclusie uit het onderzoek waarnaar ik heb gerefereerd bewijst. "Artikelen die stellen". Tsja, zo kan ik minstens net zoveel artikelen oplepelen die stellen dat dat wel zo is. Ik heb ook niet zoveel met zomaar journalistieke napraat op onderzoeken eerlijk gezegd. Maar jouw conclusie was ook al: daar gaat het hier niet om.