Officieel nog 5 weken en dan uitgerekend. Eerst dacht ik, nou laat maar komen. Maar nu het dichterbij komt toch wel bang voor wat er zou gebeuren. Vooral wanneer het begint, hoe weet je dat het begonnen is. Wie herkent dit en wat hebben jullie gedaan? Dit is ons eerste kindje, vandaar denk ik ook.
Komt allemaal goed meid. Je merkt echt vanzelf als het begint. Je belt je verloskundige (en je partner uiteraard) als je iets opmerkt en zij gaan dat allemaal voor jou regelen. Zolang jij je tasje klaar hebt staan kun je het allemaal lekker over je heen laten komen. Het is een spannende tijd, maar komt echt goed! Succes met je laatste loodjes!
Geloof me, je merkt het vanzelf!! Ik ben de laatste weken ook door verschillende fases gegaan. Eerst dacht ik kom maar op! Toen dacht ik: ik wil niet meer!! Zijn zelfs momenten geweest dat ik heel mn zoontje niet meer wilde En toen begon het rond half 4 's nachts met wat gerommel in m'n buik. Dacht zal wel wat voorweeën of iets zijn dus geprobeerd nog een beetje te slapen.. Daarna ging ik de ontkenningsfase in De weeën kwamen steeds sneller, en uiteindelijk om de 2/3 min al. En ik nog stellig ontkennen dat het was begonnen! (was stiekem gewoon errug bang ) m'n moeder en zusje bleven aandringen dat ik de vk zou gaan bellen, want het was echt begonne! Ook moest ik echt m'n man gaan bellen en ik zei nog welnee... Niks aan de hand Uiteindelijk rond een uur of 1 gebeld, en toen ze kwam had ik al 3 cm ontsluiting.. Eerst nog even thuis gebleven, en met 5 cm naar het ziekenhuis gegaan. En daar heb je eigenlijk geen tijd meer om bang te zijn. Er gebeurd zo vreselijk veel om je heen! Verstand gaat op 0 en je laat het allemaal maar over je heen komen. Veel er aan doen kan je denk niet, `gewoon` proberen rustig te blijven, dan kan je de weeèn beter opvangen. Komt allemaal goed mij! En wat ze zeggen is zeker waar, het is het allemaal waard!
Euhmm... Iedereen herkent dit . Eerste, tweede of zesde kindje: Het blijft een heel heftige gebeurtenis en ik denk dat bijna iedereen zich toch weer een beetje zorgen zal maken als het bijna zover is. Ik in ieder geval wel. En: Wat te doen... Bij mijn eerste heeft het mij heel erg geholpen om me in te lezen over de bevalling. Ik heb veilig bevallen van Beatrijs gelezen, dat vond ik een prettig boek. En ik heb een zwangerschapscursus gedaan. Meer weten over wat er allemaal gebeurt en waarom, gaf mij een gevoel van rust. Verder kan je niet veel méér doen dan maar gewoon afwachten.
Erg spannend je eerste kindje. Ik ben twee maanden geleden bevallen van mijn eerste kindje. Ik had zoiets van ik laat het gewoon over me heen komen. Niet elke bevalling is hetzelfde trouwens maar een bevalling is absoluut niet niks. Het helpt wel om je voor te bereiden op een bevalling want ik heb dit niet gedaan en mij is het erg zwaar gevallen. Maar het is het absoluut waard want daarna kan je je prachtige dochter of zoon in je armen kan houden. Het komt allemaal goed. Bij mij is het begonnen met weeen. En voordat het begon vroeg ik me steeds af hoe het zou beginnen en wat je zou voelen. Nou als het zover is dan voel je dat meteen. groetjes
Komt goed, echt! Ik was ook bang en wilde juist helemaaaaaal niets weten over de bevalling. Ik las me niet in en expres ook geen cursus. Ik zou het wel over me heen laten komen. Toen naderde ik de 37 weken en dacht ik: nou ik ga me wel eens inlezen, misschien is het wel handig om toch íets te weten. Maar toen besloot die nacht dat mn meisje al wilde komen en braken mn vliezen. Grappige was dat ik van het moment dat ik positief testte altijd al riep dat ik me zou laten overvallen/verrassen met de bevalling. Ik hoefde niets te weten. En dat is nog gelukt ook En wat iemand hierboven zegt: zodra het goed en wel begonnen is (wat makkelijk te merken is als je vliezen spontaan breken bijv) heb je niet eens meer tijd om bang te zijn. Laat het over je heen komen, miljarden vrouwen zijn je voor gegaan En bedenk ook (vond ik wel een goeie) dat als het écht zó erg was, vrouwen ook geen 2-3-4 kids zouden hebben Ennuh ondanks de angst en de pijn: probeer ook te genieten!! Het is zooo een mooie ervaring.