Vermindering symptomen,miskraam??

Ik moet nog wachten tot 2 juli voor de eerste echo.
Jeetje zeg wat duurt dat nog lang.

Wat goed dat je meedoet aan mvm.

 

Ik had net wat gelige afscheiding, ook voel ik al 2 dagen mijn buik haast niet meer. Ik ben dan ook wel vrij geweest, dat kan natuurlijk ook de reden zijn.

Maar ik maak me wel zorgen over het eerste.
Ook voelt mijn baarmoedermond een beetje gevoelig.
Ik hoop niet dat dit wat verkeerds betekend.

 

Ws maak ik me dus weer druk om niets.

Tinywish dank je.

 

Hoi Tiny, ik had in de eerste weken soms ook dagen dat ik veel minder last had van misselijkheid en het zelfs enkele dagen zo goed als weg was. Toen twijfelde ik ook eventjes .
Maar ik ben nu inmiddels al meer dan 26 weken zwanger.
Maak je niet te snel zorgen!

 

Ik had precies dezelfde twijfels toen!

 

Weet je wat ik zo fijn vindt, dat jeelkaar zo een beetje kan steunen.

 

Ja, de rust is wedergekeerd, maar voor hoe lang? Ik denk dat iedere vrouw zich een hele zwangerschap lang zorgen maakt. Ik weet nu wel dat geen symptomen hebben niet sowieso iets negatief betekend. Dus in dat opzicht ben ik wel gerust.

Ik ben zwanger geraakt via icsi. Onze familie wist ervan en wist ook wanneer het zou gebeuren. Ze vroegen dus ook naar het resultaat. In het begin vond ik het vervelend dat ze het al wisten. Nu denk ik dat ze me heel veel steun kunnen bieden als het mis gaat. Dus ik ben wel blij dat ze het weten. Maar als je familie niets geheim houdt is het ook niet fijn. Ik heb het nog niet verteld aan kennissen. Ik heb liever dat het voorlopig in de nabije kring geweten blijft.

Gelige afscheiding heb ik ook soms. Soms is er ook een elastisch slijmbrokje bij Ik ging aan de gyn vragen wat dit was, maar door mijn euforie ben ik dit helemaal vergeten.

 

Ik heb heel mijn zwangerschap bijna geen symptomen gehad, vanaf 6 weken even zeeziek en dit was met 8 weken weer weg. Voor de rest nooit misselijk geweest, pijnlijke borsten gingen ook weg met 6 weken! Onderhand loopt mijn ventje hier vrolijk rond

 

Tinywish succes vandaag.

Mijn ochtendmisselijkheid komt weer een beetje terug. Gisteren maakt ik een pak kip open en ik wilde het liever niet zelf klaarmaken. Ook zeuren mijn borsten af en toe, net zoal het kan voor de menstruatie.
Morgen ben ik 8 weken, wij krijgen er toch meer vertrouwen in dat het deze keervdan toch heeeeel misschien wel goed zit. Nog 1 week dan gaan wij naar de vk.

 

Wat fijn om hier te lezen bij anderen hoe ze de zwangerschap(symptomen) ervaren! Ik ben nu 6 weken en 3 dagen zwanger. De eerste weken had ik alleen last van heel gevoelige borsten en af en toe flinke kramp in mijn buik. De laatste dagen echter, voel ik dit niet meer. Mijn borsten zijn ook niet gevoelig meer. Ik maak me enorm zorgen of ik een miskraam heb! Wat is het toch vervelend die eerste onzekere weken en wat is het moeilijk dan te genieten!!

 

Deze zorgen kunnen wij natuurlijk ook delen, we gaan steeds heen en weer met de symptomen enz.
Ik heb al van veel meer gelezen dat de symptomen soms bijna weg zijn en toch een goede zwangerschap hebben.

Ik snap je bezorgdheid, heb je al een afspraak bij de vk?

 

karnijn,

via ICSI ik weet precies hoe je je hieronder kan voelen. Ik heb ook al verscheidene behandelingen gehad en 2x zwanger geweest. Het is idd dubbel, maar het kan ook zeker een grote steun geven. Een zwangerschap op deze manier is vaak ook al meer beladen dan een zwangerschap bij iemand die er "weinig" moeite voor heeft moeten doen.

Niks ten nadele van een ander hoor, ik bedoel het zeker niet verkeerd.

Wij zijn nu voor het eerst in 4 jaar tijd natuurlijk zwanger geraakt en hebben dus ook veel spanningen. Mijn man geloofde eerst helemaal niet dat ik zwanger zou zijn, begint nu ook wat positiever te worden.
Maar we moeten nog een week wachten, dan horen we of het echt zo is.

Omdat ik op 1 mei een hele rare bloeding heb gehad en heeeeel veel pijn, gelooft mijn man niet dat ik zwanger kan zijn. Ik heb toen 2x neg getest. 34 dagen later werd ik niet ongesteld, maar ja een rare cyclus daarvoor kan daar natuurlijk voor zorgen. +/- op dag 38 kreeg ik gevoelige en grotere tepels. 2 dagen daarna heb ik positief getest. Mijn man is bang dat er niet een "echte" zwangerschap is, maar dat er misschien in de periode van 1 mei iets fout moet zijn gegaan. Zou ik wel toen zwanger zijn geraakt, dan ben ik dus al een maand verder, maar mijn symptomen duiden daar helemaal niet op.

Vreemd he? Dit verklaart misschien ook onze onzekerheid.

 

We hebben wel wat doorgemaakt ja, maar we behoren tot de gelukkigen waarbij het de eerste poging raak was. We zijn dus van veel ellende bespaard gebleven. Maar er is inderdaad een duidelijk verschil waarneembaar tussen mijn zwangerschapsbeleving en die van mijn schoonzusje bvb, zij heeft er heel weinig moeite voor moeten doen. Ze sprong er dan ook veel nonchalanter mee om. Maar dit geldt niet voor iedereen die snel zwanger is.

Je man lijkt me bang voor een ontgoocheling, wel wat jammer dat hij het niet geloofd, maar dat is waarschijnlijk zelfbescherming. Wat me niet abnormaal lijkt gezien jullie al zo lang bezig zijn en al vele ontgoochelingen hebben moeten verwerken. Als er iets zou misgegaan zijn op 1 mei zou je er nu toch al wel iets van moeten merken hé. Omdat je ook pas op 40 dagen later positief testte zou ik ook denken dat het erna pas raak was.
Wanneer heb je je eerste echo?

 

Oh ik lees het al, volgende week. Niet zo lang meer, maar lijkt wel ellendig lang als je bezorgd moet afwachten :s