Ik zou het risico nooit willen nemen.. mijn eerste bevalling verliep perfect. de tweede dramatisch. Ik was in het ziekenhuis, dus hoefde er gelukkig niet meer naartoe, maar anders had ik na 1,5 uur persen, terwijl ik niet meer op mijn benen kon staan (letterlijk), naar het zkh gemoeten terwijl ik dus nog geen kind had. Ik kon écht niet meer lopen (van baarkruk naar bed hebben ze me al getild, zakte door m’n benen), dus had nooit zelf een trap af gekomen. wat ik bedoel te zeggen: óf beneden bevallen óf in het zkh. En als je voor het eerste kiest; NU bellen voor een bed, dan heb je ‘m vandaag of morgen
ik ga gewoon voor dat matras op de grond, lekker de haard aan. Het beeld heeft zich al gevormd in mn hoofd. Dat geeft rust. Maar ga morgen nog eens alles doornemen als ze me terug belt. Niet dat ze dan ineens weer wat anders zeggen.
Ik ging beneden, in een bevalbad bevallen, of boven op ons bed. Uiteindelijk ben ik gehurkt op de speelmat van de kinderen bevallen, tussen de benen van mijn man die op de bank zat en die me ondersteunde. Niet stressen, komt echt allemaal goed.